Του Δημήτρη Ρομποτή*
Ιδρώνω λέξεις στο λιοπύρι και ψάχνω για κλιματισμό στα άδυτα του ψυγείου, άνευ αποτελέσματος όμως καθότι δεν είμαι μουσικός!
Πού κολλάει αυτό μην με ρωτάτε, έχει το νόημά του, απλά δεν έχω τη διάθεση να το συζητήσω με κανέναν, σήμερα θέλω μόνος μου, εις παράφρασιν του γνωστού άσματος, καθώς είναι από αυτές τις μέρες στη Νέα Υόρκη που σε ενοχλούν τα πάντα, πρωτίστως ο εαυτός σου, η αφετηριακή αιτία των δεινών σου όπως δηλαδή συμβαίνει και με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Εκεί όμως μιλάμε για συλλογικότητα συνιστωσών, για ειδική εφαρμογή των μη εφαρμόσιμων ιδεών του λεγόμενου πολυπολιτισμού σε ένα κόμμα που εκ των πραγμάτων έχει οδηγηθεί σε κόψιμο διαρκείας κι’αυτή την εποχή δεν παράγει πολιτική αλλά απολιτική ευκοιλιότητα με δική του μάλιστα υπαιτιότητα! Ψυχανάλυση και «Πεπτομπισμόλ» χρειάζεται, όχι εκλογές.
Το να τρέχης με αντίπαλο τον εαυτό σου μάλλον σχιζοφρένεια λέγεται. Το αυτό ισχύει και εάν εμφορήται κανείς από την ίδια συλλογικότητα συνιστωσών σε ατομικό επίπεδο, με τη διαφορά ότι τότε σε κλείνουν στο ψυχιατρείο ενώ τον ΖΥΡΙΖΑ τον κάνανε κυβέρνηση!
Τί άλλο όμως είναι η Ελλάς από μία σκανδαλώδη αντίφαση μεταξύ του υπάρχοντος ατομικού και του υπάρχοντος συλλογικού με συνιστώσες; Μόνιμη ανισορροπία που εκλαμβάνεται ως φυσιολογική κατάστασις!
Εν πάσει περιπτώσει, για αλλού ξεκίνησα κι’αλλού βρέθηκα ως συνήθως. Η γλιτσερή, λόγω υγρασίας, ζέστη δεν θέλει και πολύ για να μας βαρέση στα νεύρα. Κρατάμε άμυνα, αλλά ο αντίπαλος επιτίθεται ως μαινόμενος αναρχικός σε βιτρίνα! Ατμόλουτρο αν είσαι έξω, ψυγείο, λόγω του κλιματισμού, αν είσαι μέσα, πουθενά εύκρατη ζώνη.
Γίναμε Φλώριδα χωρίς τις παραλίες, όπως και η Ελλάς έγινε Δανία του Νότου αλλά χωρίς τον Βορρά με αποτέλεσμα να καταντήση βορά των μετακινουμένων πληθυσμών. Κατά τα άλλα ακόμα συζητάνε για μέτρα και «χώρους υποδοχής» τα οποία σε καμμιά 20αριά χρόνια θα είναι για τους σημερινούς Ελληνες που θα έχουν γίνει μειοψηφία, αλλά θα κυβερνούν, όπως κι’ο ΣΥΡΙΖΑ, χάρη στην ανοχή των …παράτυπων μεταναστών!
Οταν αγωνίζεσαι για το τί θα φας αύριο, υπάρχει περίπτωση να είσαι χορτάτος σήμερα;
Φρονώ ότι στις πολύμηνες «διαπραγματεύσεις» που διεξήγε ο ΣΥΡΙΖΑ για να πετύχη το χειρότερο δυνατό μνημόνιο δεν έκανε χρήση του ισχυροτέρου διαπραγματευτικού όπλου που διαθέτει η Ελλάς έναντι των βορειοευρωπαίων εταίρων της: τη μαστούρα! Στο θέμα αυτό μπορώ να διακρίνω, ναι, εσχάτη προδοσία, δεν μπορώ να βρω λογική δικαιολογία!
Σαν να χάνης με τρία-μηδέν και να έχης τον Μέσι έξω! Ακόμη και τα ντουβάρια γνωρίζουν ότι οι βόρειοι τη βρίσκουν με ελληνικό χόρτο και πάσης λογής «απαγορευμένες» ουσίες. Θυμάστε το κλάμα που έπεσε στην Ολλανδία όταν στις καταστροφικές πυρκαγιές της Πελοποννήσου πριν μερικά χρόνια χιλιάδες στρέμματα με τις εν λόγω φυτείες παραδόθηκαν στις φλόγες; Πόσο μάλλον που ο …Γέρων Ντάισεν-μπλούμ είναι Ολλανδός!
