Μια σύντομη (πιο σύντομη δεν γίνοταν) περαντζάδα που έκανα από τα Αθηναϊκά νυχτερινά κέντρα, την Παρασκευή, ναι μεν πρόλαβα λίγα κέντρα για να επισκεφθώ, ωστόσο αποκόμισα και νέα στοιχεία που με ξενίζουν αρκετά.
Κάποιοι καλλιτέχνες αλλά και επιχειρηματίες μπέρδεψαν τα μπουζουκάδικα με τα Club, και αυτό γιατί και πάλι άκουσαν τις συμβουλές ορισμένων ραδιοφωνατζήδων (παραγωγών, διευθυντών, διευθυντριών) που έχουν υπό τον έλεγχο τους το Ελληνικό τραγούδι, το οποίο κουρελιάζουν μέχρι τελικής πτώσεως.
Έχουν εγκλωβίσει καλλιτέχνες και επιχειρηματίες νυχτερινών κέντρων κάτω από την ομπρέλα τους, με το πλασματικό εργαλείο – πλατφόρμα διαδικτύου “specter”, αφού το music controlα που λειτουργούσε παράνομα εδώ και χρόνια, καταργήθηκε οριστικά.
Το κύκλωμα που ελέγχει το Ελληνικό τραγούδι συνεχίζει την δράση του εις βάρος της μουσικής βιομηχανίας, και των επιχειρήσεων που έχουν άμεση σχέση με το προϊόν που λέγεται Ελληνικό τραγούδι, όπως είναι τα νυχτερινά κέντρα.
Η πολυεθνική εταιρεία κοντρολαρίσματος με βοηθούς ορισμένα άτομα από τα ραδιόφωνα παραμύθιαζαν καλλιτέχνες και επιχειρηματίες οι οποίοι πλήρωναν για το παραμύθι μηνιαίως από 600 – 100 έως 1600 Ευρώ ανάλογα με τον καλλιτέχνη, και από 1600 έως και 2000 Ευρώ οι επιχειρηματίες, μαύρα χρήματα και αφορολόγητα, δήθεν για να βλέπουν την πορεία του τραγουδιού στο που βρίσκεται, (ψηλά;;;-χαμηλά;;;-μέτρια;;;) παρεμβαίνοντας οι ίδιοι (στο σύστημα) μέσα στην πλατφόρμα, δουλεύοντας έτσι κάθε πλευρά.
Η υπόθεση έφτασε και στην δικαιοσύνη αφού το σύστημα είναι παράνομο, ενώ τα λεφτά κατέληγαν σε έναν δήθεν υπεύθυνο της πλατφόρμας με έδρα το Δουβλίνο, χωρίς αποδείξεις και φόρους, καθαρά μαύρα χρήματα, και χωρίς κανέναν έλεγχο από το ΣΔΟΕ.
Έτσι λοιπόν, αυτοί οι ραδιοφωνικοί βοηθοί του παράνομου εργαλείου του control επωφεληθήκαν πλουσιοπάροχα, έδιναν κατευθύνσεις στους καλλιτέχνες και επιχειρηματίες , τι τραγούδια θα προβάλουν στο κοινό. Έφτασαν δε στο σημείο ακόμα να παρεμβαίνουν και στους δημιουργούς που έγραφαν νέα τραγούδια , υποχρεώνοντας τους να βγάλουν π.χ το μπουζούκι από το τραγούδι, αν θέλουν να παιχθεί από τα ραδιόφωνα τους, κάποια άλλα τραγούδια να τα μετατρέψουν σε μπιτ Αγγλοσαξονικού ρυθμού και ούτω καθ΄ έξης.
Δυστυχώς, πολλοί υπέκυψαν στις επιταγές αυτών των ραδιοφωνατζήδων που λειτουργούν και βάσει των δισκογραφικών εταιρειών. Ένα αθόρυβο κύκλωμα που έκανε και ακόμα κάνει τεράστια ζημία στο Ελληνικό πεντάγραμμο. Αφού έκλεισε οριστικά το πρώτο εργαλείο του κοντρολαρίσματος, σήμερα συνεχίζεται το παραμύθι με το δεύτερο εργαλείο παρεμβαίνοντας στην μουσική παράνομα, διότι δεν ψηφίστηκε κανένας νόμος από το κράτος για νόμιμες μετρήσεις, το εφεύραν οι εταιρείες αυτές που μαζεύει (τα κλωσόπουλα) για το πλασματικό παίξιμο των τραγουδιών από τους ραδιοφωνατζήδες.
