Στην Ραδιοφωνική εκπομπή “Ελληνικό Φαινόμενο” (22/3/2008) με τον δημοσιογράφο Νίκο Βάνη. Σήμερα φίλοι μου στην εκπομπή φιλοξενούμε ένα γλυκό κορίτσι, μια αξιόλογη καλλιτέχνιδα, εάν και εγώ στην αρχή την είχα παρεξηγήσει, αλλά μάλλον έκανα λάθος. Αυτή είναι η Αργυρώ, μια όμορφη παρουσία που εμφανίζεται στο νυχτερινό κέντρο “Μούσες”. Γεια σου Αργυρώ τι κάνεις;; Αργυρώ: Καλησπέρα, είμαι μια χαρά.
Ν. Βάνης: Εδώ όπως μας είδες είμαστε λίγο χύμα.
Αργυρώ: Εμένα μ΄ αρέσει το χύμα.
Ν. Βάνης: Δεν είναι καλύτερα έτσι, παρά να είμαστε προγραμματισμένοι, με το καφεδάκι μας.
Αργυρώ: Μια χαρά είμαστε, όχι με τον καφέ γιατί τον ήπιαμε το απόγευμα, αλλά με το χυμό μας.
Ν. Βάνης: Σε καλωσορίζω στην εκπομπή μου και σ΄ ευχαριστώ που ήλθες και μας έκανες την τιμή, γιατί να ξέρεις ότι πάντοτε αυτή η εκπομπή βοηθά τους νέους καλλιτέχνες, ειδικά αυτούς που δεν έχουν κάνει ακόμα δισκογραφία. Εσύ νομίζω ότι δεν έχεις κάνει, ή κάνω λάθο;;
Αργυρώ: Όχι δεν έχω κάνει ακόμα δισκογραφία.
Ν. Βάνης: Δεν κάνεις και άσχημα γιατί μπεις σ΄ αυτό το λούκι που λέγεται δισκογραφία.
Αργυρώ: Πιστεύω ότι όταν θα κάνεις δισκογραφία, θα πρέπει να είναι αυτό που πραγματικά θέλεις εσύ. Εμένα αυτήν την στιγμή δεν με απασχολεί η δισκογραφία. Θέλω να κάνω σωστά πράγματα.
Ν. Βάνης: Δηλαδή θέλεις να κάνεις κάτι καλό.
Αργυρώ: Το καλό είναι υποκειμενικό. Θέλω να κάνω κάτι που να αρέσει σ΄ εμένα και να με αντιπροσωπεύει.
Ν. Βάνης: Οι περισσότεροι καλλιτέχνες βιάζονται να κάνουν δίσκο, και πολλές φορές αποτυγχάνουν σ΄ αυτό τους το εγχείρημα.
Αργυρώ: Αυτό είναι δίκοπο μαχαίρι. Μια δισκογραφία δεν σημαίνει ότι σε φέρνει στο επίκεντρο, ή τουλάχιστον ότι έχεις διάρκεια σαν καλλιτέχνης. Είναι πολλοί οι παράγοντες που συντελούν, στο να κάνεις μια πετυχημένη δισκογραφία, και μια πολύ σωστή καριέρα.
Έχω δει καλλιτέχνες που έχουν κάνει γρήγορα δισκογραφία και δεν είχαν διάρκεια. Εμένα μ΄ ενδιαφέρει η διάρκεια, η ποιότητα, όχι απλά και μόνο η δισκογραφία. Εάν έλθει, έχει καλώς, εάν όμως δεν έλθει δεν σημαίνει ότι δεν είμαι καλή στην δουλειά μου.
Ν. Βάνης: Δεν σε βλέπω να αγχώνεσαι όπως κάνουν οι περισσότεροι συνάδελφοι σου στο να κάνουν γρήγορα δίσκο.
Αργυρώ: Άγχος υπάρχει, όσο χρειάζεται για να είσαι δημιουργικός στην δουλειά σου, αλλά για να τρελαίνομαι πλέον όχι. Παλαιότερα πιο μικρή ίσως είχα περισσότερο άγχος, αλλά τώρα έχω κατασταλάξει, είμαι πιο συνειδητοποιημένη σ΄ όλα αυτά τα θέματα.
Ν. Βάνης: Εμφανίζεσαι σ΄ ένα χώρο που όλη την εβδομάδα είναι ανοιχτός.
Αργυρώ: Δουλεύουμε επτά ημέρες.
Ν. Βάνης: Πρέπει να πάτε όλοι στις “Μούσες” για να δείτε την Αργυρώ που είναι και η πρώτη γυναίκα επικεφαλής του σχήματος. Ο κόσμος Αργυρώ έρχεται στο μαγαζί και απολαμβάνει άλλο τοπικό στυλ στο μαγαζί.
Αργυρώ: Δεν νομίζω ότι είναι θέμα τοπικού, ή μη. Είναι ένα πρόγραμμα που σαφέστατα δεν έχει καλλιτέχνες δισκογραφημένους, με την έννοια της μεγάλης αναγνωρισιμότητας, αλλά η διασκέδαση έχει ποιότητα, έχει κέφι πάρα πολύ.
Όλα τα παιδιά έχουν πάρα πολύ καλές φωνές, και έχουμε κάνει μια πολύ καλή δουλειά μαζί με τον μαέστρο μας Μιχάλη Τουρατζίδη, που έχουμε την υποστήριξη του, και εκείνος την δική μας. Το σχήμα μας πιστεύω ότι είναι πετυχημένο.
Ν. Βάνης: Είναι μεγάλη υπόθεση να δουλεύεις σε έναν χώρο 7 ημέρες την εβδομάδα.
Αργυρώ: Αρχικά όταν μου έγινε η πρόταση για να έλθω να δουλέψω 7 ημέρες, δεν σου κρύβω ότι κάπου προβληματίστηκα για το εάν μπορεί ένας άνθρωπος να ανταπεξέλθει και τις 7 ημέρες, να έχει την διάθεση, να μπορεί να διασκεδάσει τον κόσμο. Σε πληροφορώ ότι τελικά δεν είναι τόσο δύσκολο, όταν ανεβαίνω και βλέπω από κάτω τον κόσμο, μου φτιάχνει την διάθεση.
Ν. Βάνης: Το νυχτερινό κέντρο “Μούσες” είναι ένας ζεστός χώρος, στο κέντρο της πόλης και δεν χρειάζεται ο κόσμος να πάει με αμάξι .
Αργυρώ: Νομίζω ότι οι “Μούσες” έχουν δώσει τα διαπιστευτήρια τους εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Είναι ένα μαγαζί εάν δεν κάνω λάθος που λειτουργεί εδώ και 12-13 χρόνια, οπότε είναι και στέκι. Δουλεύει επταήμερο, και σαν επιχείρηση είναι πολύ καλά στημένη.
Ν. Βάνης: Αργυρώ πόσα χρόνια τραγουδάς;;;
Αργυρώ: Εάν πω πόσα χρόνια τραγουδώ βγαίνει αυτομάτως και η ηλικία, εάν και δεν έχω τέτοιο πρόβλημα. Αισίως έκλεισα τα 12 χρόνια και πάμε για τα 13.
Ν. Βάνης: Με τόσα χρόνια στο καλλιτεχνικό στερέωμα έχεις μεγάλη εμπειρία.
Αργυρώ: Είχα πολλές και καλές συνεργασίες με πολλούς καλλιτέχνες.
Ν. Βάνης: Που άλλοι πήγαν μπροστά, και άλλοι έμειναν πίσω.
Αργυρώ: Εντάξει τα πράγματα αλλάζουν, κάποιοι πάνε μπροστά, κάποιοι μένουμε πίσω.
Ν. Βάνης: Αυτοί που μένουν πίσω δεν χρειάζεται να έχουν και πολύ άγχος.
Αργυρώ: Δυστυχώς μπαίνεις στην διαδικασία στο να αγχωθείς. Η εποχή τρέχει με γοργούς ρυθμούς, τα πράγματα αλλάζουν, χρονιά με την χρονιά.
Ν. Βάνης: Μ΄ αυτούς που συνεργάστηκες ποιος ή ποια σε βοήθησε περισσότερο;;
Αργυρώ: Αρχικά όταν η Άντζυ Σαμίου ήταν στο φόρτε της, να το πούμε έτσι, με βοήθησε πάρα πολύ. Πέραν του ότι ήμουν καλά τοποθετημένη στο πρόγραμμα, με βοήθησε με τις συμβουλές της.
