για την αφαίρεση του αγάλματος του του ευεργέτη και πρώτου δημάρχου της Ουκρανικής πόλης Οδησσού , Γρηγόρη Μαρασλή από τις δημοτικές αρχές, τη νύχτα της 29ης Μαρτίου. Για το λόγο αυτό η Ελληνική Κοινότητα «Έλληνες της Οδησσού» καλεί τους πολίτες της πόλης, ελληνικής και μη καταγωγής, σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το δημαρχείο της πόλης στις 5 Απριλίου.
«Είμαστε αγανακτισμένοι από την απόφαση της δημοτικής αρχής της Οδησσού να προχωρήσει στην αφαίρεση του αγάλματος, που τοποθετήθηκε στην επονομαζόμενη Ελληνική Πλατεία (γκρετσέσκαϊα) στις 2 Σεπτεμβρίου 2004, ημέρα που γιορτάστηκαν τα 210 χρόνια από την ίδρυσή της πόλης»,
τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ από την Οδησσό η πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας, Ελισάβετ Πολυχρονίδη.
«Μόλις πληροφορηθήκαμε ότι πρόκειται να αφαιρεθεί το άγαλμα συγκαλέσαμε στις 19 Μαρτίου συνέντευξη Τύπου, παρουσία της προέδρου της Ομοσπονδίας Ελληνικών Συλλόγων Ουκρανίας, Αλεξάνδρα Προτσένκο, για να εκφράσουμε τη διαμαρτυρία μας, ενώ ενημερώσαμε την ελληνική πρεσβεία στο Κίεβο και το Ελληνικό προξενείο της Οδησσού».
Σύμφωνα με πληροφορίες που έχουν οι ομογενείς μας στην πλατεία επρόκειτο να χτισθεί υπόγειο πάρκινγκ. Όπως τονίζει η κα Πολυχρονίδη η πράξη αυτή δεν τιμά την πόλη της Οδησσού, που γιόρτασε με κάθε επισημότητα το Νοέμβριο του 2006 τα 150χρονα από τη γέννηση του μεγάλου αυτού Έλληνα.
«Θυμίζουμε πρώτα απ’ όλα στο δήμαρχο της Οδησσού, Εντουάρτ Γκούρβιτς τα όσα είπε στους εορτασμούς για το Γρηγόρη Μαρασλή, τον οποίο είχε χαρακτηρίσει ως σύμβολο έμπρακτης αγάπης προς την πόλη και το λαό της, προσφορά που δεν λησμονεί ο Ουκρανικός λαός.
Η ίδια μιλάει για «περίεργες κινήσεις», και αναφέρει ότι πέρυσι από τον Ελληνορθόδοξο Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδας, γνωστός και ως «Ελληνική εκκλησία», αφαιρέθηκε από τη δίγλωσση (ελληνικά και ρωσικά) πινακίδα η αναφορά ότι είναι χτισμένη από του Έλληνες.
Στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας αυτής είχε ταφή ο Γρηγόρης Μαρασλής.
Η ανέγερση αγάλματος του Γρηγόρη Μαρασλή είχε απασχολήσει τις δημοτικές αρχές της Οδησσού το 1907, χρονιά θανάτου του Μαρασλή, όταν πάρθηκε σχετική απόφαση, που όμως δεν υλοποιήθηκε αφού η διαδικασία διακόπηκε με την έναρξη του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου.
Το θέμα ανακαίνισαν οι ομογενείς μας, που κατέβαλαν συστηματικές προσπάθειες από τις αρχές του 1990. Σημειώνεται ότι το όνομά του Γρηγόρη Μαρασλή έφερε κεντρική οδός της πόλης, που μετονομάσθηκε μετέπειτα από το σοβιετικό καθεστώς.
Με την αλλαγή του καθεστώτος το όνομά του Γρηγόρη Μαρασλή δόθηκε σε μία άλλη οδό στα περίχωρα της Οδησσού.
Γρηγόριος Μαρασλής
Το έργο του Γ. Μαρασλή υπήρξε τεράστιο και δίκαια κατατάσσεται στους μεγάλους ευεργέτες του Έθνους. Γεννήθηκε το 1831 στην Οδησσό, από πατέρα Φιλιππουπολίτη και μητέρα Κωνσταντινουπολίτισσα.
Σπούδασε στο Παρίσι, που το επισκέφτηκε για πρώτη φορά το 1850. Επιστρέφοντας στην Οδησσό εργάστηκε ως δημόσιος υπάλληλος κι αργότερα πήρε και τον τίτλο του μυστικού αυτοκρατορικού συμβούλου.
Το 1878 εκλέγεται δήμαρχος της Οδησσού. Παρέμεινε σ΄ αυτό το αξίωμα έως το 1895. Δεκαεπτά χρόνια της ζωής του, από αυτό το υψηλό αξίωμα, τα αφιέρωσε στην υπηρεσία της πόλης αναμορφώνοντας και στολίζοντάς της με την κατασκευή σημαντικών δημόσιων κτιρίων.
Το δημοτικό μικροβιολογικό εργαστήριο, η δημοτική βιβλιοθήκη της Οδησσού, το μουσείο καλών τεχνών, ο βοτανικός κήπος, τα δημοτικά εκπαιδευτήρια, το πτωχοκομείο, το γηροκομείο, το εστιατόριο των ορφανών παιδιών, το δημοτικό «άσυλο ύπνου» και πολλά άλλα είναι μερικά από τα έργα που πραγματοποίησε κατά τη διάρκεια της δημαρχίας του με δικά του έξοδα.
Λάτρης της επιστήμης και των τεχνών, βιβλιόφιλος, ξεχώρισε για τις αγαθοεργίες του, τη φιλανθρωπία του και τις δωρεές του. Η ευεργετική και κοινωνική διάσταση του έργου του μέχρι σήμερα παραμένει ανεκτίμητη.
Ισόβιος πρόεδρος της Ελληνικής Αγαθοεργού Κοινότητος Οδησσού, συνετέλεσε ώστε η ελληνική παροικία να μπορεί να προσφέρει τα μέγιστα για την εξυπηρέτηση των αναγκών των Ελλήνων πάροικων.
Πρόσφερε στην κοινότητα το σπίτι του πατέρα του «το σπίτι της Φιλικής Εταιρείας», το γηροκομείο της Κοινότητας, ένα ακίνητο στην οδό Πούσκιν και πολλές χορηγίες στην ελληνική εκκλησία της Αγίας Τριάδας.
Με χρήματα του Μαρασλή και εκτός συνόρων Ρωσίας χτίστηκαν πέντε εκπαιδευτικά ιδρύματα στην Ελλάδα, στη Βουλγαρία και Κωνσταντινούπολη: το Μαράσλειο διδασκαλείο Αθηνών, το Ορφανοτροφείο Κέρκυρας, τη Μαράσλειο Σχολή της Φιλιππούπολης, το Μαράσλειο Ελληνικό και Πρακτικό Εμπορικό Λύκειο της Θεσσαλονίκης και άλλες πολλές δωρεές με επιστέγασμα την ίδρυση της «Βιβλιοθήκης Μαρασλή».
Για την πολυσχιδή δημόσια και κοινωνική του δραστηριότητα, τόσο κατά τη διάρκεια της θητείας του ως Δημάρχου όσο και μεταγενέστερα, τιμήθηκε με τις ανώτερες διακρίσεις της Ρωσίας, της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Γαλλίας, της Σερβίας, του Μαυροβουνίου, της Τουρκίας, του Βασιλείου του Σιάμ κ.ά.
Πέθανε την 1η Μαΐου του 1907 στην Οδησσό.
