Γράφει ο Σ. Παπαθεμελής
Ο πεφυσιωμένος ασκός και υπέροφρυς νεοσουλτάνος ναρκισσεύεται βλέποντας τη φάτσα του στο καθρέπτη. Αποκτά ύφος Μωάμεθ Πορθητή και κομπάζει κάθε τόσο ότι θα αναθεωρήσει τη Συνθήκη της Λωζάννης «για να εξασφαλίσει κάτι καλύτερο(…) για να οδηγήσει τη Τουρκία πιο πέρα»!
Η εδώ αρμόδιοι αντιπαρήλθαν την πρόκληση ως … κωφάλαλοι.
Η μετά το λεγόμενο πραξικόπημα επιβολή τυραννικού καθεστώτος έχει φιμώσει εκεί κάθε αντίλογο. Οι αντίπαλοι βρίσκονται όλοι στις φυλακές.
Απαξάπαντες ωστόσο οι διεθνείς εταίροι και σύμμαχοι τηρούν απόλυτη σιγή ιχθύος ως να μην τους αφορούν τα τεκταινόμενα και επαπειλούμενα. Να μην αφορούν το ΝΑΤΟ, την Ε.Ε, τον ΟΗΕ, την ειρήνη και την σταθερότητα.
Ότι δεν πρόκειται για λεκτικά ξεσαλώματα, αλλά για εμπράγματες απειλές, είναι ηλίου φαεινότερο από το αμόκ επανεξοπλισμού που συνοδεύει τις απειλές: Παρήγγειλε 100 μαχητικά F35, (την ίδια στιγμή οι τροϊκανοί μάς πιέζουν να περικόψουμε 400.000.000 ευρώ από τις αμυντικές μας δαπάνες). Το νέο εξοπλιστικό ράλι της Άγκυρας εκσυγχρονίζει πολεμικό Ναυτικό, κυβερνοάμυνα και στρατό ξηράς (511.000=ο πολυαριθμότερος της Ευρώπης).
Αλλά ο ευγενής Ομπάμα, που θάμπωσε πολλούς εδώ με τις αναφορές του στον Περικλή (που εμείς εξοβελίσαμε από τα σχολεία) και την αρχαιοελληνική γραμματεία, καίτοι προκαλούμενος, δεν είπε λέξη για τα «ξεράσματα» του Ερντογάν περί Λωζάννης, τα Σκόπια και την αγρίως δοκιμαζομένη Κύπρο. Αγνόησε και την ερώτηση του έγκριτου Μ. Ιγνατίου «πώς θα μπορούσατε να πείσετε τον πρόεδρο της Τουρκίας να δώσει τέλος στην Κατοχή της Κύπρου;».
Και επειδή ο αμερικανός σιώπησε, ο τούρκος προχώρησε τορπιλλίζοντας τον καρκινοβατούντα διακοινοτικό διάλογο (όπου έχει εκδαπανήσει πολύ χρόνο η τοποτηρήτρια του Ομπάμα Β. Νούλαντ). Όσο ο διάλογος αφορούσε κεφάλαια ελληνικών παραχωρήσεων, συντηρούνταν, όταν έφθασε στο εδαφικό διεκόπη βιαίως. Στο μεταξύ Ομπάμα – Μέρκελ συνυπογράφουν άρθρο «για μη αναστρέψιμη δυναμική της φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης»!
«Φυσικά θα διατηρήσω τους διαύλους επικοινωνίας με την Τουρκία. Η Γερμανία έχει κάθε συμφέρον. [Δεν αμφιβάλλουμε] να συνεργαστεί με ένα συνετό [;] τρόπο με την Τουρκία» (δήλωση Μέρκελ). Υπό τα δεδομένα αυτά τι νόημα έχει η επικείμενη συνάντηση Τσίπρα – Ερντογάν;
Εθνο-λαϊκιστής είναι η νέα ρετσινιά που κατασκευάστηκε για να στιγματίσει κάθε ένα που εκφράζεται εναντίον του μισάνθρωπου νεοφιλελεύθερου παγκοσμιοκρατικού συστήματος που αιματοκύλησε Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Λιβύη, Συρία και προϊόντα του είναι ISIS, Ταλιμπάν, Αδελφοί Μουσουλμάνοι κ.λ.π.
