Παναγιώτης Μαυροειδής
Σύμφωνα με δημοσίευμα των Sunday Times στις 27 Ιουλίου ο σημερινός Πρόεδρος του Ισημερινού Λένιν Μορένο (Lenín Moreno), έχει δρομολογήσει διαδικασίες για την απομάκρυνση του Τζούλιαν Ασάνζ (Julian Assange), ιδρυτή του WikiLeaks, από την πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο.
Ο Ασάνζ κατέφυγε στην πρεσβεία το 2012, ζητώντας άσυλο για να αποφύγει την σύλληψή του και την τυχόν έκδοσή του από τις βρετανικές αρχές στη Σουηδία, όπου κατηγορείτο τότε για σεξουαλική παρενόχληση δύο γυναικών, αλλά και για το βιασμό μιας άλλης.
Οι σχετικές κατηγορίες, όπως και το αντίστοιχο διεθνές ένταλμα σύλληψης, έχουν σήμερα, κατά ένα μέρος τους, αποσυρθεί από τις Σουηδικές δικαστικές αρχές. Μόλις όμως ο Ασάνζ απομακρυνθεί από την πρεσβεία, είναι σίγουρο ότι θα συλληφθεί αμέσως. Αφενός, επειδή είναι ένοχος παραβίασης των όρων ελεύθερης κίνησής του εν όψει δικαστικής διερεύνησης στην Βρετανία και αφετέρου, επειδή θα αντιμετωπίσει τις πολύ βαρύτερες κατηγορίες περί κατασκοπείας από την κυβέρνηση των ΗΠΑ.
Ο πρώην πρόεδρος του Ισημερινού Ραφαέλ Κορέα (Rafael Correa), έχει καταγγείλει ότι ο διάδοχός του έχει ήδη συμφωνήσει την παράδοση του Ασάνζ στις ΗΠΑ και ότι απλά τηρεί τα προσχήματα μιας κάποιας διαδικασίας. Ο Λένιν Μορένο (ειρωνεία της ιστορίας: το μικρό του όνομα δόθηκε σε αυτόν από τους γονείς του προς τιμήν του Λένιν), αντικατέστησε τον Ραφαέλ Κορέα στη θέση του επικεφαλής της κυβέρνησης του Ισημερινού, όχι μέσω κάποιας εκλογικής νίκης της δεξιάς, αλλά με σταδιακή δεξιόστροφη «μετάλλαξη» του ίδιου του κόμματος του Κορέα, γεγονός που έδειξε και τα όρια αυτής της κυβέρνησης.
Ο Ασάνζ είναι Αυστραλός, ωστόσο οι αρχές των ΗΠΑ σκοπεύουν να τον παραπέμψουν σε δίκη για τη δημοσιοποίηση στα WikiLeaks το 2010, χιλιάδων απόρρητων και διαβαθμισμένων αμερικανικών στρατιωτικών και διπλωματικών εγγράφων. Πράγματι, ενώ τα WikiLeaks ιδρύθηκαν από τον Ασάνζ το 2016, έγιναν πασίγνωστα το 2010 με την αποκάλυψη σειράς εγγράφων που αφορούσαν δολοφονίες και άλλα εγκλήματα του Αμερικανικού Στρατού στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.
Πρωταγωνιστής εκείνων των διαρροών ήταν ο τότε στρατιώτης και αναλυτής πληροφοριών Μπράντλεϊ Μάνινγκ (Brandley Manning). Ο 22άχρονος στρατιώτης στο Ιράκ, ένοιωσε να τον κατατρέχουν και να ζητούν λύτρωση, δύο μεγάλα «μυστικά», που ως τότε φυλάκιζε εντός του: Από τη μια, ήταν η γνώση και αποστροφή προς τα εγκλήματα του Αμερικανικού Στρατού που υπηρετούσε, σε βάρος αμάχων. Από την άλλη, το γεγονός ότι αισθανόταν γυναίκα και ήθελε να αλλάξει φύλο.
Αντιμετώπισε και τα δύο, σχεδόν ταυτόχρονα και με ξεχωριστή γενναιότητα. Διοχέτευσε στον τύπο χιλιάδες έγγραφα και βίντεο που αποκάλυπταν τις θηριωδίες του Αμερικανικού Στρατού. Καταδικάστηκε το 2013 από στρατοδικείο σε 35 χρόνια φυλακή. Έκτισε μέρος της ποινής και αποφυλακίστηκε το 2017. Αμέσως μετά την καταδίκη του, είχε ανακοινώσει την απόφασή του να αλλάξει φύλο και να ζήσει ως γυναίκα με το όνομα Τσέλσι Μάνινγκ (Chelsea Manning). Λοιδορήθηκε ως προδότης ή προδότρια, χωρίς να λείψουν και οι ισχυρισμοί της, ότι στην ουσία κινήθηκε «από αγάπη για την πατρίδα της”, καθώς με τις αποκαλύψεις που έκανε, πίστευε πως θα βοηθούσε σε ένα άλλο ρόλο του Αμερικανικού Στρατού και των ΗΠΑ γενικά.
Την ίδια πεποίθηση φαίνεται πως είχε, με τις δικές του διαρροές πληροφοριών, ο Έντουαρντ Σνόουντεν (Edward Snowden). Πράκτορας των Υπηρεσιών NSA και CIA αρχικά, προχώρησε στη συνέχεια και αυτός σε αποκαλύψεις- το 2013, δηλαδή τη χρονιά της βαριάς καταδίκης της Μάνινγκ- και πάλι μέσω διαρροών στα Wikileaks.
Οι αποκαλύψεις αφορούσαν σε προγράμματα ηλεκτρονικής παρακολούθησης που χρησιμοποιούν οι ΗΠΑ (και η Βρετανία) σε βάρος άλλων χωρών, με τη συνεργασία εταιριών τηλεπικοινωνιών και Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Με τις κατηγορίες από το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ για παραβίαση του νόμου κατασκοπείας και κλοπή κρατικών περιουσιακών στοιχείων να επικρέμονται, ο Σνόουντεν δεν είχε τελικά άλλο δρόμο από αυτόν της διαφυγής και της αναζήτησης ασύλου σε άλλη χώρα. Από το 2015 φέρεται να ζει κάπου στη Ρωσία.
Τρεις διαφορετικές υποθέσεις, στενά συνδεδεμένες μεταξύ τους, αναδεικνύουν την τεράστια αντίφαση της εποχής μας.
Από την μια, η οικοδόμηση μιας Οργουελιανής κοινωνίας, παρακολούθησης και ελέγχου, με την συνδρομή των ισχυρών καπιταλιστικών κρατών και γιγάντιων επιχειρήσεων πληροφορικής και «ενημέρωσης».
Από την άλλη, οι νέες αντιθέσεις που αναδύονται, μαζί και η δυνατότητα, εντός αυτού του «τέρατος», να αναπτύσσονται μορφές αντίστασης και παραδείγματα δράσης που δρουν έμπρακτα αποκαλυπτικά και αποσταθεροποιητικά για το σύστημα. Η «πίστα» του σημερινού καπιταλισμού, αλλά και της δράσης εναντίον του, έχει αλλάξει εντυπωσιακά «level»…
