Γράφει ο Γιάννη Μαγκριώτη
Δύο διχαστικές και επικίνδυνες πολώσεις είναι σε πλήρη εξέλιξη τις τελευταίες ημέρες. Η πρώτη ανάμεσα στην κυβέρνηση και στην Αντιπολίτευση και η δεύτερη το ΠΑΣΟΚ. Μέχρι την εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, τίποτα δεν θα μοιάζει με το σήμερα, εάν τώρα δεν αλλάξουμε πορεία.
Αντί τα κόμματα της Κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης να πουν τις αλήθειες στους πολίτες, συνεχίζουν τα συνθήματα. Τα δύσκολά πέρασαν, διακηρύσσουν τα πρώτα και οι λύσεις είναι εύκολες, αρκεί να μην είσαι προδότης, τα δεύτερα.
Τα συνθήματα και η πόλωση, μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, καλύπτουν την έλλειψη ενός Μεσοπρόθεσμου Εθνικού Σχεδίου, για την έξοδο της χώρας από την κρίση.
Η Κυβέρνηση βιάζεται να πανηγυρίσει, πως βγήκε από το Μνημόνιο, αποκρύπτοντας, ότι η μνημονιακές δεσμεύσεις θα ισχύουν για όσο η χώρα θα παραπατάει και δεν θα ολοκληρώνει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, στην οικονομία, το κράτος, το κομματικό και πολιτικό σύστημα. Οι αντιδράσεις αγορών, εταίρων και δανειστών, τις τελευταίες ημέρες, ήταν άμεσες και προειδοποιητικές.
Η αντιπολίτευση προπαγανδίζει ότι μπορεί να αγνοεί τη Διεθνή και Ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Η χαρά των δημοσκοπήσεων δεν την αφήνει να καταλάβει, ότι η επιδείνωση της διεθνούς εικόνας της χώρας, τις τελευταίες ημέρες, είναι αποτέλεσμα και της δικής της δημοσκοπικής επικράτησης.
Η αξιωματική αντιπολίτευση πιστεύει, πως το «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» έπεισε τους πολίτες. ότι διαθέτει τους πόρους για να καλύψει μεγάλο μέρος των αναγκών τους. Αυτά που υποσχέθηκε δυστυχώς δεν καλύπτουν, ούτε το 1/3 των απωλειών μιας χρονιάς, από το 2011 και μετά. Το 2009 όταν, ούτε Μνημόνια υπήρχαν, ούτε γερμανικός ζυγός, ούτε φυσικά οι μεγάλες εισοδηματικές μειώσεις και η εκρηκτική ανεργία, πάλι κατήγγειλαν την λιτότητα και πρότειναν πρόσθετες γενναιόδωρες αυξήσεις.
Τότε κανείς δεν τους πίστεψε. Αλήθεια πρόσεξαν ότι η Γαλλία, με το ίδιο περίπου οικονομικό μέγεθος με την Γερμανία και το μεγάλο γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό βάρος που έχει, δεν μπορεί να αποφασίσει μείωση αθροιστικά δαπανών 40 περίπου δις €, σε τρία χρόνια, αφού οι Βρυξέλλες της ζητούν να το κάνει σε ένα. Αυτό το ποσό αντιστοιχεί περίπου στο 1,5% του ΑΕΠ της Γαλλίας. Η χώρα μας είχε έλλειμμα 16% περίπου του ΑΕΠ το 2009.
Η κοινή προσπάθεια πολλών, σε κάθε χώρα και σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να περιορίσει την καταστροφική λιτότητα και όχι η μεμονωμένες ανέξοδες κορώνες.
Δυστυχώς, αντί η δροσιά του Φθινοπώρου να μας ξυπνήσει, μας τρόμαξε γιατί μας έφερε πιο κοντά στις εκλογές. Τα κόμματα αντί να ανεβάσουν τον πήχη της υπευθυνότητας, μπροστά στη σημαντική διαπραγμάτευση με την Τρόικα, δείχνουν τον χειρότερό τους χαρακτήρα, σκεπτόμενα μόνο τις εκλογές.
Οι κομματικοί σχεδιασμοί, είναι απολύτως αδιέξοδοι και επικίνδυνοι. Αυτά που συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες, μόνο αποστροφή και απελπισία προκαλούν στην πλειοψηφία των πολιτών.
Στο ΠΑΣΟΚ, όπως και σε όλα τα κόμματα υπήρχαν προβλήματα και άγονες διχαστικές συγκρούσεις. Για το ΠΑΣΟΚ όμως, υπήρχαν οι πολίτες που το πίστευαν και το ανάγκαζαν να διατηρεί την ενότητά του, έστω και επιφανειακά μερικές φορές. Τώρα δεν υπάρχουν και ακόμη πιο ζοφερό διαγράφεται το προσεχές μέλλον.
Αυτή η πραγματικότητα, αντί να συνετίσει τη σημερινή και τις προηγούμενες ηγεσίες, αλλά και πολλά στελέχη, φαίνεται πως τους σπρώχνει στην αντίθετη κατεύθυνση. Μόνο που στα επόμενα βήματα υπάρχει η εξαφάνιση.
Αυτό ίσως αρκετούς να μας πονάει συναισθηματικά και άλλους να χαροποιεί. Το θέμα όμως δεν είναι τα συναισθήματά μας, είναι οι ανάγκες της χώρας. Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να βρει το νέο του εαυτό, όχι μέσα από την σύγκρουση «αγγέλων και καλικαντζάρων», αλλά μέσα από τολμηρές, υπεύθυνες και γενναιόδωρες επιλογές και πρωτοβουλίες.
