Του Δημήτρη Ρομποτή*
Απόψε ψάλλεται το τροπάριο της Κασσιανής και θα μπορούσε κανείς να πη ότι αναφέρεται στην ίδια τη δημοκρατία μας και πως γιορτάζει σύμπας ο ελληνικός «πολιτικός» κόσμος, αφού μιλάμε για …πουτάνες!
Είναι άδικο βέβαια προς τις πόρνες να γίνεται αυτή η σύγκριση, αλλά το κάνουμε ποιητική …αηδία! “Poetic Justice» που τραγούδαγε και η …Λαμόγια Τζάκσον. Για αυτό και ο τίτλος αναφέρεται ουσιαστικά σε διάφορες συνεδριάσεις όπου με πραγματική ή τεχνητή απαρτία λαμβάνει χώρα το δούναι και λαβείν εις βάρος της χώρας!
Εν αντιθέσει βέβαια προς τη συντριβείσα πόρνη της Ευαγγελικής περικοπής, οι σύγχρονες κουφάλες δεν μετανοιώνουν και δεν σπαταλούν τα πανάκριβα αρώματα δίκην εξιλεώσεως αλλά για να σκεπάσουν την μπόχα που αναδύουν.
Ούτε καν γράφουν ποίηση όπως η Ελληνορωμιά αρχόντισσα Κασσιανή της οποίας το ομώνυμο τροπάριο ψάλλεται απόψε και η οποία δεν είχε καμμία σχέση με την πόρνη που έπλενε τα πόδια του Χριστού και τα σκούπιζε με τα μαλλιά της σε μια σκηνή που θα μπορούσε να είναι κατευθείαν από τον παλιό ιταλικό κινηματογράφο εάν δεν προερχόταν από το πλέον διαδεδομένο και μεταφρασμένο έργο της ελληνιστικής γραμματείας, το Ευαγγέλιο!
Το δεύτερο σε αριθμό μεταφράσεων έργο παγκοσμίως είναι ο Δον Κιχώτης του Μιχαήλ Θερβάντες, με πρωταγωνιστή έναν άλλον Χριστό, γηραλέο, καταπονημένο και ονειροπαρμένο ο οποίος αποδεικνύει ότι ποτέ δεν είναι αργά να βρη κάποιος τον εαυτό του και ότι ουκ ολίγες φορές η σοβαρότης κερδίζεται μέσω της ειλικρινούς αυτογελοιοποιήσεως! (Κάτι παρόμοιο προσπάθησε να κάνη και η Αντζελα Δημητρίου με τη διαφήμιση του …Τζάμπα, αλλά δεν της βγήκε γιατί ήταν σκηνοθετημένη. Ο Γκλέτσος επίσης, το προσπαθεί μονίμως αλλά του γίνεται μπούμερανγκ …)
Το τρίτο σε μεταφράσεις έργο έπρεπε να ήταν αλλά δεν είναι Ο Ηλίθιος του Ντοστογέφσκυ. Το πρόβλημα είναι κυρίως τεχνητό, διότι όπως καθετί ρωσσικό είναι τεράστειο και δύσκολα μεταφράζεται 300 κιλά βιβλίο! Φανταστήτε έναν μεταφραστή από το …Λάος να προσπαθή να βρη άκρη με το πόνημα του Φιόντορ Μιχαήλοβιτς!
