“ Δεν αγιάζεις, αν δεν κάνεις την τσάρκα σου στην νυχτερινή διασκέδαση της Αθήνας”, μου είπε χαρακτηριστικά άνθρωπος των δρώμενων, των κέντρων διασκέδασης.
Έτσι ακριβώς είναι, γι΄ αυτό έκανα και πάλι σύντομο ταξίδι προς την Αθήνα.
Άρχισα την βόλτα μου ημέρα Παρασκευή από το νυχτερινό κέντρο “Caramela Live” μια και έλειψα από την πρεμιέρα που πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη ημέρα (Πέμπτη).
Μπαίνοντας στο μαγαζί η πρώτη εντύπωση μου ήταν ότι είδα αλλαγή προσώπων μετρ, σερβιτόρων, όλο νέα παιδιά.
Πολύ καλή κίνηση ήταν εκ μέρους των επιχειρηματιών του κέντρου.
Η αλλαγή αυτή θα έπρεπε να γίνει από καιρό, και αυτό γιατί σε ένα χώρο διασκέδασης για μεγάλο χρονικό διάστημα το προσωπικό με τα αφεντικά παραγνωρίζονται, με αποτέλεσμα να πάει στράφι όλο το μαγαζί.
Τα παραδείγματα δεν είναι και λίγα σε τέτοιους χώρους.
Με ένα φίλο μου επιχειρηματία κάθισα σε πρώτο τραπέζι πίστας, για να απολαύσω όλο το πρόγραμμα του μαγαζιού, μια και δεν είχα προγραμματίσει επίσκεψη σε άλλα κέντρα της περιοχής, την Παρασκευή, ήθελα να την αφιερώσω στο “Caramela Live” και μόνο.
Στην πίστα βγήκε ο Γιώργος Τσαλίκης με έναν αέρα που έδειχνε να έχει προσαρμοστεί στον ρόλο και το πρόγραμμα του, ως επικεφαλής του σχήματος. Ξαφνικά φώναξε από την πίστα: “Γεια σου Βάνη, Ελληνικό Φαινόμενο”΄
Μου άρεσε το πρόγραμμα του,στο ρεπερτόριο η σειρά των τραγουδιών ήταν πάρα πολύ καλή. Φαίνεται πως έγινε πολύ καλή δουλειά και από τον μαέστρο.
Αφού ολοκλήρωσε το πρώτο μέρος του προγράμματος του, ο κόσμος τον καταχειροκρότησε, φωνάζοντας παράλληλα από το μικρόφωνο του: “Βάνη, χειροκρότα και εσύ”, ρόμπα μου έκανε ο Γιωργάκης.
Σειρά είχε η Έλενα Μεταξά.
Βγαίνοντας στην πίστα ξεκίνησε να ερμηνεύει το τραγούδι της ,“Αφού δεν περνάω μαζί σου καλά”, αλλά και το “Παίζω, κερδίζω, χάνω” το οποίο έγινε σύντομα επιτυχία, όπως και το σουξέ της, “Θα πληρώσεις”, με αποτέλεσμα ο κόσμος να την λούζει στα λουλούδια. Η φωνάρα Έλενα Μεταξά, παρ΄ όλο που μόνο ενάμιση χρόνο τραγουδά επαγγελματικά, δείχνει ωστόσο, ότι αυτό που κάνει το λατρεύει στην κυριολεξία, το ζει έντονα και αυτό βγαίνει και προς τον κόσμο.
Την συμβούλευσα να συνεχίσει έτσι δυναμικά, και να γίνεται κάθε μέρα και καλύτερη, ανοιχτή και απλή στον κόσμο. Έχει μέλλον μπροστά της, μια και οι καλές γυναικείες φωνές και παρουσίες στα νυχτερινά κέντρα και στο Ελληνικό πεντάγραμμα τείνουν να εκλείψουν.
Το πρόγραμμα συνεχίστηκε με τον Σάκη Αρσενίου.
Η φετινή του εμφάνιση έχει μεγάλη διαφορά από την περασμένη χρονιά, όπου τον φόρτωσαν ένα ολόκληρο μαγαζί ως επικεφαλή προγράμματος και του έπεσε βαρύ. Φέτος δείχνει πιο άνετος, πιο χαλαρός, παίζει με τον κόσμο, και αυτό αρέσει,. Φάνηκε από τα καλάθια των λουλουδιών που του έριχναν από κάθε μεριά οι πιστοί θαμώνες. Ένα μπράβο στον Σάκη Αρσενίου.
Συζητώντας μαζί του τον συμβούλευσα να συνεχίσει έτσι και καλύτερα, τώρα που ετοιμάζει και νέο τραγούδι, όπως μου εκμυστηρεύτηκε.
