Η Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ ήταν η ιδρυτική διακήρυξη ανεξαρτητοποίησης δεκατριών Πολιτειών της Αμερικής από την αποικιοκρατία των Βρετανών,πρίν από 224 χρόνια.
Την έγραψε ο Τόμας Τζέφερσον και εγκρίθηκε γύρω στις 2 Αυγούστου 1776 (συμβολικά όμως στις 4 Ιουλίου 1776) από το Κογκρέσο.
Θεωρείται ως η πράξη ίδρυσης του κράτους των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής.
Η Βρετανία, θεωρώντας τις δεκατρείς Πολιτείες (States) της Βόρειας Αμερικής ως αποικίες του Βρετανικού Στέμματος, εννοούσε να συμπεριφέρεται σε αυτές όπως έκανε σε όλες τις υπόλοιπες αποικίες της: επέβαλε δικούς της Κυβερνητικούς υπαλλήλους, διαφορετική φορολογία από αυτή που ίσχυε στη Βρετανία, περιοριστικούς όρους στο εμπόριο, στην ελευθερία της έκφρασης, στην πολιτική δραστηριότητα κτλ.
Ο Βασιλιάς Γεώργιος ο Γ’ είχε, μάλιστα, θεσπίσει τους “πέντε αφόρητους Νόμους” στις αποικίες της Αμερικής (1774).
Αυτό δεν ήταν δυνατό να γίνει αποδεκτό από τους “αποίκους”, οι οποίοι αισθάνονταν καταπιεσμένοι.
Σε πολλούς Αμερικανούς αποίκους είχε αρχίσει να δημιουργείται και να ωριμάζει η ιδέα της ανεξαρτητοποίησης. Η πρώτη πραγματικά αποφασιστική κίνηση έγινε στις 7 Ιουνίου του 1776 στη Φιλαδέλφεια.
Εκεί, ενώπιον του Κονγκρέσσου, διαβάστηκε ένα ψήφισμα από τον Ρίτσαρντ Χένρι Λη (Richard Henry Lee), αντιπρόσωπο της πολιτείας της Βιρτζίνια, το οποίο, σε γενικές γραμμές, διακήρυττε την αποφασιστικότητα των “δεκατριών ηνωμένων αποικιών” να αποκτήσουν αυτοτέλεια απαλλασσόμενες εξ ολοκλήρου, όπως θα έπρεπε να ισχύει, από την υποταγή στη Μεγάλη Βρετανία.
Το ψήφισμα αυτό δεν προέκυψε αιφνίδια. Ήδη, μετά την επιβολή των “πέντε αφόρητων Νόμων” και την απόρριψη των αιτημάτων της Επιτροπής που είχε συσταθεί για την ελάφρυνσή τους από τον Γεώργιο Γ’ (1775), είχε αρχίσει μια κίνηση ανεξαρτητοποίησης από τις ηνωμένες αποικίες: δημιουργήθηκε μια μορφή τακτικού στρατού, ενώ εμφανίστηκαν τα πρώτα ανεξάρτητα “αποικιακά” ταχυδρομικά γραφεία.
Το ψήφισμα του Λη δεν ήταν τίποτε περισσότερο από την έκφραση της θέλησης των περισσότερων αποίκων για την πλήρη ανεξαρτητοποίηση των Αποικιών.
Παράλληλα, μαθεύτηκε στις Αμερικανικές αποικίες ότι ο Βασιλιάς Γεώργιος, μη έχοντας αρκετό στρατό, διαπραγματευόταν την αγορά μισθοφόρων από τη Γερμανία, ώστε να ενισχύσει τον Αγγλικό στρατό. Αυτό πράγματι έγινε αργότερα – παραχωρήθηκαν 30.000 μισθοφόροι από την Έσση στο Αγγλικό Στέμμα προς 7 λίρες έκαστος.