Να σταματήσουν τώρα οι τυφλές και φοβικές συγκρούσεις. Να πάρουμε τον δρόμο της ευθύνης για την χώρα, τους πολίτες και τον πολιτικό μας χώρο.
Τρία βήματα τώρα, αποφασιστικά και καθαρά, πριν είναι αργά.
α) Το ΠΑΣΟΚ να προτείνει δημόσια και να απαιτήσει με παραίτηση των στελεχών του από την κυβέρνηση και άρση της εμπιστοσύνης προς αυτήν, εάν δεν αλλάξει ο εκλογικός νόμος, σύμφωνα με την δική του πρόταση και της ΔΗΜΑΡ. Μόνο έτσι θα αποφορτιστεί το πολιτικό περιβάλλον. Θα μας δουν και πάλι σοβαρά οι Ευρωπαίοι εταίροι και κυρίως θα ηρεμήσει η οικονομία και η κοινωνία. Μόνο έτσι θα επικρατήσει η υπευθυνότητα σε όλα τα κόμματα και θα υπάρξουν ομαλές πολιτικές εξελίξεις, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα των εκλογών.
Εάν η Ν.Δ πιστεύει, ότι μόνο με την καθολική διασπορά φόβου και την πόλωση θα κερδίσει στις εκλογές, κάνει μεγάλο λάθος. Θα χάσει και την υπευθυνότητα και αξιοπιστία που έδειξε μετά το 2012.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να καταλάβει, ότι η αλλαγή του εκλογικού νόμου ευνοεί και αυτόν, αλλά κυρίως την χώρα, γιατί έτσι θα σταματήσει να επιδιώκει την επικίνδυνη και για τον ίδιο αυτοδυναμία. Θα κάνει βήματα υπευθυνότητας και θα βγει κερδισμένος ο ίδιος, η χώρα και οι πολίτες.
β) Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ πρέπει να οργανώσει πρώτα το Συνέδριο του Κόμματος στις αρχές Δεκέμβρη, για να το δώσει θεσμική και πολιτική υπόσταση. Να το επιτρέψει να μιλήσει με την γλώσσα της απόλυτης αλήθειας με τους πολίτες. Μόνο ένα απελευθερωμένο ΠΑΣΟΚ από την κυβερνητική ταύτιση της ηγεσίας και των στελεχών του, μπορεί να βοηθήσει και ένα εκλογικό σχήμα, όπως η ΕΛΙΑ στις Ευρωεκλογές. Το Συνέδριο να υιοθετήσει μία νέα οργανωτική φιλοσοφία, που θα διαχωρίζει το Κόμμα από την κυβέρνηση και το Κράτος. Αυτό ισχύει και για τα άλλα κόμματα και ιδίως γι’ αυτά που ετοιμάζονται να κυβερνήσουν και είναι ακόμη πιο κρατικίστικα. Άλλωστε αυτή είναι και η βασική αιτία που συντήρησε και διόγκωσε τις παθογένειες του πολιτικού συστήματος, που μας οδήγησαν στην κρίση και την απόγνωση.
Το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ να προτείνει τον Βαγγέλη Βενιζέλο ως επικεφαλής του εκλογικού συνδυασμού της Δημοκρατικής Παράταξης, μέσα από ένα προγραμματικό συνέδριο τον Γενάρη. Αυτό κάνουν όλα τα Ευρωπαϊκά κόμματα σε αντίθεση με τα αρχηγικά- δεσποτικά κόμματα της Ελλάδας. Κανονική οικονομία, κανονικό κράτος, μόνο με κανονικά ευρωπαϊκά δημοκρατικά συμμετοχικά κόμματα μπορούμε να χτίσουμε. Να καταργηθεί η θέση του Προέδρου στο ΠΑΣΟΚ και να υιοθετήσουμε το Γαλλικό, ουσιαστικά και Γερμανικό μοντέλο. Ο Γραμματέας του Κόμματος θα έχει ασυμβίβαστο με την θέση του επικεφαλής των εκλογών. Έτσι σε μεγάλο βαθμό θα περιορίσουμε τους εσωκομματικούς μηχανισμούς, που καταργούν τη Δημοκρατία στο κόμμα και διώχνουν τους δημιουργικούς πολίτες.
γ) Το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, εάν όλοι δείξουν ωριμότητα και γενναιότητα, μπορεί να καταλήξει σε μια μεγάλη συμφωνία και πρωτοβουλίες, που θα απελευθερώσουν μέλη και φίλους για να συμμετέχουν με δημιουργική διάθεση στον διάλογο με τους πολίτες. Θα στείλει μήνυμα στην κοινωνία πως στο ΠΑΣΟΚ δεν δίνεται η τελευταία μάχη για την εξουσία στο κατεστραμμένο κάστρο. Θα μας επιτρέψει να συζητήσουμε με τους πολίτες, που θέλουν να ακούσουν υπεύθυνους λόγους και συγκεκριμένες προτάσεις για το παρόν και το μέλλον. Οι πολίτες αυτοί, μπορεί σήμερα να μην είναι πολλοί, κρατούν όμως ακόμη όρθια την χώρα και ζωντανή την ελπίδα. Αυτοί οι πολίτες μπορούν να συμβάλλουν στην συγκρότηση ενός Μεσοπρόθεσμου Σχεδίου Ανασυγκρότησης της χώρας και των περιφερειών. Μπορούν με μια νέα αυτοπεποίθηση να υλοποιήσουν ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα οικονομικής ανάπτυξη και κοινωνικής συνοχής.
Μπορούμε να κάνουμε συνετά και αποφασιστικά βήματα, πέρα από στείρους εγωισμούς και προσωπικές φιλοδοξίες. Το οφείλουμε στη χώρα, στους πολίτες, αλλά και στην ιστορία μας.
