Στάθης Θ. Τσομίδης.
Όσο και αν τα τηλεοπτικά προγράμματα από την Παρασκευή το βράδυ, προσπαθούν να μαντέψουν τα «δραματικά» αποτελέσματα της απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Κορυφής, για την Κύπρο, σε συνδυασμό με τις επιπτώσεις του «κουρέματος» των τραπεζικών καταθέσεως στην Μεγαλόνησο, η ελληνική κοινωνία διάγει τον δικό τριήμερο εορτασμό της τελευταίας Απόκριας και την αρχή της νηστείας.
Βέβαια παρατηρήθηκαν σχετική κινητοποίηση και στα αεροδρόμια προς την Μεγαλόνησο, από τους μεγαλοκαταθέτες Έλληνες που έκρυψαν την αγωνία τους, συνδυάζοντας την εναγώνια κάθοδό τους στο νησί, με δήθεν επίσκεψη αναψυχής λόγο τριημέρου.
Όμως η πραγματικότητα, δεν εξέπληξε σχεδόν κανένα, όσο κι αν προσπάθησαν κάποιοι με δραματικούς τόνους να εμφανίσουν ως κεραυνό εν αιθρία, την απόφαση της ευρωπαϊκής διάσκεψης κορυφής.
Το ότι ο νέος Πρόεδρος της Κύπρου δεσμεύτηκε προεκλογικά περί του αντιθέτου, από αυτό που τώρα εισηγείται, μάλλον ως προσωπική του απογοήτευση πρέπει να θεωρηθεί , αν όχι σε βαριά πολιτική αμέλεια , αν θυμηθούμε και τα δάκρυα του Χριστόφια στην τελευταία πριν την παραίτησή του, επίσκεψη στις Βρυξέλες.
Γιατί τα μηνύματα για την Κύπρο ήταν ορατά, από το προηγούμενο καλοκαίρι, όταν η τότε σύνοδος κορυφής, αποφάσιζε τον συντονισμό των κεντρικών τραπεζών, την ανάληψη πρωταρχικού ρόλου από την ευρωπαϊκή τράπεζα και κυρίως διατύπωνε την άποψη ότι πρέπει η Ευρώπη να προφυλαχθεί από τα κερδοσκοπικά και «μαύρα κεφάλαια».
Κανείς δεν δικαιούται να λέει ότι δεν ήξερε. Κανείς δεν μπορεί να κλαίει μπροστά στο χυμένο γάλα που λένε και οι Άγγλοι. Όσο καλά γνώριζαν οι ευρωπαίοι εταίροι τις υπηρεσίες που παρέχει η Κυπριακή Δημοκρατία στο ξέπλυμα μαύρου χρήματος, άλλο τόσο και κάθε Κύπριος Καταθέτης, ή ξένος γνώριζε ότι τοποθετεί τα χρήματά του σε «ένα φορολογικό παράδεισο» που ποτέ κανείς δεν θα του έθετε ενοχλητικές ερωτήσεις του τύπου «πόθεν έσχες» κ.λ.π. Βέβαια αυτή η δραστηριότητα, σε συνδυασμό με την δράση σε εξωχώριες εταιρίες που κατά κόρον υπάρχουν στη Μεγαλόνησο, ήταν τα δύο στοιχεία, οι δύο πυλώνες, στις οποίες στηρίχθηκε η άνθιση της καταστραμμένης από την εισβολή, κυπριακής οικονομίας.
Η ίδια η ενωμένη Ευρώπη, όταν δεχόταν, την δεκαετία του 2000 ως πλήρες μέλος την Κυπριακή Δημοκρατία, επ ουδενί , δεν έθεσε ως θέμα την «λεύκανση» του τραπεζικού συστήματος της χώρας. Αντίθετα έθεσε τότε ως θέμα, δια του σχεδίου Ανάν, την πολιτική ενοποίηση της διχοτόμησης, και την ουσιαστική εξαφάνιση της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Τότε όμως οι Κύπριοι παρά τις πιέσεις και τις απειλές που δέχθηκαν από τους πολιτικούς της Ελλάδας, και όχι μόνον, επέστρεψαν την πρόκληση, με ένα υπερήφανο ΟΧΙ, και με αιχμή του δόρατος τον αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο. Όμως ούτε και τότε μπορούσαν να διανοηθούν ότι η Ευρώπη, που ευνοούσε το ξέπλυμα και δικών της «μαύρων» κεφαλαίων θα έφτανε στο σημείο να θυσιάσει τόσα πολλά χάριν της κοινής ευρωπαϊκής πορείας.
