Ψίχουλα δίνουν οι εταιρείες πνευματικών δικαιωμάτων 
σε δημιουργούς ( συνθέτες, στιχουργούς), καλλιτέχνες, οι εφημερίδες που πουλούν CD. Τα δικαιώματα των δημιουργών είναι μηδαμινά.
Όπως π.χ, στην εφημερίδα “Πρώτο Θέμα”, κατά την κυκλοφορία του νέου CD του Νότη Σφακιανάκη, η οποία πουλά 130.000- 140.000 φύλα, ο στιχουργός του τραγουδιού με τίτλο “Ο Έλληνας”, Πάνος Φαλάρας έλαβε 70 Ευρώ (!) ο οποίος δήλωσε στον δημοσιογράφο Νίκο Βάνη ότι :“ δεν πρόκειται να ξαναδώσω τραγούδι μου σε καλλιτέχνη, γιατί τα πνευματικά δικαιώματα είναι μηδαμινά.
Τα τόσα χρήματα που εισπράττουν οι εταιρείες πνευματικών δικαιωμάτων, πηγαίνουν στους γραφειοκράτες, δικηγόρους, δικαστήρια, και άλλα συναφή, ενώ οι δημιουργοί συνθέτες, στιχουργοί δεν παίρνουν φράγκο…”
Το ίδιο εξομολογήθηκε ο καλλιτέχνης και συνθέτης Τάσος Μπουγάς στον Νίκο Βάνη λέγοντας πως: “πληρώνουν ψίχουλα οι εν λόγω εταιρείες, και εγώ δεν πηγαίνω να τα πάρω, τους γράφω στα παλιά μου τα παπούτσια. Δεν κατάλαβα γιατί ζητούν οι εταιρείες πνευματικών δικαιωμάτων χρήματα από τα ραδιόφωνα, ενώ αυτά πάνε στους γραφειοκράτες τους, και όχι στους συνθέτες, στιχουργούς και καλλιτέχνες”.
Ο δε Χαράλαμπος Αποστολίδης δικηγόρος της Θεσσαλονίκης, που είναι και πρόεδρος των Παμποντιακών Σωματείων, καθώς και του Ποντιακού ραδιοφώνου της Θεσσαλονίκης, πρόσφατα κάθισε στο εδώλιο του κατηγορουμένου, διότι έπαιζε το ραδιόφωνο Ποντιακή μουσική, χωρίς να πληρώνει πνευματικά δικαιώματα.
Ζήτησε συγκεκριμένα από τους δικαστές τα 10 τραγούδια που είχε στην μήνυση της η εν λόγω εταιρεία Πνευματικών Δικαιωμάτων, να αποδείξει σε ποιους δημιουργούς ανήκουν. Αποδείχθηκε περίτρανα ότι δεν ανήκουν σε κανέναν, καθώς τα παραδοσιακά και δημοτικά τραγούδια δεν έχουν δημιουργούς, ανήκουν στον λαό.
Με το σκεπτικό αυτό η έδρα του δικαστήριου απεφάνθει ομόφωνα, ότι κακώς ζητούν πνευματικά δικαιώματα από το συγκεκριμένο ραδιόφωνο, γι΄ αυτό και αθωώθηκε παμψηφεί ο κύριος Αποστολίδης.
Όσο για τα νέα τραγούδια που γράφουν οι νέοι δημιουργοί, κατά την άποψη του δημοσιογράφου Νίκου Βάνη, τα περισσότερα είναι κλεμμένα.
Για παράδειγμα:ο καλλιτέχνης Σάκης Κούκος ο οποίος κυκλοφόρησε έναν δίσκο στην Βουλγαρία με τίτλο “Δυο καρδιές”, όπου η μουσική ανήκει σε Σκοπιανό συνθέτη. Την ίδια μουσική, χωρίς καμιά αλλαγή κυκλοφόρησε ο Χάρης Κωστόπουλος με το τραγούδι “Πρώτο Θέμα” του συνθέτη (::;)Θεόδωρου Παζαρέτζη, έγινε δε,Πανελλαδικά σουξέ.
Απευθυνόμαστε λοιπόν στις εταιρείες Πνευματικών Δικαιωμάτων και τους ρωτάμε, γιατί να πληρώνουν τα ραδιόφωνα για τα κλεμμένα τραγούδια;; Τα διαφημίζουν μάλιστα τζάμπα χωρίς να πληρώνονται, και τα χρήματα εισπράττουν οι εν λόγω εταιρείες.
Μ΄ αυτό το σκεπτικό και μ΄ αυτά τα στοιχεία που εάν προσκομίσει κάποιος στο δικαστήριο, ο κάθε συνετός και νοήμων δικαστής, θα πρέπει να βγάλει αθωωτική απόφαση.
Καθώς ο νόμος για τα πνευματικά δικαιώματα είναι του έτος 1993 επί Υπουργίας Ντόρας Μπακογιάννη (κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη ) και όπως μου εξήγησαν πολλοί άριστοι νομικοί των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης ο νόμος αυτός έχει τρύπες, πολλά κενά, γι΄ αυτό άλλωστε είναι αντισυνταγματικός.
Όποιος δε προσφύγει στο Συμβούλιο Επικρατείας (ΣΤΕ) θα κρίθει η αντισυνταγματικότητα του, και θα πρέπει η Ελληνική βουλή να αποσύρει τον συγκεκριμένο νόμο, και να καλέσει η πολιτεία τους αρμοδίους φορείς για διαβούλευση όπως :Σωματεία καλλιτεχνών, συνθετών, στιχουργών, Μ.Μ.Ε, και πολιτιστικών συλλόγων που εκπροσωπούν την παράδοση, ώστε να αποφανθούν και να συντάξουν διακήρυξη η οποία στην συνέχεια θα πάει στην βουλή προς ψήφιση, για να γίνει νόμος του κράτους, και να μην υπάρχουν αυτά τα ευτράπελα που συμβαίνουν σήμερα.
Θα πρέπει λοιπόν ο πρωθυπουργός και ο Υπουργός Πολιτισμού που είναι καθ΄ ύλην αρμόδιος, να δώσουν λύση, και να μην στοιβάζεται ο κόσμος καθημερινά στα δικαστήρια.
Κύριε Πρωθυπουργέ, κύριε Υπουργέ Πολιστισμού θα πρέπει άμεσα να λυθεί το θέμα.
