Ο πρ. υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς, έχει… αναλαμπές συχνά και λέγει σοφές κουβέντες: «Σε μια διαπραγμάτευση δεν προαναγγέλλεις ότι θα υποχωρήσεις και, μάλιστα, χωρίς αναφορά σε κόκκινες γραμμές, εκτός αν διατίθεσαι να παραδοθείς. Η άλλη πλευρά το πρώτο που θα κάνει είναι να διασφαλίσει όσα δίνεις εκ των προτέρων. Μετά θα ζητά επιπρόσθετες υποχωρήσεις, ενώ δεν θα σου δίνει τίποτα έχοντας ”προσαρμοστεί” στην επιλογή σου».
Ο πρωθυπουργός στην περίφημη συνέντευξή του (13 Ιουλίου ’23) στην ανηψιά του Σία Κοσιώνη και στον Παύλο Τσίμα (ΣΚΑΙ), άφησε να εννοηθεί ξεκάθαρα ότι πολύ πιθανά μπορεί η Ελλάδα να χάσει μέρος της εδαφικής ακεραιοτητας κι εθνικής κυριαρχίας στις ”συνομιλίες-διαπραγματεύσεις” με την Τουρκία, γιά ΑΟΖ, υφαλοκρηπίδα, νησιά, νησίδες κλπ.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης, θεωρεί και αποκαλεί την εθνική κυριαρχία ”σχετική έννοια” ενώ προανάγγειλε υποχωρήσεις από πάγιες ελληνικές θέσεις. Δηλ., συζητάμε με την Τουρκία μόνο την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, στο Αιγαίο και στην ανατολική Μεσόγειο (νότια Καστελόριζου, δυτικά Κύπρου).
Οι ΗΠΑ πιέζουν γιά ”διακανονισμό” άμεσα και δίνουν στην Τουρκία ότι ζητά (F-16 κ.ά.). Και χωρίς αυτήν την φορά να θέσουν προβλήματα στην Τουρκία, εξαιτίας της προμήθειας των S-400 από την Ρωσία.
‘Ηδη η πρώτη παραχώρηση στην Τουρκία έγινε στα ”μουλωχτά”, χωρίς οι γραφικοί ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ να αντιδράσουν (φαίνεται είναι στο ”κόλπο” ως ημέτεροι-δεδομένοι και αυτοί), με την παραχώρηση στην Ουκρανία τεθωρακισμένων και άλλων απαραίτητων οπλικών συστημάτων που υπήρχαν στα νησιά ανατολικού Αιγαίου.
Είχαν πει, εξαπατώντας, ότι θα ”αντικατασταθούν”. Δεν αντικαταστάθηκαν, εξαιτίας πιέσεων ΗΠΑ και της τουρκικής απαίτησης γιά αποστρατιωτικοποίηση των νησιών. Αλλά από ψευτιές και ατιμίες, το ”καθεστώς Μητσοτάκη” είναι πρώτο, αφού έχει και ως ”υπηρετικό προσωπικό” την πλειοψηφία των εξαγορασμένων ΜΜΕ.
Υπάρχει η τάση ”να τα βρούμε με την Τουρκία και γιά να έχουμε την ησυχία μας ας δώσουμε και κάτι”. Είναι οι γνωστοί ”ναι-ναι-κοι”, οι ίδιοι που πίεζαν υπέρ του σχεδίου Ανάν στην Κύπρο, με Ντόρα, Αβραμόπουλο και Γ. Παπανδρέου, μπροστάρηδες.
Λέγεται (διαδίδεται από κυβερνητικούς γιά να δουν αντιδράσεις) ότι ”η Ελλάδα θα ήταν διατεθειμένη να κάνει υποχωρήσεις ως προς την επήρεια του Καστελορίζου”, γιά να ηρεμήσει η Τουρκία σε ότι αφορά ΑΟΖ.
Ο πρωθυπουργός, ως δεδομένος γιά τις ΗΠΑ, έχει υποσχεθεί ”διακανονισμό”’ με την Τουρκία. ‘Εχει και την πλειοψηφία στην Βουλή να περάσει ότι θέλει.
Αλλά υπάρχει ένα ερώτημα: Για ζητήματα εθνικής κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας, μπορεί το 41% να κάνει τέτοιας μορφής παραχωρήσεις;;;
Ελάχιστα μας ενδιαφέρει αν ο πρωθυπουργός θα πεταχτεί σαν ”στυμμένη λεμονόκουπα” από τις ΗΠΑ, όταν κάνει την (βρώμικη) δουλειά με την Τουρκία. Τώρα νομίζει και αυτός, όπως κάποτε και ο αφελής Αλ. Τσίπρας, ότι αν παραείναι ”δεδομένος και ημέτερος” θα έχει την αιώνια… στήριξη των ΗΠΑ. Σε τέτοιες περιπτώσεις μεγάλων παραχωρήσεων, όπως με Τσίπρα ”συμφωνία Πρεσπών”, συμβαίνει το αντίθετο: Τον πετάνε, σαν ”στυμμένη λεμονόκουπα” (πάγια πολιτική ΗΠΑ), αφού πήραν αυτό που ήθελαν.
