Άρθρο του Δημήτρη Μαυρίδη
Η Ελλάδα, που είναι σχεδόν χρεοκοπημένη κατά τους ξένους πιστωτές της, ετοιμάζεται να ανορθώσει την οικονομία της βάζοντας το χέρι βαθιά στις τσέπες μιας άλλης χώρας, που εκπροσωπεί και αυτή έναν άλλο αρχαίο πολιτισμό.
Τη στιγμή που οι άλλοι ξένοι επενδυτές εγκατέλειψαν την Ελλάδα, οι Κινέζοι ετοιμάζουν την μετατροπή του Πειραιά σε μοντέρνα πύλη που θα συνδέει την κινέζικη παραγωγή κατ’ ευθείαν με τους πλούσιους καταναλωτές της Ευρώπης. Παράλληλα, οι Κινέζοι δηλώνουν ότι την πρώτη τους αυτή επένδυση των 700 εκατομμυρίων δολαρίων θα ακολουθήσουν και άλλες επενδύσεις τους στην Ελλάδα.
Αυτό είναι το συμπέρασμα πρόσφατου άρθρου της Washington Post, που δεν κρύβει τις ανησυχίες των Δυτικών για τις πρόσφατες κινήσεις της Κίνας.
Ήδη οι Κινέζοι έχουν επενδύσει μερικά από τα δισεκατομμύρια που διαθέτουν σε χώρες παραγωγής πρώτων υλών από τη Νέα Γουινέα στην Ανγκόλα και ως το Περού, ώστε να εξασφαλίσουν σε ανταγωνιστικές τιμές τις πρώτες ύλες που χρειάζεται η βιομηχανία τους.
Οι επενδύσεις στην Ελλάδα είναι, κατά τη Washington Post, μέρος του σχεδίου δημιουργίας δικτύων από δρόμους, αγωγούς, σιδηροδρομικές γραμμές και λιμάνια που θα αναβαθμίσουν το εμπόριο και τις συναλλαγές Ανατολής και Δύσης.
Κατά τον αμερικανό σχολιαστή η Ελλάδα ταιριάζει ιδανικά στα επενδυτικά σχέδια του Πεκίνου Είναι χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν είναι εξαγωγική χώρα, έχει ανάγκη επενδύσεων και βρίσκεται σε εξαιρετική γεωγραφική θέση.
Η Κίνα κατασκευάζει μια εμπορική και ναυτική βάση στην Ελλάδα, την ίδια στιγμή που άλλα ευρωπαϊκά κράτη φοβούνται την επέκτασή της. Ήδη η Γαλλία, επικαλούμενη την ασφάλειά της, απέρριψε την προσφορά την Κίνας για αγορά γαλλικών επιχειρήσεων. Παράλληλα, διάχυτη είναι η ανησυχία ότι επίκειται πλημμυρίδα ανταγωνιστικών και φθηνών κινέζικων προϊόντων στις ευρωπαϊκές αγορές.
Η επέκταση και οι κινήσεις της Κίνας περιγράφονται σε άλλο άρθρο της Τhe Guardian Weekly όπου αναλύεται η αντιπαράθεση της Ινδίας με την Κίνα για την οικονομική κυριαρχία στην Ασία και ο ανταγωνισμός τους για επιρροή στις χώρες που περιβάλλουν τον Ινδικό Ωκεανό.
Κατά τον σχολιαστή της Guardian Weekly ένα νέο «μεγάλο παιχνίδι» (ο όρος αναφέρεται στον ιστορικό ανταγωνισμό Μεγάλης Βρετανίας – Ρωσίας για την κυριαρχία στην Κεντρική Ασία κατά τον 19ο αιώνα) μεταξύ Ινδίας και Κίνας παίζεται σήμερα για την επιρροή στον Ινδικό Ωκεανό.
Η Κίνα επιθυμεί να είναι η αδιαφιλονίκητη δύναμη κυρίαρχος της Ασίας και αυτό εξαρτάται από το ποιος ελέγχει τον Ινδικό Ωκεανό, όπου σήμερα υπάρχει κενό δύναμης. Στα πλαίσια αυτά το Νέο Δελχί και το Πεκίνο ανταγωνίζονται σκληρά για επιρροή στο νησιωτικό κράτος του Σρι Λάνκα (Κεϋλάνη).
Η Ινδία κατασκευάζει σιδηροδρομικό δίκτυο στο βόρειο τμήμα της Κεϋλάνης, ενώ η Κίνα αναπτύσσει το λιμάνι της Hambantota στο νότιο τμήμα του νησιού αυτού. Το λιμάνι αυτό αναμένεται να αποτελέσει τον κύριο κρίκο από ανάλογο δίκτυο παρόμοιων έργων από τη Βιρμανία έως το Πακιστάν.
Το δίκτυο αυτό ονομάζουν «περιδέραιο από μαργαριτάρια» και βασίζουν στην κατασκευή του τις ελπίδες τους για επέκταση της κινέζικης επιρροής. Παράλληλα, έχει συμφωνηθεί η χορήγηση κινέζικου δανείου για την κατασκευή μεγάλου αεροδρομίου που θα βοηθήσει το Σρι Λάνκα στην ανάπτυξη του τουρισμού του.
Η Κίνα διαθέτει σημαντικά πλεονεκτήματα, αφού το Σρι Λάνκα, που μόλις βγήκε από εμφύλιο αποσχιστικό πόλεμο, φοβάται τους Ινδούς, φυλετικά συγγενείς προς τους αντάρτες Ταμίλ.
Στο Μπανγκλαντές η Κίνα προσπαθεί, παρά τη μεγάλη επιρροή που εξασκούν οι Ινδίες, να αναλάβει την ανάπτυξη δικτύου και δρόμων που θα συνδέσουν την Κίνα και την Βιρμανία με το Μπανγκλαντές και την ινδική υποήπειρο.
Το Πακιστάν είναι ο παραδοσιακός σύμμαχος της Κίνας στον ανταγωνισμό της με την Ινδία. Στο Πακιστάν, η Κίνα έχει αναλάβει μια σειρά από πολυδάπανα έργα υποδομής, που υποστηρίζουν τη σύνδεση της χώρας αυτής με την ίδια μέσω του ορεινού όγκου του Καρακορούμ.
Στο Νεπάλ, που βρίσκεται κάτω από ισχυρή ινδική επιρροή, η Κίνα αναβαθμίζει τους δρόμους και τις συνδέσεις των συνόρων της για την χώρα αυτή.
Τέλος, σε μια προσπάθεια να αποκτήσει επιρροή στο Αφγανιστάν, η Κίνα έχει αγοράσει τα δικαιώματα εκμετάλλευσης των τεράστιων μεταλλείων χαλκού της χώρας αυτής, ενώ έχει κατακλύσει την αγορά της με φθηνά προϊόντα.
Οι ανταποκρίσεις αυτές δεν αναφέρουν τίποτε για την Τουρκία και υποθέτουμε ότι δεν υπάρχουν αντίστοιχα κινέζικα σχέδια. Άλλωστε, η ανάπτυξη του λιμανιού του Πειραιά παρακάμπτει την Τουρκία.
Η ανάμειξη της Τουρκίας στις πρόσφατες ταραχές στο κινέζικο Τουρκεστάν και τα νεοοθωμανικά της όνειρα την αποκλείουν από τους κινέζικους σχεδιασμούς./antibaro
