Γράφει ο Νίκος Φραγκιαδάκης
Θα ήθελα να αποσαφηνίσω εξ αρχής ότι είναι καταδικαστέα κάθε χρήση παράνομης βίας, από όπου και αν προέρχεται και ότι η απώλεια ανθρώπινης ζωής έχει πάντα την ίδια αξία. Αλλά:
1.- Από την μεταπολίτευση και μετά δεν έχω δει έστω και ένα δημοσιοποιημένο ντοκουμέντο (βίντεο) που να επιτίθενται οι αστυνομικοί πρώτοι εναντίον οποιονδήποτε διαδηλωτών. Πάντοτε τους περιμένουν να αντιδράσουν πρώτοι και ενίοτε προσπαθούν να τους αποφύγουν.
2.- Η αστυνομία εντέλλεται και παραβρίσκεται υποχρεωτικά στα πλαίσια των καθηκόντων της ενώ οι διαδηλωτές πάσης φύσεως (παρασυρόμενοι-υποκινούμενοι ή μη) παραβρίσκονται με την δική τους βούληση.
3.- Τεκμαίρεται λοιπόν αβίαστα ότι πάντοτε η αστυνομία αντιδρά αμυνόμενη και ως γνωστό η δράση φέρνει αντίδραση, ενίοτε και κατά περίπτωση μη ελεγχόμενη. Ωστόσο τίθεται το εύλογο ερώτημα, όταν η αστυνομία θέτει μία διαχωριστική γραμμή «μέχρι εδώ , παρακάτω δεν θα περάσετε» και οι οποιοδήποτε διαδηλωτές αγνοούν την νόμιμη εντολή και επιτίθενται για να σπάσουν τον αστυνομικό κλοιό, δεν προκαλούν από μόνοι τους το αποτέλεσμα των ενεργειών τους;
4.- Όταν ξύνεσαι στην γκλίτσα του τσομπάνη γνωρίζεις από πριν τι σε περιμένει, κοντολογίς το τραβάει ο οργανισμός σου. Άλλο να κάθεσαι στο σαλόνι του σπιτιού σου χαλαρός και αμέριμνος και να εισβάλει η σφήκα να σε τσιμπήσει και άλλο να πηγαίνεις και να σκαλίζεις την σφηκοφωλιά. Και το χειρότερο να διαμαρτύρεσαι έντονα, γιατί σε τσίμπησαν οι σφήκες!!!
5.- Όσον αφορά τις μετέπειτα δηλώσεις των πολιτικών κομμάτων είναι σαφέστατα υποκριτικές, ανάλογα τι εξυπηρετεί το κάθε κόμμα την κατάλληλη στιγμή και βέβαια περισσεύει ο φαρισαϊσμός. Εξαιρούνται οι ψευτοκουλτουριάρηδες και τα αριστερά πολιτικά κόμματα των οποίων οι δηλώσεις είναι «κλισέ».
