Αυτή ήταν η στερεότυπη απάντηση του αειμνήστου Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή προς τους Υπουργούς του, όταν επρόκειτο να τον πείσουν ότι είναι αναγκαίο να παραβρεθούν σε συνέδρια κλπ. Όταν κάποτε πείστηκε για ένα πράγματι αναγκαίο ταξίδι, από τον επικεφαλής του Οργανισμού Τουρισμού Ε.Ο.Τ να παραβρεθεί στο παγκόσμιο συνέδριο Τουριστικών πρακτόρων που διεξάγοντας στο Ακαπούλκο – Μεξικό, απευθυνόμενος στο επικεφαλής του Ε.Ο.Τ του είπε χαρακτηριστικά ,“..Ελπίζω να μην παρεξηγήσεις την αποστολή σου. Σ΄ έστειλα στον Τουρισμό για να τον διευθύνεις, και όχι για να γίνεις Τουρίστας..”.
Ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Κωνσταντίνος Καραμανλής δέχθηκε την Μελίνα Μερκούρη σε ακρόαση. Μεταξύ του ενός και του άλλου από τα αναρίθμητα ταξίδια της δεν παρέλειψε να της πει, ”…Αγαπητή μου τα Υπουργεία κυβερνούνται με το κεφάλι, όχι με τα πόδια…”.
Ο Μακεδόνας πολιτικός θυσίαζε τα πάντα για την κυβέρνηση της χώρας, ύπνο, ψυχική ηρεμία, προσωπικές σχέσεις, φιλίες, ακόμα και ανθρώπινα συναισθήματα, ενώ οι διάδοχοι του απολαμβάνουν τα πάντα από την διακυβέρνηση της χώρας.
Με αφορμή τα μαύρα χάλια της πολιτικής ζωής της χώρας εν έτη 2008, τόσο που δεν πάει άλλο, έρχεται στην σκέψη μου ως πολιτικό φαινόμενο ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με τα έργα και τις ημέρες που άφησε το στίγμα του στην μεταπολιτευτική Δημοκρατία, αλλά και στην παγκόσμια ιστορία ως πολιτικός με ήθος – ύφος σ΄ όλη την διάρκεια της πολιτικής του καριέρας.
Στο σκληρό πρόγραμμα που χάραξε επί διακυβερνήσεως του προκειμένου να ανταπεξέλθει στα όσα υποσχέθηκε στον Ελληνικό λαό, δυσκολευόταν να κατανοήσει την αδυναμία των συνεργατών του, στο να προσαρμοστούν και να εργαστούν σκληρά.
Ο ίδιος εργαζόταν σκληρά σε κάθε Υπουργείο απ΄ όπου κι αν πέρασε: Υπουργείο Εργασίας 1946-47, Υπουργείου Δημοσίων Έργων 1952, Υπουργείο Συγκοινωνιών και Δημοσίων έργων το 1955.
Στα Υπουργεία απ΄ όπου κι αν πέρασε, πάντα έφτανε τα χαράματα, και αποχωρούσε τα μαύρα μεσάνυχτα, κουβαλώντας μαζί του και τους φακέλους που θα μελετούσε στο σπίτι του.
Ως Πρωθυπουργός ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στο Υπουργικό Συμβούλιο δεν άφηνε περιθώρια για φλυαρίες, αστεϊσμούς, ή αντεγκλήσεις μεταξύ των μελών του. Κάποτε είχε επισταμένως τόνισε την μειωμένη απόδοση στο κυβερνητικό έργο, λέγοντας,
“..η κυβέρνηση δεν δίνει την εντύπωση ότι έχει πνοή, ορμή – drive..”.
Δεν μπορούσε να κατανοήσει π.χ μερικούς από τους Υπουργούς του κοιμόντουσαν αργά το βράδυ, φυσικό ήταν να μην είναι “πολλοί πρωινοί” την άλλη ημέρα στα Υπουργεία τους. Στα γραφεία αυτών των Υπουργών χτυπούσαν τα ροζ τηλέφωνα στις 8: 15, στις 8:30, στις 8:45 το πρωί και κάθε τέταρτο μέχρις ότου σηκώσει ο καταφθάνων, αλαφιασμένος Υπουργός το ακουστικό και ψελλίσει κάποια δικαιολογία για την καθυστερημένη προσέλευση του.
Επειδή ο ίδιος αποστρεφόταν τις κοσμικότητες, αντιδρούσε σχεδόν αλλεργικά απέναντι στους Υπουργούς που δεν έδειχνα την δύναμη αντιστάσεως στις προσκλήσεις. Επανειλημμένα προέβαινε σε συστάσεις προς όλους να αποφεύγουν τις δεξιώσεις που δίνουν στον λαό την εντύπωση ότι η κυβέρνηση αντί να μοχθεί, διασκεδάζει.
Στο κυβερνητικό έργο ο Μακεδόνας πολιτικός Κωνσταντίνος Καραμανλής έριχνε όλο το βάρος του σε δύο φράσεις: Στην προσεκτική, κυριολεκτικά βασανιστική εκτίμηση των δεδομένων κατά την λήψη των αποφάσεων, και κατόπιν στον αδιάλειπτο έλεγχο μέχρις ότου πεισθεί ότι οι αποφάσεις εφαρμόζονται .