Εδώ ο Καρατζαφέρης του ΛΑΟΣ και θα έχανε αυγά και καλάθια πασχαλιάτικα. Αυτός βέβαια θα μπορούσε να αναθέση τη μετάφραση σε κάποια οφ-σορ και το ζήτημα θα τελείωνε εκεί, άντε να του τα ζάλιζε λίγο καμμιά εξεταστική της πλάκας. Μασάει όμως η …γίδα ταραμά; Χορταράκι αναμηρυκάζει … Στον Ηλίθιο (όχι στον Καρατζαφέρη) ο Χριστός είναι άρρωστος (το αντίθετο του εύρωστος) για αυτό και διατηρεί την ψυχική του ρώμη και ξεχωρίζει σε μια κοινωνία που έχει καβαλήσει καλάμι και έχει κάνει τη διαστροφή …μέτρον αχάριστον! Οπως γίνεται στην Ελλάδα σήμερα, χτες και προχτές, αύριο και μεθαύριο…
Επί του θέματος, όμως. Σε ένα από τα σπίτια όπου συνήθιζε να πηγαίνη ο Ιησούς και η συνοδεία του για φαγητό και ξεκούραση, αφού σε όλες τις πόλεις και τα χωριά καθώς μεγάλωνε η φήμη Του δεχόταν προσκλήσεις, άλλες ειλικρινείς, άλλες με τη σχετική σκοπιμότητά τους, σου λέει μπορεί να μας κάνη και κανένα θαυματάκι, που ξέρεις (όπως αυτοί που καλούσαν παλιά τους βουλευτές στα σπίτια τους με απώτερο σκοπό το ρουσφέτι), εμφανίστηκε μια πόρνη, η ατιμασμένη του χωριού (από τους ίδιους τους συγχωριανούς της, διότι ποιοί την πήδαγαν κατά συρροήν και κατ’εξακολούθησιν, οι ελάχιστοι περαστικοί ή οι ανύπαρκτοι τουρίστες;) η οποία πριν προλάβη κανείς να κάνη τίποτα, έβγαλε από την τσάντα της ένα μπουκάλι πανάκριβο άρωμα κι’αφού έχυσε ένα μέρος του περιεχομένου στα πόδια του Χριστού, άρχισε να Τα πλένη με τα μαλλιά της!
Ολοι, ανάμεσά τους και ο ίδιος ο Ιησούς, τα έχασαν και δεν ήξεραν τί να πουν και τί να κάνουν, αιφνιδιάστηκαν, δεν υπήρχε «σεκιούριτι» τότε να την απομακρύνη έτσι και κατάφερνε να φτάση κοντά στον Διδάσκαλο in the first place. Αυτός που συνήλθε πρώτος και του έπεσε το ψωμοτύρι από το στόμα, ήταν ο Ιούδας ο Ισκαριώτης! Μόλις είδε το πανάκριβο άρωμα να σπαταλιέται πήρε βίδα!
«Τί κάνει αυτή η μαλάκω», λέει μέσα του. «Τόσο Λανκόμ Παρί να πάη χαμένο; Μ’αυτό βγάζουμε κάνα δυο μήνες σε οδοιπορικά με πανδοχείο τα Σαββατοκύριακα»! Προσπαθώντας να περισσώση ό,τι μπορούσε, τραβάει τον Χριστό από το μανίκι και του λέει, «Δάσκαλε, σταμάτα αυτή την τρελλή πριν τελειώση όλο το άρωμα γιατί είναι πανάκριβο. Περνάμε κάνα μήνα στον δρόμο με τόσα λεφτά, χώρια που ο Πέτρος και ο Ιωάννης χρειάζονται καινούργια σανδάλια και εγώ γυρίζω με τις ίδιες σαγιονάρες ένα χρόνο»!!!
Ο Ιησούς τα πήρε στο κρανίο! Εκεί που την είχε καταβρεί με το μεγαλείο της αυτοταπείνωσης και λατρείας που αυθορμήτως εξέφραζε η πόρνη, Του την έσπασε ο Ιούδας και πάλι για λεφτά ο καριόλης! «Τί λες, βρε παλιοτόμαρο», του λέει και κάνει να του αστράψη μία, αλλά τελευταία στιγμή συγκρατήθηκε, σκεφτόμενος ότι ήταν ο …Θεός και δεν μπορούσε να εκτεθή έτσι. «Τα δικά σου τα λεφτά χαλάει, βρε τενεκέ;»
Στο σημείο αυτό ο Ιησούς μίλησε σαν Ρεπουμπλικάνος και ο Ιούδας παλάβωσε: «Are you gonna tell her how to spend her own money???” “Οχι, Κύριε, με παρεξηγήσατε ….», κατάφερε να ψελλίση. «Οχιά να σε φάη, παλιορεντίκολο», τον έκοψε ο Χριστός που είχε πάρει φόρα για τα καλά. Λίγο η πόρνη που Τον συγκίνησε, λίγο το κρασί που Τον είχε μπαϊλντίσει και μετά ο Ιούδας με την αναίδειά του, είχε γίνει έξω φρενών!
