Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
Αρχικά όλοι χαιρέτησαν, θεωρώντας ως θετική για τα εθνικά συμφέροντα, τη Συμφωνία ΑΟΖ της Ελλάδος με την Ιταλία! Πολλοί δε θεώρησαν, ότι αυτή η Συμφωνία θωρακίζει τα κυριαρχικά δικαιώματά της Ελλάδος και εμμέσως πλην σαφώς απαντάει στην τουρκική προκλητικότητα και την παράνομη Συμφωνία ΑΟΖ της Τουρκίας με την κυβέρνηση της Λιβύης! Αφού υπάρχει ήδη η ελληνική πρόθεση για να προχωρήσει η χώρα μας σε συνομιλίες και συμφωνίες και με άλλα κράτη (Αίγυπτο) που έχει θαλάσσια σύνορα στη Μεσόγειο! Επίσης, οι έχοντες πολύ θετική άποψη για την Ελληνό-ιταλική Συμφωνία ΑΟΖ, θεωρούν ότι η γνωστοποίηση (κοινή) προς την Ε.Ε., της τροποποίησης του κανονισμού αλιευτικής πολιτικής στην περιοχή δεν αφαιρεί το δικαίωμα της Ελλάδος στην επέκταση της αιγιαλίτιδας ζώνης της έως τα 12 ναυτικά μίλια, από τη στιγμή όμως που δίνει το δικαίωμα στην Ιταλία, ώστε να διατηρήσει την υπάρχουσα αλιευτική δραστηριότητά της μεταξύ 6-12 μιλίων.
Όμως έχουμε και την άλλη άποψη! Όλους εκείνους που θεωρούν αρνητική έως και επιζήμια για τα εθνικά συμφέροντα την εν λόγω Συμφωνία Ελλάδος – Ιταλίας! Αφού παραχωρήθηκε θαλάσσιος εθνικός χώρος στην Ιταλία με το πρόσχημα της αλιείας, αλλά επί της ουσίας δεχθήκαμε την μείωση της ελληνικής επήρειας των Διαποντίων Νήσων και των Στροφάδων, δίνοντας έτσι το δικαίωμα στην Τουρκία να επικαλεστεί ακολούθως το ίδιο, για το Καστελόριζο!