Ο Λευτέρης Χαψιάδης, ο διακεκριμένος στιχουργός, ποιητής και συγγραφέας μυθιστορημάτων που έχει γράψει στίχους για 525 τραγούδια έφυγε από τη ζωή τα ξημερώματα της Δευτέρα 2 του Οκτώβρη.
Ο Λευτέρης Χαψιάδης που έχει γράψει στίχους για 525 τραγούδια «Μία είναι η ουσία», «Φαντασία μου πλανεύτρα», «Κάποια κάπου κάποτε», «Ευτυχώς στη ζωή που υπάρχεις κι εσύ», «Πήγα σε μάγισσες», «Χίλιες φορές», «Έρχομαι και σ’ ανταμώνω», «Όταν χορεύεις μάτια μου» είναι μερικές από τις επιτυχίες που συνυπέγραψε ως στιχουργός ο Λευτέρης Χαψιάδης.
Ο Λευτέρης Χαψιάδης γεννήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 1953, στις Φέρες και έζησε στα πρώτα χρόνια της ζωής του στα Κοίλα. Και οι δύο οικισμοί βρίσκονται στην περιφερειακή ενότητα Έβρου. Ο Λευτέρης Χαψιάδης αναφερόταν στον Κοίλα ως τον «επίγειο παράδεισό» του, περνώντας μεγάλο μέρος της ζωής του εκεί.
Ο Λευτέρης Χαψιάδης Τα τελευταία τριάντα χρόνια είχε γράψει διάφορα ποιήματα, τρία μυθιστορήματα και στίχους.
Μαζί δημιούργησαν και κυκλοφόρησαν ένα CD με 12 τραγούδια (Δεκέμβριος 1986), στο οποίο κατάφεραν να συγκεντρώσουν 11 δημοφιλείς Έλληνες ερμηνευτές, μεταξύ των οποίων οι Γιώργος Νταλάρας, Χάρις Αλεξίου, Στράτος Διονυσίου, Γιάννης Πάριος και Μανώλης Μητσιάς Ο Νικολόπουλος ερμήνευσε επίσης ένα από τα τραγούδια του CD, στην πρώτη του δημόσια ερμηνεία.
Ο Λευτέρης Χαψιάδης μιλάει στον Δημοσιογράφου Νίκου Βάνη για τον Στέλιο Καζαντζίδη έβλεπε πολύ μακριά και έλεγε “αυτά είναι όλα ψεύτικα, είναι φτιαγμένα με λεφτά που δεν τους ανήκουν”.
24 Ιανουαρίου, 2019
Προσκεκλημένος στο ψηφιακό ραδιόφωνο elliniko-fenomeno com, και του Δημοσιογράφου Νίκου Βάνη
Ο Λευτέρης Χαψιάδης μιλάει στον Δημοσιογράφου Νίκου Βάνη για τον Στέλιο Καζαντζίδη
Ο Λευτέρης Χαψιάδης είναι στιχουργός μεγάλων επιτυχιών που τραγουδήθηκαν από τα μεγαλύτερα αστέρια του λαϊκού πενταγράμμου, επιστήθιος φίλος και παραγωγός του Στέλιου Καζαντζίδη. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται και με την συγγραφή βιβλίων.
Νίκος Βάνης: Λευτέρη καλώς μας ήλθες στο στούντιο του ραδιοφώνου μετά από χρόνια.
Λευτέρης Χαψιάδης: Γεια σου Νίκο, χαίρομαι, που σε ξαναβλέπω.
Ν. Βάνης: Εάν έβλεπε αυτήν την κατάντια ο Στελάρας τι θα έλεγε;;
Λ. Χαψιάδης: “ Είδατε που σας τα έλεγα;;”, απλώς τα είπε πολύ νωρίς, και τον θεώρησαν γραφικό. Δηλαδή έλεγαν “καλά που την είδε ο Σ. Καζαντζίδης την φτώχεια;; Εδώ ο καθένας έχει τρία αμάξια, καταθέσεις στην τράπεζα, εξοχικά.” Ο Σ. Καζαντζίδης έβλεπε πολύ μακριά και έλεγε “αυτά είναι όλα ψεύτικα, είναι φτιαγμένα με λεφτά που δεν τους ανήκουν”.
Ν. Βάνης: Πραγματικά έβλεπε την ωμή πραγματικότητα, διαρκώς έλεγε και για το σύστημα.
Λ. Χαψιάδης: Καλά με το σύστημα πάντα ήταν σε κόντρα, ειδικά με το δισκογραφικό, που τον ταλαιπώρησε τόσο πολύ. Αυτό που συνέβη με τον Σ. Καζαντζίδη, δεν συνέβη με κανέναν άλλο καλλιτέχνη σ΄ όλον τον κόσμο. Να είναι σφραγισμένη η φωνή του επί 12 χρόνια, γιατί υπέγραψε, και φταίει ο ίδιος, ένα συμβόλαιο αποικιοκρατικής μορφής.
Ν. Βάνης: Όπως άλλωστε είναι και τα τωρινά Λευτέρη.
