..που δεν τρώνε μαζί ποιά το σταφύλι..”.
Δύο Θεσσαλονικείς που η μοίρα τους έφερε κοντά, έγιναν και φίλοι για ένα φεγγάρι.
Ο λόγος γίνεται για τον “Α” όπως λέμε αλεπού της Αλάσκας, ο οποίος ξεκίνησε την καριέρα του ως βοηθός μετρ σε γνωστό νυχτερινό κέντρο της Θεσσαλονίκης (περιοχή αεροδρομίου) από όπου και πέρασαν ονόματα καλλιτεχνών όπως, οι Δ. Χρυσοχοΐδης, Α. Στάμος, Ν. Βέρτη, Ν. Μακρόπουλος και πολλοί άλλοι.
Η αλεπού της Αλάσκας γνώρισε τους 4 μετρ του κέντρου, έγινε τσιμπούρι, παρακαλώντας να τον πάρουν στην δουλειά. Με τα παρακάλια οι μετρ τον λυπήθηκαν και εισηγήθηκαν στο αφεντικό, το οποίο και τον προσέλαβε, ως βοηθό μετρ.
Μετά από καιρό, και αφού έμαθα καλά τα κατατόπια, απέκτησε οικειότητα με τους πελάτες, έπιασε καλά λεφτά στα χέρια του, καθώς εφάρμοζε την μέθοδο της ανοιχτής χούφτας, το έξτρα πριμ που μπαίνει στην παλάμη, όταν οι πελάτες έμειναν ευχαριστημένοι με το τραπέζι που τους έδινε.
Έτσι λοιπόν ζεστάθηκε η τσέπη του από το χρήμα, τόσο που με το καλάμι που είχε καβαλήσει, πίστευε ότι είναι ο βασιλιάς της νύχτας. Οι δυστροπίες τον έκαναν να είναι μη συνεργάσιμος με τους συναδέλφους του, τους οποίους μάλιστα σκόπευε να φάει και την ιεραρχία, με αποτέλεσμα οι διαπλοκές μεταξύ τους να είναι αφόρητες.
Το κλίμα έγινε πλέον για την αλεπού της Αλάσκας τόσο αρνητικό, που αναγκάστηκε να αποχωρήσει. Βρήκε όμως μάνι – μάνι άλλο κορόϊδο και έγινε συνέταιρος στο διπλανό νυχτερινό κέντρο, όπου έγραψε ιστορία για 2 χρόνια, Μέχρι που αλληλοχε….καν άγρια, για να φύγει νύχτα από το κέντρο, αλλά και από την πόλη, αφού όλοι έμαθαν για τον βίο και την πολιτεία του.
Νυχτιάτικα πήρε την εθνική προς Αθήνα. Στην διαδρομή σε μια στάση που έκανε, συνάντησε το άλλο λαμόγιο “Τ”. όπως λέμε τρυποκάρυδο, ο οποίος επίσης ήταν φευγάτος από την Θεσσαλονίκη. Αφού ήπιαν μαζί τον καφέ της παρηγοριάς, αποφάσισαν όχι μόνο να συνεχίσουν το ταξίδι, αλλά κα να νοικιάσουν από κοινού ένα ημιυπόγειο διαμέρισμα.
Έτσι και έγινε. Μάλιστα το επίπλωσε πλήρως η αλεπού και με όλες τις πολυτέλειες, TV Plasma τελευταίο μοντέλο, δίφυλλη ντουλάπα από ξύλο δρυς, για να κρεμούν τα ατσαλάκωτα κουστούμια τους, και δεν συμμαζεύεται.
Όλα ,αυτά,επενδύθηκαν με τα λεφτά της αλεπούς Αλάσκας, γιατί ο τρυποκάρυδος δεν είχε δεκάρα τσακιστή.
Έπειτα βγήκαν στην πιάτσα για να βρουν δουλειά πάνω στα μέτρα τους.
Η αλεπού Αλάσκας έπιασε πόστο σε νυχτερινό κέντρο ως βοηθός μετρ, ο δε τρυποκάρυδος βρήκε δουλειά σε εταιρεία αποστολής μηνυμάτων. Παράλληλα και σε μια δήθεν δισκογραφική εταιρεία , όπου το αφεντικό ζαλίστηκε από την ομορφιά του, σκεπτόμενος τα πισωγλέντια, στα οποία είχε αδυναμία, και αμέσως τον προσέλαβε.
Έτσι περνούσε ο καιρός τους.