Δηλαδή το πόσες φορές την ημέρα παίζεται το τραγούδι, παίρνει και τις ανάλογες μαύρες βουλίτσες στην πλατφόρμα που βλέπουν μόνο οι ραδιοφωνατζήδες, καλλιτέχνες και επιχειρηματίες. Οι δε ραδιοφωνατζήδες που έχουν τον κωδικό της πλατφόρμας προσθέτουν ή αφαιρούν τις μαύρες βουλίτσες ανάλογα με το συμφέρον τους, κάτι που οι καλλιτέχνες και επιχειρηματίες δεν γνωρίζουν.
Αυτοί απλά πληρώνουν για ένα σύστημα που νομίζουν ότι είναι αξιοκρατικό. Ούτε καν πηγαίνει το μυαλό τους ότι όλα αυτά είναι μια καλοστημένη απάτη. Ανάλογα με το “μπαξίσι” παίρνει θέση το τραγούδι στον πίνακα της πλατφόρμας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν αυτό ενός Κυπρίου καλλιτέχνη ονόματι Παπαδόπουλος, του οποίου η φωνή μοιάζει με αυτήν του Μιχάλη Χατζηγιάννη, το τραγούδι του είχε ανάβει σε θέση πάνω από τον Σάκη Ρουβά, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί πανικός και να παρέμβει άμεσα η πολυεθνική εταιρεία στην πλατφόρμα, έτσι ώστε ο Σάκης να παραμείνει ψηλά στην λίστ ως σύμβολο του αιωνίου σταρ και ο Παπαδόπουλος να πέσει πολύ πιο κάτω από τον Σάκη.
Το ίδιο γίνεται και με το specter όπου πέφτουν τα ίδια ποσά κάτω από το τραπέζι. Με την παραμυθένια μέθοδο να παρεμβαίνουν και να διαλύουν το Ελληνικό τραγούδι οι εμπλεκόμενοι μαζί με τις δισκογραφικές εταιρείες.
Την μεγάλη αυτή εισαγωγή έκανα, καταλήγοντας πως σε κάποια μπουζούκια άκουσα ζεϊμπεκιές σε μπιτ – μιτ ρυθμό, νομίζοντας πως βρίσκομαι σε club.
Έτσι λοιπόν η Παρασκευή μοναδική ημέρα της περατζάδας μου στην Αθήνα ξεκίνησε από το νυχτερινό κέντρο “Ρωμαίο”, όπου εμφανίζονται ο Χρήστος Χολίδης και η Αγγελική Ηλιάδη. Η κίνηση ήταν ικανοποιητική, οι δύο καλλιτέχνες στο πλούσιο πρόγραμμα τους έχουν συμπεριλάβει μεγάλη γκάμα αξέχαστων τραγουδιών αείμνηστων καλλιτεχνών και αυτό αρέσει στον κόσμο.
Δίπλα ακριβώς στο νυχτερινό κέντρο “Ποσειδώνιο” έπεσα πάνω στο λαϊκό πρόγραμμα του Πάνου Κιάμου που το βρήκα πολύ δεμένο με τραγούδια γλεντζέδικα τα οποία απολάμβανε ο κόσμος χορεύοντας στην πίστα που ήταν κυριολεκτικά φισκαρισμένη, παρά την περασμένη ώρα, τέσσερις το πρωί, το μαγαζί ήταν γεμάτο.
Στο νυχτερινό κέντρο “Θέα” στο πρώτο πρόγραμμα του Νίκου Οικονομόπουλου της Πάολας και του Νίνο νομίζα πως βρίσκομαι σε club, και καλά ο Νίνο δικαιολογείται να έχει μπιτ κομμάτια, ξέρει και τα υποστηρίζει.
Αλλά η γραντ λαϊκή Πάολα να έχει μεταμορφώσει το λαϊκό τραγούδι σε μπιτ Αγγλοσαξονικού ρυθμού;; ΕΛΕΟΣ !!