Ν. Βάνης: Είναι μεγάλο πράγμα όταν ξεκινάς την καλλιτεχνική σου καριέρα να έχεις κάποιον να σε συμβουλεύει.
Αργυρώ: Και για γυναίκα μάλιστα να βοηθά μια πρωτοεμφανιζόμενη τραγουδίστρια. Με την Άντζυ είχαμε καθαρά πολύ κοντινή φιλική σχέση. Να μην ξεχάσω να πω ότι αυτός που με βοήθησε να βγω και να ξεκινήσω το τραγούδι ήταν ο Θάνος Καλλίρης. Αργότερα ένας άλλος σταθμός στην καριέρα μου είναι ο Γιάννης Πλούταρχος που ήμουν για πολλά χρόνια στο σχήμα του σε Αθήνα και Θεσ/νίκη.
Ν. Βάνης: Ποια είναι η γνώμη σου για τον Γιάννη Πλούταρχο, γιατί για μένα είναι από τους πιο προγραμματισμένους καλλιτέχνες.
Αργυρώ: Θα σου το πω με μια λέξη νοικοκύρης. Το νοικοκύρης σημαίνει πολλά. Είναι αυτό που είπες, είναι προγραμματισμένος, είναι σωστός επαγγελματίας, και πέρασα πάρα πολύ καλές στιγμές μ΄αυτήν την συνεργασία. Έζησα πολύ έντονα πράγματα, διότι ο Γιάννης Πλούταρχος τον καιρό που συνεργάστηκα μαζί του, ήταν που είχε κάνει το μεγάλο μπαμ με το “Άχ κορίτσι μου”, “Φυσάει πολύ”.
Ήμουνα μαζί του το 1999 με μια παύση 2 σαιζόν καί ξανά το 2001 που ήλθε στην Θεσ/νίκη για πρώτη φορά ο Γιάννης στην “Πύλη Αξιού”, μέχρι την άνοιξη του 2004.
Ν. Βάνης: Τότε στην “Πύλη Αξιού” είχε γίνει το αδιαχώρητο.
Αργυρώ: Ήταν κάτι το απίστευτο. Ούτε το χιόνι δεν μας είχε σταματήσει, μόνο μια μέρα θυμάμαι ότι είχαμε κλείσει.
Ν. Βάνης: Τότε είχε σπάσει όλα τα ρεκόρ ο Γιάννης.
Αργυρώ: Είχε ειπωθεί ότι έσπασε το ρεκόρ ακόμα και της Άννας Βίσση, όταν είχε ανέβει στην “Πύλη Αξιού”.
Ν. Βάνης: Ο Γιάννης Πλούταρχος πάντοτε είχε επιτυχία εδώ στην Θεσ/νίκη, εν συγκρίσει με πολλούς άλλους καλλιτέχνες.
Αργυρώ: Επειδή όπως είπα προηγουμένως, ζούμε σε μια εποχή που τα πάντα τρέχουν με τρελούς ρυθμούς, και δεν υπάρχει διάρκεια, βλέπω ότι ο Γιάννης Πλούταρχος είναι από τους καλλιτέχνες που έχει διάρκεια και σταθερή πορεία.
Ν. Βάνης: Έχει σταθερότητα στην δουλειά του. Για άλλους καλλιτέχνες είναι δύσκολη η κορυφή.
Αργυρώ: Πιστεύω ότι είναι αρκετά δύσκολη.
Ν. Βάνης: Ποιοι είναι οι καλλιτέχνες που σε πλαισιώνουν στις “Μούσες”;;;
Αργυρώ: Είναι ο Χρήστος Δαναός, ο Νίκος Χαλβατζής, η Βασιλική Νταντά, ο Θάνος Αρσενίου, ο Σταύρος Ασλάνης, η Νόνη, ο Ιορδάνης, η Βασιλική Γκουντή, η Μαρθάνα, η Χριστίνα, και βεβαίως ο Παύλος Παούνης.
Ν. Βάνης: Πως βλέπεις τον Παύλο;;
Αργυρώ: Ο Παύλος είναι η αδυναμία μου. Όσα χρόνια ερχόμουν στην Θεσ/νίκη είτε για διασκέδαση, είτε για δουλειά, και πήγαινα στις “Μούσες”, έλεγα θα πάω να ακούσω το “Κομμάτια έχω γίνει”.
Ν. Βάνης: Ο Παύλος μ΄ αυτό το τραγούδι απογειώθηκε.
Αργυρώ: Νομίζω ότι είναι ένα τραγούδι που όσα χρόνια κι αν περάσουν θα μπαίνει πάντα στο ρεπερτόριο των καλλιτεχνών, στο λαϊκό πρόγραμμα.
Ν. Βάνης: Το γνωρίζεις ότι πολλοί δεν τον ξέρουν σαν φάτσα;;
Αργυρώ: Άμα σου πω, ότι ερχόμουν Θεσ/νίκη και έλεγα ότι αυτός που τραγουδά το “Κομμάτια έχω γίνει”., ποιος είναι;; Και μου απαντούσαν ο Παύλος Παούνης που τραγουδά στις “Μούσες”. Όταν τον έμαθα πλέον πήγαινα για να δω τον Παύλο. Του το έχω πει, είναι η αδυναμία μου, τον αγαπώ πάρα πολύ. Είναι πολύ γλυκό παιδί. Όταν δε έχει ρεπό, του λέω, ότι δεν θέλω να λείπεις, πρέπει να είσαι εδώ για να σε βλέπω.
Ν. Βάνης: Ο Παύλος είναι σταθερή αξία για τις “Μούσες”.
Αργυρώ: Το όνομα του Παύλου είναι συνηφασμένο με τις “Μούσες”
Ν. Βάνης: Μέχρι πότε θα εμφανίζεστε στις “Μούσες”;;
Αργυρώ: Κλείνουμε αν δεν κάνω λάθος 20 Απριλίου, και ανοίγουμε στο καλοκαιρινό στην περιοχή αεροδρομίου στις 26 Απριλίου Μεγάλο Σάββατο, μετά την ανάσταση.
Ν. Βάνης: Δηλαδή Αργυρώ θα ξεκουραστείς.
Αργυρώ: Ποιος θα ξεκουραστεί, κάνουμε πρόβες. Απ΄ότι γνωρίζω σε δέκα ημέρες θα ξεκινήσουμε την επιλογή των τραγουδιών, και σιγά – σιγά θα κάνουμε και τις πρόβες μας.
Ν. Βάνης: Στην αρχή όταν πρωτοξεκίνησες αντιμετώπισες δυσκολίες;;
Αργυρώ: Είναι αυτό που λέμε κάθε αρχή και δύσκολη. Αρκεί να πιστεύεις σ΄ αυτό που κάνεις, να γίνεται με την ψυχή σου, και σαφέστατα η εμπειρία παίζει πολύ σημαντικό ρόλο για την εξέλιξη σου. Όσο πιο πολύ τραγουδάς , τόσο περισσότερο όπως λέμε, γίνεται η φωνή, αποκτάς ρεπερτόριο, μαθαίνεις πως πρέπει να διασκεδάζεις τον κόσμο, και όλα αυτά.
Ν. Βάνης: Ακούω πολλούς από τους μουσικούς, τραγουδιστές, επιχειρηματίες νυχτερινών κέντρων, ότι σήμερα δεν υπάρχουν γυναικείες φωνές που να ηγηθούν ένα σχήμα.
Αργυρώ: Κατά διαστήματα το έχω δει κι εγώ. Επειδή ταξιδεύω πολύ συχνά σ΄όλη την Ελλάδα, λόγω του επαγγέλματος, και επειδή έχω τραγουδήσει σε Θεσ/νίκη, Αθήνα, αλλά και στην περιφέρεια. Παρατηρώ τα προγράμματα, όντως υπάρχει μια δυσκολία στο να βρεις καλές λαϊκές φωνές, που συνήθως είναι στην πρώτη θέση. Εγώ μπορώ να το εξηγήσω. Ίσως γιατί έδωσαν έμφαση τα τελευταία χρόνια περισσότερο στην εμφάνιση, παρά στην φωνή και στην ποιότητα της. Πιο πολύ δηλαδή εστιάζουν την προσοχή τους οι περισσότεροι στην εμφάνιση και στις δημόσιες σχέσεις, δηλαδή πρώτα έρχονται αυτά και μετά η φωνή. Σήμερα πρέπει πρώτα η εμφάνιση να είναι πολύ προσεγμένη, για να μην πω, ότι θα πρέπει να έχεις τα στοιχεία του μοντέλου.
