ΣΤΑΥΡΟΣ Π. ΨΥΧΑΡΗΣ
Η συνεχιζόμενη «φιλολογία» περί το αυτοκτονικό πήδημα στο κενό του τέως Γενικού Γραμματέως του Υπουργείου Πολιτισμού μοιάζει να αποτελεί ένα πρωτοχρονιάτικο δώρο για την κυβέρνηση. Την ώρα που στον ορίζοντα εμφανίζονται τα πρώτα συμπτώματα μιας κρίσης η οποία απειλεί την οικονομία της χώρας, η προσοχή φαίνεται να στρέφεται στο νέο σκάνδαλο-
σκάνδαλο αναμφισβήτητα και πολιτικό, που όμως δεν τραντάζει την κυβέρνηση. Κατά έναν παράδοξο τρόπο, αυτή η αλυσίδα σκανδάλων με πρωταγωνιστές φίλους και κουμπάρους των κυβερνώντων (πρωταγωνιστές σε αρπαχτές οικονομικές και περισσότερα του ενός ροζ σκάνδαλα) αντιμετωπίζεται από την Κοινή Γνώμη με ιδιαίτερη ψυχραιμία, αν όχι αδιαφορία!
Είναι δυσεξήγητο το ότι τα σκάνδαλα αυτά δεν θίγουν την πολιτική κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας (όπως εκφράστηκε στις τελευταίες εκλογές και όπως εμφανίζεται στις εν συνεχεία δημοσκοπήσεις).
Η εξήγηση είναι ότι οι πολίτες σήμερα, ώριμοι όσο ποτέ άλλοτε, παρακολουθούν μεν τις ροζ ιστορίες (μετά ή άνευ χρημάτων…), αλλά ταυτοχρόνως βλέπουν μπροστά τα ζέοντα προβλήματα του τόπου και έτσι καθορίζουν τη στάση τους. Δηλαδή το Ασφαλιστικό, η αύξηση των τιμών, η ανεργία, η χωλή Εκπαίδευση, η Ανάπτυξη που καθυστερεί, οι Μεταρρυθμίσεις που βαλτώνουν, αυτά είναι τα κύρια προβλήματα που απασχολούν τους Ελληνες και τις Ελληνίδες.
Στα ανοιχτά αυτά προβλήματα οι ψηφοφόροι βλέπουν την αδυναμία της σημερινής κυβερνήσεως να δώσει λύσεις, αλλά διαπιστώνουν και την προφανή αδυναμία της Αξιωματικής Αντιπολιτεύσεως να αρθρώσει λόγον πολιτικόν και συνάμα πειστικόν.
Ετσι οι μετεκλογικές δημοσκοπήσεις έχουν τα αποτελέσματα που μπορούσε εύκολα να προδικάσει οιοσδήποτε κοινός νους. Δεν είναι δουλειά των εφημερίδων να προτείνουν (ελλείψει άλλων…;) πρόγραμμα πολιτικό.
Τα Μέσα Ενημερώσεως κάνουν τη δουλειά τους, είτε αυτή αρέσει είτε δεν αρέσει – καθώς επισημαίνουν τις επανειλημμένες αποτυχίες εκείνων που δίνουν εξετάσεις διαδοχικώς αποτυγχάνοντες.
Φυσικά ένας κούκκος δεν φέρνει την άνοιξη. Ούτε δύο τηλεφωνήματα αρκούν για να βγάλουν τη Δημοκρατική Παράταξη από το ολισθηρό έδαφος της εσωστρέφειας.
πηγή:Το ΒΗΜΑ, 06/01/2008