Τρίτη, 26 Αυγούστου, 2025
ΑρχικήΜΜΕΧρίστος Τελίδης:“Το έλλειμμα...

Χρίστος Τελίδης:“Το έλλειμμα στην Ελληνική Δημοσιογραφία”

xtelidis1.bmp Το συνέδριο με τίτλο “Δημοκρατία και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης (Μ.Μ.Ε)  πραγματοποιήθηκε  τον περασμένο Μάιο στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), ομιλητές μεταξύ άλλων ήταν και ο δημοσιογράφος της εφημερίδας “Εθνος”, Χρίστος Τελίδης με θέμα:

“Το έλλειμμα στην Ελληνική Δημοσιογραφία” 

“Σήμερα κατά κοινή ομολογία διανύουμε την πιο κρίσιμη περίοδο από την μεταπολίτευση και μετά.

Το μεγάλο έλλειμμα στην οικονομία και οι άλλες εξελίξεις βλέπουμε ότι οδηγούν εκ των πραγμάτων σε πολλές ανατροπές.

Το πολιτικό σύστημα, η άσκηση της πολιτικής και το σύστημα διακυβέρνησης έτσι όπως τα γνωρίσαμε εδώ και 3,5 δεκαετίες , αμφισβητούνται ευρέως.

Τα ελλείμματα της Ελληνικής κοινωνίας σε μια σειρά τομείς, λειτουργίες, θεσμούς έχουν μπει στο τραπέζι. Αυτό είναι δεδομένο, όπως και ότι στις συνειδήσεις μεγάλης μερίδας των πολιτών φαίνεται να αλλάζουν κάποια πράγματα.

Όμως τίποτα δεν διασφαλίζει από τώρα ότι μέσα σε συνθήκες γενικευμένης κρίσης οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις θα μπορέσουν να δώσουν διέξοδο.

Μια διέξοδο που θα σώσει την χώρα από την χρεωκοπία και θα βοηθήσει ώστε να προστατέψουμε την δημοκρατία μας, και να την απαλλάξουμε σε μεγάλο βαθμό από αρνητικές καταστάσεις και πολλά βαρίδια, που συσσωρεύθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες.

Όμως από αυτή την συζήτηση λείπει εκείνη γύρω από το έλλειμμα και στην Ελληνική δημοσιογραφία. Και όχι βέβαια με άναρθρες κραυγές σαν κι αυτές που ακούστηκαν την Τετάρτη στην αίθουσα της βουλής, του στυλ εσείς και εμείς και οι άλλοι και τις εκρήξεις κάποιων δημοσιογράφων από τα κανάλια. Υπάρχει το ζήτημα της επικαιρικής ευθύνης και πρέπει να ανταποκριθούμε με σοβαρότητα.

Και γιατί μπορεί ο κόσμος να εμφανίζεται γενικά θυμωμένος με τους δημοσιογράφους, όπως και με τους πολιτικούς, καταλογίζοντας ευθύνες για τον ρόλο που έπαιξαν και παίζουν όλα αυτά τα χρόνια, όμως το ζήτημα της Ελληνικής δημοσιογραφίας, τα σοβαρά προβλήματα, οι σχέσεις δημοσιογράφων και Μ.Μ.Ε με τους πολιτικούς και την πολιτική, οι σχέσεις με τα οικονομικά συγκροτήματα, η ποιότητα της δημοσιογραφίας, τα σοβαρά θέματα δεοντολογίας, η αδειοδότηση των ραδιοτηλεοπτικών μέσων κ.λ.π δεν έχουν τεθεί στο τραπέζι ως εξίσου σημαντικά ζητήματα για την δημοκρατία μας.

Οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι και τα Μ.Μ.Ε στην συντριπτική πλειοψηφία δεν δείχνουμε διατεθειμένοι μάλλον να κάνουμε αυτόν τον διάλογο, εκτός βέβαια εξαιρέσεων.¨

 Πολύ περισσότερο όταν σε κάποιες ακραίες καταστάσεις κάποια Μ.Μ.Ε ίσως φτάνουν και στα όρια της θεσμικής εκτροπής. Ιδιοκτήτες Μ.Μ.Ε αλλά και ένα αριθμός δημοσιογράφων έχουν αποκτήσει εξουσίες που δεν τους ανήκουν και αυτό βέβαια σημαίνει οικονομικά συμφέροντα και οικονομικές απολαβές, Κάποιοι καταλογίζουν σε μερίδα δημοσιογράφων ναρκισσισμό αλλά και θράσος συχνά υπέρμετρο.

Σ΄ αυτά τα 36 χρόνια της μεταπολίτευσης τα είδαμε και τα ζήσαμε όλα. Την επική εποχή του “ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο” με τους δημοσιογράφους στοιχισμένους σε μεγάλο βαθμό και συγχρόνως εκείνο το μοντέλο της τριτοκοσμικής ελεγχόμενης από την κυβέρνηση μονοπωλιακής κρατικής τηλεόρασης.

Τότε που ξεκίνησε ο άκρατος λαϊκισμός και ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, μέσα σε μύθους και Ελληνικές μοναδικότητες.

Η ιδιωτική ραδιοφωνία και αμέσως μετά η ιδιωτική τηλεόραση έδωσαν στην αρχή φρέσκο αέρα και δημιούργησαν ελπίδες ότι θα άλλαζαν πολλά, Μετά υπήρξε ο εκφυλισμός.

Στην δεκαετία του ΄90 η Ελληνική δημοσιογραφία χέρι – χέρι με την μεγαλύτερη μερίδα των πολιτικών δεν μπόρεσαν να δουν με ανοιχτά μυαλά τις αλλαγές στην Ευρώπη μετά την πτώση του τείχους.

Οδηγηθήκαμε σε ένα αυτοκτονικό συντηρητικό εγκλωβισμό, καλλιεργώντας απίθανους Εθνικούς μύθους και καταφέραμε όλοι μαζί – πάντα με κάποιες εξαιρέσεις – να κάνουμε την χώρα μας μέρος του Βαλκανικού ζητήματος.

Σκόπια, Σαράγιεβο, Ίμια, Αλβανία, Κόσοβο, μέχρι και στην Βαγδάτη φτάσαμε κα η πρωϊνή Ελληνική δημοσιογραφία υπερασπίσθηκε τα εθνικά μας συμφέροντα και έδωσε μάχες στην πρώτη γραμμή. Μόνο που τις χάσαμε όλες, χωρίς να το ομολογήσουμε ποτέ και αντί αυτοκριτικής τα κρύψαμε και πάλι όλα κάτω από το χαλί.

Τα αντιδυτικά σύνδρομα, οι απίθανες εξαλλοσύνες και οι αερολογίες με το ΔΝΤ και την Ε. Ε – που έφτασαν μέχρι και την σημερινή ηγεσία της Ν.Δ – είναι ίσως συνέχει της ίδιας εκείνης κατάστασης.

Και βέβαια όλο εκείνο το διάστημα πολιτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα έκαναν το παιχνίδι τους, με την Ελληνική δημοσιογραφία, είτε να κλείνει τα μάτια της, είτε να περιορίζεται σε αναπόδεικτους αφορισμούς χωρίς αποτέλεσμα.

Και μετά οι ίδιοι εκείνοι που έδωσαν τις Εθνικές μάχες στα μέτωπα, το γύρισαν στην λεγόμενη κοινωνική κριτική, μέσα από τα παράθυρα του λαϊκισμού και αυτός τα άλεσε όλα, μαζί με τα λεγόμενα σοβαρά κανάλια, μαζί με τα άλλα.

