Μια από τις πιο φωτισμένες αγίες μορφές της Ορθοδοξίας και του ελληνισμού o Γέροντας Παΐσιος Αγιορείτης, σαν σήμερα «κοιμήθηκε»
Έζησε μοναχικό βίο, με βαθιά πίστη προς τον Χρήστο την Παναγία και στο λόγο του Ευαγγελίου, στην περιοχή «Παναγούδα» του Αγίου Όρου, όπου χιλιάδες προσκυνητές τον επισκέπτονταν καθημερινά,ανάμεσα τους και μεγάλες προσωπικότητες , ηγέτες κρατών, στο πολύ φτωχικό, αλλά πολύ ζεστό κονάκι του, προσφέροντας τους εγκάρδια φιλοξενία.
Και ενώ ο γέροντας δεν γνώριζε όλον αυτόν τον κόσμο που τον επισκεπτόταν, με την διορατικότητα που τον είχε προικίσει ο κύριος του μιλούσε με τα μικρά του ονόματα, προτού ακόμα του μιλήσουν για τα προβλήματα, τα οποία τον έφερναν στο κονάκι του
O πατήρ Παΐσιος ήδη γνώριζε τι τους βασάνιζε, προσπαθώντας να τους συμβουλεύσει, και να τους ηρεμήσει με την σοφία που τον διέκρινε, και την πίστη προς τον Θεό, αφήνοντας έκπληκτους τους επισκέπτες. Τους άγγιζε με πολύ αγάπη.
Αυτός ήταν ο Γέροντας Παΐσιος, ένας πραγματικός ποιμένα, που τον ενδιέφερε μόνο ο άνθρωπος.
Δεν ξεχώριζε τους πλουσίους από τους φτωχούς, τους κακούς από τους καλούς .
Γι΄ αυτό, όλοι όσοι πήγαιναν και τον επισκέπτονταν ήταν για την σωτηρία της ψυχής τους, για την οποία προσευχόταν με όλη την καρδιά του, μέρα και νύχτα, και η φωνή του εισακουόταν, κάνοντας θαύματα.
Παρά τα προβλήματα υγείας που τον ταλαιπωρούσαν τελευταία χρόνια της ζωής του, ήταν ήρεμος και υπέμενε χωρίς να διαμαρτύρεται καθόλου. Συνέχιζε να προσεύχεται για όλους.
Οι τελευταίες του ημέρες ήταν οδυνηρές, γεμάτες αφόρητους πόνους, που ξεπερνούσε χάρη στην βαθιά πίστη και αγάπη του στο Θεό.
Στις 12 Ιουλίου 1994 ο γέροντας Παΐσιος παρέδωσε την όσια ψυχή του ήρεμα και ταπεινά στον Κύριο, τον oποίο τόσο αγάπησε και υπηρέτησε από τη νεαρή του ηλικία .
Ενταφιάστηκε στο Ιερό Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης, όπου από χθες (αγρυπνία) και σήμερα παρά τον καυτό ήλιο και την αφόρητη ζέστη, χιλιάδες προσκυνητές τiμούν την μνήμη του Γέροντα Παΐσιου.
Ο Γέροντας Παΐσιος ήταν, είναι και θα παραμείνει ένας αληθινός εργάτης της Ορθοδοξίας, είναι πολύ λίγα αυτά με τα οποία μπορείς να περιγράψεις την προσωπικότητα του Γέροντα Παΐσιου.
Ο Σεβάσμιος Γέροντας Παΐσιος αν και ήταν μόνο του δημοτικού στα γράμματα , έγραψε ένα δικό του κείμενο με τίτλο “Σημεία των καιρών”, μάλιστα επέμενε να κυκλοφορήσει με το γραφικό του χαρακτήρα, χωρίς διορθώσεις, καθώς φοβόταν ότι μερικοί θα βγουν και θα πουν ότι “δεν το έγραψε αυτός”.
Ο σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ.κ. Ιερόθεος Βλάχος, έχει προτείνει την κατάταξη του στα δίπτυχα της Ορθόδοξης Εκκλησίας ως αγίου.
Αιωνία η μνήμη αυτού !!!!!!!!
“Σημεια των καιρων 666”
Μετα απο την μπορα την δαιμονικη, θα έλθη η λιακάδα η θεϊκη. Πίσω απο το κοσμικό πνεύμα της σημερινης “ελευθεριας” της ελειψης σεβασμου στην Εκκλησια του Χριστου, στους μεγαλύτερους, γονεις και διδασκαλους, που εχουν φοβο θεου, κρυβεται η πνευματικη σκλαβια, το αγχος, και η αναρχια που οδηγουν τον κοσμο στο αδιεξοδο, στην ψυχικη και σωματικη καταστροφη.
Πισω λοιπον απο το τελειο συστημα “καρτας εξυπηρετησεως” ασφαλειας κομπιουτερ, κρυβεται η παγκοσμια δικτατορια, η σκλαβια του αντιχριστου. “Αποκ. Ιωαννου κεφ ιγ’ 16 ινα δωσουσιν αυτοις χαραγμα επι της χειρος αυτων της δεξιας η επι των μετωπων αυτων, και ινα μη τις δυνηται αγορασαι η πωλησαι ει μη ο εχων το χαραγμα, το ονομα του θηριου η τον αριθμον του ονοματος αυτου.