(αποσπάσματα από το βιβλίο του Τάκη Λαμπρία με τίτλο “ Στην Σκιά του Μεγάλου”).
Με τα έργα και τις ημέρες του αειμνήστου Κωνσταντίνου Καραμανλή στην χώρα σιγά – σιγά άρχισε η ανάπτυξη, μπήκε ισότιμο μέλος στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ισχυροποίησε την θέση της στην παγκόσμια πολιτική σκηνή, ανέπτυξε οικονομικές και εμπορικές σχέσεις διεθνώς κ.λ.π.
Ενώ σήμερα η πολιτική ζωή της χώρας μοιάζει να δείχνει σαν ένα ακυβέρνητο καράβι, όπου ο καπετάνιος παλεύει με τα κύματα μην μπατάρει το πλοίο και οι ναύτες του παρακολουθούν από μακριά και αδιαφορούν αν πνιγούν ή όχι.
Δύο πολιτικοί από την ίδια οικογένεια, κι όμως διαφέρουν κατά πολύ μεταξύ τους, όπως η νύχτα από την ημέρα. Από την κυβέρνηση του νεοτέρου Κώστα Καραμανλή ακούμε πολλές εξαγγελίες, αλλά ελάχιστα είναι τα έργα στην πράξη.
Η δε διαφθορά της χώρας έπιασε πάτο , και ο λαός έφτασε να μην μπορεί πλέον να ξεχωρίσει το ώριμο φρούτο από το σάπιο. Τι να κρατήσει, τι να πετάξει.
Δεν παρέμεινε ούτε πολιτική ιδέα, ούτε έργο, μια κατάσταση στάσιμη, μια χώρα υποανάπτυκτη, ενώ άλλες χώρες της Ευρώπης τρέχουν με χίλια. Παρά τα δις Ευρώ που έλαβε η χώρα κατά καιρούς οι δημόσιες υπηρεσίες παραμένουν βραδυκίνητες όπου βασιλεύει η γραφειοκρατία σε όλο το μεγαλείο της.
Επί κατοχής οι ουρές για ένα κομμάτι ψωμί ήταν συνηθισμένη εικόνα, όχι όμως εν έτη 2008. Δυστυχώς παντού συναντάμε σ΄ όλα τα επίπεδα το καθεστώς της ουράς, από τα νοσοκομεία, τα ασφαλιστικά ταμεία, τις τράπεζες, δημόσιες υπηρεσίες, όπου για μια υπόθεση χρειάζονται 1000 υπογραφές, και χάσιμο τουλάχιστον ενός μεροκάματου.
Αν η υπόθεση χρίζει και νομικής έγκρισης του δημοσίου τότε ο γολγοθάς δεν τελειώνει ούτε σε 10 μήνες, καθώς τον νόμο ο καθένας τον ερμηνεύει όπως τον αντιλαμβάνεται. Βλέπει μείζονος σημασίας φωτοβολταϊκά πάρκα.
Αυτή η ανάπτυξη όπως θα περίμενε ο καθένας με τα τόσα πακέτα της Ε. Ένωσης η ανεργία, η φτώχεια, η μιζέρια στενάζει σε κάθε Ελληνική οικογένεια.
Ως Μεσογειακή χώρα ευτυχώς έχουμε δική μας (ακόμα) θάλασσα, αλλά χωρίς επιβατικά πλοία στα περισσότερα λιμάνια της χώρας, άκουσον – άκουσον.
Οι εφορίες αντί να μαζέψουν τα αμάζευτα εκατομμύρια Ευρώ κυνηγούν το σεντς από τον κάθε φουκαρά.
Το παραεμπόριο και τα σάπια πράγματα βασιλεύουν στις αγορές, χωρίς φόβο και πάθος, αφού έλεγχος δεν υπάρχει σε κανένα επίπεδο.
Γενικά ο παραγωγικός τομέας που θα μπορούσε να πάει την χώρα ψηλά είναι ανύπαρκτος. Ακόμα και το μεγαλύτερο εθνικό προϊόν που είναι ο Τουρισμός το θάψαμε βαθιά με απρόβλεπτες συνέπειες.
Χάθηκε η ποιότητα της ζωής των Ελλήνων, την θέση της αρχοντιάς που μας χαρακτήριζε πήρε η οπισθοδρόμηση, και η υπανάπτυξη.
Ο Εθνάρχης Κ. Καραμανλής ήξερε να μαζεύει τα χαλινάρια, να γιατί δεν άφηνε τους Υπουργούς του να ταξιδεύουν δεξιά – αριστερά σε διάφορες οργανώσεις, συνεστιάσεις, να μην ξεσαλώνουν κυρίως όμως για να μην επιβαρύνεται ο κρατικός κορβανάς.