Η γραφικότητα, το μπάχαλο, οι κραυγές, το σόου μεταξύ των πιο φανταχτερών και καλά αμειβομένων ονομάτων της τηλεόρασης και μεγάλης μερίδας πολιτικών, σχεδόν ισοπέδωσαν τα πάντα και πρώτα την σοβαρότητα, τον κοινό νου, την λογική. Ο ορθολογισμός που θάπρεπε να αποτελεί κατάκτηση, όπου θα έχει προτεραιότητα η πραγματική τολμηρή δημιουργική δημοσιογραφική έρευνα, είναι σε μόνιμη ανεπάρκεια.

Η γνώση αντικαθίσταται από γενικούς αφορισμούς, φτηνούς συναισθηματισμούς και πάντα βέβαια έχει κορωνίδα τον λαϊκισμό και το χάϊδεμα των αυτιών. Και από κοντά στήθηκε ένα μεγάλο πάρτι δημοσίων σχέσεων, όπου η στοιχειώδης δεοντολογία για τα Μ.Μ.Ε σύμφωνα με τον μέσο όρο, τότε των 15 της Ε.Ε, πετάχθηκε από εμάς ηρωϊκά στον κάδο των αχρήστων. Και ένας μεγάλος αριθμός δημοσιογράφων μοιράσθηκε δεύτερες και τρίτες δουλειές, θέσεις συμβούλων αδρά αμειβόμενες κ.λ.π.

Στα 6 χρόνια της διακυβέρνησης της Ν.Δ η κατάσταση αυτή πήρε ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις με ένα πακτωλό χρημάτων και δημιούργησε περισσότερες εξαρτήσεις.

Στην Θεσσαλονίκη, δεν είναι δυνατόν να υπάρχει ένα δημοσιογραφικό τοπίο όπου το 60 με 70% του συνόλου των δημοσιογράφων να είναι κρατικοδίαιτοι – εννοώ ότι ασχολούνται στο δημόσιο – γιατί τόσοι είναι αν αθροίσουμε ΕΡΤ3, Δημοτικά, Αθηναϊκό– Μακεδονικό και λογής γραφεία τύπου. Ούτε τις εποχές της πρώην Σοβιετίας δεν είχαμε τέτοιες καταστάσεις.

Κάποιοι στον δημοσιογραφικό κόσμο προσπάθησαν, έριξαν τουφεκιές, όμως ΕΣΗΕΑ, ΠΟΕΣΥ, ΕΣΗΕΜΘ κ.λ.π δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και ανεχθήκαμε αυτό το σκηνικό.

Η δημόσια τηλεόραση κινήθηκε μακράν αυτού που απαιτεί το δημόσιο συμφέρον, ώστε να αποτελεί τον κορμό που θα σηματοδοτεί την κατάσταση και στα υπόλοιπα Μ.Μ.Ε.

Για να μην τα ισοπεδώνουμε όλα υπήρξαν και εξαιρέσεις κυρίως από έναν αριθμό εφημερίδων και δημοσιογράφων τους, που όμως είδαν δυστυχώς συχνά να χάνουν την μάχη και αυτοί από λαϊκίστικες εφημερίδες που “όλα τα σφάζουν και όλα τα μαχαιρώνουν” και που προσφέρουν και τα πιο ανταγωνιστικά DVD και CD.

Αλήθεια μερικοί πολύ καλοί δημοσιογράφοι στις εφημερίδες, με μακρά ιστορία, γιατί μεταμορφώνονται συχνά σε αρχιερείς του λαϊκισμού στις τηλεοπτικές τους εκπομπές;; Η όταν κάποιοι άλλοι φιλοξενούνται σε τηλεοπτικά παράθυρα και εκπομπές πολιτικού σόου. Κάναμε τον κώδικα δεοντολογίας.

 Όμως αποδείχθηκε ότι τον κάναμε μόνο για εντυπώσεις και δεν τον εφαρμόζουμε, ούτε έχουμε διάθεση να τον εφαρμόσουμε, έστω στα πιο βασικά τους σημεία, εκεί όπου υπάρχουν εκτρωματικές προκλητικές καταστάσεις που φτάνουν στα όρια ίσως του ποινικού δικαίου.

