Καθώς η τραγωδία των προσφύγων συνεχίζεται, αποκαλύπτεται, σιγά-σιγά, αυτό που είναι γνωστό εδώ και καιρό, ο μηχανισμός, δηλαδή, μέσω του οποίου οι Τούρκοι, δουλέμποροι, αστυνομικοί, αλλά και πολιτικοί, πλημμυρίζουν την Ελλάδα με άνδρες ταπεινωμένους, με γυναίκες ληστευμένες ή και βιασμένες, με παιδιά τρομοκρατημένα. Στην ακόμα, δε, χειρότερη περίπτωση, γεμίζουν τα νερά του Αιγαίου με πτώματα.
Τυπικό παράδειγμα αποτελεί το νησί της Λέσβου, το οποίο δέχτηκε και το μεγαλύτερο βάρος των προσφυγικών ροών από την Τουρκία προς την Ελλάδα. Τα σχετικά στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας, κυριολεκτικά, συγκλονίζουν.
Σύμφωνα με αυτά, τους πρώτους εννέα μήνες του 2015 από τη Λέσβο πέρασαν 186.720 πρόσφυγες. Αριθμός που ισοδυναμεί με το τριπλάσιο σχεδόν των μονίμων κατοίκων του νησιού που είναι 73.179
Κι όπως όλα δείχνουν τον Οκτώβριο, τελευταία ευκαιρία μετακίνησης πριν το δύσκολο χειμώνα για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που βρίσκονται σε στρατόπεδα και σε δρόμους και πάρκα της Τουρκίας, θα αυξηθούν περισσότερο οι παραπάνω αριθμοί.
Το δουλεμπόριο έχει μετατραπεί σε μία από τις πιο προσοδοφόρες παράνομες δραστηριότητες στον ευρύτερο χώρο της Μέσης Ανατολής με τα κυκλώματα να είναι πλέον πανίσχυρα και ικανά να μετακινούν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων, χωρίς να έχει υπάρξει κάποια δραστική ενέργεια για τον περιορισμό της δράσης τους.
Πώς όμως λειτουργεί το δουλεμπορικό κύκλωμα στην Τουρκία;
Δημοσιογραφική έρευνα, έδειξε πως ένα μεγάλο τμήμα του ιστορικού κέντρου της Σμύρνης, με την ανοχή του τουρκικού κράτους και των διωκτικών αρχών, έχει μετατραπεί σε κέντρο διακίνησης μεταναστών και προσφύγων.
Ανάλογα με τα χρήματα που διαθέτουν μετανάστες και πρόσφυγες οδηγούνται στις περιοχές, αλλά όχι στα σημεία απόπλου. Η περιοχή του Αϊβατζίκ, στην ακτή του Αδραμυτινού κόλπου βόρεια της Λέσβου είναι, σύμφωνα με μαρτυρίες, η ασφαλέστερη. Ακολουθεί η περιοχή νότια του Δικελί, ανατολικά της Λέσβου.
Αόρατος «ιδιοκτήτης» της αποβάθρας, στην περιοχή του Αίβατζίκ είναι ο «Κενάν», ο οποίος και εγγυάται πως η αναχώρηση όσων θα μεταφερθούν είναι σίγουρη, όπως και η άφιξή τους στο νησί. Σημεία αποβίβασης είναι η βόρεια Λέσβος, από το Μόλυβο και την Εφταλού, μέχρι τη Συκαμνιά.
Η αμοιβή του, για όσους θα ταξιδέψουν με αυτόν, είναι κάπως «τσιμπημένη». Ο κάθε ενήλικας πληρώνει 1.800 με 2.000 δολάρια (ενήλικοι λογίζονται όσοι έχουν ηλικία άνω των 12 ετών) και τα μισά (900 με 1000 δολάρια) το κάθε παιδί, κάτω των 12 ετών.
Η αποβάθρα, στην περιοχή του Δικελί, ελέγχεται από τον «Ιμάμη». Αυτός αποβιβάζει κόσμο στην περιοχή του αεροδρομίου της Μυτιλήνης και στη Χαραμίδα και κοστολογεί περί τα 1500 ευρώ το «κεφάλι» το πέρασμα στη Λέσβο.
Μισή είναι η τιμή για παιδιά, κάτω των 12 ετών. Πρόσφυγες που πέρασαν από τη συγκεκριμένη περιοχή μιλάνε για σκληρούς δουλεμπόρους που ληστεύουν τους πρόσφυγες και ιδιαίτερα τις γυναίκες, αρπάζοντας τα χρυσά κοσμήματα που φορούν, ενώ ακινητοποιούν τους άνδρες για να μην αντιδράσουν απειλώντας με βιασμό των γυναικών τους. Μετά, υπό την απειλή όπλων, τους επιβιβάζουν στις βάρκες.