Λ. Χαψιάδης: Χειρότερα, για να το μάθει και ο κόσμος ο Σ. Καζαντζίδης επειδή δεν είχε τηρήσει τους όρους του προηγούμενου συμβολαίου του, πήγε και υπέγραψε ένα συμβόλαιο με το πιστόλι στον κρόταφο, όπως έλεγε και ο ίδιος. Τον υποχρέωσαν να κάνει 10 δίσκους σε 3 χρόνια, να τραγουδήσει 120 τραγούδια, πράγμα το οποίο , πράγμα το οποίο δεν γίνεται. Κανείς καλλιτέχνης δεν μπορεί να βγάλει σε ένα χρόνο δύο δίσκους.
Το σύνηθες είναι ένας δίσκος κάθε χρόνο, ή κάθε δύο χρόνια. Αυτός ήταν υποχρεωμένος να κάνει 3,5 δίσκους κάθε χρόνο. Η εταιρεία το έκανε εκ του πονηρού, γιατί ήξερε ότι δεν μπορεί, να το κάνει. Αλλά για να μάθει ο κόσμος μια φοβερή αλήθεια, εκεί φταίει ο Σ. Καζαντζίδης, γιατί δεν πήγε με τον δικηγόρο του.
Όταν υπέγραψε αυτό το συμβόλαιο το 1971 με το πιστόλι στον κρόταφο όπως είπα και παραπάνω, γιατί δεν είχε τηρήσει του όρους του προηγούμενου συμβολαίου. Το 1971 ο δίσκος είχε 120 δραχμές το θυμάμαι γιατί ήμουν φοιτητής και αγόραζα δίσκους, εκ των οποίων πολλοί είχαν και την τιμή επάνω. Ο Σ. Καζαντζίδης απαίτησε από τον Μάτσα να του δίνει 12 δραχμές τον δίσκο. Μέσα στο μυαλό του είχε ότι το 12% είναι το 10% του δίσκου.
Δεν απαίτησε όμως το 10%, αλλά 12 δραχμές, και η εταιρεία ακόμα πιο προκλητική του λέει “εντάξει να σου τα δώσουμε, γενναιόδωρη τάχα, αλλά από τον δεύτερο χρόνο και μετά οι 12 να γίνουν 6 δραχμές, γιατί όταν η τιμή του δίσκου όταν παλαιώσει πέφτει”. Κάποια στιγμή ο δίσκος έφτασε να πωλείται 2500 – 3000 ακόμα και 5.000 δραχμές, και ο Σ. Καζαντζίδης έπαιρνε 6 δραχμές.
Ν. Βάνης: Αυτή είναι πραγματική αδικία, τον στοίχησε πολύ αυτό τον Στέλιο.
Λ. Χαψιάδης: Κοίταξε, τον στοίχησε, γιατί ένοιωσε την κοροϊδία. Ότι δεν μπορεί να με ανταμείβεις έτσι, καλύτερα να μην τραγουδήσω.
Ν. Βάνης: Γι΄ αυτό άλλωστε σταμάτησε να τραγουδά.
Λ. Χαψιάδης: Ο τελευταίος δίσκος του ήταν το “Υπάρχω” ο οποίος κυκλοφόρησε τα τέλη Νοεμβρίου του 1975. Όταν κυκλοφόρησε, είχε παρουσιαστεί στην τηλεόραση στην εκπομπή “Οι ρεπόρτερ”, εδώ στην Θεσσαλονίκη είχε σταματήσει η κυκλοφορία, και οι οδηγοί των λεωφορείων σταμάτησαν, και πήγαν σε καφενεία για να δούνε την εκπομπή. Ήταν η μεγαλύτερη σε ακροαματικότητα εκπομπή για το λαϊκό τραγούδι.
Ν. Βάνης: Που έγινε μέχρι και σήμερα.
Λ. Χαψιάδης: Από το 1975 έκανε 12 χρόνια να τραγουδήσει. Το 1987 κυκλοφόρησε τον δίσκο “Ο δρόμος της επιστροφής”, που τα περισσότερα τραγούδια τα έχω γράψει εγώ.
Ν. Βάνης: Αυτόν τον δίσκο Λευτέρη τον κρατώ σαν φυλακτό.
Λ. Χαψιάδης: Είναι η επανεμφάνιση το Σ. Καζαντζίδη, έπαιξα και εγώ τον ρόλο μου, για να μείνε ελεύθερος από την ΜΙΝΟΣ, πράγμα που αργότερα το έμαθε ο Μάτσας και μου πήρε το κεφάλι.
Ν. Βάνης: Σου το κρατούσε ο Μάτσας. Νομίζω όμως Λευτέρη ότι ο Στέλιος είχε βγάλει και έναν δίσκο με Ποντιακά τραγούδια.
Λ. Χαψιάδης: Αυτά έγιναν μετά. Αφού έβγαλε “Τον δρόμο της επιστροφής”, μετά στην polygram έβγαλε “τον ελεύθερο”, και μετά βρήκε το λιμάνι του, όπως έλεγε την ΜΒΙ την οποία είχε ο αείμνηστος Ανδρέας Καϊάφας, ήταν αυτό που ονειρευόταν ο Σ. Καζαντζίδης. Να νοιώθει την δισκογραφική εταιρεία σπίτι του, και ο Α. Καϊάφας του τα πρόσφερε όλα αυτά.
