Του Δημήτρη Ρομποτή*
Των Θεοφανείων σήμερα, αγιασμός των υδάτων, η κατεξοχήν γιορτή των Ελλήνων καθότι από αρχαιοτάτων χρόνων θαλασσινός λαός είμεθα και από νεοτάτων μας διακρίνει η διαρκής έφεσις προς τον …καταποντισμό!
Εθνική γιορτή, θά’λεγα, επειδή η τάση να τα κάνουμε θάλασσα είναι σύμφυτη με την ταυτότητά μας, όπως και να την εννοούμε, την έχουμε μπολιασμένη στο υποτιθέμενο συλλογικό DNA μας. Ποντοπόροι, θαλασσοπόροι …οδοιπόροι οι ανά τους αιώνας «Ελληνοι» (έτσι έλεγε κάποιος ομογενής από την Αστόρια σε στιγμές πατριωτικής εξάρσεως) διαπλέουν θάλασσες, λίμνες και ποτάμια, από τους αχανείς ωκεανούς μέχρι τον Ορινόκο της Βενεζουέλας, από τον Αχελώο και τη θρυλική εκτροπή του μέχρι τον Αμβρακικό και τον ξεχωριστής σημασίας βιότοπό του, στις Πρέσπες με τα μετέωρα βλήματα των …Πελασγών, στις παραλίες τα καλοκαίρια με τα μετέωρα βλέμματα των λυσσασμένων για σάρκα …χορτοφάγων!
Τί κι’αν παραδοσιακά ο Ελλην είναι κακός αγωγός του νερού όσον αφορά στο μπάνιο για λόγους καθαριότητος; Η σχέση στο υποσυνείδητο παραμένει ακράδαντος και καλεί ανά πάσα στιγμή προς αναβάπτισιν!
Τρανταχτή απόδειξις η διατήρησις του δικαιώματος επεκτάσεως εις 12 ναυτικά μίλια της υφαλοκρηπίδος στο Αιγαίο κι’όταν αυτό ατόνησε, δια ευνοήτους λόγους και με την ουρά στα …Ιμια, η νέα έμμονος ιδέα με την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και τα αμύθητης αξίας κοιτάσματα σε υδρογονάνθρακες και φυσικό αέριο (λες και η Ελλάς εστερείτο ποτέ φυσικού αερίου με δεδομένη την έτι εξαιρετικά υψηλή κατανάλωση οσπρίων)!
Η ΑΟΖ υπόσχεται τη νέα Μεγάλη Ελλάδα, «των πέντε θαλασσών και των δύο ηπείρων» (δεν μας φτάνει η μία Ηπειρος που πάει να ερημώση), την Ελλάδα που θα είναι ενεργειακός κόμβος, την Ελλάδα που θα ενεργείται μονίμως και θα παράγη φυσικό αέριο ικανό να πνίξη ολόκληρη την Ευρώπη!
Κι’αυτή η Ελλάδα της δύναμης και της ενέργειας θα προκύψη από τη θάλασσα, την αστείρευτη πηγή οράματος και νοσταλγίας κάθε παροπλισμένου μούτσου που αφήνει τα άπλυτα πόδια του στο χάδι της ονειρευόμενος ταξίδια που ποτέ δεν χρειάζεται να έρθουν αφού ξεχνιούνται στο επόμενο τάβλι όπου θα δώση την ψυχή του ως γνήσιος ευπατρίδης! «MEGA το της θαλάσσης κράτος!», παίζει η τηλεόραση στο καφενείο και γύρω από την καπνισμένη σόμπα τα γερόντια αναπολούν τις καλύτερες μέρες τις επόμενης σύνταξης που ήδη έχει ξοδευτεί. Η Ελλάς αρμενίζει στο άγνωστο με βάρκα την ΑΟΖ και νομίζει ότι παίρνει μέρος σε ρεγκάτα …
Μπορεί να μην έχη αποκλειστική …οικοδομική ζώνη, ο καθένας να χτίζη όπως και όπου του …καυλώσει αφού η εκ των υστέρων νομιμοποίησις επιδαψιλεύεται ως – συμφερτική – τιμή, όπως παλιά που κάνανε τους πειρατές ναυάρχους και «ευγενείς», η Ελλάς όμως έχει τη δυναντότητα Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης!
Λέω τη δυνατότητα, γιατί ΑΟΖ δεν έχει ακόμη κι’όπως πάει δεν θα αποκτήση!
Αλλά τί είναι η πραγματική ΑΟΖ μπροστά στη δυνατότητα απόκτησής της; Ο αυνανισμός δεν είναι άλλωστε το εθνικό μας σπορ; Ο αυνανιζόμενος αθλείται ονειρευόμενος, αναπολώντας το αντικείμενο του πόθου του, δεν χρειάζεται να το έχη μπροστά του ή στα χέρια του. Ετσι και η ΑΟΖ, δεν χρειάζεται να γίνη πραγματικότητα, αρκεί ως συλλογικό αντικείμενο του πόθου, ως χάρτης σε τηλεοπτικές εκπομπές και ατέρμονες συζητήσεις!
Για τους Ελλαδίτες η δυνατότητα να έχουν ή να είναι κάτι έχει μεγαλύτερη αξία από να το έχουν ή να είναι. Εκεί έγκειται το πραγματικό μεγαλείο του σύγχρονου Ελλαδισμού και για αυτό όσο κι’αν μας επιβουλεύωνται, όσο κι’αν θέλουν να μας βλάψουν οι προαιώνιοι και οι άρτι ανανήψαντες εχθροί μας, δεν θα το καταφέρουν και στο τέλος θα φάνε τα μούτρα τους! Ουκ αν λάβοις παρά του μη – εξ επιλογής – έχοντος!
Ας μας πάρουν ό,τι θέλουν, ας δώσουμε μέχρι και σώβρακο, να μην αγγίξουν όμως το δικαίωμα στο όνειρο, αυτή είναι η κόκκινη γραμμή μας και δεν κάνουμε ούτε β(λ)ήμα πίσω!
*Ο Δημήτρης Ρομποτής είναι δημοσιογράφος με έδρα τη Νέα Υόρκη.
ΥΓ: Στο χτεσινό σημείωμα, ποιητική …αηδία, είχα αναφέρει ότι ο Επίσκοπος Απόστολος Κουφαλάκης είχε θητεύσει εν Λος Αντζελες όπου και προφανώς του εδώθη η δυνατότης να αναπτύξη περαιτέρω το ταλέντο του στην τέχνη της υποκριτικής. Να διευκρινίσω, χάριν της ακριβολογίας, ότι υπηρετεί στον Αγιο Φραγκίσκο, όχι στο Λος Αντζελες, έπειτα από πολυετή θητεία στη …θεατρομάνα Αστόρια. Καλή δύναμη (το εννοώ) για τη συνέχεια …
