Τα τελευταία τέσσερα χρόνια το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού Σουηδίας (ΚΕΠΣ) έχει μπει σε περιπέτειες, καθώς “στέρεψαν” οι κρατικές επιχορηγήσεις με αποτέλεσμα σήμερα να τελεί υπό αίρεση η λειτουργία του, λόγω σοβαρών οικονομικών δυσπραγιών.
Το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού Σουηδίας ιδρύθηκε το 1991, ως Ίδρυμα Ελληνική Βιβλιοθήκη και Αρχείο Σουηδίας, με πρωτοβουλία μιας μικρής ομάδας Ελλήνων μεταναστών.
Συμπαραστάτες σε αυτή τη νέα αρχή, με βασικό στόχο την ανάδειξη της ελληνικής παρουσίας στη Σουηδία, ήταν αρκετές ομογενειακές οργανώσεις, όπως και Σουηδοί φιλέλληνες.
Ο ιδρυτής και πρόεδρός του Ανδρέας Μπούκας αναφέρει ότι
“Επιβιώσαμε κάτω από πολύ αντίξοες συνθήκες, εδώ και τέσσερα χρόνια, καλύπτοντας τα τρέχοντα με δάνεια (προσωπικά και μη) και τα τρία τελευταία χρόνια με ενίσχυση από την Ελλάδα, που κάλυπτε τα αυστηρώς απαραίτητα λειτουργικά έξοδα του ΚΕΠΣ” και προσθέτει πως ,
“Τώρα, το 2011, ξεκινήσαμε πάλι μη έχοντας να πληρώσουμε ενοίκια και τρέχοντα λειτουργικά, χωρίς τη δυνατότητα πλέον να λάβουμε, έστω και προσωρινά, δάνεια, καθώς λόγω των περσινών καθυστερήσεων δεν υπάρχουν πια πιστωτές.
Την περασμένη εβδομάδα στάλθηκε και η απόφαση της αρμόδιας Σουηδικής Υπηρεσίας (Kulturradet), που αρνείται , για τέταρτη συνεχή χρονιά, κάθε ενίσχυση προς το ΚΕΠΣ”.
Το θέμα έχει θέσει επανειλημμένα στη Σουηδική βουλή, ακόμη από το 2008, ο ελληνικής καταγωγής Βουλευτής, Νίκος Παπαδόπουλος.
Σε απάντησή της η τότε, και νυν, υπουργός πολιτισμού Σουηδίας, Λίνα Αντελσον Λίλιεροτ,χαρακτήριζε την υπόθεση του ΚΕΠΣ μεμονωμένη και ότι είναι θέμα της αρμόδιας υπηρεσίας, ως εκ τούτου το υπουργείο δεν λαμβάνει μέτρα.
«Σήμερα διαφαίνεται ότι αυτή είναι η τακτική της κρατικής υπηρεσίας (Statens Κulturrad), που «χτυπά» διαδοχικά πολιτιστικά ινστιτούτα που έχουν σχέση με μετανάστες και μειονότητες, το ένα μετά το άλλο.
Την τύχη του ΚΕΠΣ ακολούθησε το «Immigrant Institutet» και τώρα έλαβε ανάλογη, δεύτερη προειδοποίηση η Κουρδική Βιβλιοθήκη.
Η πολιτική αυτή αντιτίθεται ακόμη και στο Σουηδικό Σύνταγμα που μιλά για υποστήριξη του πολιτισμού των μειονοτήτων, με την ευρύτερη έννοια του όρου, που συμπεριλαμβάνει και τις μεταπολεμικές μεταναστευτικές ομάδες», τονίζει ο κ. Μπούκας.
Τα ποσό που χρειάζεται για να διατηρηθεί το ΚΕΠΣ στη σημερινή κατάσταση (κάλυψη λειτουργικών εξόδων για τη διατήρηση του υλικού), είναι περίπου 25.000 ευρώ το χρόνο.
Όλα τα υπόλοιπα (συλλογή υλικού, προβολή, εκθέσεις κτλ), καλύπτονται είτε με εθελοντική εργασία, είτε περιστασιακές χορηγίες ιδιωτών, όπως αναφέρει ο κ. Μπούκας.
Τέλος, τονίζει πως παρόλες τις προσπάθειες που έχουν γίνει δεν έχει συγκεντρωθεί το συνολικό ποσό που απαιτείται και πως “θα πρέπει άμεσα να βρεθούνε 12.000 ευρώ για να έχουμε πίστωση χρόνου ως το καλοκαίρι, διαφορετικά θα αντιμετωπίσουμε πολύ σύντομα την έξωση.
Έχουμε τώρα στη διάθεσή μας 10 μέρες έως ότου να βρούμε να πληρώσουμε τα τρέχοντα ενοίκια”.
Οι άνθρωποι του ΚΕΠΣ έχουν κάνει σοβαρές σκέψεις ακόμα και για τη μεταφορά του υλικού στην Ελλάδα, κάτι το οποίο απεύχονται, στην ανάγκη όμως θα το πράξουν, αλλά και γι’ αυτό επίσης απαιτούνται χρήματα.
«Βρισκόμαστε σε απόγνωση. Γι’ αυτό αναγκάζομαι να ζητήσω ανοιχτά άμεση βοήθεια, ώστε να σωθεί το ΚΕΠΣ και πρωταρχικά το υλικό που διαθέτει.
Και αυτό γιατί αναμφίβολα είναι σημαντική η παρουσία ενός Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού στην καρδιά της Στοκχόλμης, ως σημείο αναφοράς στις ρίζες μας και προπύργιο για την διατήρηση της πολιτιστικής ταυτότητας της παροικίας.
Μιλάμε, ταυτόχρονα, για ένα κόμβο επικοινωνίας με τους Σουηδούς, που παραδοσιακά εκτιμούν την Ελλάδα», καταλήγει ο κ. Μπούκας.
Για όσους ενδιαφέρονται να ενημερωθούν, αναλυτικότερα, για τη δράση του ΚΕΠΣ, μπορούν να επισκεφθούν την ιστοσελίδα του./ ΑΠΕ