Ν. Βάνης: Λευτέρη ακούγονται πολλά για τον Στέλιο ότι, παίρνει πολλά δικαιώματα, τα οποία τώρα πάνε στην οικογένεια του, εσύ τα γνωρίζεις καλύτερα.
Λ. Χαψιάδης: Ο Στέλιος Καζαντζίδης κάποια στιγμή ήταν περιζήτητος στις δισκογραφικές, τους συνθέτες και τους στιχουργούς. Απαίτησε κατ΄ εμέ λάθος, να παίρνει τα μισά δικαιώματα του συνθέτη, η του στιχουργού, και μάλιστα πολλές φορές δεν έβαζε και το όνομα τους. Αυτό είναι μια από τις μαύρες στιγμές στην καριέρα του Σ. Καζαντζίδη, να λέμε την αλήθεια, γιατί όποιος λέει την αλήθεια, δεν φοβάται τίποτα.
Δεν μπορεί μετά από χρόνια να αποκαλύπτεται ότι ένα από τα μεγαλύτερα Ελληνικά τραγούδια το “Δύο πόρτες έχει η ζωή” που φέρει την υπογραφή του Σ. Καζαντζίδη, να αποκαλύπτεται ότι οι στίχοι είναι της Ευτυχίας Παναγιαννοπούλου και η μουσική του Βασίλη Καραπατάκη, δεν φέρουν ούτε τα ονόματα τους, και όλα τα ποσοστά παίρνει ο Σ. Καζαντζίδης, γιατί η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου πήρε 200 δραχμές, μέσα στο πάθος τους για την χαρτοπαιξία, και το πούλησε.
Ν. Βάνης: Τότε συνέβαιναν πολλά τέτοια περιστατικά Λευτέρη.
Λ. Χαψιάδης: Βέβαια, πάρα πολλά ήταν τα παραδείγματα.
Ν. Βάνης: Τώρα ας έλθουμε σε ένα άλλο θέμα Λευτέρη, ο Στέλιος είχε μια πρόταση από τον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου για να κατέβη ως βουλευτής, απ΄ ότι γνωρίζω όμως δεν την δέχθηκε.
Λ. Χαψιάδης: Έτσι όπως το θέτεις, έπεσες στον κατάλληλο άνθρωπο, γιατί ήμουν μαζί του, την ημέρα που πήγε, να γίνει η συνεννόηση. Είχαμε βρεθεί στο γραφείο ενός ανθρώπου του Άκη Τσοχατζόπουλου, τον Φώτη Αρβανίτη που είναι αρχιτέκτονας , για να συζητήσουμε την κάθοδο του στην Β΄ Θεσσαλονίκης.
Άκουσε λοιπόν ο Στέλιος κάτι περίεργες συζητήσεις στον προθάλαμο με κάποιον υποψήφιο βουλευτή , που τον έκοψαν και στην θέση του έβαλαν το Γ. Πέτσο. Ήλθε λοιπόν ο άνθρωπος για να διαμαρτυρηθεί και στην συζήτηση εκείνη ο Στέλιος έμαθε ότι η μάνα του ήταν Πόντιας, και ότι τον έριξαν. Είπε λοιπόν “κύριοι χαίρεται, αυτά δεν είναι για μένα”.
Ν. Βάνης: Σηκώθηκε και έφυγε.
Λ. Χαψιάδης: Ναι, αυτό έκανε, άλλος να ήταν στην θέση του θα έμπαινε πρώτος. Ο Σ. Καζαντζίδης ήταν ένας άνθρωπος γεμάτος αντιφάσεις, αγάπησε πολύ το τραγούδι, αλλά μίσησε το επάγγελμα του τραγουδιστή, και γι΄ αυτό αποσύρθηκε τόσο γρήγορα από τα μαγαζιά. Κανένας τραγουδιστής δεν θα άντεχε στον χρόνο, μη εμφανιζόμενος. Ο Στέλιος 35 χρονών είχε παρατήσει τα μαγαζιά, έβγαζε μόνο δίσκους, και πάλι ήταν ο θεός.
Ν. Βάνης: Και τώρα είναι ο θεός.
Ν. Βάνης: Τον Στέλιο και Λευτέρη μας ενώνουν χρονιά φιλιά από το 1979
Η απόλυτη τηλεφημερίδα elliniko-fenomeno.gr, η εφημερίδα Fenomeno News που διανέμεται δωρεάν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη θα συνεχίσουν τα καλλιτεχνικά ρεπορτάζ, καθώς και ο δημοσιογράφος
Νίκος Βάνης Εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΩΡΑ θα σας ενημερώσει γαι τα καλλιτεχνικά δρώμενα από το μικρόφωνο του ραδιοφώνου elliniko fenomeno.com
Συνέντευξη με τον στιχουργό Λευτέρη Χαψιάδη
5 Νοεμβρίου, 2009
