Η πόλη “Σκούποι η Σκοπή ” στα Σλάβικα “Ckoπje”, στην αλβανική “Shkup”, και στην Τούρκικη “Uskub”(Üsküb). Πρωτεύουσα της Νότιας πρώην Γιουγκοσλαβίας, δίπλα στο ποτάμι Vardar (Βαρδάρης). Ήταν περιοχή με διάφορα εργοστάσια υφασμάτων, μετάλλων, και επεξεργασίας δερμάτων. Η ιστορία της περιοχής ξεκινά από το 3.500 π.Χ , όπου εις την περιοχή βρέθηκαν διάφορα αντικείμενα από την Αρχαία Ελλάδα, και ονομαζόταν “Σκοπή”. η Άνω Μακεδονία ήταν η ΒΔ Μακεδονία (σημερινή Δυτική και μέρος της εκτός Ελληνικών συνόρων), όρος που χρησιμοποιείται από τον Ηρόδοτο ως και τον Κωνσταντίνο Πορφυρογέννητο και ως σήμερα
Το ονομα Makedones ειναι συνδεδεμενο με τον Ηροδοτο ‘”Makednoi”
Ομηρος, Οδυσσεια, VII.106: τα φυλλα ενος ψηλου δεντρου λευκες.
Μακεδονια για να χωριστει σε τεσσερα τμηματα (167 π.Χ.):
τη γη μεταξυ Στρυμονα και Νεσσου (Νεστος) + χωρια-πολεις-φρουρια
ανατολικα του Νεστου · και ολων των χωρων της Bisaltae [εκτος Αινου, Μαρωνεια, Αβδηρα] Πρωτευουσα:Amphipolis
2 ο μερος: η ζωνη μεταξυ του Στρυμονα και Αξιου (μειον Ηρακλεια-Sintike χωρiα Bisaltae)+τα παγια Paionians κοντα στο Αξιου προς ανατολικη κατευθυνση. Πρωτευουσα: Θεσσαλονικη
Μερος 3 ο: μεταξυ του Αξιου και της Πηνειο ποταμο [δεν είναι σαφες ποιο ειναι το Πηνειο ποταμο Bora (-εις) [Καιμακτσαλαν] αποτελεσε τη βορεια συνορα – το Paionians μηκος της δυτικης οχθης του Αξιου, προστεθηκαν σε αυτο το τμημα. Εδεσσα, Βεροια στο μερος αυτο.Πρωτευουσα: Πελλα
4 ο μερος: σε ολη Mt. Bora (ες), τμημα συγκινητικο Illyricum, Epeiros αναπαυσης. Πρωτευουσα: Pelagonia (δεν ειναι σαφες τι εννοειται) – Pelagonia μια περιοχη. (Strabon, VII.7.8 C326)-πηγή:history.ccsu.edu/elias/MakedonesNY
Η σημερινή Δυτική Μακεδονία, χώρα που ορίζεται από μικρούς και μεγάλους ορεινούς όγκους και διατρέχεται από τον ποταμό Αλιάκμονα, ανήκει στην Άνω – ορεινή- Μακεδονία των αρχαίων, η οποία εκτεινόταν πέρα από τα σημερινά ελληνικά σύνορα και περιελάμβανε τον ποταμό Εριγώνα, τις λίμνες Αχρίδα και Πρέσπες και τις περιοχές μέχρι τα όρη Dautika, Babuna, Dren στα βόρεια.
Κατά τη διάρκεια της δεύτερης χιλιετίας π.Χ. υπήρξε σταθμός της πορείας του «πολυπλάνητου» έθνους των βορειοδυτικών ελληνικών φύλων, στα οποία ανήκαν οι Μακεδόνες και οι Δωριείς.
148 π.Χ. από τα ρωμαϊκά στρατεύματα, είχε ως συνέπεια τη μεταβολή της Μακεδονίας σε ρωμαϊκή επαρχία (provincia Macedonia).
