
Η παταγώδης αποτυχία του στο ζήτημα της Ουκρανίας, εμπλέκοντας προκλητικά την Ελλαδα, τον καθιστά μικρομέτριο, κοντόφθαλμο αλαζόνα, αδύναμο να προβλέπει, ανάξιο να πρωθυπουργεύει. Βρίσκεται μόνο στην ”σωστή πλευρά της (οικογενειακής) ιστορίας”, με… κονόμες.
Η υπερβολική, τυφλή, υποστήριξη στην Ουκρανία και η στήριξη του διεφθαρμένου Ζελένσκι, δημιουργούν βάσιμα ερωτηματικά γιά πιθανά οικονομικά συμφέροντα του γόνου της οικογένειας αρπακτικών, μιζοληπτών αφού παραχώρησε μεγάλες ποσότητες πολεμικού υλικού στην Ουκρανία και επέτρεψε την χρήση του ελληνικού εδάφους (Αλεξανδρούπολη κλπ) γιά την διέλευση πολεμικού υλικού με παραλήπτη την Ουκρανία.