Έτσι φτάσαμε στην απόφαση της Παρασκευής, που ναι μεν είναι «πρωτοφανής», αλλά όχι ανεξήγητη. Πρωτοφανής, γιατί πλέον η κεντρική ευρωπαϊκή τράπεζα, έχει αποκτήσει μηχανισμό στήριξης, έχει τα μέσα και την πολιτική δύναμη, που της την έδωσαν τα κράτη μέλη από το καλοκαίρι, να προτείνει λύσεις που μπορεί και να θίγουν μια μερίδα ευρωπαίων πολιτών χάριν της σωτηρίας των υπολοίπων. Και αυτό το τελευταίο δεν αποτελεί τιμωρία.
Αποτελεί συνέπεια σε όσα διακήρυξαν το καλοκαίρι και οι Κύπριοι πολιτικοί. Ότι την «χασούρα» από τραπεζικά, χρηματιστηριακά παιχνίδια θα την πληρώνουν και όσοι έπαιξαν με αυτά. Αυτό το τελευταίο έπρεπε να το γνωρίζουν και ίσως το γνωρίζουν πολύ καλά και οι καταθέτες των κυπριακών τραπεζών.
Βέβαια, αν το αναλύσουμε ακόμη πιο ψυχρά, η συμμετοχή στη «χασούρα», σε συνδυασμό με την προσφερόμενη ρευστότητα, είναι ελάχιστη, αν συγκριθεί μάλιστα με το ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης. Άλλο είναι να χάνεις έστω και 10% των καταθέσεών σου και άλλο να πληρώνεις έκτακτη εισφορά, χαράτσι, αυξημένους φόρους, και κάθε φορά να τρέμεις όταν κάνει την εμφάνισή της η ελεγκτική τρόικα, και ξέρεις ότι δεν έχεις κάνει τίποτα από αυτά που έχεις υποσχεθεί, γιατί δεν μπορείς να τα κάνεις επειδή φοβάσαι το πολιτικό κόστος, και τους βολεμένους, από εσένα , διορισμένους πολιτικούς φίλους σου που αναγκάζεσαι να απολύσεις.
Όμως η απόφαση αυτή για την Κύπρο, έχει δύο προϋποθέσεις.
Η μία, και ίσως η πιο δύσκολη είναι η υπερψήφισή της από την Βουλή. Και η δεύτερη από την αντίδραση της Ρωσίας που έχει , δια μέσου των πολιτών της, μερικά δισεκατομμύρια ευρώ, τοποθετημένα στο τραπεζικό σύστημα της Κύπρου.
Νομίζω ότι οι Κύπριοι Βουλευτές, δεν θα τολμήσουν να ρισκάρουν, όπως για το θέμα του σχεδίου Ανάν, το οικονομικό μέλλον της Μεγαλονήσου. Δεν γνωρίζουμε βέβαια τι πιέσεις δέχονται από τους ψηφοφόρους, καταθέτες τους. Γι΄αυτό και να έχει βάση, το σενάριο που κυκλοφορεί, ότι προσανατολίζονται προς την Ρωσία, για να δανειστούν από εκεί με αντάλλαγμα την μη υπαγωγή τους στον μηχανισμό στήριξης των Βρυξελλών.
Αν επικρατήσει αυτή η άποψη, τότε βρισκόμαστε στην ακόμη μεγαλύτερη κρίση, για το νόμισμα του ευρώ. Αφού κράτος μέλος , θα είναι η πρώτη φορά, που θα αγνοήσει την κοινή προσπάθεια και θα καταφύγει για την διάσωσή του εκτός μηχανισμών της ευρωπαϊκής κοινότητας. Προαναγγέλλοντας ταυτόχρονα, και την λήξη του κοινού νομίσματος, και της κοινής οικονομικής πολιτικής, που τόσο πασχίζουν οι κεντροευρωπαίοι να επιβάλλουν.
Αν παραμείνουν εντός της κοινοτικής επιλογής ανοίγει η πόρτα για την φορολόγηση των ρωσικών κεφαλαίων, και όχι μόνον που επί χρόνια έπαιξαν και κέρδισαν στις πλάτες των ευρωπαίων. Βέβαια στο μεσοδιάστημα κάποιοι θα έχουν χάσει τις «οικονομίες μιας ζωής» όπως δακρύβρεχτα αναφέρουν τα κανάλια. Μόνον που και αυτοί ήξεραν, αλλά δεν ήθελαν να μάθουν.
ΣΤΑΘΗΣ Θ. ΤΣΟΜΙΔΗΣ
Δικηγόρος
ΥΓ. Ιδιαίτερο ρόλο θα παίξει και η στάση των Κυπρίων εφοπλιστών στο Σίτι του Λονδίνου, που μέχρι τώρα δεν έχουν αντιδράσει, ίσως γιατί και αυτοί βρίσκονται στην νιρβάνα του ταραμά και του χαλβά, ή γιατί τελικά τους συμφέρει η εξέλιξη, αφού ξαφνικά βρέθηκαν στην ίδια μοίρα με κάθε τυχάρπαστο Ρώσο γκάνστερ και μαφιόζο που όμως έχει πολλαπλάσιες καταθέσεις από αυτόν στον Κύπρο.
ΣΘΤ