Οι μισθοφόροι στάλθηκαν στις αποικίες, αλλά οι περισσότεροι από τους μισούς το έσκασαν πριν καν εμπλακούν σε επιχειρήσεις. Παράλληλα, ο Τόμας Παίην (Thomas Paine) εξέδωσε τον Ιανουάριο του 1776 το βιβλίο του “Κοινός Νους” (Common Sense), ένα κείμενο στο οποίο απαριθμούσε τους λόγους και τις αιτίες για τους οποίους οι αποικίες όφειλαν να γίνουν ανεξάρτητο κράτος.
Το βιβλίο αυτό πουλήθηκε κατά χιλιάδες και έθεσε τις βάσεις για να συνειδητοποιήσουν όλοι οι “άποικοι” την αναγκαιότητα ανεξαρτητοποίησης.
Μετά την ανάγνωση του ψηφίσματος του Λη στο Κογκρέσο, δημιουργείται από αυτό στις 11 Ιουνίου μια Επιτροπή, αποτελούμενη από τους Τόμας Τζέφερσον, Τζων Άνταμς (John Adams), Βενιαμίν Φραγκλίνο, Ρότζερ Σέρμαν και Ρόμπερτ Λίβιγκστον για να επεξεργαστεί ένα σχέδιο διακήρυξης της Ανεξαρτησίας.
Ο Τζέφερσον, κατά προτροπή της Επιτροπής, αποσύρεται σε ένα σπίτι στις παρυφές της Φιλαδέλφειας και αρχίζει να συντάσσει την πρώτη Διακήρυξη Ανεξαρτησίας (12 έως 27 Ιουνίου).
Στις 28 Ιουνίου το προσχέδιο της Διακήρυξης διαβάζεται στο Κογκρέσο, όπου μετά από συζητήσεις και αντεγκλήσεις υφίσταται αρκετές τροποποιήσεις. Στις 4 Ιουλίου 1776 το τελικό σχέδιο της Διακήρυξης εγκρίνεται από το Κογκρέσο.
Ο Τζον Χάνκοκ, Πρόεδρος του Κογκρέσου, δίνει στις 5 Ιουλίου του 1776 εντολή στον τυπογράφο Ντάνλαπ να τυπώσει το κείμενο.
Στις 19 Ιουλίου το Κογκρέσο διατάσσει την επισημοποίηση του εγγράφου της Διακήρυξης.
Το επισημοποιημένο έγγραφο τυπώνεται στις 18 Ιανουαρίου 1777 στη Βοστώνη και διανέμεται σε όλες τις Πολιτείες.
Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας
( πλήρες κείμενο. Η αρχική ορθογραφία και την κεφαλαιοποίηση, έχουν διατηρηθεί.)
Εγκρίθηκε από το Κογκρέσο στις 4 Ιουλίου 1776
Η ομόφωνη διακήρυξη των Ηνωμένων Δεκατρία Πολιτείες της Αμερικής
Όταν, κατά τη διάρκεια των ανθρώπινων γεγονότων, καθίσταται αναγκαία για έναν από τους ανθρώπους για να διαλύσει τις πολιτικές ομάδες που έχουν τους δεσμούς με άλλη, και να αναλάβει μεταξύ των δυνάμεων της γης, η ξεχωριστή και ίση σταθμός στην οποία τους νόμους της φύσης και του Ο Θεός της φύσης τους επέτρεπε, μια αξιοπρεπή σεβασμό στις απόψεις της ανθρωπότητας απαιτεί ότι θα πρέπει να αναγνωρίσει τις αιτίες που τον ωθούν στον διαχωρισμό.
Θεωρούμε αυτές τις αλήθειες να είναι αυτονόητο, ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, ότι είναι προικισμένη από τον Δημιουργό τους με ορισμένα αναφαίρετα δικαιώματα, ότι μεταξύ αυτών είναι ζωή, την ελευθερία και η επιδίωξη της ευτυχίας.
Ότι για την εξασφάλιση αυτών των δικαιωμάτων, οι κυβερνήσεις που ασκείται μεταξύ των ανδρών, η οποία απορρέει απλώς τις αρμοδιότητές τους από τη συγκατάθεση του διέπεται.