Στα 2 χλμ από το κέντρο της πόλης,ήταν χτισμένη η αρχαία πόλη Ηράκλεια Λυγκηστίς ( μετέπειτα Μοναστήρι, όπου ερείπια υπάρχουν και σήμερα), ιδρύθηκε από τον Μακεδόνα βασιλιά Φίλιππο Β΄ κατά τον 4ο αιώνα π.Χ., για να αντιμετωπίσει τις επιθέσεις το 324 π.Χ. απο τους Δάρδανους . Κοντά στην πόλη Ηράκλεια ήταν τα χωριά Στύβηρα, Βρυχίδα, Αθακος, Βρυγιάς, Μελιττών,ενώ το 395 μ.Χ κατακτήθηκαν από το Βυζάντιο.
Ο Αυτοκράτορας Ιουστινιανός γεννήθηκε στη πόλη ” Σκοπή” το 483 μ.Χ..
Το 518 μ.Χ όλη η περιοχή καταστράφηκε από μεγάλο σεισμό, όμως ο Ιουστινιανός με την βοήθεια των κατοίκων την ξανάφτιαξαν και την ονόμασαν περιοχή του Ιουστινιανού. (Justiniana – Prima ), ότι απέμεινε από την πόλη”Σκοπή” με τον ερχομό των Σλάβων τον 7ο αιώνα, καταστράφηκε ολοκληρωτικά, χωρίς να μπορέσουν να κρατήσουν την πόλη και την περιοχή από τους Βυζαντινούς που τους κυνηγούσαν άγρια.
Την ονομασία “Ckoπje” (Σκόπια ) όπως είναι σήμερα, την απέκτησαν από τους ίδιους τους Σλάβους.(Η Γιουγκοσλαβική Στρατιωτική Εγκυκλοπαίδεια κατατάσσει τους προγόνους των σημερινών κατοίκων Σκοπίων ως Σλάβους, ανθρώπους των πρώτων Σλαβικών φυλών των Βερεζίτοι, Δραγουβίτοι, Σμόλιανοι, Ρίνχινοι, Βελεγιζίτοι και άλλων)
Την πόλη “Σκοπή” διοικούσαν οι Βυζαντινοί, και μετά οι Βούλγαροι. Η πρώτη Βουλγάρικη αυτοκρατορία κατέβηκε στα Βαλκάνια,το 1018 μ.Χ και στέφτηκε από μεγάλη αποτυχία στο να κυβερνήσει, μιλώντας μάλιστα την Τουρκική γλώσσα.
Υπό την βασιλεία των Βουλγάρων η πόλη ανάπτυξε το εμπόριο, μέχρι τα τέλη του 11ου αιώνα, όπου πάλι καταστράφηκε τελείως από το σεισμό.
Στα μέσα του 13ου αιώνα ένας τσιφλικάς Βούλγαρος , Κωνσταντίν Άσεν απέκτησε την περιοχή, παράλληλα εγκαταστάθηκαν κυρίως προς τα Βόρεια οι “Κουμάνοι” (Τούρκοι – Ούνοι), οι οποίοι μιλούσαν τα Τούρκικα.
Το 1282 μ.Χ οι Σέρβοι κατέκτησαν την πόλη “Σκοπή”. Το 1346 μ.Χ υπό την επιρροή του Σέρβου Στέφαν Ντούσαν, ήταν και πάλι πρωτεύουσα.
Τρία χρόνια το 1392 μ.χ μετά την που υπέστησαν που υπέστησαν οι Σέρβοι από μια πολεμική ομάδα 60.000 πεζικό που απαρτιζόταν από 5.000 γενίτσαρους, 6.000 Τούρκους Περσικής καταγωγής (szpah), και ιππικό 25.000 ανδρών, και κατέκτησαν την πόλη Σκοπή. Τα υπόλοιπα 500 χρόνια υπό την κατοχή των Τούρκων η πόλη ονομάστηκε Üsküb, και έγινε πρωτεύουσα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, συμπεριλαμβανομένου και του Κοσσόβου που εκείνη την εποχή ήταν μεγαλύτερο σε έκταση.