Ν. Βάνης: Όντως ισχύει αυτό. Πολλές έγιναν τραγουδίστριες χωρίς να διαθέτουν την απαιτούμενη φωνή.
Αργυρώ: Παλαιότερα και είναι αποδεδειγμένο αυτό, δεν νομίζω ότι οι τραγουδίστριες που τα τραγούδια τους έμειναν διαχρονικά, και υπήρξαν μεγάλες φωνές, κοιτούσαν την εμφάνιση, αλλά την φωνή, τον χαρακτήρα, το ήθος, και από εκεί και πέρα εάν υπήρχε και η εμφάνιση, όλα καλά. Στην σημερινή όμως εποχή δεν βλέπουν τόσο πολύ την φωνή, πιο πολύ μετρά η εμφάνιση.
Ν. Βάνης: Αργυρώ ακούω πολλούς να λένε ότι ένας τραγουδιστής, ή μια τραγουδίστρια δεν έχει την αύρα. Τι εννοούν μ΄ αυτό;;
Αργυρώ: Ενδεχομένως δεν έχει την μεταδοτικότητα. Το να βγαίνεις στην πίστα, όση ώρα σου δίνεται για να τραγουδήσεις, και σ΄ αυτήν την διάρκεια θα πρέπει να διασκεδάσεις τον κόσμο του μαγαζιού. Θα πρέπει να έχεις επαφή, επικοινωνία με τον κόσμο. Αυτό που τραγουδάς να τον πείθεις ότι το ζεις πρώτα εσύ, για να μπορέσει και ο άλλος να το πάρει, για να διασκεδάσει με τα τραγούδια σου, να ερωτευτεί, να πονέσει.
Ν. Βάνης: Πόσο εύκολο είναι για έναν τραγουδιστή, ή τραγουδίστρια να πείσει τον πελάτη του νυχτερινού κέντρου, και να πάρει όλα τα λουλούδια;;
Αργυρώ: Αυτό είναι υποκειμενικό, το ότι ένας καλλιτέχνης μπορεί να μην έχει λουλούδια σε μια δεδομένη στιγμή, δεν σημαίνει ότι εκείνη την στιγμή δεν έχει περάσει στο κόσμο.
Ν. Βάνης: Ξέρεις γιατί στο λέω Αργυρώ, γιατί το ακούω από πολλούς.
Αργυρώ: Τα λουλούδια σαφέστατα είναι μια ένδειξη ευχαριστίας του πελάτη προς τον καλλιτέχνη. Αλλά δεν είναι μόνο αυτός ο τρόπος, για να δείξει την ευχαριστία του ο πελάτης. Μπορεί να στη δείξει δίνοντας σου ένα γαρύφαλλο, ανάλογα με την τσέπη του, με ένα γλυκό χαμόγελο, με το να σε επισκεφτεί στο καμαρίνι για να σε επιβραβεύσει. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να δείξει ο άλλος εάν του αρέσει ο καλλιτέχνης. Αυτός ο όγκος των λουλουδιών που έχουμε μάθει να φεύγει με τα πανέρια, όχι ότι δεν μας αρέσει, εμάς τους καλλιτέχνες, σαφέστατα μας αρέσει, αλλά είναι καθαρά όφελος της επιχείρησης.
Ν. Βάνης: Όταν γίνεις φίρμα, κάνεις πολλά σουξέ, έχεις πολλές προτάσεις, θα αλλάξει η συμπεριφορά σου απέναντι στον κόσμο;;
Αργυρώ: Είναι ορισμένοι καλλιτέχνες που όταν δεν είναι μεγάλα ονόματα, κάνουν τα πάντα, και ύστερα όταν φτάσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα αρχίζουν, και γκρινιάζουν. Δεν ξέρω, προφανώς δεν τα έχουν βρει με τον εαυτό τους, δεν ξέρουν τι θέλουν. Δεν μπορώ βέβαια να απαντήσω σε μια υποθετική ερώτηση, αλλά φαντάζομαι όταν θα έλθει εκείνη η στιγμή του να γίνω φίρμα, όπως είπες και να αποκτήσω αναγνωρισιμότητα, δεν νομίζω ότι θα με πειράζει να κυκλοφορώ στο δρόμο, δεν θα έχω τέτοια προβλήματα, ή να μου δείχνουν κάποια άνθρωποι την αγάπη τους, όχι βέβαια.
Ν. Βάνης: Λέω μήπως είναι αυτό κουραστικό για έναν καλλιτέχνη, ή καλλιτέχνιδα.
Αργυρώ: Κουραστικό ξέρεις πότε γίνεται, όταν ο άλλος δεν έχει διακριτικότητα. Όταν όλα γίνονται με διακριτικότητα,και με σεβασμό απέναντι στον άλλον, δεν με πειράζει. Το έχω συναντήσει σε καλλιτέχνες αυτό. Όταν βγαίνουν και πάνε να φάνε μια μπουκιά, έρχονται παιδάκια, γονείς, και έτσι δεν τον αφήνουν να φάει, εκεί χρειάζεται η διακριτικότητα.
Θα πρέπει να σεβαστούν ότι εκείνη την στιγμή για μισή ώρα ο καλλιτέχνης έχει βγει να φάει.Τώρα θα μου πεις γιατί να φάει σε ένα εστιατόριο με πολύ κόσμο;;
Ν. Βάνης: Λες να πάει κάπου εκτός.
Αργυρώ: Εντάξει εάν μπούμε σ΄ αυτήν την διαδικασία, η συζήτηση δεν έχει τελειωμό. Όχι εμένα δεν με πειράζει αυτό το πράγμα, κάθε άλλο.
Ν. Βάνης: Πολλοί καλλιτέχνες ενώ πασχίζουν να γίνουν γνωστοί, και να ανεβάσουν το μεροκάματο, μετά αρχίζουν, και το βλέπουν διαφορετικά.
Αργυρώ: Είναι αυτό που σου είπα, προφανώς δεν τα έχουν βρει με τον εαυτό τους, ή δεν μπορούν να διαχειριστούν την επιτυχία σωστά. Γιατί το να παλεύεις αρκετά χρόνια, όπως παλεύω εγώ γα την δισκογραφία, για την αναγνωρισιμότητα όπως λέμε, και ξαφνικά να αρχίζω να γκρινιάζω, γιατί με αναγνωρίζουν στο δρόμο, γιατί έρχονται,και μου εκδηλώνουν τον θαυμασμό τους, την αγάπη τους, κάποιο πρόβλημα θα έχω στον εγκέφαλο. Εκτός κι αν μερικοί το κάνουν μόνο και μόνο για να έχουν, να λένε κάτι για τον ευατό τους.
Ν. Βάνης: Ποια τραγούδια σ΄αντιπροσωπεύουν περισσότερο;;;
Αργυρώ: Νομίζω μου πηγαίνουν περισσότερο οι μπαλάντες, και τα ζεϊμπέκικα. Είναι τραγούδια που μ΄αρέσουν πάρα πολύ. Το μεγάλο μου ατού είναι η μπαλάντα.
Ν. Βάνης: Όσες φορές κι αν ήλθα στο μαγαζί σε είδα ότι τραγούδι κι αν πεις, το περνάς στον κόσμο.
Αργυρώ: Μακάρι να το κάνω αυτό. Αυτός είναι ο σκοπός μου τουλάχιστον.
Ν. Βάνης: Βλέπω Αργυρώ ότι διασκεδάζεις τον κόσμο.
Αργυρώ: Θεωρώ ότι όταν εκτίθεσαι στον κόσμο, και όταν είσαι τραγουδιστής, δνε το κάνεις για την δική σου ικανοποήση μόνο. Όταν βγαίνεις επάνω στην πίστα, επειδή έχω παρατηρήσει αρκετούς καλλιτέχνες, βγαίνουν στην πίστα,και δεν τους ενδιαφέρει ο κόσμος, παρά μόνο εάν θα βγάλουν σωστά την κορόνα, και το πως θα στηθούν. Τους βλέπεις κάτω στην πίστα και είναι τελείως διαφορετικοί μ΄αυτό που παρουσιάζουν επάνω.
Για μένα παίζει μεγάλο ρόλο ο αυθορμητισμός, όπως αισθάνεσαι εκείνη την στιγμή και σαφέστατα η επαφή με τον κόσμο. Ο κόσμος έρχεται και πληρώνει τα ωραία λεφτουδάκια του, για να ακούσει, να δει, να διασκεδάσει, και να έλθει σ΄επαφή μαζί σου. Δεν είναι ανάγκη να είσαι μεγάλη φίρμα. Δηλαδή εμείς που δέν είμαστε φίρμες στο μαγαζί, βλέπουμε ότι ο κόσμος θέλει την επικοινωνία. Η επικοινωνία είναι το Α και το Ω για μένα στον τραγουδιστή και στο κοινό από κάτω. Εγώ προσπαθώ αυτό να το έχω με τον κόσμο.