Ο Ματέο Ρέντσι, που παίζει τα ρέστα του με το επικείμενο δημοψήφισμα, ξεσπάθωσε, έστω βραδυφλεγώς απαντώντας στις εμμονικές περί δημοσιονομικής πειθαρχίας δηλώσεις Σόϊμπλε: «Η Ε.Ε να ελέγχει εφεξής και τον γερμανικό προϋπολογισμό(…). Το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας δημιουργεί προβλήματα σε όλη την Ευρώπη. Δεν πρέπει να συμβεί ό,τι με το μεταναστευτικό. Μας άφησαν [Ιταλία και Ελλάδα] μόνους και οικοδομούν τείχη»…
Η εθνικοαμυντική (επανα)θωράκιση της Ελλάδος εν όψει της διαμορφούμενης εκρηκτικής και παντελώς ανεξέλεγκτης συμπεριφοράς του ισλαμιστή γείτονα επιβάλλει την άμεση επανενεργοποίηση του δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου-(Θράκη-Αιγαίο-Κύπρος). Ίσχυσε για βραχύ διάστημα, 1994, ΄95 και ανετράπη με την απομάκρυνση Αρσένη από το ΥΠΕΘΑ το 1996. Ο εν τω μεταξύ επικυριαρχήσας «υπαρκτός εκσυγχρονισμός» το ακύρωσε και μαζί μια αποφασιστική στρατιωτική θωράκιση της Μεγαλονήσου, τους S 300, που αντί να εγκατασταθούν στη Κύπρο, από την οποία αγοράστηκαν, αποθηκεύτηκαν = αχρηστεύτηκαν στη Κρήτη. Ιστορία για γέλια και για κλάματα!
Ο πολιτικός κόσμος και η ελίτ της χώρας δεν δείχνουν ωστόσο να συνειδητοποιούν τη σοβαρότητα της τουρκικής απειλής. Ούτε ανησυχούν, ούτε προετοιμάζουν ψυχολογικά τον κόσμο. Καταλαβαίνουμε τις μνημονιακές δοκιμασίες του λαού μας και την έσχατη ένδεια στην οποία τον περιήγαγαν. Όμως, όπως συνέβη στους Βαλκανικούς πολέμους και το 1940-΄41, εκ του υστερήματός τους οι Έλληνες έδωσαν το παν και προπαντός τη ψυχή τους.
Μακάρι να ισχύσει και για μας αυτό που ο Περικλής στον Επιτάφιό του (Θουκυδίδης 11,39) σεμνύνεται να διακηρύσσει: «πιστεύοντες ου ταις παρασκευαίς το πλέον και απάταις, ή τω αφ΄ ημών αυτών ες τα έργα ευψύχω».(=Στηριζόμαστε όχι τόσο στις ετοιμασίες και τα απατηλά τεχνάσματα, όσο στο θάρρος μας την ώρα της δράσης). Εφ ΄ ω και το συμπέρασμα του σοφού ιστορικού «ελεύθερον το εύψυχον»!
Το πρόβλημα είναι, όπως εύστοχα παρατηρεί ο ΣΤΑΘΗΣ (Ενικός 23/11/16) τι θα συμβεί «με μια εθνική αστική τάξη, υποτελή στους ξένους κυριάρχους και μια Αριστερά ενσωματωμένη στην παγκοσμιοποίηση». Ο εχθρός πάντως που μπορεί να καταλάβει έδαφος, αλλά δεν μπορεί να εξανδραποδίσει λαό, αποτυγχάνει…
Και όπως τραγούδησε η αξεπέραστη Βέμπο:
«Κι αν μας τη σκάσανε με μπαμπεσιά/οι σύμμαχοι στη μοιρασιά/
κάνε κουράγιο Ελλάδα μου/ να μη μας αρρωστήσεις/
γιατί το θέλει ο Θεός να ζήσεις και θα ζήσεις»(Μ.Τραϊφόρος)
Μας εξέπληξε με τις αλήθειες που άρθρωσε ο Αρχιεπίσκοπος του Καρντέρμπορυ. Ο αγγλικανός ιερωμένος μίλησε προχθές στο Καθολικό Ινστιτούτο των Παρισίων για «μετατροπή της Ελλάδος στη μεγαλύτερη φυλακή οφειλετών στην ευρωπαϊκή ιστορία ως προϊόν συμπαιγνίας κερδοσκόπων-τραπεζιτών και γραφειοκρατίας των Βρυξελλών με τη διεφθαρμένη πολιτική ελίτ που κυβερνούσε τότε (2002) την Ελλάδα». Να τ΄ ακούσουν οι «εκσυγχρονιστές» του καιρού εκείνου μήπως μετανοήσουν…
