όπως ήταν η Θεσσαλονίκη την περασμένη εβδομάδα, όπου η πόλη το τριήμερο είχε την τιμητική της, ξεκινώντας με την Δευτέρα 26η Οκτωβρίου από τον εορτασμό του πολιούχου Αγίου Δημητρίου και την απελευθέρωση της πόλης το 1912. Την Τρίτη την μαθητική παρέλαση και την Τετάρτη την Στρατιωτική παρέλαση για την ιστορική επέτειο του “ΟΧΙ” το 1940.
Αυτό σήμαινε πως η πόλη από την προηγούμενη Παρασκευή (τον εορτών)είχε μισοαδειάσει ως την Τετάρτη το βράδυ, σχεδόν ολόκληρη η πόλη ένοιαζε με χωριό, όπου μόνο το κελάϊδισμα των πουλιών ακουγόταν.
Παρά ταύτα αρκετοί μπουζουκόφιλοι έδωσαν το παρών στα νυχτερινά κέντρα της πόλης.
Η δική μου περατζάδα ξεκίνησε μετά των εορτών Παρασκευή βράδυ από το νυχτερινό κέντρο “Μούσες εν χορώ”.
Μπαίνοντας στο μαγαζί στην πίστα ερμήνευε το πρόγραμμα του ο Σάκης Βέρρος ο οποίος ετοιμάζει και νέα δισκογραφική δουλειά με 4 τραγούδια. Η κίνηση στο κέντρο ήταν ικανοποιητική, όμως θα μπορούσε να είναι και καλύτερη για Παρασκευή βράδυ.
Από το κέντρο της πόλης τράβηξα γραμμή προς την λεωφόρο των μπουζουκιών στην περιοχή Σφαγείων, με πρώτη στάση την “Πύλη Αξιού” , όπου ολοκλήρωνε τις 13 εμφανίσεις του ο Γιώργος Μαζωνάκης. Αν και είχε ξεκινήσει πολύ δυναμικά, ωστόσο στις τελευταίες του εμφανίσεις η κίνηση έπεσε αισθητά και αυτό λόγω των νέων σχημάτων που ξεκίνησαν στην ίδια περιοχή.
Είναι λογικό ο κόσμος και μόνο από περιέργεια τα προτίμησε.
Με τις σκέψεις αυτές πέρασα στο διπλανό κέντρο “Μαμούνια Live”. Στην πίστα πρόλαβα να απολαύσω λίγο τον Θ. Φέρρη ο οποίος όπως μαθαίνω ετοιμάζει νέο τραγούδι, που θα ακουστεί πολύ σύντομα από τα ραδιόφωνα. Κάθισα για να ακούσω και να δω την Φανή Δρακοπούλου. Μια καλή λαϊκή καλλιτέχνιδα η οποία κάθε φορά που την βλέπω,κάνει τεράστια βήματα που την πάνε μπροστά. Η κίνηση ήταν μέτρια.
Λίγο παραπέρα πέρασα και την πύλη του νυχτερινού κέντρου “Άστρα Live”. Διασκέδασα με το λαϊκό πρόγραμμα του Golden Boy, κατά κόσμον Δημήτρη Χρυσοχοΐδη. Αφιέρωνε στους θαμώνες παλιές και νέες επιτυχίες, αλλά και σουξεδιάρικα άλλων καλλιτεχνών. Κατά διαστήματα σταματούσε το τραγούδι για να αστειευθεί και να πειράξει τον κόσμο. Μια τακτική που εφαρμόζει όλα τα χρόνια της καριέρας του. Άλλωστε αρέσει πολύ στους θαμώνες που γελούν και διασκεδάζουν μαζί του. Από κίνηση και εδώ η κατάσταση ήταν μέτρια.
Πέρασα απέναντι στο FIX 3 όπου εμφανίζεται ο Γιάννης Τάσσιος, και εδώ η κίνηση ήταν πολύ χαλαρή. Το μαγαζί χρειάζεται πολύ δουλειά ακόμα, καθώς δεν έχει βρει τον ανάλογο βηματισμό, ενώ ακριβώς δίπλα γίνεται της κακομοίρας με τον Βασίλη Καρρά.
Εκεί κατέληξε και η δική μου περατζάδα στο “Fix Live”, όμως από την είσοδο δεν κατάφερα να περάσω μαζί με τόσους άλλους που περίμεναν στην ουρά υπομονετικά. Προκειμένου να μην δημιουργήσω δυσαρέσκεια στον κόσμο, να ανοίξουν οι πόρτες για πάρτη μου, προτίμησα να αποχωρήσω προσωρινά,
και να πάω προς το νυχτερινό κέντρο “Ορόσημο” όπου εμφανίζεται ο Χάρης Κωστόπουλος μαζί με την Βιβή Μαστραλέξη. Δεν βρήκα την ανάλογη κίνηση, όμως είχε αρκετές παρέες που επιδίδονταν στον λουλουδοπόλεμο. Έχει τα τυχερά του ο Χάρης, είναι δε αγαπητός καλλιτέχνης των Θεσσαλονικέων,όπως και η Βιβή.
Φεύγοντας πέρασα και πάλι από τον Βασίλη Καρρά στο “Fix Live”, αυτήν την φορά όμως κατάφερα να μπω στο κέντρο, αλλά ως εκεί. Πιο μέσα ήταν αδύνατον να προχωρήσω από την πολυκοσμία, παρ΄ όλο που η ώρα ήταν προχωρημένη.
Έτσι έφυγα για ξεκούραση με το γενικό συμπέρασμα, ότι τα κέντρα της Θεσσαλονίκης, είναι μετρημένα στα δάχτυλα αυτά που λειτουργούν στην εντέλεια ως προς το σέρβις, τα προγράμματα και τον ήχο.