Ν. Βάνης: Σ΄ένα χώρο όπου δουλεύεις 7 ημέρες όπως είναι “Οι Μούσες”, πιστεύεις ότι οι καλλιτέχνες κουράζονται;;
Αργυρώ: Υπάρχει κούραση δεν το συζητώ, και φωνητικά, όπως είπα και προηγουμένως η διάθεση δεμ μπορεί να είναι κάθε μέρα η ίδια, γιατί και εμείς είμαστε άνθρωποι με τα δικά μας προβλήματα. Δεν μπορείς κάθε βράδυ να είσαι το ίδιο. Ωστόσο πρέπει να είσαι, και πολλοί μας λένε. Ας πούμε, έλα μωρέ, τι κάνεις, όλη την ημέρα κοιμάσαι. Δεν είναι αυτό. Όταν δεν κάνεις μια δουλειά δεν μπορείς να εκφέρεις 100 % άποψη. Νομίζουν ότι βγαίνουμε, βαθόμαστε εμείς οι γυναίκες, όχι για τους άνδρες, τραγουδάμε για μισή ώρα, και εντάξει δεν έγινε τίποτα. Βέβαια το καλό με μας είναι ότι τουλάχιστον αυτό που αγαπάμε, το κάνουμε επάγγελμα, και είναι σπάνιο αυτό.
Ν. Βάνης: Με πρόλαβες στην ερώτηση που ήθελα να σου κάνω. Αυτή την δουλειά που κάνεις την αγαπάς;; Αργυρώ: Την αγαπώ πάρα πολύ.
Ν. Βάνης: Γιατί υπάρχουν και κάποιοι Αργυρώ που το κάνουν μόνο για βιοποριστικούς λόγους.
Αργυρώ: Άλλοι το κάνουν βιοποριστικά γιατί σαφέστατα τα χρήματα είναι πολύ καλύτερα από οποιανδήποτε άλλη δουλειά. Εγώ δεν το κάνω για τα χρήματα, αλλά γιατί δεν φανταζόμουν τον εαυτό μου να μην τραγουδά, και συνάμα είναι και το επάγγελμα μου, το οποίο αγαπώ πάρα πολύ. Έχω δε αφήσει πολλά πράγματα στην άκρη για να είμαι στην πρώτη γραμμή, να κυνηγώ τον καριέρα. Έβαλα στην άκρη προσωπική ζωή, φιλίες, οικογένεια.
Ν. Βάνης: Υπήρχε κάποια πρόταση από εταιρεία, ή από επιχειρηματία για να αναλάβει την παραγωγή, το μάναντζεν, πάνω στο καλλιτεχνικό.
Αργυρώ: Κάποια στιγμή είχε γίνει μια τέτοια πρόταση, δεν ολοκληρώθηκε όμως, το γιατί δεν το γνωρίζω, δεν το έμαθα ποτέ, ούτε έψαξα για να πω την αλήθεια, αναρωτήθηκα βέβαια, αλλά ξέρω ότι τα πάντα σ΄ αυτήν την ζωή συμβαίνουν, ή όχι για κάποιο λόγο. Προφανώς δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή για μένα.
Ν. Βάνης: Προφανώς δεν είχαν ωριμάσει τα πράγματα, για να ξεκινήσει αυτή η δουλειά.
Αργυρώ: Πιστεύω πολύ στην τύχη, και σ΄ αυτήν την δουλειά.
Ν. Βάνης: Πολλές φορές είναι και καθαρά τύχη.
Αργυρώ: Είναι τύχη, είναι να βρεθεί ο σωστός άνθρωπος, στην κατάλληλη στιγμή, που θα αξιολογήσει ενδεχομένως το όποιο ταλέντο μπορεί να διαθέτει ο οποιοσδήποτε, και να γίνει η κατάλληλη πρόταση.
Ν. Βάνης: Πολλοί καλλιτέχνες και μάλιστα μεγάλα ονόματα, τα τελευταία χρόνια δεν γεμίζουν τα μαγαζιά. Τι νομίζεις ότι φταίει;;
Αργυρώ: Εγώ έχω μια άποψη για το θέμα αυτό. Γιατί είναι αυτό που σου είπα προηγουμένως. Τα προγράμματα πλέον και ειδικότερα στην Αθήνα έγιναν πιο πολύ show, δηλαδή παρουσιάζουμε κάτι το διαφορετικό, και αφήνουμε στην άκρη την διασκέδαση. Την ανάγκη του πελάτη στο να βγει να διασκεδάσει για να ξεχάσει τα προβλήματα του. Γι΄ αυτό και έχουν επιτυχία τα μικρότερα μαγαζιά, και η Θεσ/νίκη με τα τοπικά σχήματα, γιατί σ΄ αυτά τα μαγαζιά ο κόσμος διασκεδάζει.
Ν. Βάνης: Ακούω από πολλούς να λένε ότι θα βγω έξω για να περάσω καλά, θα πάω να πιω ένα ποτό, και να χορέψω.
Αργυρώ: Μα έτσι είναι, και πιστεύω ότι αυτό έχει αρχίσει και τελειώνει. Θα πρέπει να αντιληφθούν οι επιχειρηματίες, ενδεχομένως και οι καλλιτέχνες, ότι πρέπει να γίνει συσπείρωση μεγάλων ονομάτων πλέον, και το μόνο που μας ενδιέφερε είναι η διασκέδαση, και όχι να βγαίνω με φτερά και πούπουλα. Είναι ωραίο να γίνεται και αυτό, αλλά με μέτρο.
Ν. Βάνης: Το πολύ show δεν έχει καμιά σχέση με την διασκέδαση.
Αργυρώ: Άμα θέλω να δω show πάω και στο τσίρκο, όπως είπες και εσύ πάω και βλέπω μια πολύ καλή θεατρική παράσταση. Στην νύχτα όταν βγαίνεις, θέλεις να πας να διασκεδάσεις, να τραγουδήσεις, να χορέψεις.
Ν.Βάνης: Μια και η διασκέδαση σήμερα πάει από το κακό στο χειρότερο, θα πρέπει τα μεγάλα ονόματα να βάλλουν νερό στο κρασί τους, να κατεβάσουν τα μεροκάματα.
Αργυρώ: Επειδή πάντα εστιάζουμε πάντα την προσοχή στους καλλιτέχνες, δεν κινούν αυτοί τα νήματα της διασκέδασης, είτε είναι μεγάλα ονόματα, είτε είναι μικρά. Οι παράγοντες είναι άλλοι, τα θέλω μια επιχείρησης, είναι πολλά, γι΄αυτό θα πρέπει να το σκεφτούν και οι επιχειρηματίες, αλλά και οι καλλιτέχνες που παίρνουν αυτά τα υπέρογκα ποσά καλά κάνουν, και τα παίρνουν, όμως να μην αναρωτιόμαστε γιατί δεν πάει καλά η διασκέδαση.
Λεφτά ο κόσμος δεν έχει, βλέπουμε τι γίνεται και με τις απεργίες. Δεν μπορεί ο άλλος όταν θα πάει σε ένα μαγαζί να δώσει 450 Ευρώ για να δει δύο ονόματα, αυτό είναι εντελώς παράλογο. Μπορούμε να ζήσουμε και με λιγότερα χρήματα, ειδικά οι καλλιτέχνες που τουλάχιστον έχουν διαγράψει μια πορεία ετών, και πήραν πολλά χρήματα.
Ν. Βάνης: Δεν δικαιολογείται ένας καλλιτέχνης που έχει κάνει 2-3 δισκογραφίες να ζητά μεροκάματο 15.000 – 20.000 Ευρώ.
Αργυρώ: Ο καθένας να ζητά ότι θέλει, και αν μπορεί να τα διεκδικήσει, και υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να τα δώσουν, καλά κάνει, όλοι για τα λεφτά δουλεύουμε, όμως να ξέρουμε και τι γίνεται γύρω μας.
Ν. Βάνης: Να το κάνουμε με μέτρο.