Ωδε η σοφια εστιν. ο εχων νουν ψηφισατω τον αριθμον του θηριου. αριθμος γαρ ανθρωπου εστι και ο αριθμος αυτου χξς” =666.
Ο Αγιος Ανδρεας ο Καισαρειας γραφει τα εξης.
” Περι του μιαρου ονοματος του αντιχριστου. “Και την μεν ακριβεια της ψηφου, ως και τα λοιπα τα περι αυτου γεγραμενα, ο χρονος αποκαλυψει και η πειρα τοις νηφουσιν… …αλλ’ουκ ευδοκησεν η θεια χαρις εν θεια βιβλω του λυμεωνος ονομα γραφηναι. ως εν γυμνασιας δε λογω πολλα εστιν ευρειν….” Αγιου Ανδρεου Καισαρειας, εξηγησις εις την ΙωαννουΑποκ. σελ 341-42, κεφ ΛΗ.
Το παραξενο ομως, και πολλοι πνευματικοι ανθρωποι εκτος που δεινουν δικες των ερμηνειες, φοβανται και αυτοι τον κοσμικο φοβο του φακελλωματος, ενω επρεπε να ανησυχουν πνευματικα, και να βοηθησουν τους Χριστιανους με την καλη ανησυχια, και να τους τονωνουν την πιστη, να νιωθουν θεικη παρηγορια.
Απορω! δεν τους προβληματιζουν ολα αυτα τα γεγονοτα; γιατι δεν βαζουν εστω ενα ερωτηματικο για της ερμηνειες του μυαλου τους; Κι αν επιβοηθουν τον αντιχριστο για το σφραγισμα, πως παρασυρουν και αλλες ψυχες στην απωλεια;
Αυτο εννοει “…το αποπλαναν ει δυνατον, “και τους εκλεκτους”. Μαρκ. ιγ’. Θα πλανεθουν αυτοι που τα ερμηνευουν με το μυαλο. Και ενω τα σημεια φαινονται ξεκαθαρα “το θηριο” στις Βρθξελλες με το 666 εχει σχεδον ρουφιξει ολα τα κρατη στο κομπιουτερ.
Η καρτα, η ταυτοτητα, η εισαγωγη του σφραγισματος, τι φανερωνουν; Δυστυχως το ραδιο παρακολουθουμε μονο τι καιρο θα εχουμε.
Τι θα μας πει ο Χριστος; ” Υποκριται, το μεν προσωπον του ουρανου γινωσκεκτε διακρινειν, τα δε σημεια των καιρων ου δυναστε γνωναι;”
Μετα λοιπον απο την καρτα, και την ταυτοτητα, “το φακελλωμα” για να προχωρισουν πονηρα στο σφραγισμα , θα λενε συνεχεια στην τηλεοραση, οτι πηρε καποιος την καρτα του δεινα, και του σηκοσε τα χρηματα απο την τραπεζα. Απο την αλλη μερια θα διαφημιζουν το “τελειο συστημα” το σφραγισμα στο χερι η στο μετωπο με ακτινες λειζερ, που δεν θα διακρινεται εξωτερικα, με το 666 το ονομα του αντιχριστου.
Δυστυχως και παλι “ορισμενοι γνωστικοι” θα φασκιωνουν τα πνευματικα τους τεκνα σαν τα μωρα, δηθεν για να μην στενοχωρουνται. “Δε πιραζει αυτο, δεν ειναι τιποτα, αρκει εσωτερικα να πιστευετε!”. Κι ενω βλεπουμε τον αποσ. Πετρο που εξωτερικα αρνηθηκε τον Χριστο και ητο αρνησις, αυτοι αρνουνται το Αγιο σφραγισμα του Χριστου που τους δοθηκε στο Αγιο Βαπτισμα. “Σφραγις δωρεας Πνευματος Αγιου” με το να δεχονται την σφραγιδα του αντιχριστου, λενε και οτι εχουν μεσα τους το Χριστο!!
Τετοια δυστυχως λογικη, ειχαν και ορισμενοι “γνωστικοι” στα χρονια των Αγιων Μαρτυρων, που προσπαθουσαν να μεταστρεψουν τους υποψηφιους μαρτυρας, οπως αναφερει ο Μεγας Βασιλειος στο λογο του στον Μαρτυρα Γορδιο “…….πολλοι παραλογιζοντουσαν προσπαθωντας να πεισουν τον Μαρτυρα να αρνηθη μονο με τα λογια, και να κρατησει την πιστη με την ψυχη, την εσωτερικη διαθεση, γιατι ο Θεος δεν δινει προσοχη στην γλωσσα, αλλα στη διαθεση.
