Ο ραγιαδισμός των ελληνικών κυβερνήσεων τα τελευταία είκοσι χρόνια έχει επιτρέψει στην γείτονα να προβαίνει ενίοτε σε προκλήσεις, οι οποίες δεν γίνονταν ούτε στις πιο άγριες εποχές της πρόσφατης ιστορίας των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
Την ώρα που η Ελλάδα οπισθοχωρούσε ακόμη και σε επίπεδο σημειολογίας, καταργώντας τα αντιτουρκικά συνθήματα στον στρατό, αποσύροντας ιστορικούς πατριωτικούς πίνακες από τα υπουργεία και τους χώρους, όπου δεξιώνονταν τούρκους, οι καλοί μας γείτονες ανάγκαζαν Έλληνες ηγέτες να προσκυνούν την εικόνα του σφαγέα Κεμάλ, παραβίαζαν και παραβιάζουν όλο και περισσότερο τον εναέριό μας χώρο και αντικαθιστούσαν την σημαία μας με την ημισέληνο σε ελληνικά νησιά.
Δεν είναι λοιπόν περίεργο, που με την απόφαση της Παγκοσμίου Ενορίας της Αγίας Σοφίας, να λειτουργήσει την Αγία-Σοφιά, ανήμερα της γιορτής της Αγίας Σοφίας, την 17η Σεπτεμβρίου – πρωτόγνωρη για τις μέρες μας πρόκληση απέναντι στην γείτονα – ο γενικός διευθυντής βακουφικών ιδρυμάτων της Τουρκίας, Γιουσούφ Μπεγιαζίτ, «ανακάλυψε» τους τίτλους ιδιοκτησίας της ιστορικής εκκλησίας.
Οι τίτλοι ανήκουν στον Ebul Fetih Sultan Mehmet, γνωστός ως Μωάμεθ Β΄ τον Πορθητή, τον ηγέτη της Αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η Τουρκία εφεύρε αυτούς τους τίτλους, με σκοπό να εμφανίσει νομικά κολλήματα στην αποδοχή του αιτήματος της Παγκοσμίου Ενορίας, η οποία διευθύνεται κυρίως από Έλληνες ομογενείς των ΗΠΑ και άρα οιαδήποτε πρόκληση απέναντί τους θα εκληφθεί ως πρόκληση κατά των Ηνωμένων Πολιτειών.
Όπως και να ‘χει, η προσπάθεια της Παγκοσμίου Ενορίας της Αγίας Σοφίας, αποτελεί μία παρένθεση αξιοπρεπείας έναντι του τσαλαπατήματος του εθνικού μας φρονήματος από τον ραγιαδισμό των συγχρόνων πολιτικών μας ταγών και τις τακτικές προκλήσεις της γείτονος.
“ΕΞ’ ΙΣΤΟΡΙΗΣ ΑΝΑΙΡΕΘΕΙΣΗΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ, ΤΟ ΚΑΤΑΛΙΠΟΜΕΝΟΝ ΑΥΤΗΣ ΑΝΩΦΕΛΕΣ ΓΙΓΝΕΤΑΙ ΔΙΗΓΗΜΑ ” /τάδε έφει Πολύβιος
η Αγία Σοφία μετά τα εγκαίνια της Κωνσταντινούπολης το 330, η ανέγερση ενός ναού της Αγίας Σοφίας υπήρξε τμήμα ενός ευρύτερου προγράμματος οικοδόμησης γύρω από το Μέγα Παλάτι.
Η πρώτη Αγία Σοφία εγκαινιάστηκε το 360 επί της αυτοκρατορίας του Κωνσταντίου Β’ και μαζί με το ναό της Αγίας Ειρήνης αποτελούσε τον κύριο καθεδρικό ναό της πρωτεύουσας και έδρα του Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης.
Καταστράφηκε από πυρκαγιά το 404 και χτίστηκε εξαρχής τα επόμενα χρόνια. Ο νέος ναός εγκαινιάστηκε το 415 επί βασιλείας του Θεοδοσίου Β’.
Οι ιστορικές πηγές μαρτυρούν πως στο εσωτερικό του φυλάσσονταν ιερά κειμήλια μεγάλης αξίας, από χρυσό και ασήμι. Σύμφωνα με τις πλέον πρόσφατες προσπάθειες αναπαράστασης του ναού, υποθέτουμε πως είχε εύρος 52 μ. αποτελούμενη από ένα κεντρικό κλίτος και τέσσερεις διακριτούς διαδρόμους.
Κατά τη Στάση του Νίκα το 532, υπέστη μεγάλη φθορά και το κτίσιμο του ναού που διατηρείται ως σήμερα δρομολογήθηκε από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό Α’. Αρχιτέκτονες του ναού ήταν οι γεωμέτρες Ανθέμιος από τις Τράλλεις και ο Ισίδωρος από τη Μίλητο.
Η κατασκευή του ολοκληρώθηκε σε μικρό χρονικό διάστημα και τα εγκαίνιά του τελέστηκαν στις 27 Δεκεμβρίου του 537.
Τότε, σύμφωνα με το θρύλο, ο Ιουστινιανός αναφώνησε «Δόξα τω θεώ τω καταξιώσαντί με τοιούτον έργον επιτελέσαι. Νενίκηκά σε Σολομών!», θέλοντας έτσι να εκφράσει το θαυμασμό του για το μνημείο το οποίο ήταν πιο θαυμαστό από τον Ναό του Σολομόντα στα Ιεροσόλυμα.
Τριακόσια και πλέον εκατομμύρια χρυσών δραχμών, κατ΄ αντιστοιχία, είχαν δαπανηθεί για την ανέγερση αυτού του Ναού.
Τα “θυρανοίξια” της Αγιάς Σοφιάς ακολούθησαν θυσίες χιλιάδων ελαφιών, βοών, προβάτων και ορνίθων και διανομή χιλιάδων μοδίων σίτου στους φτωχούς καθώς και πολυήμερη πανήγυρη.
Στο προαύλιο του ναού λέγεται πως υπήρχε κρήνη στην οποία ανεγράφετο η καρκινική φράση, “ΝΙΨΟΝΑΝΟΜΗΜΑΤΑΜΗΜΟΝΑΝΟΨΙΝ”, (νίψον ανομήματα μη μόναν όψιν = ξέπλυνε δηλαδή τις αμαρτίες σου και όχι μόνο το πρόσωπό σου).
Η φράση αυτή, αν αναγνωσθεί ανάποδα (από δεξιά προς τα αριστερά) αποδίδει τις ίδιες λέξεις και επομένως και το αυτό νόημα.
πηγή:elkosmos
