Αλλάζει ο νόμος 2121/93 για τα πνευματικά δικαιώματα από τον Υπουργό Πολιτισμού Κύριο Μιχάλη Λιάπη. Ο συγκεκριμένος νόμος 2121/93 ψηφίστηκε επί κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, από την τότε Υπουργό Πολιτισμού Ντόρα Μπακογιάννη, (από το Δεκέμβριο του 1992, ανέλαβε το Υπουργείο Πολιτισμού ) και ο οποίος παρουσίαζε πολλά κενά στην εφαρμογή του, καθώς υπήρχαν πολλές αδικίες και ανισότητες για όλες τις πλευρές, γι΄ αυτόν τον σοβαρό λόγο ο νόμος επιβαλλόταν να αλλάξει και πολύ σωστά.
Η επιτροπή που παρασκευάζει τις νέες διατάξεις που θα συμπεριληφθούν στο νέο νόμο είναι σε εξέλιξη από το Υπουργείο Πολιτισμού, έτσι ώστε το φθινόπωρο να περάσει από την βουλή προς ψήφιση. Ο νέος νόμος που ακόμα δεν ολοκληρώθηκε έφερε μεγάλη αναστάτωση στην Α.Ε.Π.Ι, στους δημιουργούς (συνθέτες – στιχουργοί), από τους τραγουδιστές, ηθοποιούς, καθώς δεν προσκλήθηκαν στο διάλογο, ώστε να καταθέσουν τις δικές τους προτάσεις.
Πολλοί εξ αυτών διαμηνύουν ότι θα κατέλθουν σε διαμαρτυρία, γιατί όπως τονίζουν θίγονται τα δικαιώματα τους. Μάλιστα δεν διστάζουν ακόμα και να παγώσουν αν χρειαστεί τις προγραμματισμένες συναυλίες ,θεατρικέσ παραστάσεις, όπως και τις εμφανίσεις τους στα Μ.Μ.Ε, ώσπου να εισακουστούν.
Κάποιοι εξέφρασαν παράπονα ότι τους δημιουργούς, τραγουδιστές, τραγουδίστριες, και τους ηθοποιούς δεν τους θέλει το σύστημα της Ελλάδας. Διότι εισπράττουν πολλά ποσά από τα πνευματικά δικαιώματα, κάτι που δεν συμφέρει σε πολλούς. Όμως οι πιο ψαγμένοι επάνω στα θέματα των πνευματικών δικαιωμάτων είπαν πως στην Αμερική τα πνευματικά δικαιώματα, πληρώνονται μια φορά στην παραγωγή, και μοιράζονται στους δικαιούχους (δημιουργούς, τραγουδιστές, τραγουδίστριες, ηθοποιοί), το ίδιο μοντέλο θα έπρεπε να ισχύει και στην Ελλάδα.
Αυτό ακριβώς επεξεργάζεται και το Ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού, καθώς οι ανισότητες του νόμου 2121/93 εξοργίζει οργανώσεις δικαιωμάτων πολιτών, αλλά και σύσσωμοι οι ιδιοκτήτες των Μ.Μ.Ε, από τους αλλεπάλληλους δικαστικούς αγώνες με τις μία – δύο – τρεις – τέσσερις (έχω χάσει το λογαριασμό) εισπρακτικές εταιρίες πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων, ενώ στην Αμερική κανένα Μ.Μ.Ε δεν πληρώνει για πνευματικά δικαιώματα.
Στην Ελλάδα ο καθένας που ακούει μουσική για τα πνευματικά δικαιώματα, πληρώνει 100 φορές και για 80 χρόνια. ΕΛΕΟΣ, είναι εντελώς παράλογο. Πολλοί δημιουργοί τα έβαλαν με τον νυν Υπουργό Πολιτισμού, καθώς όπως λένε ενδιαφέρεται μόνο για την Madonna και άλλους Αμερικανούς καλλιτέχνες, για να εισπράττει το Υπουργείο από την πώληση των πανάκριβων εισιτηρίων τους, ενώ εμάς μας έχουν εγκαταλείψει.
