Έτσι έκραζε ένας εκ των δύο κατηγορουμένων καλλιτεχνών πριν το δικαστήριο τους επιβάλλει βαριές ποινές. Μια απόφαση όχι και τόσο άδικη στην περίπτωση των εν λόγω καλλιτεχνών οι οποίοι όχι μόνο δεν τιμούν τον κοσμάκη που ξοδεύει για πάρτη τους τα ωραία λεφτουδάκια του, αλλά ούτε τις υπογραφές που βάζουν σ΄ ένα χαρτί, πόσο μάλλον αυτοί να είναι εντάξει και στις υποχρεώσεις τους. Αλλά ας μπούμε στην ουσία του πράγματος.
Δύο ατζέντηδες καλλιτεχνών με γραφεία στην Αθήνα, ήλθαν σε συμφωνία για μια έξτρα εμφάνιση δύο φιρμάτων καλλιτεχνών του Ροκ και του λαϊκού πενταγράμμου, όπου ο ένας θα έδινε συναυλία στην πόλη της Καβάλας, και ο άλλος στο νησί της Σάμου.
Αφού συμφώνησαν τις λεπτομέρειες με τους ατζέντηδες, και αφού έπεσε στο ακέραιο το παραδάκι προκαταβολικά, υπεγράφησαν και τα σχετικά συμβόλαια. Έφτασε δε η ημέρα των συναυλιών, όπου κόπηκαν, τα εισιτήρια των 25 Ευρώ, πριν από εβδομάδες, και οι χώροι γέμισαν ασφυχτικά. Όμως η ώρα περνούσε και οι καλλιτέχνες, ο ένας στην Σάμο και ο άλλος στην Καβάλα, δεν φαίνονταν στον ορίζονται, αφού από το πολύ “φτιάξιμο”, κοιμόντουσαν τον ύπνο του δικαίου.
Οι διοργανωτές τρελαμένοι όπως ήταν τους έψαχναν απεγνωσμένα στα τηλέφωνα, αλλά μάταιος κόπος, ήταν κλειστά. Στο μεταξύ ο κόσμος πλέον εξαγριωμένος άρχισε να φωνάζει, να βρίζει, και όλα τα σχετικά, για την κοροϊδία, με αποτέλεσμα να κυνηγά τους διοργανωτές, όταν ανακοινώθηκε η αναβολή των συναυλιών.
Οι διοργανωτές επί εβδομάδες προσπαθούσαν να έλθουν σ΄ επαφή με τους καλλιτέχνες, που τους κρέμασαν, αλλά πάλι τίποτα, τα τηλέφωνα δεν άνοιξαν ποτέ, αποφεύγοντας τις συνέπειες, έτσι τουλάχιστον νόμιζαν.
Εντέλει οι διοργανωτές των δύο συναυλιών ακολούθησαν την νομική οδό, έπεσαν μηνύσεις και αγωγές, ζητώντας μεταξύ άλλων και χοντρές αποζημιώσεις. Όταν οι αγωγές έφτασαν στα χέρια των καλλιτεχνών, τότε μόνο συνήλθαν, όχι όμως για να ζητήσουν συγνώμη, αλλά εκ του πονηρού και πάλι να αποφύγουν τις συνέπειες.
Μέσω των νομικών εκπροσώπων τους, διεμήνυσαν προς τους μηνυτές, ότι αποποιούνται κάθε ευθύνη για την μη πραγματοποίηση των συναυλιών, ρίχνοντας μάλιστα βαριές κατηγορίες στους δύο ατζέντηδες, που έκλεισαν δήθεν την όλη συμφωνία,σχυριζόμενοι ότι πλαστογράφησαν τις υπογραφές τους, γιατί οι ίδιοι δεν υπέγραψαν πότε, για την πραγματοποίηση των εν λόγω συναυλιών.
Έπειτα απ΄ όλα αυτά το παιχνίδι χόντρυνε για τα καλά. Οι δύο ατζέντηδες με την σειρά τους κατέθεσαν επίσης μηνύσεις και αγωγές εναντίον των καλλιτεχνών για τις αβάσιμες κατηγορίες εναντίων τους, προσβάλλοντας την επαγγελματική τους υπόσταση, αλλά και την προσωπική τους υπόληψη.
Με λίγα λόγια η υπόθεση πήρε ποινικό χαρακτήρα, με κατηγορούμενους τους δύο ανεύθυνους, αλλά κατά τα άλλα φιρμάτους καλλιτέχνες. Ότι όμως γυαλίζει δεν είναι χρυσός. Αυτό ακριβώς ισχύει και με τους λαμπερούς μας καλλιτέχνες, που δεν τίμησαν τον κόσμο, ο οποίος τους έφτασε εκεί που βρίσκονται σήμερα.
Εν πάσει περιπτώσει όλοι μαζί καλλιτέχνες, ατζέντηδες, διοργανωτές κατέληξαν στα δικαστήρια, όπου οι καλλιτέχνες θεωρήθηκαν ένοχοι, και πριν προλάβει καν να αγορεύσει ο πρόεδρος τις ποινές, ξαφνικά μέσα στην σιωπηλή αίθουσα άρχισε να κράζει ο ένας εκ των δύο καλλιτεχνών, απευθυνόμενος προς τον πρόεδρο, σηκώνοντας ψηλά και τα δυο του χέρια ,
“Είμαι ένοχος, είμαι ένοχος..”, μήπως και μειωθεί η ποινή του φιλοτομαριστή.
Όμως και πάλι συγνώμη δεν ζήτησε κανένας τους, που αυτό ίσως να ήταν το κλειδί της υπόθεσης. Η αλαζονεία όμως φτάνει να είναι πιο ισχυρή από την αυτοκριτική. Γι΄ αυτό και οι καμπάνες που έπεσαν ήταν πολύ βαριές , επιπλέον τους επιβλήθει τεράστιο χρηματικό ποσό για αποζημίωση προς τους ατζέντηδες, και τους διοργανωτές. Και αν σε περίπτωση που δεν καταβληθεί το χρηματικό ποσό εγκαίρως, θα προχωρήσουν σε συντηρητική κατάσχεση των δύο πολυτελών βιλών των κατηγορουμένων καλλιτεχνών.
Έπειτα από πολλές διαπραγματεύσεις έγινε συμβιβασμός, οι καλλιτέχνες πλήρωσαν 75.000 Ευρώ, συν τους τόκους που έτρεχαν cash και χωρίς παζάρια, γλιτώνοντας έτσι τις βίλες, που με τόσο κόπο, ο κόσμος τους τα έκτισε, σιγά – σιγά από τον οβολό του, φτιάχνοντας τους φίρμες, αλλά δυστυχώς τον κορόϊδεψαν, όπως έγινε στην περίπτωση των δύο αυτών ανεύθυνων καλλιτεχνών.
Και τι νομίζετε έβαλαν μυαλό;;
Ε΄ όχι βέβαια, τραβούν το ίδιο βιολί.
Το χούι δεν κόβετε, θα παραμείνουν για πάντα ένοχοι στα μάτια του κόσμου.
Δυστυχώς στις μέρες μας λίγοι έως ελάχιστοι καλλιτέχνες κρατούν σωστές ισορροπίες, είναι νοικοκύρηδες, φιλότιμοι, άριστοι επαγγελματίες, σέβονται πάνω απ όλα και την τελευταία δεκάρα του κόσμου που τους τιμά.
Σ΄ αυτούς υποκλινόμαστε με απόλυτο σεβασμό!!!!!!!!