Ο Μαρτυς ομως Γορδιος ηταν ακαμπτος και απεκριθηκε “ουκ ανεχεται τι γλωσσα κτισθεισα παρα Χριστου φθεγξασθαι τι κατα του κτισαντος…… μη πλανασθαι, Θεος ου μυκτιριζεται εκ του στοματος ημας του ημετερου κρινει, εκ των λογων δικαιει, και εκ των λογων καταδικαζει”. Επισης επι Δεκιου, με διαταγμα ζητουσε να ομολογησουν την θρησκεια των ειδωλολατρων, και οσοι Χριστιανοι δηλωναν, και θυσιαζαν στα ειδωλα, επειρναν πιστοποιητικο, και γλυτωναν το Μαρτυριο.
Οχι μονον αυτοι ηταν αρνητες του Χριστου, αλλα και εκεινοι οπου εδειναν χρηματα στους ειδωλολατρας στην επιτροπη, και επαιρναν το πιστοποιητικο, χςρις να αρνηθουν, οι ονομαζομενοι “λιβελλοφοροι” και αυτους η Εκκλησια μας τους θεωρησε αποστατας/πεπτωκοτας.
Κι ενω λοιπον εχουμε τοσα πολλα παραδειγματα, οπως και του γενομενου θαυματος του Αγιου Θεοδωρου, που εορταζουμε καθε χρονο το Σαββατο της Α’ Εβδομαδος των νηστειων. “Ιουλιανος ο παραβατης, γινωσκων οτι οι Χριστιανοι καθαιρονται μαλλον δια νηστειας την πρωτη εβδομαδα της Αγιας Τεσσαρακοστης, ην και ημεις δια τουτο καθαραν εβδομαδα καλουμεν, ηβουληθη ινα τοτε μαλιστα μολυνη αυτους. διο και προσεταξε κρυφιως ινα τεθωσιν εις την αγοραν κατ’εκεινας τας ημερας βρωματα μεμιασμενα εκ των αιματων των ειδωλικων θυσιων.
Αλλα νεθσει Θεια επιφανεις καθ΄’υπνον ο Μαρτυς Θεοδωρος εις τον τοτε Αρχιεπισκοπον Κων/πολεως Ευδοξιον και φανερωσας το πραγμα παρηγγειλε ν αυτω ινα συγκαλεσει τους πιστους ευθυς το πρωι της Δευτερας και εμποδιση αυτοις των βρωματων εκεινων την χρησιν, την ελλειψιν της αναγκαιας τροφης αναπληρωση εκ του προχειρου δια κολλυβων………τοιουτοτροπως ο μεν σκοπος του παραβατου εματαιωθη, ο δε ευσεβης λαος διαφυλαχθεις αμολυντος …………”
Ωρολογιον το Μεγα, σελ 446…
Το να απεχουμε απο τα ειδωλοθυτα ειναι κανον των Αγιων Αποστολων. Πραξ. Αποσ. κεφ. ιε’……”Συνηχθησαν δε οι Αποστολοι και οι πρεσβυτεροι ………απεχεσθαι ειδωλοθυτων και αιματος και πνικτου και πορνειας…..”
Παρ’ολα λοιπον αυτα που ανεφερα, ακουει κανεις ενα σορο δυστυχως ανοησιες του μυαλου, απο ορισμενους σημερινους “Γνωστικους”, ο ενας να λεει “εγω θα δεχθω την ταυτοτητα με το 666, θα βαλω και ενα σταυρο, κι ο αλλος να λεει “εγω θα δεχθω το σφραγισμα στο κεφαλι με το 666 και θα κανω και ενα σταυρο στο Σταυρο στο κεφαλι…” και ενα σορο ομοιες ανοησιες, που νομιζουν οτι θα αγιασθουν με αυτον τον τροπο, ενω αυτα ειναι πλανες. Μονον αυτα που δεχονται αγιασμο, αυτα μονον αγιαζονται.
Οπως το νερο, δεχετε αγιασμο και γινεται Αγιασμος. τα ουρα δε δεχονται αγιασμο.
Η πετρα με θαυμα γινεται ψωμι.
Η ακαθαρσια δεν δεχεται αγιασμο. Επομενως, ο διαβολος, ο αντιχριστος, οταν ειναι στην ταυτοτητα μας η στο χερι, η στο κεφαλι μας, με το συμβολο του, δεν αγιαζονται, με το να βαλουμε και ενα Σταυρο.
Εχουμε την δυναμη του Τιμιου Σταυρου, του Αγιου Συμβολου, την θεια χαρη του Χριστου, μονον οταν αρκουμεθα στο Αγιον Σφραγισμα του Βαπτισματος, που απαρνουμεθα τον σατανα, και συντασσωμεθα στον Χριστο, και δεχομεθα το Αγιο Σφραγισμα. “Σφραγις δωρεας Πνευματος Αγιου”.
Ο Χριστος να μας δινη καλη φωτιση.
Αμην.
Αγιον Ορος Κουτλουμουσιανο Κελλι “Παναγουδα”
Σαββατο Α’ Νηστειωνμ 1987.
Με πολυ πονο και αγαπη Χριστου,
