Κάποτε η ΕΛΒΟ έφτιαχνε Στάγερ για τον ελληνικό στρατό. Σήμερα, φτιάχνει… ζημιές και πουλάει σκραπ. Κυριολεκτικά! Και παρ’ όλα αυτά, κάποιοι πανηγυρίζουν. Να υποθέσουμε ότι η σιωπή είναι χρυσός ή μήπως είναι ο ήχος από τις λαμαρίνες που πωλούνται με το κιλό
Η «μεγάλη επένδυση» των Ισραηλινών που μας παρουσιάστηκε ως success story το 2020, κατέληξε – πέντε χρόνια μετά – σε μια βιομηχανία-φάντασμα με 12 εργαζόμενους, έσοδα μόνο από σκραπ και ζημιές εκατομμυρίων. Τι δεν πήγε καλά, άραγε; Μήπως… τα πάντα; Η υπόσχεση για «ανάσταση» που έγινε «μπαζαρία» Θυμόμαστε τις δηλώσεις, τις κορδέλες και τους υπουργούς που δήλωναν περήφανοι για την ιδιωτικοποίηση της ΕΛΒΟ.
Θυμόμαστε και τους τίτλους περί «ανάπτυξης», «τεχνογνωσίας», «νέας εποχής». Σήμερα, αυτό που βλέπουμε είναι μια βιομηχανία με πιο πολλές υποσχέσεις απ’ ό,τι προσωπικό. Και έσοδα που θα ζήλευε και καντίνα σε επαρχιακό ΚΤΕΛ. Στο αρχικό σχήμα ιδιωτικοποίησης της ΕΛΒΟ συμμετείχαν οι ισραηλινές εταιρείες SK Group και Plasan Sasa (από 47,6% η καθεμία), καθώς και η ελληνική πλευρά του Αριστείδη – Ανάργυρου Γλύνη με ποσοστό μόλις 4,8%.
Ωστόσο, οι φήμες για εμπλοκή εγχώριων επιχειρηματικών συμφερόντων δεν έπαψαν ποτέ. Ξεχωρίζει το όνομα του Θανάση Κουϊμζή, επικεφαλής της Alpha Systems & Technologies, που –σύμφωνα με σεναριολογία της αγοράς– φέρεται να διεκδίκησε μερίδιο στην ΕΛΒΟ χωρίς ποτέ να υπάρξει επίσημη επιβεβαίωση ή διάψευση. Η σημερινή μετάβαση της ΕΛΒΟ σε μονοπρόσωπη ιδιοκτησία της SK Group αναδεικνύει ότι οι “παίκτες” μπαινόβγαιναν μέχρι να απομείνει ένας – και η ΕΛΒΟ στα χέρια του.
Κακές γλώσσες μιλούν για αόρατους επενδυτές που θα φανούν πολύ σύντομα! Samy Katsav: Ο «σωτήρας» με παρελθόν και… μέλλον Ο νέος απόλυτος άρχοντας της ΕΛΒΟ, Samy Katsav, αυτοπαρουσιάζεται ως «στρατηγικός επενδυτής». Βέβαια, το μόνο στρατηγικό που βλέπουμε είναι η αποψίλωση της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας. Ο κ. Katsav, με πλούσιο βιογραφικό στην αμυντική βιομηχανία του Ισραήλ και… αναφορές για εμπλοκή σε υπόθεση δωροδοκίας στη Νιγηρία (που «δεν τελεσφόρησε»), απέκτησε πλέον το 100% της ΕΛΒΟ.
Όπως όλα δείχνουν, απλώς περίμενε. Περίμενε να λήξει και το υποτυπώδες δικαίωμα παρέμβασης του ελληνικού κράτους. Να φύγει και το παραθυράκι της επαναγοράς. Για να μπορέσει να παίζει μπάλα μόνος του. Σε ελληνικό γήπεδο. Με ελληνικό εργοστάσιο. Χωρίς καμία ελληνική φωνή. Και κάπως έτσι, η ΕΛΒΟ έγινε η πρώτη ευρωπαϊκή βάση του ισραηλινού ομίλου SK Group. Όλα αυτά βέβαια για τα ευρωπαϊκά κονδύλια των αρκετών δις ευρώ που έχουν μπει στην σειρά για αξιοποίηση από τα κράτη – μέλη. Η ΕΛΒΟ, η SK Group και το παραμύθι της «μεταφοράς τεχνογνωσίας» Η SK Group δηλώνει ότι σκοπεύει να μεταφέρει τεχνολογία, να κάνει την ΕΛΒΟ «κέντρο παραγωγής και εξαγωγών».
Όμορφα λόγια, σωστά; Αν δεν ήταν τρεις συνεχόμενες χρήσεις ζημιογόνες, με έσοδα από σκραπ και μηδενική επενδυτική δραστηριότητα. Κοινώς: Λόγια του αέρα. Ούτε ένα όχημα, ούτε μια παραγγελία, ούτε μία συνεργασία. Κουδούνια κρέμασαν στις γραμμές παραγωγής. Διαβάστε επίσης: Μέγα σκάνδαλο: Με μηδαμινό (;) τίμημα ο Ισραηλινός όμιλος SK πήρε το 100% της ΕΛΒΟ! Οι «αόρατες» επενδύσεις του παρελθόντος που είχαν υποσχεθεί και το διαμάντι της Ελληνικής Αμυντικής βιομηχανίας που χαρίστηκε Και αν ο σκοπός ήταν απλώς να αποκτήσει ο Katsav μια πινακίδα στην ΕΕ, μια βάση για εξαγωγές στην Ευρώπη και πρόσβαση σε ευρωπαϊκά κονδύλια άνω των 800 δισ. ευρώ (βλέπε ReArm Europe), τότε συγγνώμη, αλλά η Ελλάδα έγινε πάλι το χαλί.
Τι έμεινε; Σενάρια και… καπνός Η ελληνική αμυντική βιομηχανία ψυχορραγεί. Στη θέση της έχουμε σενάρια, πληροφορίες για άλλους επενδυτές, φήμες για πωλήσεις και επαναπωλήσεις. Είδαμε την ΕΛΒΟ να μετατρέπεται από εθνικό πυλώνα αμυντικής αυτονομίας, σε εργοστάσιο-κέλυφος για χρήση τρίτων. Και όλα αυτά, με την πλήρη απεμπόληση ελέγχου από το ελληνικό δημόσιο.
Για την ιστορία, η συμφωνία πώλησης του 2021 όχι μόνο εκχώρησε το 79% με 3 εκατ. ευρώ (ούτε ένα διαμέρισμα στο Κολωνάκι), αλλά άφησε και κανένα ουσιαστικό εργαλείο παρέμβασης στο ελληνικό κράτος. Έτσι, σήμερα, η ΕΛΒΟ είναι ελληνική μόνο κατ’ όνομα. Η ΕΛΒΟ είναι πια ένα κουφάρι με στρατηγική ταμπέλα.
Κι ο Katsav μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Αλλά τα νούμερα μιλούν: μηδενική παραγωγή, απολύτως καμία δραστηριότητα, σκραπ και χασούρα. Αν κάποιοι θεωρούν αυτή την πορεία «ανάπτυξη», να μας πουν και ποια είναι η καταστροφή.
θεωρεί ότι η παραχώρηση στον Ισραηλινό όμιλο SK αποτελεί ένα από τα μαγαλύτερα μεταπολιτευτικά σκάνδαλα και με τεκμηριωμένο ρεπορτάζ για τα έργα και τις ημέρες των νέων «επενδυτών» θα το τεκμηριώσουμε λίαν συντόμως.