Όσο για τις εισπρακτικές εταιρίες και οργανισμούς πνευματικών,συγγενικών δικαιωμάτων κυνηγούν και την τελευταία δεκάρα τσακιστή από τα Μ.Μ.Ε, αλλά και από τους πολίτες που διατηρούσαν έστω και ένα καφενείο 1Χ1 μέτρο και είχε ραδιόφωνο, με αποτέλεσμα οι μικροί επιχειρηματίες να πετάξουν τα Ραδιόφωνα από τα μαγαζιά τους, και το Ελληνικό τραγούδι να μην το ακούει κανείς.
Για την απολίτιστη εικόνα με τους χιλιάδες αλλοδαπούς και όχι μόνο να πουλούν τα πειρατικά προϊόντα σε κάθε γωνιά της Ελλάδος, οι εν λόγω εισπρακτικές εταιρείες δεν έκανε απολύτως τίποτα, ως όφειλαν, μαζί με τις εκάστοτε κυβερνήσεις, και η πειρατεία μέρα με την ημέρα, χρόνο με τον χρόνο έγινε μόνιμο καθεστώς χωρίς να πληρώνουν κανέναν , επιπλέων να φοροδιαφεύγουν εκατομμύρια Ευρώ από το κρατικό ταμείο.
Πάντως για την αλλαγή του νόμου 2121/93 η σκέψη είναι πολύ σωστή. Έτσι μόνο θα βρεθεί η χρυσή τομή, ώστε να δικαιωθούν όλες οι πλευρές.
Πειρατεία
Η πειρατεία – όρος που εκφράζει στην καθομιλουμένη την έννοια της προσβολής των δικαιωμάτων της διανοητικής ιδιοκτησίας – αναφέρεται στην κατασκευή, διανομή και πώληση μη εξουσιοδοτημένων αντιγράφων (πειρατικών αντιγράφων) υλικού προστατευόμενου από τη διανοητική ιδιοκτησία.
Η πειρατεία στην πνευματική ιδιοκτησία εκδηλώνεται με διάφορες μορφές και αφορά κυρίως στον τομέα της μουσικής, των οπτικοακουστικών έργων, των προγραμμάτων Η/Υ, των εκδόσεων, των ραδιοτηλεοπτικών εκπομπών. Ο ΟΠΙ (Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας) αναπτύσσει δράσεις για τη μείωση και σταδιακή εξάλειψη του φαινομένου της πειρατείας των πνευματικών έργων.
Θεωρώντας ότι η πρόληψη είναι μακροπρόθεσμα πιο αποτελεσματική από την καταστολή, επενδύει στην ενημέρωση τόσο του ευρύτερου κοινού αλλά και εξειδικευμένων ομάδων. Έχει ήδη αναλάβει πρωτοβουλία για την εισαγωγή βασικών εννοιών του δικαίου της προστασίας πνευματικής ιδιοκτησίας στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση της χώρας μας και οργανώνει ενημερωτικές ημερίδες προς άμεσα εμπλεκόμενες ή ενδιαφερόμενες ομάδες, όπως οι δημοσιογράφοι ή οι μουσικοί.
Ταυτόχρονα, διοργανώνει επιμορφωτικά σεμινάρια για τις δικαστικές, αστυνομικές ή/και τελωνειακές αρχές. Προκειμένου εξάλλου για την ευαισθητοποίηση του ευρύτερου κοινού προβαίνει σε δημοσιεύσεις και προβολές τηλεοπτικών μηνυμάτων, ενώ θέτει υπό την αιγίδα του διαγωνισμούς και γενικότερες δραστηριότητες που αποσκοπούν στην αφύπνιση του κοινού.
Ακόμη συντονίζει διυπηρεσιακές ομάδες επαφής για τα ζητήματα που άπτονται της επιβολής του δικαίου της πνευματικής ιδιοκτησίας και βρίσκεται στη διάθεση κάθε κρατικής υπηρεσίας προκειμένου για τη διευκόλυνση αυτής της αποστολής της. Πάνω από όλα όμως συνδράμει τους δικαιούχους σε κάθε περίπτωση ανάγκης προστασίας των δικαιωμάτων τους είτε με τις διαμεσολαβητικές θεσμικές υπηρεσίες του, είτε με την ενεργή συμμετοχή του σε δικαστικές διενέξεις.
Η παραπάνω θεωρεία και μόνο περί της πειρατείας και την καταστολή της, είναι απο την πηγή Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας
