Γράφει ο Διονύσης Ε. Κονταρίνης.Νέα Υόρκη,Δεκέμβρης 2007. Γιά να πω την αλήθεια, ποτέ δεν είχα σε καμμιά εκτίμηση την πολιτική και περισσότερο τους πολιτικούς της χώρας μας εκτός κάποιων, πάρα πολύ ολίγων εξαιρέσεων. Κάποιων εξαιρέσεων, που μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Από τα εφηβικά μου χρόνια, την εποχή που το κάθε παιδί αρχίζει να ασχολείται με τους επαγγελματικούς του προσανατολισμούς, ποτέ δεν με απασχόλησε η πολιτική σαν επάγγελμα. Θέμα ιδιοσυγκρασίας, ίσως ο χαρακτήρας μου, ίσως η οπτική γωνία από την οποία ήθελα να βλέπω την ζωή, τους ανθρώπους, την κοινωνία.
Η μοίρα όμως τα έφερε έτσι, ώστε να με βρει η πολιτική απέναντί της από το μετερίζι του δημοσιογράφου. Φυσικά, λόγω επαγγέλματος, μαζύ με όλα, πάντοτε με απασχολούσαν και οι οικονομικές αποζημιώσεις των πολιτικών της πατρίδας μας.
Ποτέ μου όμως δεν θέλησα ή δεν κατάφερα να ασχοληθώ διεξοδικά με αυτές. Γιά τον απλούστατο λόγο. Δεν ήθελα ούτε να μπλέξω αλλά ούτε και να νοιώσω άσχημα. Δεν ήθελα να νοιώσω μιά ακόμη πιό μεγάλη συχαμάρα γι΄αυτούς, που ήδη συχαινόμουν από τις πρώτες επαγγελματικές μου επαφές που είχα μαζύ τους.
Όμως ένα δημοσίευμα της ημερήσιας εφημερίδας ΑΛΗΘΕΙΑ της Χίου – γιά την αλήθεια, είναι αναδημοσίευση από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ των Αθηνών μου άναψε το ενδιαφέρον αφού αυτά που διάβασα ειλικρινά είναι απίστευτα γιά ένα τόσο φτωχό κράτος όπως είναι η δύστυχη Ελλάδα μας.
Γιά ένα κράτος, που δεν ντρέπεται να μας δείχνει στην τηλεόραση τους πολίτες του να σεργιανίζουν στις λαϊκές αγορές και να μετράνε τα λιγοστά χρήματά τους γιά να ψωνίσουν κάτι γιά το πιάτο των παιδιών τους.
Συγρατήστε λοιπόν τα νεύρα σας και την ψυχραιμία σας, αλλά και τις βλαστήμιες που θα φτάσουν στα χείλια σας και απολαύστε πόσο στοιχίζει στον Έλληηνα φορολογούμενο το λεγόμενο Ελληνικό Κοιονοβούλιο.
Αυτό το κτίριο, που έχει την ατυχία να στεγάζει τους τριακόσιους φωστήρες της πατρίδας μας και κάποιες χιλιάδες ακόμη παρατρεχάμενους, γύρω απ΄αυτούς και να διαφεντεύει τις τύχες του λαού της.
Η μηνιαία αποζημίωση λοιπόν, του κάθε βουλευτή ανέρχεται στο ποσό των 5.617 ευρώ τον μήνα, σαν βασικό μισθό μόνο, ενώ επί πλέον εισπράτει 1.123 ευρώ τον μήνα γιά έξοδα γραφείου, 450 ευρώ τον μήνα γιά έξοδα κίνησης, 730 ευρώ τον μήνα γιά ταχυδρομικά τέλη, ενώ υπάρχει και μιά αποζημίωση της τάξης των 2.500 ευρώ τον μήνα σε όσους συμμετέχουν σε επιτροπές της Βουλής.
Τι κάνουν αυτές οι επιτροπές;;;Συγνώμη, αλλά τέτοιες ερωτήσεις δεν επιτρέπονται. Ακόμη δικαιούνται και εισπράτουν 15.000 ευρώ ετησίως γιά οκτώ (μάλιστα!), γιά οκτώ- τηλεφωνικές γραμμές,250 ευρώ μηνιαίως γιά το κινητό τους,
5.500 ευρώ γιά εφ΄άπαξ οργάνωση του γραφείου τους, 1.000 ευρώ μηνιαίως γιά ενοίκιο σπιτιού ή ενοικίαση ξενοδοχείου επιλεγμένο από τη Βουλή, δωρεάν αυτοκίνητο με άδεια κυκλοφορίας εντός του δακτυλίου της Αθήνας, υλικό αλληλογραφίας και δωρεάν γυμναστήριο.
Τώρα μην με ρωτήσετε τι χρειάζεται σε έναν βουλευτή το δωρεάν γυμναστήριο διότι αμφιβάλω αν και οι ίδιοι θα μπορούσαν να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα. Εγώ, προσωπικά δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ σε γυμναστήριο τον Μητσοτάκη, τον Έβερτ, τον Πάγκαλο, τον Βενιζέλο. Τέλος πάντων. Και δεν τελειώνουμε εδώ.
Επί πλέον οι κ.κ. βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίο δικαιούνται και έχουν τέσσερεις υπαλλήλους απεσπασμένους από τον Δημόσιο τομέα οι οποίοι, φυσικά, πληρώνονται από το ελληνικό δημόσιο, έναν συνεργάτη διορισμένο από την Βουλή με διδακτορικό πτυχίο ή μεταπτυχιακό, του οποίου οι αποδοχές ξεπερνούν τις 2.300 ευρώ μηνιαίως και έναν αστυνομικό, ο οποίος φυσικά και αυτός πληρώνεται από το Ελληνικό Δημόσιο.
