Αναλυτική έρευνα ιστορική Ο δημοσιογράφος Νίκος Βάνης για Ρεπορτάζ
Εξόριστος στα παλιά σφαγεία ο Ιωνίας Δραγούμης πάρα την δήλωση του δήμαρχου Θεσσαλονίκης, Κωνσταντίνου Ζέρβας
Ο Ίων Δραγούμης αποδιωγμένος, ή έστω λησμονημένος, από την επίσημη πολιτεία, έχει διατηρήσει τα μηνύματά του στην μνήμη του λαού μας χάρις στην σειρά των προσεγμένων εκδόσεων των έργων του,
Ο Ίωνας προσπάθησε να δώσει το στίγμα μιας νέας πολιτικής, και για πολλούς ιστορικούς μελετητές αυτής της περιόδου, μια νέα ανανεωτική προοπτική (αναθεώρηση της πολιτικής της ουδετερότητος με ταυτόχρονο εξευμενισμό της ΑΝΤΑΝΤ που να μην θίγη όμως την εθνική αξιοπρέπεια).
Οι προτομές πράγματι μεταφέρθηκαν και τοποθετήθηκαν πλάι στο άγαλμα του Παύλου Μελά στον Λευκό Πύργο.
Και ενώ στη πλατεία Μακεδονομάχων η παράταξη τους ανάμεσα στα δέντρα έδενε αρμονικά με το περιβάλλον, στο νέο τους σημείο στέκουν αυθαίρετα στην μέση μιας μεγάλης πλατείας σε απόλυτη παράταξη, έτσι που χάνεται η δυναμική του αγάλματος του Παύλου Μελά. Μαζί με το άγαλμα του Παπάφη, συνυπάρχουν σε μια ευθεία αγάλματα και προτομές που δεν δένουν μεταξύ τους. Λέγεται πως η θέση τους είναι προσωρινή, εν αναμονή της ανάπλασης της πλατείας, όπου και ανήκουν.
Πρόκειται για 8 προτομές (στις φωτογραφίες της επανατοποθέτησης βλέπουμε μόνο τις έξι) από λευκό μάρμαρο, των Αλέξανδρου Πετρίδη, Γεώργιου Βολάνη, Ευθύμιου Καούδη, Ηλία Δεληγιαννάκη. Καπετάν Κώττα, Παύλου Γυπάρη, Παύλου Μελά και του Δημήτρη Καλαποθάκη,
Τέλος, στο κέντρο της πλατείας στέκονταν και ο ανδριάντας του Δραγούμη, έργο που φιλοτέχνησε το 1992 ο γλύπτης Γιάννης Παπάς και ήταν αυτό που ολοκλήρωσε την εικόνα με τα αγάλματα του πάρκου μαζί με ένα μικρό σιντριβάνι.
Φτιαγμένο από μπρούντζο, απεικονίζει τον Δραγούμη ρεαλιστικά, με το ένα χέρι στην καρδιά, να φοράει κοστούμι και παλτό. Στη βάση του αγάλματος η περιβόητη φράση του.
Ο Ιωάννη Δραγούμης, γνωστός σε όλους ως Ίων, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 2 Σεπτεμβρίου του 1878 και δολοφονήθηκε στις 31 Ιουλίου 1920. Ήταν διπλωμάτης, πολιτικός και λογοτέχνης.
Υπήρξε βασικός οργανωτής των ελληνικών κοινοτήτων κατά τον Μακεδονικό αγώνα. Υποστήριξε τη δημιουργία ενός πολυεθνικού ελληνικού κράτους, εκφραζόμενος από το 1908 εναντίον της Μεγάλης Ιδέας.
Πρωταγωνίστησε στο γλωσσικό κίνημα του δημοτικισμού, ενώ με το συγγραφικό του έργο άσκησε σημαντική επιρροή στη διαμόρφωση της ελληνικής ιδεολογίας των αρχών του εικοστού αιώνα. Δολοφονήθηκε στην περιοχή Αμπελοκήπων της Αθήνας, από Βενιζελικό στρατιωτικό σώμα ασφαλείας.
Γνωστή και ενδιαφέρουσα για την εποχή εκείνη, αλλά και μέχρι σήμερα, η ερωτική του ζωή, μιας και διατηρούσε σχέση με την Πηνελόπη Δέλτα και αργότερα με την ηθοποιό Μαρίκα Κοτοπούλη, με την οποία παρέμεινε μέχρι τη δολοφονία του.