Τα χαρακτηριστικά της πόλης άλλαξαν ριζικά, με τον Ισλαμισμό που υπέβαλλαν οι Τούρκοι, τα κτίρια ήταν με έντονα στοιχεία αρχιτεκτονικής και παράδοσης όπως τα λουτρά (Hammam), και ξενώνες για φιλοξενία , μερικά από τα οποία υπάρχουν και σήμερα.
Τα χρόνια αυτά στην περιοχή εγκαταστάθηκαν πάρα πολλοί Εβραίοι ερχόμενοι από την Ισπανία. Το 1555 μ.Χ η περιοχή υπέστη σοβαρές απώλειες μετά από μεγάλο σεισμό, όμως γρήγορα επανήλθε. Τον 17ο αιώνα οι κάτοικοι της περιοχής γύρω από τον ποταμό Βαρδάρη είχαν φτάσει από 30.000 ως 60.000 χιλιάδες.
Το 1689 μ.Χ την πόλη Σκοπή έκαψε ο Αυστριακός Στρατηγός Engelberto d’Ugo Piccolomini για να μην εξαπλωθεί και άλλο η χολέρα . Η πόλη ξαναβίωσε με την κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής από Βελιγράδι – Θεσ/νίκη, η οποία πέρασε μέσα από την Θεσ/νίκη.
Στα μέσα του 19ου αιώνα ο πληθυσμός περιορίστηκε στους 10.000. Και το 1905 η πόλη Σκοπή έφτασε τους 35,000 κατοίκους, οι οποίοι αποτελούντο από ένα μίγμα εθνικών φυλών Ελλήνων, Σλάβων, Βουλγάρων, Τούρκων, Αλβανών και Τσιγγάνων (Roma).
Η Σκοπή με τόσες εθνικότητες, και με έδρα την Ελληνική ορθόδοξη αρχιεπισκοπή ήταν έτοιμη να εξεγερθεί για να διώξει την Οθωμανική Αυτοκρατορία, γι΄ αυτό και το 1903 η πόλη έπαιξε ρόλο κλειδί στην εξέγερση Ilinden εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με αποτέλεσμα το 1912 στις 12 Αυγούστου να τους διώξουν από την πόλη.
Λίγους μήνες αργότερα με τον πρώτο Βαλκανικό πόλεμο την πόλη κατέστησαν οι Σέρβοι. Το 1913 από τις συμμαχίες που προέκυψαν από τον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο, έγινε προσπάθεια να μοιραστεί η περιοχή , και μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο η Σερβία κράτησε την πόλη των Σκοπίων υπό τον πλήρη έλεγχο, συμπεριλαμβανόμενη και την περιοχή Vardar, που κράτησε μέχρι τέλος Οκτωβρίου του 1915, όπου στο παιχνίδι μπήκαν και οι Βούλγαροι οι οποίοι και στους δύο πολέμους υπερίσχυσαν στον έλεγχο της, και κράτησε μέχρι το 1944, όπου έγινε ενωμένη Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας.
πηγή;//hu.wikipedia.org/wiki/Skopje
Η μετάφραση του κειμένου από την Ουγγρική στην Ελληνική γλώσσα καθίσταται εξαιρετικά δύσκολη, καθώς η απόδοση στα Ελληνικά δεν είναι τελείως ακριβής, και αντάξια της Ελληνικής γραμματικής, ανήκει στην ομογενή από την Ουγγαρία και κοινοβουλευτική εκπρόσωπο της πόλης Pecs -Hungary,Γεωργίου Κωνσταντίνα.
Ο τίτλος του κειμένου είναι του Νίκου Βάνη.
Ποιά ήταν και είναι η Άνω Μακεδονία