Αργυρώ: Τι να το κάνω εάν πάρω 20.000 Ευρώ, και να δουλέψω μόνο 20 ημέρες, και μετά να κλείσει το μαγαζί, γιατί ο κόσμος δεν μπορεί να πληρώσει τα λεφτά για ένα μπουκάλι. Προτιμώ να πάρω λιγότερα και να έχω διάρκεια. Πιστεύω ότι η εποχή γενικότερα είναι της αρπαχτής. Όχι μόνο στην δουλειά μας, αλλά σ΄όλες τις δουλειές.
Ν. Βάνης: Τι θα συμβούλευες ένα νέο κορίστι που ξεκινά τώρα την δουλειά μια και εσύ είσαι χρόνια στον καλλιτεχνικό χώρο, και μπορείς να έχεις άποψη.
Αργυρώ: Δεν μ΄αρέσει να δίνω συμβουλές. Νομίζω ότι κανείς δεν είναι σε θέση να δίνει συμβουλές. Το μόνο που έχω να πω, είναι ότι όποιος θέλει να ξεκινήσει αυτήν την δουλειά να το σκεφτεί πάρα πολύ καλά, γιατί το κάνει που θέλει να φτάσει, και με ποιο τρόπο. Εγώ το έκανα γιατί αγαπάω το τραγούδι. Θα πρέπει να είναι πολύ συνειδητοποιημένος πως θα χειριστεί κάποια πράγματα, γιατί βλέπω πολλά παιδιά με το που πατούν το πόδι τους στην πίστα, τους βλέπεις ότι έχουν έπαρση.
Ν. Βάνης: Ναι, τι κακό που έχουν μερικοί μ΄ αυτήν την έπαρση;;
Αργυρώ: Εσύ γι΄αυτό μ΄εχεις παρεξηγήσει από την αρχή.
Ν. Βάνης: Από την πρώτη μέρα σε είχα δει με στραβό μάτι.
Αργυρώ: Γιατί όμως;; Έλα να το συζητήσουμε τώρα στον αέρα.
Ν. Βάνης: Από την πρώτη στιγμή που σε είδα μου φάνηκε ότι είχες ένα τουπέ.
Αργυρώ: Καθόλου δεν έχω τουπέ. Έβλεπα ότι με κοιτούσες με στραβό μάτι, αλλά είπα, ότι είναι ζήτημα χρόνου να τον κερδίσω.
Ν. Βάνης: Ναι, όμως άλλαξα γνώμη, και παραδέχθηκα το λάθος μου, γιατί διαπίστωσα ότι είσαι τελείως διαφορετικός χαρακτήρας. Όταν ήλθαμε μια μέρα με τον Πάνο Φαλάρα, μου είπε ότι αυτή είναι πολύ καλή τραγουδίστρια, με ωραία φωνή, έχει όλο το πακέτο.
Αργυρώ: Αχ, είχε έλθει ο Πάνος στο μαγαζί!!! Με τον Πάνο γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, από τότε που ξεκίνησα να τραγουδώ, και μ΄αρέσει πάρα πολύ σαν στιχουργός. Αυτό θέλω να σου πω, είναι ότι στην αρχή ήλθα σε μια πόλη που δεν με ήξεραν, και εγώ δεν ήξερα τον κόσμο της.
Ν. Βάνης: Εγώ σε θυμάμαι από την Άτζυ Σαμίου όταν είχατε έλθει στου Λεόντη.
Αργυρώ: Με την Άτζυ στην Θεσ/νίκη δεν είχα έλθει ποτέ. Κάναμε μόνο κάτι έξτρα. Στην Θεσ/νίκη για πρώτη φορά ανέβηκα το 1997 με τον Δημήτρη Κόκκοτα, τα Κακά κορίτσια, Τριαντάφυλλο, Ν. Σφυράκη, Λ. Παπαδοπούλου στο “Αβαντάζ”, και μετά ανέβηκα με τον Γ. Πλούταρχο, Ν. Σφακιανάκη, και με άλλα σχήματα. Στην αρχή όταν ήλθα Θεσ/νίκη και ήμουν σε ένα καινούργιο χώρο, με άλλο κόσμο προσπαθούσα να εγκλιμαστστώ, ίσως και να ήμουνα μαζεμένη, ίσως να με είδες απόμακρη, ποτέ όμως με έπαρση. Εμένα μου άρεσε γατί μου εξέφρασες αυτήν την άποψη για μένα, και μάλιστα σε κοίταξα με απορία.
Ν. Βάνης: Εγώ ήλθα και σου το είπα.
Αργυρώ: Μ΄αρέσουν οι άνθρωποι που είναι ευθείς και ειλικρινείς απέναντι μου.
Ν. Βάνης: Εγώ Αργυρώ ότι έχω να πω, το λέω στα ίσια.
Αργυρώ: Και εγώ το ίδιο, αυτό είναι το ελάττωμα μου, αλλά και το προτέρημα. Όταν λες πάντα αυτό που σκέφτεσαι, δεν είναι πάντα προς όφελος σου. Βέβαια ο άλλος πρέπει να σου αναγνωρίζει και το στοιχείο της ειλικρίνειας.
Ν. Βάνης: Γιατί θα μπορούσε να μην στο πει.
Αργυρώ: Ναι, θα μπορούσε να είναι και διπρόσωπος, άλλα να σου λέει από μπροστά, και άλλα από πίσω. Τουλάχιστον εγώ λέω ευθέως αυτό που σκέπτομαι, και αισθάνομαι, και από εκεί και πέρα ο άλλος έχει την κρίση, εάν θέλει να το συζητήσουμε, να με κάνει παρέα, ή οτιδήποτε άλλο.
Ν. Βάνης: Με τον Νότη Αργυρώ έχεις συνεργαστεί, πως τον βλέπεις τον φίλο μου;;
Αργυρώ: Μ΄ αρέσει ο Νότης, πεθαίνω, τον αγαπάω. Είναι αυστηρός, αλλά όχι αδικαιολόγητα, είναι τελειομανής..
Ν. Βάνης: Μια από τις πολλές φορές που πήγα και τον είδα στην Αθήνα, μόλις μπήκα στο κέντρο, ενώ τραγουδούσε επάνω στην πίστα, σταμάτησε και φώναξε τον μετρ, για να με τακτοποιήσει σε τραπέζι. Αυτό δεν το βλέπεις σε πιο νέους καλλιτέχνες.
Αργυρώ: Αυτή την μαγκιά την έχει ο Νότης, δεν είναι ψεύτικη, είναι η πραγματικότητα. Ότι βλέπεις επάνω στην πίστα είναι και από κάτω. Δεν το παίζει, δεν βγαίνει να στηθεί, και να πουλήσει κάτι άλλο, απ΄ αυτό που είναι. Το δικαίωμα που έχει να μιλά κατ΄ αυτόν τον τρόπο, πολλές φορές έχει παρεξηγηθεί. Έχει γνώμη γιατί τραγουδά πολλά , πάνω από μια δεκαετία, έχει γεμίσει μαγαζιά, υπάρχει κόσμος που τον λατρεύει.
Ν. Βάνης: Σήμερα είχα μια συζήτηση με έναν επιχειρηματία ο οποίος μου είπε, πως βλέπεις τον Νότη, θα πάει καλά εδώ στην Θεσ/νίκη;; Και εγώ του απάντησα θα σχίσει. Άλλωστε το είπα και στον ίδιο τον Νότη στην Αθήνα.
Αργυρώ: Έχει μια δισκογραφία αξιοζήλευτη. Νομίζω ότι η δισκογραφία σήμερα χολένει. Όχι γιατί δεν υπάρχουν φωνές, καλά τραγούδια δεν υπάρχουν, ή δεν γράφονται, ή τα καλά κομμάτια που γράφονται δεν εξυπηρετούν τις εταιρίες, και δεν είναι εμπορικά. Αλλά εγώ πιστεύω ότι το καλό τραγούδι με καλή και σωστή διαφήμιση γίνεται εμπορικό. Αυτή είναι η δική μου γνώμη.
Ν. Βάνης: Αυτή είναι η πραγματικότητα.. Οι εταιρείες βλέπουν την εμπορικότητα, και άλλα πράγματα, φυσικά κάποιος γράφει καλά, και κάποιος άλλος όχι.
Αργυρώ: Και αυτός είναι ο φίλος του φίλου που θα προωθήσει, τα ξέρουμε αυτά. Καλά τραγούδια υπάρχουν, απλώς δεν βγαίνουν προς τα έξω.
Ν. Βάνης: Πάντως ο Νότης είναι γνήσιος τραγουδιστής.
Αργυρώ: Ναι, είναι ορίτζιναλ. Μ΄ αρέσει πάρα πολύ ο Νότης, και πέρασα και πολύ καλά, κατά την συνεργασία μας.
