Θερμό αναμένεται το φθινόπωρο για τα «κόκκινα» δάνεια χιλιάδων ελληνικών επιχειρήσεων, καθώς τους επόμενους μήνες θα κριθεί η βιωσιμότητα μέρους αυτών. Άλλες θα διασωθούν και θα συνεχίσουν να λειτουργούν διατηρώντας τις θέσεις εργασίας, άλλες θα αγοραστούν από ξένα funds σε χαμηλές τιμές κι άλλες θα βάλουν λουκέτο, καθώς δεν θα πληρούν τις προϋποθέσεις της βιωσιμότητας που θέτουν οι κανόνες.
H ώρα της κρίσης έχει φτάσει για τους 170 μεγάλους ομίλους που περιέγραψε η Mc Kinsley σε πρόσφατη έρευνά της, και οι οποίοι χρωστούν στις τράπεζες 11 δισ. ευρώ και συνολικά έχουν έκθεση 15 δισ. Μαζί τους, και περίπου 70 χιλιάδες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που έχουν ανοίγματα πλέον των 50 δισ. ευρώ.
Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της «Ημερησίας του Σαββάτου», το επόμενο μεγάλο θέμα που θα πέσει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης για την αναδιάρθρωση των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων θα είναι ο εξωδικαστικός συμβιβασμός. Τον Οκτώβριο θα ανοίξει το θέμα -που στο εξωτερικό είναι θεσμός- καθώς οδηγούμαστε σε ριζική αναμόρφωση του «νόμου Δένδια», ο οποίος απέτυχε, αφού από τις εκατοντάδες αιτήσεις που έγιναν, ουσιαστικά μόνο τρεις είχαν ευνοϊκή κατάληξη. Η κυβέρνηση, με προτροπή των Θεσμών και της Τράπεζας της Ελλάδος, θα προχωρήσει σε αλλαγή του νόμου, ώστε ο εξωδικαστικός συμβιβασμός και η άμεση παρέμβαση του μεσολαβητή να λύνει τα χέρια τραπεζιτών και δανειζoμένων. Η λογική του out-of-court workout, δηλαδή της συμφωνίας για ρύθμιση των οφειλών εκτός των δικαστηρίων έχει δύο νέα στοιχεία. Σύμφωνα με τις πληροφορίες της «ΗτΣ»:
1) Στις ρυθμίσεις θα ενταχθεί το σύνολο των οφειλών μιας επιχείρησης. Δηλαδή θα μπαίνουν στον ίδιο «λογαριασμό» τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα στις τράπεζες, οι οφειλές στο Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία αλλά και τα χρέη στους προμηθευτές. Πρόκειται για το παλαιότερο σχέδιο της δημιουργίας ενός ηλεκτρονικού φακέλου για κάθε οφειλέτη όπου θα γράφονται αναλυτικά τα χρέη του και θα αντιμετωπίζεται συνολικά το πρόβλημα. Αυτός ο ατομικός φάκελος θα βοηθήσει στην κατηγοριοποίηση και βαθμολόγηση του οφειλέτη, ώστε να βρίσκεται η καταλληλότερη λύση. Αν ο βαθμός που παίρνει είναι χαμηλός, δηλαδή δεν υπάρχουν ελπίδες βιωσιμότητας, τότε η επιχείρηση θα οδηγείται σε εκκαθάριση και ρευστοποίηση περιουσιακών στοιχείων. Αν παίρνει υψηλή βαθμολογία, έχει δηλαδή μεγάλα περιθώρια βελτίωσης και υγιούς λειτουργίας θα μπαίνουν σε εφαρμογή μια σειρά από λύσεις, με κυριότερη αυτή που ακολουθεί.
2) Στο τραπέζι έχει πέσει και φαίνεται να έχει συμφωνηθεί και θα γίνει νόμος η επιλογή του «πάρκινγκ χρέους». Δηλαδή της μεταφοράς του χρέους μιας επιχείρησης στο μέλλον, εφόσον βεβαίως αυτή μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί. Δεν θα γίνεται απευθείας κούρεμα αλλά οι οφειλές θα «παρκάρονται» π.χ. για μια δεκαετία ή για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα που θα συμφωνηθεί. Σε περίπτωση που η επιχείρηση συνεχίσει να λειτουργεί και βγάλει κέρδη, τότε θα μπορεί να εξυπηρετήσει μέρος από τα συνολικά χρέη της. Αν δεν καταφέρει να καταστεί βιώσιμη, τότε θα επιλέγεται το τελικό «κούρεμα» στα επίπεδα ακόμη και του 50% – 60%. Οι πληροφορίες από ανώτατα στελέχη του κρατικού μηχανισμού που ασχολούνται με το μείζον πρόβλημα της διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων, τονίζουν ότι το «πάρκινγκ χρέους» των επιχειρήσεων είναι μια ουσιαστική μετάθεση του «κουρέματος» στο μέλλον. «Πετάς το χρέος στο μέλλον».
Οι συνολικές οφειλές ή μέρος αυτών δεν σβήνονται αλλά «παγώνουν» για κάποιο χρονικό διάστημα. Αν η επιχείρηση δεν τα καταφέρει τότε σβήνεται το χρέος που έχει απομείνει.
Όπως τονίζουν επίσης, θα πρόκειται για ένα συνολικό σχέδιο διαχείρισης του συνόλου των οφειλών ώστε να σωθούν μεγάλες και μικρές επιχειρήσεις και να μην κλείσουν όλες. «Δεν μπορεί να εστιάζουμε μόνο στα ανοίγματα προς τις τράπεζες. Τι θα γίνει δηλαδή για μια επιχείρηση που μπορεί να εξυπηρετεί το δάνειό της αλλά χρωστά εκατομμύρια σε εφορία, ταμεία και προμηθευτές; Αν δεν ρυθμιστεί συνολικά η οφειλή, τότε δεν έχει καμιά τύχη αυτή η επιχείρηση», τονίζεται. H πρόταση για το «παρκάρισμα» χρέους δεν σημαίνει ότι εγκαταλείπονται οι υπόλοιπες λύσεις που περιλαμβάνονται στο Κώδικα Δεοντολογίας της Τράπεζας της Ελλάδας. Δηλαδή, μπορούν να προωθηθούν προτάσεις για κεφαλαιοποίηση χρέους, ανάληψη του management από τις τράπεζες, καρατόμηση μη συνεργάσιμων μεγαλομετόχων ή ρυθμίσεις που αφορούν στην επιμήκυνση της αποπληρωμής, μείωση επιτοκίου κ.λπ.
Ωστόσο, το «πάγωμα» του συνόλου ή μέρους τους χρέους προς όλους για μια επιχείρηση θα αποτελεί τη βέλτιστη λύση και για τις δύο πλευρές καθώς θα δίνεται περίοδος χάριτος και το κυριότερο: Ολη η διαδικασία θα γίνεται με την επιχείρηση εν λειτουργία και όχι ενταγμένη στο άρθρο 99, το οποίο αποτελεί για πολλούς «ταφόπλακα».
- Οι συνολικές οφειλές ή μέρος αυτών δεν σβήνονται, αλλά «παγώνουν» για κάποιο χρονικό διάστημα.
- H πρόταση για το «παρκάρισμα» χρέους δεν σημαίνει ότι εγκαταλείπονται οι υπόλοιπες λύσεις που περιλαμβάνονται στον Κώδικα Δεοντολογίας της ΤτE
- oenet