«Τόσον καιρό που γυρίζουμε μαζί, ρε τέρας, σού’λειψε τίποτα; Και το φαϊ σου, και το ποτό σου και τον χιτώνα σου όλα τα έχεις. Κι’αν είσαι με σαγιονάρες είναι γιατί σου φάνηκαν ακριβά τα πέδιλα που σου είπα να αγοράσης και κράτησες τη διαφορά για το κομπόδεμα. Νομίζεις ότι δεν ξέρω τί κάνεις ή σου πέρασε από τον νου ότι μπορείς να με γελάσης»;
Ο Ιούδας είχε γίνει κάτωχρος και δεν μπορούσε να βγάλη άχνα. Το ίδιο και οι υπόλοιποι μαθητές οι οποίοι καλοί ήτανε μεν, κάνανε όμως κι’αυτοί τις κουτσουκέλες τους στα κρυφά και μετά τα ρίχνανε όλα στον Ιούδα που του είχε άχτι ούτως ή άλλως ο Κύριος. «Ούτε μια μπουκιά δεν μπορώ να βάλω στο στόμα του», μονολόγησε φωναχτά ο Ιησούς. «Κι’αυτή ξυνή μου τη βγάζετε! Μαθητές να σου πετύχουν.
Σας πήρα ζώα και σας έκανα ανθρώπους και τώρα θα μου τη βγήτε κιόλας»! Τότε συνειδητοποίησε ότι η πόρνη ήταν ακόμα στα πόδια Του και παρά τις φωνές συνέχιζε το έργο της σαν να μη συμβαίνη τίποτα. Αμέσως μαλάκωσε η καρδιά του Ιησού, η οποία ήταν μαλακή από τη φύση Της, καθότι Θεός ο Ανθρωπος! Ετσι έπαιρνε ντουμάνια καμμιά φορά, αλλά ευθύς Του πέρναγε και το ρίχνανε στο καλαμπούρι και τα ανέκδοτα.
Θαύμασε ο Ιησούς την ταπεινότητα και την αγάπη της γυναικός κι’από καλή Του καρδιά θα την έπαιρνε μαζί Του στην τουρνέ, αλλά πού να βάλης θηλυκό ανάμεσα σε τόσα μπακούρια! Την κοίταξε στοργικά, χωρίς να το παίζη όπως οποιοσδήποτε άνδρας θα έκανε στη θέση Του, και της λέει «μού’φτιαξες τη μέρα κορίτσι Μου! Να είσαι καλά και να προσέχης, γιατί όλα εν σοφία τα εποίησα μεν, την έβδομη μέρα όμως που είπα και εγώ να αράξω, να πιω έναν φρέντο με την ησυχία Μου και να δω λίγο ποδόσφαιρο, ο Κοντονής διέκοψε το πρωτάθλημα και μας πήρε ο διάλος και μας σήκωσε!
Για αυτό ήρθα πίσω, μήπως βάλω λίγο τάξη, αλλά τέτοια ζώα πού’χουνε γίνει οι ανθρώποι δεν το βλέπω! Εχει χαθεί ο έλεγχος δυστυχώς! Ούτε η τρόικα, συγγνώμη Τριάδα ήθελα να πω, έκανε κάτι, ούτε με οικουμενική θα φτιάξουνε τα πράματα. Πρέπει να πέση ρομφαία, παλούκι δηλαδή, μήπως και μαζευτούνε. Σε τελική ανάλυση και to ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο»!
Συνέχεια αύριο με τον Μυστικό …Υπνο!
Ο Δημήτρης Ρομποτής είναι δημοσιογράφος και εκδότης του περιοδικού ΝΕΟ με έδρα τη Νέα Υόρκη