Ότι κάθε φορά που οποιαδήποτε μορφή κυβέρνησης γίνεται καταστροφική για τους σκοπούς αυτούς, είναι το δικαίωμα του λαού να αλλάξει ή να καταργηθεί, και να ασκήσουν νέα κυβέρνηση, τον θεμέλιο της επί των αρχών και οργανώνοντας τις εξουσίες της σε τέτοια μορφή, ώστε να τους γίνονται Φαίνεται πιο πιθανό να ισχύει την ασφάλεια και την ευτυχία τους.
Σύνεση, πράγματι, θα υπαγορεύει ότι οι κυβερνήσεις μακρά παράδοση δεν πρέπει να αλλάξει για τα ελαφρά και παροδικές αιτίες?
Και ως εκ τούτου όλα τα hath εμπειρία δείξει ότι η ανθρωπότητα είναι περισσότερο διατεθειμένη να υποφέρουν, ενώ τα κακά είναι υποφερτός, από ό, τι προς τα δεξιά οι ίδιοι με την κατάργηση των εντύπων στα οποία έχουν συνηθίσει.
Αλλά όταν μια μακρά τρένο των καταχρήσεων και usurpations, που επιδιώκουν τους ίδιους evinces αντικείμενο πάντοτε ένα σχέδιο για τη μείωσή τους υπό τον απόλυτο δεσποτισμό, είναι δικαίωμά τους, είναι καθήκον τους, να αποτινάξει τέτοια κυβέρνηση, και να χαράξει νέους προφυλακτήρες για τη μελλοντική ασφάλειά τους .
– Αυτή ήταν η ασθενής ανοχή αυτών των αποικιών? Και τέτοια είναι σήμερα η ανάγκη που περιορίζει τους να αλλάξουν τα συστήματά τους πρώην της κυβέρνησης. The
Η ιστορία του σημερινού βασιλιά της Μεγάλης Βρετανίας είναι μια ιστορία επανειλημμένων τραυματισμών και usurpations, αφού όλοι θα έχουν στο άμεσο αντικείμενο την εγκαθίδρυση απόλυτης τυραννίας πάνω από αυτά τα κράτη. Για να αποδειχθεί αυτό, αφήστε τα γεγονότα να υποβληθεί σε μια ειλικρινή κόσμο.
Έχει αρνηθεί τη σύμφωνη γνώμη του στους νόμους, το πιο υγιεινό και αναγκαίο για το κοινό καλό.
Έχει απαγορευθεί διοικητών του για να περάσει νόμους για την άμεση και πιεστική σημασία, εάν ανασταλεί η λειτουργία τους έως τη σύμφωνη γνώμη του θα πρέπει να λαμβάνεται?
Και πότε, ώστε ανασταλεί, έχει εντελώς παραμεληθεί να παραστούν σε αυτές.
Έχει αρνηθεί να περάσει άλλους νόμους για την εξυπηρέτηση μεγάλων περιοχών του λαού, εάν αυτοί οι άνθρωποι θα παραιτηθεί από το δικαίωμα της εκπροσώπησης στο νομοθέτη, ένα δικαίωμα ανεκτίμητο για αυτούς και τρομερό μόνο για τυράννους.
Έχει καλέσει μαζί νομοθετικά σώματα σε τόπους ασυνήθιστο, άβολα, και μακριά από τον θεματοφύλακα των δημόσιων εγγράφων, με μοναδικό σκοπό την κοπιαστικός τους σε συμμόρφωση με τα μέτρα του.
Έχει διαλυθεί εκπρόσωπος σπίτια επανειλημμένως, προκειμένου να αντιταχθεί με αποφασιστικότητα ανδροπρεπής επιδρομές του σχετικά με τα δικαιώματα του λαού.
Έχει αρνηθεί για πολύ καιρό, μετά από αυτές τις διαλύσεις, να προκαλέσει άλλους να εκλεγεί?