Μην βιάζεσθε και δεν τελειώσαμε ακόμη. Βουλευτής είναι αυτός. Δεν μπορεί να μείνει μόνο με αυτά τα…. ολίγα.
Ο Έλληνας βουλευτής λοιπόν μετά από μιά θητεία τεσσάρων ετών δικαιούται σύνταξη η οποία ξεπερνάει το ποσόν των 5.500 ευρώ μηνιαίως και κάποια ακόμη ευργετήματα. Οι κρατήσεις που καταβάλει από το ποσόν της σύνταξής του είναι μόνο 374 ευρώ τον μήνα.
Φυσικά υπάρχουν και…….. οι αδήλωτοι πόροι, αν κάποιος από αυτούς αποφασίσει να μπλεχτεί – και είναι αρκετοί αυτοί που έχουν μπλεχτεί – σε υποθέσεις όπως τα Ζωνιανά, τα ομόλογα, το χρηματιστήριο και τόσα άλλα σκάνδαλα, όπου από αυτές τις δραστηριότητες οι πόροι είναι πολύ πιό μεγάλοι από όσα του προσφέρει το ελληνικό κράτος.
Καταλαβαίνετε λοιπόν γιά τι ποσά μιλάμε, που μπαίνουν στην τσέπη του κ. Βουλευτή. Δικαιολογημένα η Βάσω Παπανδρέου είχε πει. “…Κάποιοι σύντροφοι έχουν πλουτίσει από την πολιτική….” Φυσικά δεν γνωρίζουμε αν συμπεριλαμβάνει τον εαυτό της στους….συντρόφους.
Θα μου πείτε, λογικά και δικαιολογημένα, μα οι άνθρωποι αυτοί έχουν και κάποιες υποχρεώσεις. Βεβαίως και έχουν υποχρεώσεις. Παρακαλώ απολαύστε και τις υποχρεώσεις τους.
Μπορούν να εμφανίζονται στη Βουλή όποτε θέλουν και να απουσιάζουν πάλι όποτε θέλουν.
Μπορούν να εμφανίζονται στα τηλεοπτικά παράθυρα δυό και τρεις φορές την εβδομάδα και να μας ζαλίζουν με τις ασυναρτησίες, τις αρλούμπες και τα ψέμματα, που μας αραδιάζουν.
Κι΄ακόμη μπορούν να διορίζουν τους δικούς τους ανθρώπους και να αποφασίζουν αυτοί γιά το μισθό τους. Σ΄αυτό το κεφάλαιο ένα ωραίο παράδειγμα έδωσε ο υπουργός Απασχόλησης κ. Μαγγίνας – αυτός που θα λύσει το Ασφαλιστικό – διορίζοντας και τα τρία παιδιά του στο Δημόσιο.
Είναι γνωστό ότι αν κάποιος ψάξει στους διάφορους τομείς του Δημόσιου Τομέα θα συναντήσει αδέλφια, παιδιά, ανήψια, ξαδέλφια, νύφες, γαμπρούς, μπατζανάκηδες ακόμη και κουμπάρους υπουργών και βουλευτών να έχουν στρογγυλοκαθήσει στην καρέκλα του Δημοσίου. Εάν λοιπόν έχετε την υπομονή και τις μαθηματικές γνώσεις να κάμετε τους σχετικούς λογαριασμούς με τα ποσά που παραθέτω πάρα πάνω και με τον αριθμό αυτών που απολαμβάνουν αυτά τα ποσά, ειλικρινά θα μείνετε άφωνοι.
Θα διαπιστώσετε ότι το μεγαλύτερο μέρος του προυπολογισμού της πατρίδας μας σπαταλάται γιά να απολαμβάνουν όλοι αυτοί οι άχρηστοι τις βουλευτικές τους αποζημιώσεις.
Και μετά ο απλός και φούκαρας Έλληνας πολίτης αναρωτιέται γιατί κλείνουν την “Ολυμπιακή,”γιατί σε λίγα χρόνια τα ταμεία δεν θα έχουν χρήματα γιά τις συντάξεις, γιατί δεν υπάρχει σύστημα Υγείας, γιατί η Παιδεία νοσεί, γιά ποιό λόγο τίτοτα δεν λειτουργεί σωστά στην Ελλάδα, γιατί σε τελική ανάλυση θα πρέπει ο Έλληνας φορολογούμενος να δουλεύει πεινώντας μέχρι τα εβδομήντα του.
Μα απλούστατα. Γιά να αμοίβονται οι βουλευτές μας. Αυτός είναι ο λόγος που ένα πλήθος από ξεπεσμένους ηθοποιούς, από αποτυχημένους τραγουδιστές, από παροπλισμένους αθλητές ακόμη και δημοσιογράφους αποφασίζουν να πολιτευτούν και βγαίνουν στα μπαλκόνια προσπαθώντας να μας πείσουν ότι θα αγωνιστούν γιά το καλό της Ελλάδας και όχι γιά την τρύπια τσέπη τους.
Γι΄αυτό φίλοι μου σαν τίτλο του σημειώματος αυτού έγραψα. “Γίνε κι΄εσύ βουλευτής. Μπορείς.” Να συμπληρώσω. Και αξίζει!!!
Ζητώ συγνώμη που, στο σημείωμα αυτό, στις λέξεις βουλευτής και υπουργός δεν γράφω το πρώτο γράμμα κεφαλαίο όπως ορίζουν οι κανόνες της ελληνικής γραμματικής. Είναι από τη μεγάλη εκτίμηση που τους έχω.
denniskontarinis@yahoo.com