Ν. Βάνης: Πότε είχες δουλέψει μαζί του;;
Αργυρώ: Με τον Νότη ανεβήκαμε στην Θεσ/νίκη άνοιξη Μάϊο μήνα του 2000 στην “Πύλη Αξιού” με την Λίτσα Γιαγκούση. Ήταν η πρώτη φορά που είχε ανεβεί μετά από εκείνη την παρεξήγηση που είχε γίνει.
Ν. Βάνης: Τότε είχε διαστρεβλωθεί η πραγματικότητα. Εγώ ήμουν εκεί δεν είχε ειπωθεί κάτι τέτοιο.
Αργυρώ: Θυμάμαι Νίκο την εποχή εκείνη είχα βγει στα μαγαζιά μαζί με μια άλλη συνάδελφο, και μας έπιαναν την κουβέντα, και μας έλεγαν κορίτσια τραγουδίστριες είστε;; Και όταν τους λέγαμε ότι είμαστε στο σχήμα του Νότη, που μας είπε Βούλγαρους, κάθε φορά μπαίναμε στην διαδικασία να είμαστε συνήγοροι του Νότη.
N. Βάνης: Σήμερα εδώ φίλοι μου είμαστε μια ωραία παρέα με την Αργυρώ που εμφανίζεται στις “Μούσες”.
Αργυρώ: Επίσης να μην ξεχάσω ότι μαζί μας είναι και η Χριστίνα Ράϊου.
Ν. Βάνης: Εμένα από την δίσκο του Νότη μ΄ αρέσει το τραγούδι “Τα κλεμμένα”.
Αργυρώ: Ποιο είναι αυτό;;
Ν. Βάνης: Είναι ένα τραγούδι κοινωνικού περιεχομένου.
Αργυρώ: Αυτό δεν το έχω ακούσει.
Ν. Βάνης: Αργυρώ λέγαμε και για τον Γιάννη Πλούταρχο. Αυτό το τραγούδι που ακούμε από το Live στο “Κέντρο Αθηνών”.
Αργυρώ: Εμένα μ΄ αρέσουν άλλα τραγούδια του. Στο “ Ποσειδώνιο” έζησα ωραίες εποχές.
Ν. Βάνης: Πόσο καιρό ήσουν στο “ποσειδώνιο” του Β. Κοντόπουλου;;
Αργυρώ: Ήμουν από το 2001 έως το 2004. Έζησα μοναδικές στιγμές, παρέλασε από εκεί όλη η Ελλάδα, μέχρι και η Χ. Αλεξίου πήγε να δει το φαινόμενο Γ. Πλούταρχος τότε, και πραγματικά θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που συνεργάστηκα, εκείνη την εποχή ειδικά με τον Γιάννη.
Ν. Βάνης: Πάντως αυτό που είχε γίνει τότε στο “Ποσειδώνιο”, δεν ξανάγινε.
Αργυρώ: Δεν έχει ξαναγίνει, και δεν νομίζω ότι θα γίνει για τώρα κοντά τουλάχιστον.
Ν. Βάνης: Έσπασε όλα τα ρεκόρ.
Αργυρώ: Γνώριζε λατρεία, πήρε πάρα πολλά λουλούδια, πήγε να τον δει ο περισσότερος κόσμος απ΄ όλη την Ελλάδα, ήταν κάτι το απίστευτο.
Ν. Βάνης: Τον Β. Κοντόπουλο πως τον βλέπεις σαν επιχειρηματία;;
Αργυρώ: Δεν μπορώ να πω κάτι κακό για κύριο Κοντόπουλο, διότι ήμουν μαζί του όλα αυτά τα χρόνια, από το 1999, κάποια στιγμή σταμάτησα, και γύρισα ξανά το 2001. Έχω να πω τα καλύτερα. Δεν είναι τυχαίος επιχειρηματίας, πολύ έξυπνος άνθρωπος, οργανωτικός, με πρόγραμμα, πολύ σωστά τοποθετημένος επιχειρηματίας, που ξέρει την δουλειά αυτή.
Ν. Βάνης: Δυστυχώς λείπουν οι επιχειρηματίες που έχουν γνώσεις της δουλειάς αυτής.
Αργυρώ: Δεν θα πω για τον Μάρκο επειδή είμαι στο μαγαζί του, αλλά και ο Μάρκος είναι στην ίδια κατηγορία αυτών των ανθρώπων.
Ν. Βάνης: Ξέρεις ο Μάρκος είναι από τους πιο παλιούς , και έχει μεγάλη εμπειρία.
Αργυρώ: Που ξέρει τι πρέπει να κάνει, και πως πρέπει να είναι ένα μαγαζί.
Ν. Βάνης: Ορισμένοι τον λένε σφιχτό.
Αργυρώ: Τι εννοείς σφιχτό;;
Ν. Βάνης: Από απόψεως οικονομικής, καλά κάνει για μένα. Γενικώς στο μαγαζί του κάνει κοντρόλ.
Αργυρώ: Είναι αυτό που είπες κοντρόλ, έλεγχος. Και για να έχεις τον έλεγχο σε κάποια πράγματα πρέπει να είσαι σφιχτός.
Ν. Βάνης: Έτσι πρέπει γιατί αλλιώς η βάρκα έγειρε.
Αργυρώ: Υπάρχουν και άλλοι επιχειρηματίες στην Αθήνα, στην Θεσ/νίκη δεν έχω γνωρίσει άλλους πέραν από τον κύριο Γκόγκο και τον κύριο Μποζίδη, που έχω συνεργαστεί.
Ν. Βάνης: Τον φίλο μου τον Βασίλη πως τον βλέπεις ;;
Αργυρώ: Είναι το σήμα κατατεθέν της Θεσ/νίκης. Στις πρόβες έμπαινε πάντα με το χαμόγελο.
Ν. Βάνης: Αν και σήμερα που ήμασταν μαζί με τον Βασίλη μου την είπε, τον τελευταίο καιρό δεν σε βλέπω, να κάνεις σε κανέναν κριτική.
Αργυρώ: Κάτι θα ξέρει.
Ν. Βάνης: Προχθές που μιλούσα για τους επιχειρηματίες , και έκανα κριτική στον φίλο μου Β. Κοντόπουλο, αλλά και για άλλους, με πήρε ένας φίλος από Αθήνα, εκείνη την ώρα με άκουγε μέσω Ίντερνετ, και μου είπε σταμάτα θα τους γκρεμίσεις όλους.
Αργυρώ: Για τον κύριο Κοντόπουλο τι έλεγες;;
Ν. Βάνης: Τον τελευταίο καιρό κάνει κάποια λάθη, το ίδιο έχω πει και για τον Μαρμαρά, τον Λαζαρίδη, τον Παπαθεοχάρη. Εγώ βλέπω τα λάθη και τα επισημαίνω, το κάνω στον αέρα. Για τον Κοντόπουλο είπα κάτι και το μετέφεραν διαφορετικά.
Αργυρώ: Όταν λες κάτι για να το μεταφέρει σε κάποιον, να ξέρεις ότι παίζεις σε χαλασμένο τηλέφωνο. Ποτέ κανένας δεν θα μεταφέρει αυτολεξή αυτά που λες. Λάθη κάνουμε όλοι, κανείς δεν είναι θεός, δεν μπορεί να ξέρει. Βέβαια αυτό που θεωρούμε εμείς λάθος, για τον άλλον μπορεί να είναι σωστή κίνηση. Απ΄ έξω καμιά φορά τα βλέπουμε πιο καλά τα πράγματα, απ΄ ότι είναι μέσα
Ν. Βάνης: Ξέρεις τι γίνεται Αργυρώ;; Ένα τρίτο μάτι απ΄ έξω βλέπει τα πράγματα πεντακάθαρα.
Αργυρώ: Ναι, αλλά ενδεχομένως να μην γνωρίζει κάποιες παραμέτρους, που τις ξέρει μόνο αυτός που είναι μέσα στην ιστορία.
Ν. Βάνης: Έχεις χαιρετισμούς από τον φίλο Νίκο Χαλβατζή, μου είπε ότι έχει μποτιλιάρισμα και θα αργήσει λίγο.
Αργυρώ: Αχ το Νικολάκι μου, θα τα πούμε στο μαγαζί.
Ν. Βάνης: Με τον Νίκο δεν ξέρω εάν γνωρίζεις ότι είχαμε φτάσει στα δικαστήρια, είχαμε διαπληκτιστεί.