Σύμφωνα με την οποία οι νομοθετικές εξουσίες, ανίκανοι του αφανισμού, έχουν επιστρέψει στο λαό γενικότερα για την άσκησή τους? Η κατάσταση παραμένει εν τω μεταξύ εκτεθειμένη σε όλους τους κινδύνους της εισβολής από χωρίς, και σπασμούς μέσα.
Αυτός προσπάθησε να αποτρέψει τον πληθυσμό των κρατών αυτών?
Για το σκοπό αυτό παρακώλυση των νόμων για την πολιτογράφηση των αλλοδαπών? Αρνείται να περάσει άλλους για να ενθαρρύνει τα εδώ τους για τη μετανάστευση, και η αύξηση των όρων των νέων πιστώσεων των εδαφών.
Έχει παρεμπόδισε την απονομή της δικαιοσύνης, αρνούμενη τη σύμφωνη γνώμη του με τους νόμους για τον καθορισμό αρμοδιοτήτων δικαστικό σώμα.
Έχει κάνει δικαστές που εξαρτώνται από την θέληση και μόνο, όσον αφορά τη θητεία των γραφείων τους, καθώς και το ποσό και η πληρωμή του τους μισθούς τους.
Έχει κατασκευάσει ένα πλήθος νέων γραφείων, και έστειλε προς τα εδώ σμήνη των αξιωματικών, ώστε να παρενοχλούν τους ανθρώπους μας, και να τρώνε έξω την ουσία τους.
Έχει διατηρηθεί ανάμεσά μας, σε καιρούς ειρήνης, στέκεται στρατούς χωρίς τη συγκατάθεση του νομοθέτη μας.
Έχει επηρεαστεί να καταστήσει τη στρατιωτική ανεξάρτητη και ανώτερη της πολιτικής εξουσίας.
Έχει συνδυαστεί με άλλους για να μας υπόκεινται στη δικαιοδοσία ξένη προς το σύνταγμά μας, και να αναγνωριστούν από τη νομοθεσία μας?
Δίνοντας τη σύμφωνη γνώμη του για τις πράξεις τους, προφασιζόμενη νομοθεσίας: For quartering large bodies of armed troops among us: Για στάθμευση μεγάλους οργανισμούς των ενόπλων δυνάμεων ανάμεσά μας:
Για την προστασία τους, από την παρωδία δίκης, από την τιμωρία για τυχόν εγκλήματα που θα πρέπει να δεσμευτούν για τους κατοίκους των χωρών αυτών:
Για τη διακοπή του εμπορίου μας με όλα τα μέρη του κόσμου:
Για την επιβολή φόρων στα εμάς χωρίς τη συγκατάθεσή μας:
Για μας στερεί, σε πολλές περιπτώσεις, τα οφέλη της δίκης από σώμα ενόρκων:
Για τη μεταφορά μας πέρα από τις θάλασσες που πρέπει να δικαστούν για εγκλήματα προσποιήθηκε:
Για καταργώντας το ελεύθερο σύστημα της αγγλικής νόμων σε ένα γειτονικό επαρχία, δημιουργώντας εκεί μια αυθαίρετη κυβέρνηση, καθώς και διεύρυνση των ορίων της προκειμένου να την καταστήσει αμέσως μέσο το παράδειγμα και κατάλληλα για εισαγωγή του ίδιου απόλυτη εξουσία αυτών αποικιών:
Για τη λήψη μακριά χάρτες μας, καταργώντας το πιο πολύτιμο νόμους μας, και την αλλαγή εκ βάθρων τις μορφές των κυβερνήσεών μας:
Για την αναστολή δική νομοθέτες μας, και δηλώνουν επενδύονται με αρμοδιότητα να νομοθετεί για μας σε όλες τις περιπτώσεις άρνησης.
Έχει παραιτήθηκε κυβέρνηση εδώ, κηρύσσοντας μας έξω από την προστασία του και να διεξάγει πόλεμο εναντίον μας.