Πάλι καλά που ο Νίκος Οικονομόπουλος παραμένει στον Ελληνικό ρυθμό, και δεν εκτελεί την σουξέ ζεϊμπεκιά του σε μπιτ ρυθμό, θα είχε γελοιοποιηθεί . Ωστόσο, παρατήρησα πως αντέγραφε τον Ν. Σφακιανάκη σε όλα. Δεν ξέρω αν του βγει σε καλό κάτι τέτοιο. Του συμβουλεύω να ακολουθήσει το δικό του δρόμο που χάραξε μέχρι σήμερα με επιτυχία. Να παραμείνει όπως αναδείχθηκε λαϊκός καλλιτέχνης, και αν μην παρασύρεται από τις συμβουλές των ραδιοφωνατζήδων της αμαρτωλής πλατφόρμας με τις μαύρες βουλίτσες.
Το μαγαζί από κίνηση για ημέρα Παρασκευή ήταν πολύ καλά, στα πρώτα όμως τραπέζια δεν κυκλοφορούσαν οι λουλουδούδες, φαίνεται πως ο τζίρος έπεσε κατακόρυφα από το κυνηγητό που γίνεται από την Τρόϊκα και του κράτους εις βάρος των μερακλήδων, που σταμάτησαν να ξοδεύουν πλέον στα λουλούδια, προκειμένου το Υπουργείο Οικονομικών να μην τους χρεώνει δυσβάσταχτους φόρους για κάθε κοτσάνι γαρυφάλλου.
Εκεί έφτασαν τα πράγματα, το κράτος να θεωρεί πολυτέλεια τα γαρύφαλλα. Αυτοί οι πολιτικοί που μας αντιπροσωπεύουν στην βουλή δεν έχουν καμιά σχέση με την καθημερινότητα, με τα βάσανα, τις χαρές του λαού τον οποίον έπρεπε αν υπηρετούν, αντί να τους υπηρετεί. Εν πάσει περιπτώσει η ζωή έχει πολλά γυρίσματα.
Στο νυχτερινό κέντρο “Frangelico” με τον Χρήστο Μενιδιάτη και την Ελεάνα Παπαϊωάννου το μαγαζί παρουσίαζε κοιλιά από κίνηση.
Στο δε νυχτερινό κέντρο “Φαντασία” ο Νίκος Βέρτης εμπλούτισε το πρόγραμμα με τις εμφανίσεις της Χ. Κολέτσα. Μια κίνηση που θα έπρεπε να την κάνει από το ξεκίνημα. Το μαγαζί ήταν γεμάτο, όχι όμως φισκαρισμένο.
Στην περατζάδα μου στα Αθηναϊκά κέντρα συζήτησα με όλους τους επιχειρηματίες των μαγαζιών που επισκέφθηκα εν τάχει και όλοι μου εξέφρασαν με λύπη ότι τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, παρ΄ όλα που στα περισσότερα κέντρα η τιμή της φιάλης είναι μειωμένη.
Για παράδειγμα, υπάρχει μαγαζί στην παραλιακή που πουλά 40 Ευρώ την φιάλη (για 4 άτομα) ενώ στον κατάλογο αναγράφεται 140 Ευρώ, ουσιαστικά είναι πλασματική ,την τιμή αυτή πληρώνουν πολοι λίγοι, κυρίως οι παρέες στα πρώρα τραπέζια.
Όσο για το νυχτερινό κέντρο “Θάλασσα” με τον Αντώνη Ρέμο, την Παρασκευή είχε μεν αρκετό κόσμο, ωστόσο στο πίσω μέρος του μαγαζιού είχε αρκετά άδεια τραπέζια. Ο καλλιτέχνης ξεκίνησε τις εμφανίσεις του δυναμικά το πρώτο διήμερο, μάλιστα με μειωμένες τιμές στις φιάλες.
Σε γενικές γραμμές πολλά ακόμα πρέπει αν αλλάξουν στα νυχτερινά κέντρα, όσο οι επιχειρηματίες βασίζονται στην εμπειρία τους και μόνο, και να μην αφήνουν την αμαρτολή ομάδα των ραδιοφωνατζήδων να τους κατευθύνει, οι οποίοι δεν έχουν καμιά άποψη, κυρίως πείρα από την νυχτερινή διασκέδαση, άσχετα ένα βρίσκονται στα Μ.Μ.Ε. Ούτως ή άλλως έχουν φέρει αρκετό πλήγμα στην Ελληνική μουσική.