Αργυρώ: Πλάκα κάνεις!! Έχω την εντύπωση ότι αρχικά τους ανθρώπους του βλέπεις με καχυποψία, και θέλεις να βγάλεις την αρνητική τους πλευρά. Γιατί το κάνεις αυτό;;
Ν. Βάνης: Θέλω να δω πως σκέπτονται, και πως αντιδρούν.
Αργυρώ: Δεν έχεις μάθει να δικαιολογείς, ή να κοιτάς πίσω από το βουνό που λέμε. Γιατί πιστεύω πως η κακία, και η υστεροβουλία σ΄ έναν άνθρωπο φαίνεται, στο μάτι, στις κινήσεις του. Το να πετύχεις έναν άνθρωπο που εκείνη την στιγμή δεν έχει καλή διάθεση, ή είναι προβληματισμένος, δεν τον κάνει αυτόματα υπερόπτη, ή έχει έπαρση, ή είναι απόμακρος. Δηλαδή πρέπει να βλέπουμε όσο μπορούμε και λίγο πέρα από την εικόνα εκείνης της στιγμής, είναι άποψη μου αυτό. Ίσως γιατί θέλω να είμαι καλοπροαίρετη με τους ανθρώπους.
Ν. Βάνης: Πολλές φορές με πιάνει η καχυποψία.
Αργυρώ: Σ΄ αυτό το τρυπάκι μπαίνουμε όλοι, και εγώ μπαίνω, γιατί δεν θέλω να έχω κακίες στο μυαλό μου.
Ν. Βάνης: Με τον Γιάννη Πλούταρχο δεν έχουμε διαπληκτιστεί ποτέ.
Αργυρώ: Ο Γιάννης δεν σου αφήνει τα περιθώρια.
Ν. Βάνης: Φέτος στο “Κέντρο Αθηνών” που εμφανιζόταν, πήγα για να τον δω στο καμαρίνι και για κακή μου τύχη μέσα ήταν ο Γκόγκος, γιατί βιαζόμουν επειδή ήθελα να προλάβω τα μαγαζιά της Αθήνας. Μου έβαλε ο αδελφός του Γιάννη σε ένα τραπέζι, περίμενα ένα τέταρτο, σε λίγο θα έβγαινε στην πίστα και ο Βασίλης τον είχε πιάσει στην κουβέντα. Τότε εγώ διαμαρτυρήθηκα, φαίνεται ότι το άκουσε και τώρα που πήγα κάτω, μου είπε το εξής, μ΄ έχει κάνει ρόμπα.
Αργυρώ: Ο Γιάννης αντιμετωπίζει όλα τα πράγματα με καλή προαίρεση, και με χαμόγελο. Τώρα αυτό είναι διπλωματία, ή το έχει το ταλέντο δεν το ξέρω. Τώρα που πηγαίνω ως πελάτης στο Γιάννη δεν το χορταίνω, μ΄ αρέσουν πάρα πολύ οι μπαλάντες του. Άλλοι λένε ότι είναι κλαψιάρης, εμένα μ΄ αρέσει, όχι επειδή δούλεψα μαζί του, ίσως γιατί τον γνωρίζω και σαν άνθρωπο, μ΄ αρέσουν τα τραγούδια του.
Ν. Βάνης: Τον Γιώργο Μποζίδη τον αγαπώ πολύ, του έχω μεγάλη αδυναμία. Μια φορά μου πήρε και μου την είπε για τον Γ. Γιασεμή. Ο Γιασεμής ήταν δικό μου παιδί, εγώ τον έχω βοηθήσει από την πρώτη στιγμή που ήλθε στην Θεσ/νίκη.
Αργυρώ: Προχθές ήταν στο μαγαζί ο Γιώργος. Με τον Γιώργο δουλέψαμε μαζί στην Πάτρα, και με τον Χολίδη. Του ξέρω και με ξέρουν. Ο Γιώργος έχει τρελλό χιούμορ, έβγαινα στην πίστα να κάνω νουέτο μαζί του, και δεν μπορούσα να τον κοιτάξω στα μάτια, γιατί στα παρασκήνια κάναμε τρέλλες.
Ν. Βάνης: Είναι και καλός λαϊκός τραγουδιστής.
Αργυρώ: Είναι και καλό παιδί, δεν έχει κόμπλεξ, ότι αυτός είναι πρώτος και όλοι οι υπόλοιποι έπονται.
Ν. Βάνης: Εμένα δεν μου άρεσε ο δίσκος που έκανε, το έχω πει και στον ίδιο. Γιατί ο Γιώργος όταν ήταν στην Alpha Records είχε κάνει καλύτερους δίσκους, πιο καλά τραγούδια.
Αργυρώ: Είναι αυτό που σου είπα, ότι περνούν όλα από το χέρι μας. Είναι η επιλογή που θα κάνει ο παραγωγός, αυτό που θέλει να προωθήσει η εταιρεία. Ξέρεις πότε φτάνεις στο σημείο να περνούν από το χέρι σου τα περισσότερα πράγματα;; Όταν έχεις κάνει 4-5 δισκογραφίες, έχεις γεμίσει μαγαζιά για πολλές σαιζόν, και με διάρκεια, τότε ενδεχομένως να έχεις λίγο ατού, το να απαιτήσεις, ή να πεις και καμιά κουβέντα παραπάνω.
Εγώ είμαι τελειωμανής, εάν κάνω μια δισκογραφία αύριο, και μου δώσει ένας επιχειρηματίας το βήμα να ηγούμαι του σχήματος, θα έχω απαιτήσεις. Όμως αυτό μπορεί να παρεξηγηθεί και να γυρίσουν και να πουν, ότι αυτή ακόμα δεν έκανε δισκογραφία και καβάλησε το καλάμι, δεν είναι έτσι.
Ν. Βάνης: Αυτοί που καβαλούν το καλάμι φαίνονται, στο δείχνουν από μακριά, γίνονται σνομπ.
Αργυρώ: Ναι, εντάξει και πάλι κινδυνεύεις. Βέβαια εμένα μ΄ενδιαφέρει να έχω ένα σχήμα και ένα καλό πρόγραμμα, και ας που ότι θέλουν, ότι καβάλησα καλάμι. Στην πορεία θα αποδειχθεί εάν το έχω καβαλήσει, ή όχι.
Ν. Βάνης: Εάν σε αποδεχθεί ο κόσμος, και το μαγαζί το έχει γεμάτο, μην φοβάσαι κανέναν. Ορισμένοι από τους καλλιτέχνες έχουν ξεχάσει ότι τους έχει φτιάξει ο κόσμος.
Αργυρώ: Πιστεύω δε σε ένα βασικό στοιχείο, στον χαρακτήρα και την προσωπικότητα του ατόμου. Να είναι ταπεινός, γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο.
Ν. Βάνης: Με τον Πάνο Καλίδη πλακώθηκα φέτος πέντε φορές, γιατί έκλεινε την πόρτα του καμαρινιού, λέγοντας μου ότι θα δεχθεί τον κόσμο αργότερα. Ο καλλιτέχνης ο απλός όταν κατεβαίνει από την πίστα δέχεται τον κόσμο
Αργυρώ: Είναι αυτό που λέγαμε ότι κάνει ο Γ. Πλούταρχος , καθόταν και κάθεται μέχρι τις 8 το πρωί, και δίνει αυτόγραφα και τα ζωγραφίζει κιόλας.
Ν. Βάνης: Ο Γιάννης Πλούταρχος και ο Πάνος Κιάμος δίνουν αυτόγραφα. Αργυρώ: Και αν δεν φύγει ο τελευταίος πελάτης που περιμένει, δεν φεύγει ο Πλούταρχος από το μαγαζί.
Ν. Βάνης: Αν και ο Πάνος Κιάμος τελευταία στην Αθήνα δεν δίνει και πολλά αυτόγραφα. Είναι φίλος καλός και του τα λέω, γιατί ήμουν ο πρώτος που τον βοήθησε όταν ήταν εδώ στην Θεσ/νίκη, και οφείλω να του λέω ορισμένα πράγματα, είτε του αρέσουν, είτε όχι.
Αργυρώ: Κακές στιγμές έχουμε όλοι.
Ν. Βάνης: Είναι κακό οι καλλιτέχνες να μην δίνουν αυτόγραφα γιατί έτσι χάνουν την επαφή με τον κόσμο.
Αργυρώ: Είναι αυτό που σου είπα η επικοινωνία είναι το Α και το Ω για έναν καλλιτέχνη.