Έχει κυριαρχήσει σε μεγάλο βαθμό ένα συνοθύλευμμα συντεχνιασμού, καιροσκοπισμού, στενού ωφελιμισμού και αποφυγή ευθυνών.

Ίσως να ήμουν υπερβολικά αυτοκριτικός και να περιέγραψα μόνο τα ελλείμματα μας.

Όμως υπάρχουν από την άλλη και σοβαρές και ψύχραιμες φωνές στην δημοσιογραφία μας, που δίνουν καθημερινές μάχες με αρχές, εντιμότητα, δεοντολογία, που βλέπουν την δημοσιογραφία ως το οξυγόνο για την δημοκρατία μας, χωρίς την οποία δεν μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί.”

Στο συνέδριο μίλησαν ακόμα οι δημοσιογράφοι, Πάσχος Μανδραβέλης από την «Καθημερινή», Σήφης Πολυμίλης από την «Ελευθεροτυπία», και Δημήτρης Ψυχογιός από «Το Βήμα» , βουλευτές κομμάτων και ο υφυπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Γιάννης Μαγκριώτης.

Τις συζητήσεις συντόνισαν η δημοσιογράφος και καθηγήτρια του ΑΠΘ, Άννα Παναγιωταρέα και ο καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου, Δημήτρης Ποταμιάνος.

 Το συνέδριο διοργανώθηκε από το Εργαστήριο Πολιτικής Επικοινωνίας και ΜΜΕ του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του πανεπιστημίου Αθηνών, το εργαστήριο Κοινωνικών και Πολιτικών Θεσμών του τμήματος Κοινωνιολογίας του πανεπιστημίου Αιγαίου και το τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου.

 

spot_img

Τώρα ζωντανά! Web Radio από το Ελληνικό Φαινόμενο!

 

 

Τελευταία νέα

Άμεση παρέμβαση της ΕΕ ζητούν ο ΟΣΔΕΛ και άλλοι πέντε ευρωπαϊκοί οργανισμοί από την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν για τη...

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Έξι ευρωπαϊκοί Οργανισμοί Συλλογικής Διαχείρισης (από τη Δανία, τη Γερμανία, τις Κάτω Χώρες, την Πολωνία και την Ισπανία), μεταξύ αυτών και ο ΟΣΔΕΛ, ζητούν άμεσες ρυθμιστικές παρεμβάσεις και αυστηρή εφαρμογή της Πράξης για τις Ψηφιακές Αγορές (Digital Markets...

Η ετήσια Έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ- Η Ελευθερία του Τύπου και της Έκφρασης στην Ελλάδα το 2024.

Καταγεγραμμένα Περιστατικά και Διεθνείς Παρατηρήσεις Η Έκθεση αναφέρεται σε συγκεκριμένες υποθέσεις, όπως μία που απορρίφθηκε από τη Δικαιοσύνη και μία σωματική επίθεση σε δημοσιογράφο από άγνωστο άτομο, η οποία είχε καταγγελθεί και από την ΕΣΗΕΑ. Παράλληλα, γίνεται λόγος για...

Ημέρες»ΤΟΥ Κακλαμάνη: Σάλος με το επίδομα «επικίνδυνης εργασίας» στους υπαλλήλους της Βουλής!

Έργα και ημέρες» Κακλαμάνη: Σάλος με το επίδομα «επικίνδυνης εργασίας» στους υπαλλήλους της Βουλής! Εξοργισμένοι στρατιωτικοί, εποχικοί πυροσβέστες Έντονες αντιδράσεις προκαλεί η απόφαση της Ολομέλειας της Βουλής να εγκρίνει ειδικό επίδομα, ύψους 2.500 έως 4.000 ευρώ ετησίως, για τους υπαλλήλους...