Θα υπάρξουν αντιδράσεις;;;
Οι υποχωρήσεις-παραχωρήσεις έχουν σχεδόν προαναγγελθεί από την ελληνική κυβέρνηση. Και η παρουσία Γεραπετρίτη και της υφυπεξ, Παπαδοπούλου στο υπ. Εξωτερικών, προκαλεί ανησυχίες.
Στην Ελλάδα, όχι. ‘Εχουν φροντίσει τις δύο τελευταίες δεκαετίες να αποβλακωθεί ο λαός, γιά να μην ενδιαφέρεται. Στρατιωτικές βάσεις δόθηκαν στις ΗΠΑ όπου αυτές θέλουν, χωρίς ανταλλάγματα, χωρίς αντιδράσεις. Η Παιδεία κατεστραμμένη, το κράτος σάπιο, ”δικαιοσύνη” εξευτελισμένη κι ελεγχόμενη. Ενώ η μεγάλη πλειοψηφία των ΜΜΕ κατάντησε ”υπηρετικό προσωπικό” της οικογένειας Μητσοτάκη.
Αλλά και η Κύπρος, ειδικά γιά την σημερινή κυβέρνηση Αθηνών, είναι πολύ πολύ μακριά, αφού τα πρώτα μηνύματα γιά εγκατάλειψή της από την Ελλάδα δόθηκαν. Με την αποδοχή από την κυβέρνηση Μητσοτάκη της απαίτησης Τουρκίας και ΗΠΑ να ακυρωθεί ο αγωγός φυσικού αερίου EastMed, αλλά και την αποδοχή από την Ελλάδα της τουρκικής απαίτησης να αφαιρεθεί η Κύπρος από χάρτες του ΝΑΤΟ και να αναφέρεται με… ”συντεταγμένες”.
Τι μπορεί να σταθεί εμπόδιο και να αναγκάσει την ελληνική κυβέρνηση να κάνει βήματα πολύ προσεκτικά χωρίς παραχωρήσεις ειδικά σε (αδιαπραγμάτευτα) ζητήματα όπως εθνική κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα;;;
Μα φυσικά ο ”κοιμώμενος γίγαντας”, ο απόδημος Ελληνισμός, ειδικά της Αμερικής.
Και το σπουδαιότερο: Να μην ακούσουμε, να μην μας παρασύρουν πολιτικοί και κόμματα Ελλάδας.
Δεδομένο το ΟΧΙ μας σε υποχωρήσεις της Αθήνας, όπως αποστρατιωτικοποίηση ελληνικών νησιών στο ανατολικό Αιγαίο (γιά να είναι εύκολη μιά τουρκική απόβαση σε αυτά), ”συνεκμετάλλευση” φυσικών πόρων στο Αιγαίο, διχοτόμηση της Κύπρου και αναγνώριση ”τουρκικής” μειονότητας στην Θράκη (που μελλοντικά θα μπορούσε να οδηγήσει σε ανεξαρτησία και αυτονομία της).
Και πρέπει να δράσουμε έξυπνα, προληπτικά βασικά. ‘Οχι ”διαμαρτυρόμενοι” και πιέζοντας στην Αθήνα. Ο πολιτικοί στην Ελλάδα, η μεγάλη πλειοψηφία, είναι διαπλεκόμενοι και παραδοσιακά – διαχρονικά αγνοούν προκλητικά τον απόδημο Ελληνισμό, που τον βλέπουν μόνο γιά φόρους και τουρισμό. Eνδεικτικό και το γεγονός ότι -διαχρονικά- πρωθυπουργός, υπουργοί, πολιτικοί, ουδέποτε απαντούν σε μηνύματα (επιστολές, emails κλπ) Ομογενών, πιστοποιώντας κι έλλειψη ευγένειας.
Να δράσουμε με πίεση, ως πολίτες, στην ”κινητήρια δύναμη” γιά τις παραχωρήσεις: Τις ΗΠΑ, καταγγέλοντας ακόμα και τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, σε Αμερικανούς πολιτικούς, κυβέρνηση, ΜΜΕ ΗΠΑ, όταν διαπιστώσουμε ”που το πάει”, ως ”δεδομένος-ημέτερος”.
Πάνω από όλα η πατρίδα. Οι κυβερνήσεις μιζοληπτών, διαπλεκόμενων και διεφθαρμένων, πάνε κι έρχονται στην Ελλάδα.
Σημ.: Το ”ΚΑΛΑΜΙ” θα ενημερώσει γιά τις επιβαλόμενες και πρέπουσες αντιδράσεις, ουσίας.
( Γ. Λυκ. – 17 Ιουλίου ’23 )kalami.us