Έχει λεηλάτησε τις θάλασσές μας, λεηλάτησαν τις ακτές μας, έκαψε τις πόλεις μας και κατέστρεψε τις ζωές του λαού μας.
Είναι αυτή τη στιγμή μεταφέρουν μεγάλες στρατιές των ξένων μισθοφόρων για την ολοκλήρωση των έργων του θανάτου, ερήμωσης και τυραννίας, που έχουν ήδη αρχίσει με τις συνθήκες της σκληρότητας και δολιότητα μόλις παράλληλα με τον πιο βάρβαρο ηλικίες, και εντελώς ανάξιο το κεφάλι του ένα πολιτισμένο κράτος.
Έχει περιοριστεί στους συμπολίτες μας που λαμβάνονται σε αιχμαλωσία στην ανοικτή θάλασσα να φέρουν όπλα σε βάρος της χώρας τους, να γίνουν οι εκτελεστές των φίλων και αδελφών τους, είτε να πέσει από τα χέρια τους.
Έχει ενθουσιασμένος εγχώριες εξεγέρσεις ανάμεσά μας και προσπάθησε να φέρει για τους κατοίκους των συνόρων μας, το ανελέητο ινδική άγριοι, του οποίου ο γνωστός κανόνας του πολέμου, είναι η χωρίς διάκριση καταστροφή όλων των ηλικιών, φύλων και συνθήκες.
Σε κάθε στάδιο των εν λόγω καταπιέσεις που έχουμε υποβάλει αναφορές για τα ένδικα μέσα στον πιο ταπεινό όρους: οι επανειλημμένες αναφορές μας έχουν απαντηθεί μόνο με επανειλημμένες τραυματισμό.
Ο πρίγκιπας, του οποίου χαρακτήρας είναι συνεπώς χαρακτηρίζεται από κάθε πράξη που μπορεί να ορίσει έναν τύραννο, είναι ανίκανος να είναι ο κυβερνήτης ενός ελεύθερου λαού. Δεν έχουμε που θέλουν προσοχή στο βρετανικό αδελφούς μας. Τους έχουμε προειδοποιήσει από καιρό σε καιρό τις απόπειρες του νομοθέτη τους για την επέκταση μιας αδικαιολόγητος δικαιοδοσία πάνω μας. . Έχουμε τους υπενθύμισε τις περιστάσεις της μετανάστευσης και του διακανονισμού μας εδώ. Απευθύναμε έκκληση για τα ιθαγενή δικαιοσύνη και μεγαλοψυχία τους, και έχουμε τους έφερνε στο μυαλό από τους δεσμούς του κοινού μας συγγενολόι να αποκηρύξει αυτές τις usurpations, η οποία, αναπόφευκτα θα διακόψει τις συνδέσεις και την αλληλογραφία μας.
Και αυτοί έχουν κωφούς στην φωνή της δικαιοσύνης και της αιμομιξίας. Πρέπει, επομένως, συναινούν στην αναγκαιότητα, η οποία καταγγέλλει διαχωρισμό μας, και κρατήστε τους, όπως έχουμε στην κατοχή μας το υπόλοιπο της ανθρωπότητας, εχθρούς στον πόλεμο, σε φίλους της ειρήνης. Εμείς, ως εκ τούτου, οι αντιπρόσωποι των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, το Γενικό Κογκρέσο, συναρμολογούνται, έκκληση προς το Ανώτατο Δικαστή του κόσμου για την εντιμότητα των προθέσεών μας, κάνουμε, στο όνομα, καθώς και από την αρχή των καλών ανθρώπων αυτών αποικίες, επισήμως να δημοσιεύουν και να δηλώνουν, ότι αυτές οι ενωμένες αποικίες, και του δικαιώματος θα πρέπει να είναι ελεύθερα και ανεξάρτητα κράτη? ότι έχουν απαλλαγεί από κάθε υποταγή στο βρετανικό στέμμα και ότι όλες οι πολιτικές σχέση μεταξύ αυτών και του κράτους της Μεγάλης Βρετανίας, είναι και θα έπρεπε να είναι εντελώς διαλυθεί? και ότι ως ελεύθερα και ανεξάρτητα κράτη, έχουν πλήρη δύναμη να επιβάλλουν πόλεμο, να συνάπτουν ειρήνη, συμμαχίες της σύμβασης, καθορίζει το εμπόριο, και να κάνει όλες τις άλλες πράξεις και τα πράγματα που ανεξάρτητα κράτη μπορούν να κάνουν του δικαιώματος. , Και για την υποστήριξη αυτής της δήλωσης, με μια σταθερή εμπιστοσύνη σχετικά με την προστασία της Θείας Πρόνοιας, έχουμε αμοιβαία υπόσχεση ο ένας στον άλλο τις ζωές μας, τις τύχες μας και την ιερή τιμή μας.