Ο ίδιος ταξίδευε με το αεροπλάνο της γραμμής, πάντα με τον Ελληνικό μεταφορέα την Ολυμπιακή. Ενώ σήμερα οι Υπουργοί, το προσωπικό, αλλά και οι παρατρεχάμενοι δεν αφήνουν ταξίδι για ταξίδι να πάει χαμένο, όλα πανάκριβα και ονειρεμένα για το λαό που τους έβαλε σ΄ αυτές τις θέσεις.
Βλέπε τις παρελάσεις των ομογενών Αμερική – Καναδά – Αυστραλία όπου όχι μονάχα οι Υπουργοί, αλλά σχεδόν οι μισή βουλή όλων των κομμάτων ταξιδεύει για 15 ημέρες με διαμονή σε πανάκριβα ξενοδοχεία, δεξιώσεις, συνεστιάσεις, γλέντια, βραβεύσεις, και δεν συμμαζεύεται. Εκατομμύρια Ευρώ σπατάλες με τα οποία θα μπορούσαν να κτιστούν σχολεία, νοσοκομεία οτιδήποτε που θα έμεινε για τον λαό. Μ΄ αυτά και άλλα τόσα το κρατικό ταμείο αδειάζει συνεχώς, αντί να γεμίζει και να ευημερεί η χώρα.
Ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής ταξίδευε και με το υπηρεσιακό αυτοκίνητο για την Θεσ/νίκη όταν είχε μυστικές συναντήσεις με στελέχη της τότε ΕΡΕ στην Ρέμβη της Νέας Κρήνης. Άκουγε προσεκτικά τις παρατηρήσεις τους και έδινε εντολές περαιτέρω όπως:
Να καταγραφεί όλη η αγορά, και τα προβλήματα που αντιμετώπιζε ο κόσμος. Ακόμα, να παρακολουθούν από κοντά κάθε έργο που κατασκευαζόταν εκείνη την εποχή, να επισκέπτονται τα εργοτάξια σε καθημερινή βάση, να καταγράφουν με τι ρυθμό δουλεύουν και σε πιο σημείο βρίσκεται κάθε έργο.
Ενώ τα στελέχη που διόρισε στις Νομαρχίες, Δήμους, τους ήξερε τόσο καλά που πάντα γνώριζε πότε του λένε ψέματα, και πότε αλήθεια. Δεν άφηνε τίποτα στην τύχη.
Ο σημερινός Μακεδόνας πρωθυπουργός και ανιψιός, αν μελετούσε σοβαρά τα έργα και τις ημέρες του θείου του, αν τα μισά και μόνο εφάρμοζε από την τακτική του τότε, το κυβερνητικό έργο θα ήταν υπό έλεγχο, σε καλύτερη μοίρα και ο λαός ευχαριστημένος.
Εκτός της Εξωτερική πολιτικής με την νέα στρατηγική που χάραξε για την ενεργειακή πολιτική, στα εσωτερικά θέματα άφησε τους Υπουργούς του χωρίς έλεγχο, επιπλέον δεν παράγουν σοβαρό έργο, με αποτέλεσμα η αγορά να γίνει ένα μπάχαλο.
Η δημόσια ζωή βουλιάζει στην διαφθορά, η γραφειοκρατία να εξαπλώνεται, και ο λαός να είναι πολύ απογοητευμένος όσο ποτέ άλλοτε.
Ο Αξιότιμος πρωθυπουργός πρέπει εδώ και τώρα να ξεκολλήσει την χώρα από την μιζέρια. Αν χρειαστεί να πάρει και το μαστίγιο και να το χρησιμοποιήσει για μερικούς Υπουργούς οι οποίοι έβαλαν στην άκρη την εντολή περί σεμνών και ταπεινών, προκαλώντας το αίσθημα του λαού με τα ξεσαλώματα τους, δίπλα στις ξεβράκωτες φιγούρες στα νησιά, την χλιδάτη ζωή τους, τα πανάκριβα ταξίδια αναψυχής 10-20 φορές το χρόνο.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο όταν ο αείμνηστος Ευάγγελος Αβέρωφ έλεγε και ξανάλεγε, “ …αρκετοί στην ΝΔ θέλουν βρεγμένη σανίδα για να πάει μπροστά το Ελληνικό κράτος…”. Κάτι παραπάνω ήξερε ο Ηπειρώτης πολιτικός, μέγας ευεργέτης το Ελληνικού κράτους. Τα χρόνια πέρασαν, αλλά η βρεγμένη σανίδα ισχύει και για σήμερα.
Είπαμε η χώρα είναι σε φάση στασιμότητας.
Ντροπή, ντροπή για ένα ένδοξο φωτεινό κράτος, όπως είναι η Ελληνική δημοκρατία.
Για να συμμαζευτεί η κατάσταση και να επιστρέψουμε πίσω στην αρχοντιά .
“..Αφήστε τα σούρτα – φέρτα, πιάστε στα σοβαρά την δουλειά με πνοή, ορμή – drive” και ξαναφτιάξτε την Ελλαδίτσα μας, όπως αρμόζει η θέση της, στην παγκόσμια οικονομία – ιστορία – πολιτισμό, ένδοξη και φωτεινή !!!!!!!
Κωσταντίνος Καραμανλής “Η ζωή και το έργο του”