Ν. Βάνης: Δηλαδή ο Γιάννης Πλούταρχος γιατί κάθεται και δίνει αυτόγραφα;;
Αργυρώ: Είναι στην ιδιοσυγκρασία του ατόμου, πως αντιλαμβάνεται και πόσο σεβασμό τρέφει μέσα του για το κοινό που έρχεται για να τον ακούσει, τον αποθεώνει και τον πληρώνει. Είναι στην φύση του κάθε ανθρώπου.
Ν. Βάνης: Εγώ Αργυρώ στην Αθήνα όταν πήγα να δω τον Νότη προς έκπληξη μου είδα ότι έδινε στο κοινό τους αυτόγραφα, πράγμα που δεν το έκανε παλαιότερα ο Νότης, γι΄ αυτό λέω ότι έχει αλλάξει και έχει αναθεωρήσει πολλά.
Αργυρώ: Πρέπει να παρακολουθείς και να ακολουθείς λίγο το τι θέλει ο κόσμος.
Ν. Βάνης: Δεν πιστεύω Αργυρώ όταν θα γίνεις φίρμα να καβαλήσει και εσύ το καλάμι;;
Αργυρώ: Το καλάμι ξέρεις πότε το καβαλάς, όταν δεν έχεις κοπιάσει για να κατακτήσεις κάτι. Όταν έχεις περάσει από διάφορα επίπεδα, έχεις φάει τα χαστούκια σου, έχεις μπει μάλλον στην διαδικασία να αναθεωρήσεις κάποια πράγματα, να κατασταλάξεις, και όταν θα έλθει το πλήρωμα του χρόνο να φτάσεις στο επιθυμητό αποτέλεσμα, στην δισκογραφία, να γίνεις αναγνωρίσιμος, αλλά και να έχε τριφτεί η μούρη σου στην δουλειά αυτή, και σ΄ οποιαδήποτε άλλη, δύσκολα καβαλάς το καλάμι. Ξέρεις γιατί έχεις πονέσει, έχεις κοπιάσει, έχει δει πως είναι να καβαλάνε οι άλλοι το καλάμι, πώς συμπεριφέρονται, και εσύ προσπαθείς να είσαι ηπίων τόνων.
Νίκος Βάνης: Εγώ βλέπω Αργυρώ ότι εσύ πρέπει να κάνεις επιτυχία.
Αργυρώ: Το έχω δηλαδή;; Αυτό ας το ακούσουν κάποιοι δημιουργοί.
Ν. Βάνης: Και θα σου κάνω εγώ το σουξέ.
Αργυρώ: Θα μου το κάνεις, δεσμεύεσαι, πρόσεχε τι λες.
Ν. Βάνης: Από σένα περιμένω να βγάλεις ένα καλό κομμάτι, και τα άλλα άστα επάνω μου.
Αργυρώ: Και εγώ περιμένω, άντε να μου έλθει. Ξέρεις δύσκολα εμπιστεύονται και επενδύουν σε μια τραγουδίστρια. Τι πράγμα είναι αυτό να προωθούν πιο πολύ τους άνδρες. Γι΄ αυτό λέμε ότι δεν υπάρχουν γυναικείες φωνές. Έχω παράπονο θα το καταγγείλω αυτό.
Ν. Βάνης: Θα πρέπει να ψάξεις να βρεις κάποιο καλό τραγούδι.
Αργυρώ: Εγώ θα το ψάξω το καλό τραγούδι, άλλωστε πάντα ψάχνω καλά τραγούδια. Δεν είναι όμως μόνο το τραγούδι, αλλά και οι δισκογραφικές εταιρείες. Με ένα τραγούδι δεν κάνεις τίποτα. Θέλω δε να σου πω και κάτι ακόμα Νίκο ο σκοπός μου δεν είναι να κάνω ένα τραγουδάκι και να εξαφανιστώ. Πάντως είναι δύσκολα τα πράγματα, για να έχεις διάρκεια.
Ν. Βάνης: Αργυρώ εάν αγαπάς τον κόσμο, θα έχεις διάρκεια.
Αργυρώ: Και εγώ το πιστεύω αυτό.
Ν. Βάνης: Είσαι πολύ τυπική σε όλα σου, ακόμα και όταν μπεις στο καμαρίνι σου όλα είναι τακτοποιημένα.
Αργυρώ: Είμαι συνεπής σου είπα ότι 10 η ώρα το βράδυ θα είμαι στο Ραδιόφωνο, και δεν άργησα ούτε ένα λεπτό.
Ν. Βάνης: Αργυρώ πως βλέπεις την τιμή της φιάλης στα νυχτερινά κέντρα;;
Αργυρώ: Κοίταξε η τιμή στο μπουκάλι έχει να κάνει με την αμοιβή του καλλιτέχνη. Εάν θέλεις να πας να δεις το Χ, Ψ όνομα, και να το χρυσοπληρώσεις, πρέπει να κάνεις οικονομία τριών μηνών. Μιλάμε τώρα για μια μέση Ελληνική οικογένεια. Οι τιμές στα τοπικά σχήματα, και σ΄ αυτά της Αθήνας που δεν έχουν φίρμες είναι προσιτές, κυμαίνονται από 150 -160 Ευρώ. Είναι μια καλή τιμή, δηλαδή μπορεί ο άλλος να ανταποκριθεί εύκολα. Τώρα 300 – 400 Ευρώ δεν πάω να δώσω, ούτε και εγώ που είναι συνάδελφος. Εκτός και αν είναι ένα πολύ καλό σχήμα όπως ήταν αυτό του Γ. Νταλάρα με τον Α. Ρέμου που πήγα και το είδα, ή αυτό της Μαρινέλλας με τον Α. Ρέμο.
Ν. Βάνης: Και τα 150 – 160 Ευρώ για ένα τοπικό σχήμα είναι πολλά.
Αργυρώ: Για να δεις έναν καλλιτέχνη που είναι δισκογραφημένος, φαντάσου ο Γιάννης Πλούταρχος και αναφέρομαι σ΄ αυτόν γιατί έχω περισσότερες εμπειρίες. Ανεβήκαμε Θεσ/νίκη και Χριστούγεννα και στην Αθήνα, και δεν είχε νταμπλ – ντοτ.
Ν. Βάνης: Ήταν η πολιτική του Β. Κοντόπουλου.
Αργυρώ: Τώρα ήταν πολιτική του κυρίου Κοντόπουλου, ήταν πολιτική του Γιάννη δεν ξέρω. Εγώ όμως συμφωνώ μ΄ αυτό το πράγμα. Αλλά για να πας να δίνεις για μια φίρμα δισκογραφημένη τα 150 – 160 δεν είναι πολλά. Τώρα στα τοπικά νομίζω το ανώτερο πρέπει να είναι 120 Ευρώ.
Ν. Βάνης: Ειδικά εδώ στην Θεσ/νίκη που υπάρχει μεγάλη ανεργία, είναι δύσκολα τα πράγματα. Αυτό που έκανε ο Σ. Γονίδης είχε την τιμή της φιάλης εδώ 140 Ευρώ και για τους φοιτητές 100 Ευρώ, κα είχε πάντα γεμάτο το μαγαζί.
Αργυρώ: Είναι από τους καλλιτέχνες που προτίμησε να κατεβάσει το μπουκάλι, ενώ άλλοι δεν το κάνουν. Εμείς στο μαγαζί έχουμε 120 Ευρώ το μπουκάλι, να το ξέρουν οι φίλοι που μας ακούν.
Ν. Βάνης: Και οι μεγάλες φίρμες να κατεβάσουν τα μεροκάματα τους, εάν θέλουν να δουλέψουν, και να έχουν κόσμο στα μαγαζιά που εργάζονται. Έτσι πιστεύω ότι η διασκέδαση θα πάει πολύ καλά.
Αργυρώ: Θέλουμε να πηγαίνει καλά η νύχτα, και να γεμίζουν τα μαγαζιά. Από τα μαγαζιά δεν πληρώνεται μόνο ο καλλιτέχνης, ζουν οι οικογένειες των εργαζομένων σερβιτόρων, βοηθών, παρκαδόρων κ.λ.π
Ν. Βάνης: Αργυρώ σ΄ ευχαριστώ που ήλθες στην εκπομπή μου Ελληνικό Φαινόμενο, σου εύχομαι πάντα επιτυχίες και θέλω να σε δω και με δίσκο.
Αργυρώ: Εγώ σ΄ ευχαριστώ Νίκο μου για την τιμή που μου έκανες να μου καλέσεις στην εκπομπή σου. Εύχομαι καλό βράδυ σ΄ όλους τους ακροατές.
