Η μελέτη γεννήθηκε από τις ιδέες, τις προσδοκίες και τις ελπίδες των νέων επαγγελματιών από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Ο επιδιωκόμενος σκοπός είναι φιλόδοξος: να ξαναχτιστεί ο Κολοσσός της Ρόδου, ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου, αν και σύμφωνα με τα πρότυπα του 21ου αιώνα. Αυτό δεν θα είναι μόνο το υψηλότερο γλυπτό που κατασκευάστηκε ποτέ, αλλά και ένα τεράστιο μουσείο 150 μέτρων το οποίο θα φιλοξενήσει χιλιάδες αρχαιολογικά ευρήματα εγκαταλειμμένα κάτω από στρώματα σκόνης σε διάφορες αποθήκες του νησιού
Aκόμη μια πρωτοβουλία για την ανακατασκευή του Κολοσσού της Ρόδου αλλά και για τη λειτουργία σχετικού μουσείου, ξεκίνησε σε πανευρωπαϊκό επίπεδο με τη συμμετοχή νεαρών επιστημόνων.
Η ομάδα, όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα που έχει δημιουργήσει στη διεύθυνση colossusrhodes.com, «παρακολουθώντας την αυξημένη ανεργία να γκρεμίζει τα όνειρα και τις φιλοδοξίες μιας ολόκληρης γενιάς, έθεσε ως στόχο τη δημιουργία μιας ομάδας, αποτελούμενης από νέους συναδέλφους από διαφορετικές ευρωπαϊκές χώρες, οι οποίοι μοιράζονται κοινές ιδέες και οράματα».
Ο κύριος στόχος, της πρωτοβουλίας, είναι η πορεία προς μια νέα κατεύθυνση, με σκοπό την παρουσίαση λύσεων στα αδιέξοδα που οδήγησε η οικονομική κρίση και τα οποία στάθηκαν εμπόδιο για χιλιάδες νέους, αναγκάζοντάς τους να φεύγουν στο εξωτερικό.
Σε συνεργασία με τα αρχαιολογικά – πολιτιστικά ιδρύματα και τα ταξιδιωτικά πρακτορεία, η ομάδα διαπίστωσε ότι ήταν δυνατό να επιτευχθούν δύο διαφορετικοί στόχοι με μια μόνο κίνηση.
Πρωταρχικός σκοπός της είναι να ξαναβάλει το νησί της Ρόδου στο χάρτη με την ανάδειξη και αποκατάσταση της ιστορικής σημασίας του ως πολιτισμική γέφυρα μεταξύ τριών ηπείρων, προσελκύοντας εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο και προσφέροντας νέες ευκαιρίες απασχόλησης.
Δεύτερος στόχος είναι να φέρει στο φως και να αναδείξει τα εκατοντάδες αρχαιολογικά ευρήματα τα οποία βρίσκονται στις αποθήκες και περιμένουν τον κατάλληλο χώρο για να εκτεθούν, αξιοποιώντας στο μέγιστο την προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς του νησιού, που αποκομίστηκε και διασώθηκε με κόπο στο πέρασμα των αιώνων.
Όπως επισημαίνεται στην ιστοσελίδα:
«Η κατασκευή του νέου μουσείου, του Κολοσσού, θα δώσει μια σημαντική συμβολή στην οικονομική ανάπτυξη ολόκληρης της χώρας: δεν θα δημιουργήσει μόνο χιλιάδες θέσεις εργασίας, αλλά και μία επίδραση “Domino” στην οικονομία, η οποία θα ενισχύεται όλο και με περισσότερες νέες υποδομές.
Η μελέτη του πολύ σημαντικού εγχειρήματος υποστηρίχθηκε από τις συμβουλές αρμόδιων οικονομολόγων, σύμφωνα με τους οποίους μια επένδυση αυτής της κλίμακας, θα εκτινάξει την οικονομία του νησιού, με την αύξηση των επισκεπτών κατά 150%, που θα έχει ως συνέπεια την αύξηση των εσόδων πάνω από 2 δις ευρώ, το ίδιο ποσό που ολόκληρος ο πληθυσμός της Ελλάδας καλείται να πληρώσει π.χ. ως φόρο πρώτης κατοικίας, το γνωστό σε όλους “χαράτσι”.
Η κατασκευή του Κολοσσού αποτελεί όνειρο και διακαή πόθο όλων των ευαισθητοποιημένων Ροδίων και μη, από την ημέρα καταστροφής του μέχρι σήμερα. Με μεγάλη χαρά και συγκίνηση θα έβλεπαν ένα από τα Επτά Θαύματα του αρχαίου κόσμου να παίρνει “σάρκα και οστά”, αποκαθιστώντας ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του νησιού και της Ελλάδας, για το οποίο όλοι είναι υπερήφανοι. Η υλοποίηση αυτού του εγχειρήματος θα δώσει ένα τέλος σε αυτά τα απανωτά «χτυπήματα» και θα ενισχύσει όχι μόνο την οικονομία του νησιού, αλλά και της ίδιας της Ελλάδας, για να γίνει τελικά ένα παράδειγμα ελπίδας για όλες τις χώρες της Ευρώπης που πλήττονται από την κρίση».
