Όταν, τον Ιούλιο 1974, ξέσπασε η μεγάλη εθνική κρίση με αφετηρία την πραξικοπηματική ανατροπή του Μακαρίου, ο Κωσταντίνος Καραμανλής κλήθηκε να αναλάβει τον καθοριστικό πολιτικό ρόλο για την επαναφορά της χώρας στη δημοκρατική τροχιά και για τη δραστική αντιμετώπιση των δραματικών συνεπειών της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.
Μετά την αιφνίδια κατάρρευση της δικτατορίας των συνταγματαρχών και την θριαμβική επάνοδο του Κ. Καραμανλή στην Ελλάδα και την εξουσία, την 24η Ιουλίου 1974, εγκαινιάστηκε μια νέα περίοδος στην πολιτική ιστορία της χώρας
Οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου με επικεφαλής τον Κ. Καραμανλή κατάφεραν τότε να θεμελιώσουν το εντελέστερο και πληρέστερο, από όσα προηγήθηκαν, πολίτευμα της Ελληνικής Δημοκρατίας.
Ειδικότερα, μετά τη συγκρότηση της κυβέρνησης “Εθνικής Ενότητας” και την αντιμετώπιση των συνεπειών της κυπριακής τραγωδίας, νομιμοποιήθηκαν όλοι οι πολιτικοί σχηματισμοί, περιλαμβανομένου του Κ.Κ.Ε., που βρισκόταν εκτός νόμου από το 1947, προκηρύχθηκαν εκλογές για την ανάδειξη της Ε’ Αναθεωρητικής Βουλής, και αποφασίστηκε διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τον οριστικό προσδιορισμό της μορφής του πολιτεύματος.
Στις εκλογές της 17ης Νοεμβρίου 1974 έλαβαν μέρος νέοι κομματικοί σχηματισμοί, μεταξύ αυτών η Νέα Δημοκρατία του Κ. Καραμανλή, η οποία και κατέλαβε την πρώτη θέση με 54,37% των ψήφων, αλλά και το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου που κατέλαβε την τρίτη θέση με 14,58% των ψήφων.
Συνάμα, το πολιτειακό δημοψήφισμα που διεξήχθη στις 8 Δεκεμβρίου 1974 κατέληξε στην οριστική επιλογή της αβασίλευτης Δημοκρατίας με ποσοστό 69,2% των ψήφων.
Στη συνέχεια, το χρόνο που ακολούθησε, επεκτάθηκε και ολοκληρώθηκε με ταχύτητα και αποφασιστικότητα η παγίωση του δημοκρατικού πολιτεύματος με τη θέσπιση του καταστατικού χάρτη της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας.
Το νέο Σύνταγμα, που ψηφίστηκε στις αρχές Ιουνίου 1975, προέβλεψε την οργάνωση των εξουσιών του κράτους με τρόπο σύγχρονο και αποτελεσματικό, επιφέροντας μια βαθιά τομή με το παρελθόν στο κοινωνικό και το πολιτικό επίπεδο.
Έτσι, με την μακρά πολιτική, κυβερνητική θητεία και δράση του, η ιστορική παρουσία του Κ. Καραμανλή συνοδεύτηκε με κρίσιμες αποφάσεις και έργα στρατηγικής σημασίας για την πορεία του τόπου.
Σήμερα μετά απο 35 χρόνια η επέτειος αποκατάστασης της δημοκρατίας έχει ένα ιδιαίτερο βάρος.
(Απόσπασμα απο την ομιλία του Προέδρου Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια το Ιούλιο 2007, είναι δε επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε )
Η δημοκρατία για να λειτουργήσει σωστά χρειάζεται ενεργούς πολίτες, με κριτική σκέψη και ενδιαφέρον για τις συλλογικές υποθέσεις. Η αποστασιοποίηση των πολιτών από τα κοινά είναι μια από τις μεγαλύτερες απειλές για τη δημοκρατία σήμερα.
Για τον τρόπο που βλέπει κανείς τον κόσμο και για τον τρόπο που σκέφτεται, το σχολείο διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο. Συναντώ συχνά μαθητές από σχολεία όλης της Ελλάδας που έρχονται εδώ για επίσκεψη. Μου μεταφέρουν το άγχος και την αγωνία τους για τον ασφυκτικό ρυθμό της ζωής τους και, κυρίως, για το τι τους περιμένει μετά.
Μου μιλούν για την προσήλωση στο στόχο της εισόδου στο πανεπιστήμιο που ακυρώνει κάθε άλλη παιδαγωγική δραστηριότητα του σχολείου. Και συμπάσχω πραγματικά με τα νέα παιδιά που, όταν δουν το όνειρό τους να γίνεται πραγματικότητα, γνωρίζουν ξαφνικά τον εφιάλτη της επαγγελματικής αβεβαιότητας και αναρωτιούνται για το μέλλον τους στην έρημο της αγοράς εργασίας.
Νομίζω πως όλοι συμφωνούμε ότι θέλουμε μια παιδεία με ίσες δυνατότητες για το παιδί του εργάτη και του βιομήχανου, μια παιδεία που θα σφυρηλατεί υγιείς προσωπικότητες και πολίτες με ιδανικά και υπερατομικές επιδιώξεις, που δεν θα αναζητούν την προσωπική ολοκλήρωση στη σώρευση καταναλωτικών αγαθών και υλικής δύναμης.
Θέλουμε μία παιδεία ανθρωπιστική που θα προσφέρει στους μαθητές ουσιαστική μόρφωση, που θα τους παρέχει τα εφόδια για να συμβάλλουν στην συνολική και ατομική οικονομική ανάπτυξη αλλά και θα τους διδάσκει όχι απλώς επιμέρους γνώσεις αλλά μία ηθική στάση ζωής.
Αυτό δεν είναι ζητούμενο μόνο για κάθε ελληνική οικογένεια χωριστά αλλά κυρίως για την αναβάθμιση της ποιότητας της δημοκρατίας μας που προϋποθέτει άρρηκτο δεσμό της ηθικής με την πολιτική. Αναγνωρίζουμε όλοι ότι οι δαπάνες για την παιδεία δεν είναι αρκετές και ότι υπάρχει ανάγκη για όλο και μεγαλύτερες επενδύσεις στις νέες τεχνολογίες.
Η μόρφωση των παιδιών μας είναι η μόνη ασφαλής επένδυση. Και η απόδοσή της είναι βέβαιη και αναγκαία για να ξεπληρώσουμε το χρέος μας σε εκείνους που με τους αγώνες τους μας προσέφεραν μία Ελλάδα ελεύθερη, δημοκρατική και δημιουργική, για να την οδηγήσουμε ακόμη ψηλότερα και ακόμη μακρύτερα…”.
ΖΗΤΩ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ !!!!!!!
