Ανακαλύφθηκε σε μολύβδινο κιβώτιο, καταχωμένο στην άμμο που περιείχε αστρονομικά όργανα. Πιθανώς, προϊόν λεηλασίας άξεστου Ρωμαίου στρατιώτη.
Με μεγάλη δυσκολία αποκαταστήσαμε το παπυρικό κείμενο και την υπογραφή.
Όταν εκδημήσω και διαχυθώ σαν λεπτός αιθέρας στο σύμπαν, τα άστρα θα ζυγίσουν την ψυχή μου και οι γαλαξίες θα με ρωτήσουν για τα έργα μου στον υποσελήνιο χώρο.
Οι ουράνιες σφαίρες μιλούν με μουσική. Γι’ αυτό και ως να κατευθυνθώ στο αρχέγονο Φώς, πρέπει να αποδείξω στον Φάνητα, ότι ομιλούσα, γλώσσα την ελληνική.
Μετά από έτη Σελήνης πολλά, μόλις τωρα αρχίζω να την μαθαίνω. Και οι Κριτές είναι αδέκαστοι. Όμηρος, Σαπφώ, Πυθαγόρας, Ύμνοι Ορφικοί, Λυκόφρων, Ησύχιος, Ιωάννης, Κασσιανή, Ευστάθιος Θεσσαλονίκης, …Δημοτικό Τραγούδι, Σολωμός, Καβάφης, Σεφέρης, Γκάτσος, Μάρκος Βαμβακάρης.
Θέλουν ν’ ακούσουν οι Κριτές, ότι κράτησα την πατρίδα μου, χιλιάδες χρόνια τώρα, γιατί κράτησα την γλώσσα μου.
Μάρτυρες θα κληθούν, ο κούκκος και τ’ αηδόνι, οι άνεμοι της Αμοργού και τα Ιόνια κύματα, οι πνοές της Μαύρης Θάλασσας και τα Αλεξανδρινά θαλάσσια μύρα, οι Ηιόνες της Ιωνίας, η καμπάνα του εσπερινού, ο συριγμός του κυπαρισσιού, το ανεμοδαρμένο σάλεμα της οξιάς, το μουρμούρισμα του ρυακιού στην ρίζα του πλατάνου, η λύρα του Λοξία, ο ταμπουράς του Μαρκομπότσαρη και του Κατράκη η φωνή από του Διγενή τα Κάστρα.
Φάνητά μου, βοήθησέ με να μιλήσω εμπρός στο δικαστήριό σου την ελληνική και οι Κριτές να είναι καλόβολοι μαζύ μου. . .
Κωνσταντίνος Ιάσων, ο από Αλεξανδρείας…