Μετά, βγήκε ο Κυριάκος Κυανός με του σουξέ του “Κόβω φλέβες”, αλλά και με τα παρεΐστικα τραγούδια, ανέβασε και άλλο το κέφι του κόσμου. Και ο Κυριάκος δεν γλύτωσε από τις συμβουλές μου, λέγοντας του: “Κυριάκο, μέρα με την μέρα ανεβαίνεις, να ακούς τους σωστούς ανθρώπους, που ξέρουν την δουλειά, μακριά από τους κόλακες που μόνο ζημιά σε κάνουν.
Το λαϊκό πρόγραμμα και των τεσσάρων καλλιτεχνών είναι πολύ καλό, ρολάρει σωστά, εκ σου και τα λουλούδια που πέφτουν βροχή μέχρι και τις πρωϊνές ώρες. Το δε δίδυμο, Τσαλίκης και Κυανός μαζί στην πίστα, είναι πρωτότυπο, ειδικά τις πρωϊνές ώρες.
Μέχρι και τις 06: 30 που κάθισα, είδα σχεδόν όλες τις λεπτομέρειες του μαγαζιού.
Το Σέρβις είναι σε πάρα πολύ καλό επίπεδο, ωστόσο χρειάζεται κάποιες διορθώσεις.
Όσον δε αφορά το οπτικοακουστικό σύστημα του νυχτερινού κέντρου “Caramela Live” είναι πολύ καλύτερο από πέρυσι.
Από κίνηση του μαγαζί τις ημέρες Παρασκευή και Σάββατο (που ξαναπέρασα) ήταν γεμάτο με συνεχή ροή από κόσμο, μέχρι και τις πρωϊνές ώρες, και να μην βρίσκουν τραπέζι για να καθίσουν.
Όλα τα παραπάνω κάνουν εντύπωση, όμως, οι επιχειρηματίες του νυχτερινού κέντρου θα πρέπει να βρίσκονται σε εγρήγορση για να μην μείνουν με τις εντυπώσεις ως το τέλος της σαιζόν, και να μην χαλαρώνουν τα πνεύματα , όπως τα είχα δει πέρυσι και είχα απογοητευτεί. Κάτι, που όπως φαίνεται,το έχουν καταλάβει και οι ίδιοι τα λάθη τους, γι΄ αυτό και όλες αυτές οι αλλαγές ως προς το καλύτερο.
Σαββατόβραδο επισκέφθηκε το νυχτερινό κέντρο “Theatro Music Hall” όπου εμφανίζεται το ζεύγος Νίκος Κουρκούλης, Κέλλυ Κελεκίδου, μαζί με τον Κώστα Καραφώτη.
Στην είσοδο όπου εργάζεται ένα παλιός μου φίλος και μετρ Γιώργος Κατσάμπαλης, με καλωσόρισε θερμά λέγοντας μου: “Καλώς τον φιλαράκο μου τον Βάνη. Που θέλεις να σε βάλω να καθίσεις;;, όλο το μαγαζί είναι δικό σου”, τα λόγια του με σκλάβωσαν.
Στην πίστα ο Νίκος Κουρκούλης με μαλλί κοτσιδάκι, και ένα κόκκινο σακάκι, ενώ ο κόσμος χόρευε σε ένα μαγαζί κατάμεστο.
Στον βασιλικό καναπέ διασκέδαζε το ζεύγος Γιώργος Λύρας, Πέγκυ Ζήνα μαζί με τον διευθυντή της Heaven Music και έναν νεαρό συνθέτη.
Μετά από λίγη ώρα, φεύγοντας συνάντησα στην έξοδο τον επιχειρηματία του νυχτερινού κέντρου με τον οποίον τα είπαμε εν συντομία.
Έφυγα προς το νυχτερινό κέντρο “Ποσειδώνιο Music hall” για τον Πάνο Κιάμο.
Στην είσοδο συνάντησα τον πάτερ φαμίλια κύριο Βασίλη Κιάμο, ο οποίος με καλωσόρισε: “Βάνη, ήλθες να δεις τι κόσμο έχουμε;;” “Αφού ξέρεις κύριε Βασίλη, κάνω τον καθημερινό μου ρεπορτάζ στα μαγαζιά”, του απάντησα.
Στην παρέα του κυρίου Βασίλη ήταν και ο γιος του επιχειρηματία του νυχτερινού κέντρου, ο οποίος απουσίαζε στην Καλαμάτα όπως με πληροφόρησε ο γιος του. Άφησα την παρέα για να δω στο καμαρίνι τον καλλιτέχνη Πάνο Κιάμο, προτού βγει στην πίστα.
Με καλοδέχθηκε λέγοντας μου: “ Βάνη, μια χαρά σε βλέπω. Τι νέα έχουμε;;”
Τα νέα ήταν πολλά, όπως και τα κουτσομπολιά, αλλά και το χαβαλέ του Κιάμου με τον καμαρινάκια του Στέλιο.