Μπορεί να μην είναι και …ιπτάμενος (άσχετα αν το επίθετό του τελειώνη σε -μπλουμ); Αν τού’λεγε ο Βαρουφάκης σε πολύ αυστηρούς τόνους, ότι κοίτα να δής, ή μου φέρνεις συμφωνία στα μέτρα μου ή κομμένο το χόρτο, εσείς τί νομίζετε, δεν θα είχε ενδώσει πείθοντας τους Γερμανούς και τους άλλους όχι απλά να ελαφρύνουν, αλλά και να μας χαρίσουν το χρέος;
Εάν ο Αλέξης είχε τάξει στην Αγγέλω τη Μέρκελ όλη τη σοδειά της χρονιάς, νομίζετε ότι δεν θα είχαν καμφθεί από την αρχή οι επιφυλάξεις της; Δηλαδή πώς πιστεύετε ότι την έριξε στο τέλος και μας κράτησε μέσα, με τη γοητεία του; Ποιός ξέρει πόσο τσιγαριλίκι και λουλάς θα έπεσε στην Καγκελαρία και στην Μπούντενσμπακ εκείνη τη μακρόσυρτη νύχτα του Ιούλη («αριστερίζουσα» κλίση. «Αριστερή» θα ήταν του Γιούλη) που κρίθηκε το μέλλον της …Ευρώπης;
Φανταστήτε λοιπόν αν αυτό το όπλο είχε ριχτεί στη μάχη εξαρχής κι’όχι στο τέλος όπως έκανε ο Χίτλερ με τα αεριωθούμενα. Η Ελλάδα θα είχε επιβάλει τις απόψεις της και θα ήταν όλοι ευγνώμονες αντί να μας βγαίνουν κι’από πάνω όπως τώρα για καμμιά 85αριά ψωροδίς τη στιγμή που η χώρα μας κρατάει την ευτυχία της ηπείρου (όχι και της Ηπείρου, δυστυχώς) στα χωράφια της!
Εδώ που τα λέμε η καλλιέργεια «απαγορευμένων ουσιών» είναι ο μοναδικός ίσως τομέας της ελληνικής γεωργίας που παραμένει κερδοφόρος και αναπτύσσεται. Η γη που οι θρυλικοί ξωμάχοι έχουν ποτίσει με τον ιδρώτα και το κάτουρό τους, αυτός ο ήλιος (όχι του ΠΑΣΟΚ, ο κανονικός) που τόσοι ποιητές έχουν υμνήσει και όχι μόνον επειδή τους είχε βαρέσει στο κεφάλι, συνεισφέρουν στην παραγωγή πρώτης τάξεως αγροτικών προϊόντων.
Είναι απίστευτο που τόσα χρόνια οι εν λόγω καλλιέργειες δεν επιδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ενωση! Βέβαια, οι βορειοευρωπαίοι είναι πονηροί, σου λέει αν τους δώσουμε επιδοτήσεις θα πάρουν Καγιέν και διαμερίσματα, άρα θα αφήσουν την καλλιέργεια όπως έγινε με τόσους άλλους τομείς. Εχουν ξυπνήσει κι’ας νομίζουμε ότι είναι ακόμα μαλάκες!
Τουλάχιστον το ελληνικό κράτος να δώση κίνητρα. Δεν αρκούν μερικοί αστυνομικοί να κάνουν τα στραβά μάτια ούτε ένας βουλευτής μόνο που εκλέγεται στη λεβεντογέννα με κύριο σκοπό να τους προστατεύη.
Η μαστουροπαραγωγή πρέπει να γίνη το νέο αφήγημα που χρειάζεται η Ελλάς για να πάη μπροστά (πού, είναι άλλο θέμα!), μια εθνική υπόθεση όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες και η Ουροβίζιον. Και στους κακεντρεχείς που λένε ότι πάει να κάνη την Ελλάδα Βενεζουέλα, ο Αλέξης θα βγή κι’από πάνω αφού η …Κωλομβία είναι ο νέος στόχος!
Από σκέτος κώλος, καλύτερα να γίνη …Κωλομβία!
*Ο Δημήτρης Ρομποτής είναι δημοσιογράφος με έδρα τη Νέα Υόρκη.
ΥΓ: Ρε, σείς, έχει ξανακούσει ή δει κανένας τον Τριανταφυλλόπουλο; Από …Ταρζάν της Ζούγκλας έγινε Τζων Αυλακιώτης με την εξαφάνισή του! Χωρίς Ταρζάν υπάρχει ζούγκλα αλλά χωρίς ζούγκλα δεν υπάρχει Ταρζάν…
2) Aφού κάνανε το «Χίλτον» Μαξίμου, δεν κάνουνε και το Μαξίμου ξενοδοχείο μήπως προκύψουν τίποτα έσοδα; Από τον ΦΠΑ, αν μη τί άλλο …
3) Η μόνη δυνατή εθνική σωτηρία για την Ελλάδα, είναι η …Σωτηρία Μπέλλου!
