η πρώτη γυναίκα που κάθησε στο ανδροκρατούμενο πάλκο, μία απο τις σημαντικότερες ερμηνεύτριες του λαϊκού τραγουδιού,με έντονες επιρροές του ρεμπέτικου τραγουδιού,φωνή ανυπέρβλητης δυναμικής και αναγνωρίσιμα στοιχεία υποκριτικής τέχνης, μας έδωσε μοναδικές ερμηνείες που την τοποθετούν αναμφίβολα στο Πάνθεο των μεγαλύτερων φωνών στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού, πέθανε σαν σήμερα το 1997-27 Αυγούστου, φτωχή και μόνη.
«Της Ελλάδος τα παιδιά .. ¨» όπως η Μπέλλου ακόμα και μετά θανάτων ,κάνουν τρελές πώλησης ως και στην μακρινή χώρα την Ιαπωνία . Από το ’41 ως το ’76 τραγούδησε αδιάκοπα όλους σχεδόν τους λαϊκούς συνθέτες.. Ξεχωριστή ιστορία έγραψε μαζί με Τσιτσάνη – Παπαϊωάννου, στην Καισαριανή, στο «Σκοπευτήριο» και στο «Χάραμα», για 10 χρόνια, Έδωσε δεκάδες συναυλίες σε πολιτιστικές εκδηλώσεις. .Βοήθησε πολλούς νέους συναδέλφους της να σταθούν στο τραγούδι.