New Hampshire: Josiah Bartlett, William Whipple, Matthew Thornton
New Hampshire: Bartlett Josiah, William Whipple, Matthew Thornton
Massachusetts: John Hancock, Samual Adams, John Adams, Robert Treat Paine, Elbridge Gerry
Μασαχουσέτη: Hancock John, Samual Adams, John Adams, Robert Treat Paine, Gerry Elbridge
Rhode Island: Stephen Hopkins, William Ellery
Rhode Island: Stephen Hopkins, Ellery William
Connecticut: Roger Sherman, Samuel Huntington, William Williams, Oliver Wolcott
Connecticut: Roger Sherman, Samuel Huntington, William Williams, Oliver Wolcott
New York: William Floyd, Philip Livingston, Francis Lewis, Lewis Morris
Νέα Υόρκη: William Floyd, Philip Livingston, Francis Lewis, ο Lewis Morris
New Jersey: Richard Stockton, John Witherspoon, Francis Hopkinson, John Hart, Abraham Clark
Νιου Τζέρσεϊ: Richard Stockton, John Witherspoon, Francis Hopkinson, John Hart, Clark Αβραάμ
Pennsylvania: Robert Morris, Benjamin Rush, Benjamin Franklin, John Morton, George Clymer, James Smith, George Taylor, James Wilson, George Ross
Πενσυλβανίας: Robert Morris, Benjamin Rush, Benjamin Franklin, John Morton, Clymer Γιώργος, James Smith, George Taylor, James Wilson, Ross Γιώργος
Delaware: Caesar Rodney, George Read, Thomas McKean
Delaware: Caesar Rodney, George Read, Thomas McKean
Maryland: Samuel Chase, William Paca, Thomas Stone, Charles Carroll of Carrollton
Μέριλαντ: Samuel Chase, William Paca, Thomas Stone, Charles Carroll από Carrollton
Virginia: George Wythe, Richard Henry Lee, Thomas Jefferson, Benjamin Harrison, Thomas Nelson, Jr., Francis Lightfoot Lee, Carter Braxton
Βιρτζίνια: Γιώργος Wythe, Ρίτσαρντ Λι Χένρι, ο Thomas Jefferson, Benjamin Harrison, Thomas Nelson, Jr, Francis Lightfoot Lee, Carter Braxton
North Carolina: William Hooper, Joseph Hewes, John Penn Βόρεια Καρολίνα: Hooper William, Hewes Joseph, John Penn South Carolina: Edward Rutledge, Thomas Heyward, Jr., Thomas Lynch, Jr., Arthur Middleton
Νότια Καρολίνα: Edward Rutledge, Thomas Heyward, Jr, Thomas Lynch, Jr, Arthur Middleton
Georgia: Button Gwinnett, Lyman Hall, George Walton
Γεωργία: Button Gwinnett, Αίθουσα Lyman, Walton George
πηγή: The Pennsylvania Packet, July 8, 1776
Πηγή: Το Packet Πενσυλβάνια, 8 Ιούλη του 1776