Η μελέτη γεννήθηκε από τις ιδέες, τις προσδοκίες και τις ελπίδες των νέων επαγγελματιών από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, Ελλάδα, Ισπανία, Ιταλία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα της ομάδας:
«Ο επιδιωκόμενος σκοπός είναι φιλόδοξος: να ξαναχτιστεί ο Κολοσσός της Ρόδου, ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου, αν και σύμφωνα με τα πρότυπα του 21ου αιώνα. Αυτό δεν θα είναι μόνο το υψηλότερο γλυπτό που κατασκευάστηκε ποτέ, αλλά και ένα τεράστιο μουσείο 150 μέτρων το οποίο θα φιλοξενήσει χιλιάδες αρχαιολογικά ευρήματα εγκαταλειμμένα κάτω από στρώματα σκόνης σε διάφορες αποθήκες του νησιού.
Ο στόχος της μελέτης δεν είναι να προτείνει ένα αντίγραφο της αρχαίας κατασκευής, ύψους 40 μέτρα, χάλκινο, αλλά να επαναλάβει ακριβώς την ίδια συγκίνηση και ρίγος που κατακτούσε τους επισκέπτες όταν τον αντίκριζαν για πρώτη φορά, παραπάνω από 2.200 χρόνια πριν, επισκέπτες συνηθισμένοι σε κατασκευές 5 έως και 10 μέτρα ύψους.
Είναι σαφές ότι, σε μια εποχή όπου οι άνθρωποι ζουν και εργάζονται σε κτήρια 400, 500 έως 800 μέτρων ύψους, για να αναδημιουργηθούν αυτά τα συναισθήματα το έργο θα πρέπει να είναι μοναδικό στο είδος του.
Μία κατασκευή 150 μέτρων προορισμένη να λειτουργεί ως μουσείο, πολιτιστικό κέντρο, βιβλιοθήκη, αλλά πάνω απ’ όλα να επανακτήσει το ρόλο του Κολοσσού ως φάρος. ‘Ενα σημείο αναφοράς για τα πλοία το βράδυ, με φως που θα εκπέμπεται πάνω από 56 χιλιόμετρα μακριά στην ανοικτή θάλασσα έως τα παράλια της Τουρκίας.
Στη μελέτη προτείνεται μια κατασκευή που εκμεταλλεύεται τις τελευταίες τεχνολογίες, κάνοντας χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και έξυπνων συστημάτων κατά των σεισμικών δονήσεων και ανέμων, χαρίζοντας ταυτόχρονα σταθερότητα και ευελιξία.
Η εξωτερική επιφάνεια του “δέρματος” θα καλύπτεται με ειδικά φύλλα φωτοβολταϊκών πάνελ τα οποία θα προσφέρουν έως και 100% αυτονομία, ο Θεός του ήλιου που “ζει” αποκλειστικά από την ηλιακή ενέργεια.
Η δημιουργία των ανοιχτών εσωτερικών χώρων με την εξάλειψη των «συνηθισμένων» ορόφων προσφέρει μια οπτική ελευθερία, όπου οι επισκέπτες μπορούν να θαυμάσουν τον τεράστιο χώρο και τον κεντρικό μηχανισμό της κατασκευής. Αυτές οι αρχιτεκτονικές επιλογές βοηθούν την κυκλοφορία του αέρα μειώνοντας δραματικά την κατανάλωση ενέργειας.
Το σχήμα της βάσης του κτηρίου, από τα πόδια μέχρι την μέση του κορμού, είναι ένας τρίποδας, η πιο σταθερή μορφή, πάνω από το οποίο υψώνεται η κεντρική στήλη των άνω ορόφων. Η μελέτη προτείνει μία κατασκευή μοναδική στο είδος της όσον αφορά την ανταπόκριση στις σεισμικές δονήσεις και τους ισχυρούς ανέμους με την ανώτερη κατασκευή να αρθρώνεται στην κορυφή του τριπόδου, έχοντας ταυτόχρονα το κέντρο βάρους χαμηλότερα, επιτρέποντας το δυναμικό έλεγχο στις ισχυρές δονήσεις που μπορεί να παρουσιαστούν σε αυτή η περιοχή».
Στην ομάδα μετέχουν οι κ.κ. Άρης Α. Πάλλας, αρχιτέκτονας με ειδικότητα στην αρχαιολογία, Ρόδο, Ελλάδα, Enrique Fernanzes, πολιτικός μηχανικός, από την Ισπανία, Ombretta Iannone, αρχιτέκτονας με ειδικότητα στην αρχαιολογία, από την Ιταλία, Matilda Palla, Οικονομολόγος από την Ισπανία, Erald Dupi
πολιτικός μηχανικός από το Ηνωμένο Βασίλειο και Χρήστος Γιαννάς, αρχαιολόγος από τη Ρόδο.
dimokratiki.