Προτού βγει ο Πάνος στην πίστα με πληροφόρησε πως στο “Ποσειδώνιο” θα εμφανίζεται έως τον Ιανουάριο του 2011. Πήγα στο σαλόνι να δω το πρόγραμμα του καλλιτέχνη, αλλά γινόταν ο χαμός από κόσμο, και προτίμησα να φύγω. Στην έξοδο και πάλι συνάντησα τον κύριο Βασίλη, ο οποίος σαστισμένος με ρώτησε: “φεύγεις κιόλας;;;”
“Να, πάω δίπλα στο Ρωμαίο”, όπου τελειώνει τις εμφανίσεις το σχήμα, και θα ξεκινήσει ο Χρήστος Χολίδης στις 20 Οκτωβρίου” του απάντησα, χαιρετώντας τον παράλληλα.
Μπαίνοντας στο “Ρωμαίο” ο μετρ πρόσχαρος με ρώτησε: “Βάνη τι να σε κεράσω;;”
“Νάσαι καλά φίλε μου, σ΄ ευχαριστώ, δεν θα πάρω τίποτα, έχει ακόμα μεγάλο δρομολόγιο η περατζάδα μου”, του απάντησα.
Στον καναπέ του σαλονιού ξάπλωνε ζαρωμένος η πρώτη φίρμα του μαγαζιού, έδειχνε να είναι πολύ σκεπτικός. Φαίνεται κάποια βάσανα τον τυραννούν. Και πώς να μην έχει βάσανα, αφού η κίνηση στο μαγαζί ήταν σχεδόν μηδενική.
Έφυγα προς μεγάλη μου απογοήτευση, και πήγα προς το νυχτερινό κέντρο “Frangelico”.
Στην είσοδο με καλωσόρισε ο αδελφός του καλλιτέχνη Χρήστου Μενιδιάτη και ο μετρ του μαγαζιού. Στην πίστα τραγουδούσε η Θελξάρα και πάσης Ελλάδος, με τα λουλούδια να σχηματίζουν βουνό στα πόδια της.
Πήγα γραμμή στο καμαρίνι του Χρήστου Μενιδιάτη. Μόλις με είδε ο καλλιτέχνης με υποδέχθηκε λέγοντας μου: “Βάνη, αδελφέ μου, σταματώ τις εμφανίσεις μου, για να καθίσω να ξεκουραστώ”.
Κάθισα για να τα πούμε εκτενέστερα μέχρι να βγει στο πρόγραμμα του, το οποίο και παρακολούθησα για λίγο, για να περάσω και από το νυχτερινό κέντρο “Θέα” με τον Σταμάτη Γονίδη και τον Νίνο.
Αν και ήταν περασμένη η ώρα το μαγαζί ήταν γεμάτο. Πάνω στην πίστα οι δύο καλλιτέχνες καθισμένοι σε ένα σκαμπό τραγουδούσαν για το κοινό που χόρευε ασταμάτητα. Ο επιχειρηματίας του κέντρου με το που με είδε προσφέρθηκε ,όπως και ο μετρ να με βάλουν να καθίσωσε τραπέζι, παρ΄ όλο που επέμεινα να μείνω όρθιος για να τριγυρίζω το μαγαζί.
Για μια ώρα περίπου απόλαυσα το πρόγραμμα των δύο καλλιτεχνών που τα έχωναν γερά.
Αν και είχε ξημερώσει με έτρωγε η περιέργεια να δω τι κόσμο έχει το “Caramela Live”. Φτάνοντας εκεί έμεινα έκπληκτος. Στην είσοδο του μαγαζιού και ώρα 06:30, ο κόσμος περίμενε για να μπει στο κέντρο.
Μ΄ αυτήν την εικόνα έφυγα σφαίρα για τα πάτρια εδάφη της Μακεδονίας, κάνοντας παράλληλα και τον απολογισμό από τα Αθηναϊκά κέντρα, όπου σε γενικές γραμμές σχεδόν όλα τα μαγαζιά δουλεύουν αξιοπρεπώς.
Ο κόσμος διασκεδάζει πραγματικά, ρίχνει όλες τις φουρτούνες έξω, μια και βρίσκει καλά προγράμματα για όλα τα γούστα και όλα τα βαλάντια, αρκεί να το ψάξει καλά, τόσο σ΄ αυτό που τους εκφράζει, όσο και για την τσέπη τους.
Απ΄ όλα έχει ο μπαξές της Αθήνας.
Όσο για τον μπουρδολόγο, κύριο “..καλό κουράγιο” που μας πέταξε ειρωνικά, καλό είναι να ξέρει ότι, μπορεί η Ελλαδίτσα μας με το ένα πόδι να βρίσκεται στον λάκκο, αλλά το άλλο πόδι αντιδρά, κλωτσά, και διασκεδάζει, για να ξεδώσει.
Του αφιερώνουμε στον κύριο “καλό κουράγιο” ( με τον οποίον γελάω μέχρι δακρύων ), το τραγούδι :”δύο πόρτες έχει η ζωή”
Γλεντάτε κόσμε! ΔΕΝ χανόμαστε !!!!!!!!!!!!