Πληροφορίες από κατοίκους των τουρκικών παραλίων αναφέρουν πως οι παραλίες, απ’ όπου ξεκινούν οι πλαστικές βάρκες με προορισμό τα νησιά ελέγχονται από συγκεκριμένους Τούρκους που τις έχουν νοικιάσει από άλλους κατόχους μεγαλύτερων εκτάσεων και οι οποίοι με τη σειρά τους λογοδοτούν σε άλλους.
Όλοι τους φαίνεται πως είναι μέλη μιας μεγάλης μαφιόζικης πυραμίδας, που διακινεί δεκάδες χιλιάδες Σύρους πρόσφυγες και μετανάστες κάθε λογής, προς την Ελλάδα. Οι ίδιες πληροφορίες λένε πως ο Κενάν πληρώνει στον «προστάτη» του το ποσό των 100.000 αμερικάνικων δολαρίων ημερησίως, δηλαδή 3 εκ. δολάρια το μήνα.
Το ποσό αντιστοιχεί με τα όσα πληρώνουν οι επιβαίνοντες σε μια και μόνο βάρκα για να περάσουν στη Λέσβο. Και καθημερινά προς το νησί περνάνε πλέον 30 με 100 βάρκες!
Παράγοντες της κοινωνίας των παραπάνω τουρκικών περιοχών υποστηρίζουν πως η επιδεικνυόμενη ανοχή στο φαινόμενο είναι αποτέλεσμα του ότι πολλά από αυτά τα χρήματα καταλήγουν και στην τσέπη ντόπιων αλλά και κεντρικών εκπροσώπων του τουρκικού κράτος.
Στελέχη της Στρατοχωροφυλακής, της Ακτοφυλακής αλλά και πολιτικοί παράγοντες στην περιοχή θεωρείται πως συμμετέχουν στο κύκλωμα και φυσικά στα κέρδη, ανεχόμενοι την όλη κατάσταση.
Η πυραμίδα της παρανομίας, λένε πολλοί , αγγίζει και τον πολιτικό κόσμο. Εξηγείται αλλιώς η ανοχή στο φαινόμενο από το τουρκικό κράτος.
Οι μετακινούμενοι, σύμφωνα με μαρτυρίες των ίδιων των μεταναστών και των προσφύγων πληρώνουν το 50% του κόστους του ταξιδιού, μέσω εταιρείας ηλεκτρονικής μεταφοράς χρημάτων, ενώ με λεωφορεία, που ξεκινούν το βράδυ από την περιοχή του σιδηροδρομικού σταθμού της Σμύρνης μετακινούνται σε συγκεκριμένα σημεία.
Το σημείο συγκέντρωσης του Κενάν είναι η περιοχή του χωριού Μπαντεμλί. Στο εκεί δάσος και τον κοντινό ελαιώνα κρύβονται οι πρόσφυγες μέχρι να δοθεί το σήμα του απόπλου, αφού ο Κενάν βεβαιωθεί ότι πληρώθηκε και το υπόλοιπο των μεταφορικών μέσω πάντα της εταιρείας ηλεκτρονικής μεταφοράς χρημάτων.
Ανάλογη είναι η διαδικασία και την περιοχή του Ιμάμη.
Στην ακτή όλοι φουσκώνουν τα πλαστικά σκάφη ενώ κάποια χαμηλόβαθμα μέλη του κυκλώματος ενημερώνουν κάποιον από τους επιβαίνοντες στη βάρκα πώς θα χρησιμοποιούν την εξωλέμβια μηχανή.
Φορούν τα σωσίβια που έχουν αγοράσει και αποπλέουν. Προορισμός η Λέσβος. Με το πρώτο φως και σχεδόν κάθε μισάωρο ένα τέτοιο πλαστικό σκάφος με περίπου 50 επιβαίνοντες ξεκινά το ταξίδι αυτό που κανείς δεν ξέρει αν θα εξελιχθεί σε ταξίδι θανάτου.
Η αναχώρηση, λένε οι ντόπιοι, γίνεται πολλές φορές κάτω από το βλέμμα της Ακτοφυλακής. Ιδιαίτερα για τις λέμβους, που ξεκινούν από το αρχαίο λιμάνι της Άσσου, λένε αστειευόμενοι οι Τούρκοι, πως τα στελέχη της Ακτοφυλακής ελέγχουν τον αριθμό των επιβαινόντων μη βουλιάξει η βάρκα και αναγκαστούν να τους σώσουν.
ΠΗΓΗ: Σ. Μπαλάσκας, ΑΠΕ, ΛΕΣΒΟΣ