Στο μεταξύ η αλεπού Αλάσκας καψουρεύτηκε μια γκόμενα με την οποία ξημεροβράδιαζε για 20 μέρες. Κάποια μέρα αποφάσισε να περάσει από το ημιυπόγειο διαμέρισμα του. Ανοίγοντας την πόρτα έπαθε μεγάλη πλάκα. Όλα τα έπιπλα είχαν εξαφανιστεί, υπήρχαν μόνο γυμνά ντουβάρια. Είχαν κάνει φτερά ο πανάκριβος ηλεκτρονικός εξοπλισμός, η ντουλάπα, τα άλλα έπιπλα, ως και τα παπούτσια και τα ρούχα του ήταν άφαντα.
Τρελαμένος όπως ήταν πήρε τηλέφωνο τον συγκάτοικο του, τρυποκάρυδο. Γεμάτος αγωνία ρωτούσε οργισμένος για τα πράγματα που είχαν εξαφανιστεί. Ο άλλος από την άλλη γραμμή, ατάραχος του απάντα,
“.. Α΄.., ναι, δεν σου είπα, που να το ξέρεις τόσο καιρό που είσαι εξαφανισμένος. Το σπίτι είχε πλημμυρήσει και έτσι αναγκάστηκα όλα τα πράγματα να τα πετάξω..”.
“..Τι λες ρε ψευτομα…κα, νομίζεις πως δεν σε ξέρω, τι αλήτης είσαι;; Ρε συ και τις δερμάτινες μπότες που τις αγόρασα 2.000 Ευρώ και αυτές μου τις πήρες;;; Τόσο που…..της είσαι;;”, οριώταν η αλεπού Αλάσκας, και τα μπενιλίκια συνεχίστηκαν για κάμποση ώρα.
Έδωσαν ραντεβού σε πλατεία της Γλυφάδας για να λογαριαστούν , όπου έγιναν θέαμα, αφού πιάστηκαν στα χέρια άγρια. Εντέλει ο τρυποκάρυδος ομολόγησε ότι αυτός τα πήρα και πούλησε τα πράγματα, καθώς είχε μεγάλη ανάγκη από ζεστό μετρητό .
Όμως ορκίστηκε στην τιμή που δεν έχει, ότι θα επιστρέψει τα χρήματα μέχρι τελευταίας δεκάρας. Πράγμα που μέχρι σήμερα δεν έγινε,
Λίγο αργότερα ο τρυποκάρυδος τρύπωσε για τα καλά σε γνωστό νυχτερινό κέντρο των Αθηνών, παραμυθιάζοντας τους πάντες για τις ικανότητες του, κυρίως όμως για τον τεράστιο κύκλο συνεργασίας με άτομα από τον χώρο του θεάματος. Έτσι τσίμπησαν τα αφεντικά του νυχτερινού κέντρου, και όχι μόνο τον προσέλαβαν, αλλά και του εμπιστεύθηκαν και τις δημόσιες σχέσεις του μαγαζιού.
Από εκείνη την ώρα ο τρυποκάρυδος δεν παιζόταν με τις λαμογιές του, απολάμβανε την πλήρη εμπιστοσύνη όλων. Πήρε φόρα και προχώρησε σε μεγαλύτερα αξιώματα, ανακηρύσσοντας τον εαυτό του ως διευθυντή του κέντρου. Μάλιστα για να είναι πιστευτός, τύπωσε και κάρτες με το όνομα του, τονίζοντας με κεφαλαία γράμματα την λέξη “ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ”, τρομάρα του.
Τα δε αφεντικά δεν γνώριζαν τίποτα γι΄ αυτήν την απατεωνιά του, και αυτό γιατί κοιμόντουσαν όρθιοι, ούτε πήραν χαμπάρι ότι πίσω από τις πολλές δολοπλοκίες του μαγαζιού βρίσκεται πάντα το λαμόγιο αυτό. Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως από την ώρα που τρύπωσε στο εν λόγω κέντρο ο τρυποκάρυδος, η πολύ καλή κίνηση που είχε το μαγαζί, έπεσε στο μηδέν. Όταν θα αντιληφθούν τι λαμόγιο η ζημιά θα είναι ανυπολόγιστη.
Όσο για την αλεπού της Αλάσκας λούφαξε σε άλλο νυχτερινό κέντρο, όπου η δράση του συνεχίζεται, και για τον οποίο θα αναφερθώ και σε άλλο κεφάλαιο, όπως και για τον τρυποκάρυδο με πόσες κλωτσιές θα τους ξετρυπώσουν.
Το βέβαιο είναι ότι οι δύο άσπονδοι φίλοι και πάλι θα βρεθούν στην εθνική, με προορισμό πια προς την Αλβανία, γιατί μόνο για εκεί κάνουν.
“Της Ελλάδος τα λαμόγια πάντοτε μασούν τα λόγια, μα του Βάνη οι κουβέντες είναι μόνο για λεβέντες”.
Αυτό είναι το μήνυμα που στέλνω προς τους ενδιαφερόμενους.
