Mια «Βουλή» για φοιτητές
Το πρώτο Συνέδριο-προσομοίωση από φοιτητές, διεξάγεται την 1 με 4 Μαρτίου 2013 και θα διεξαχθεί στη Νομική Σχολή της Θεσσαλονίκης.
Οι κοινοβουλευτικοί θεσμοί δεν περνούν και τις καλύτερες τους μέρες όσον αφορά την αποδοχή τους από τους πολίτες. Έτσι η ιδέα μιας προσομοίωσης του κοινοβουλευτικού έργου από φοιτητές θα μπορούσε να θεωρηθεί στη συγκεκριμένη συγκυρία έως και προβοκατόρικη.
Ο Μιχάλης Νταγγίνης, ένας από τους δύο φοιτητές της Νομικής του ΑΠΘ που βρίσκεται πίσω από την ιδέα του «Μοντέλου Βουλής» δεν το βλέπει έτσι.
«Ζούμε σε μια περίοδο που οι περισσότεροι άνθρωποι αλλά και πολιτικοί όταν διαφωνούν μεταξύ τους, αδυνατούν να ανταλλάξουν επιχειρήματα. Ήταν ακριβώς αυτή τη στιγμή που …
…..θεωρούμε πως είναι σημαντικό στο να εκπαιδευτούν άνθρωποι στο να αναπτύσσουν τα επιχειρήματα τους και να δείξουμε πως παρά τα όποια προβλήματα του – που κατά τη γνώμη μου τη συγκεκριμένη στιγμή αντανακλούν τα προβλήματα όλου του πολιτικού μας συστήματος – ο κοινοβουλευτισμός έχει σημαντικά πλεονεκτήματα».
Οι υπεύθυνοι του «Μοντέλου Βουλής» που θα διεξαχθεί από τις 1 έως τις 4 Μαρτίου στη Θεσσαλονίκη συγκέντρωσαν περίπου 700 βιογραφικά από προπτυχιακούς, μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς φοιτητές οι οποίοι ενδιαφέρονταν για τις 200 θέσεις που περιλαμβάνουν την κυβέρνηση, 160 βουλευτές, αλλά ακόμα και θέσεις δημοσιογράφων και υπαλλήλων της Βουλής.
Και ενώ οι διαδικασίες και ο κανονισμός της Βουλής αποτελεί τον μπούσουλα βάσει του οποίου θα λειτουργήσει το «Μοντέλο Βουλής» υπάρχει μια σημαντική διαφοροποίηση.
«Στη δική μας “βουλή” συμμετέχουν τέσσερα κόμματα, τα οποία απαριθμούν 40 βουλευτές το καθένα. Ένα συντηρητικό/ εθνικιστικό, ένα φιλελεύθερο, ένα σοσιαλδημοκρατικό και ένα αριστερό.
Όλα τα κόμματα είναι ισοδύναμα, επομένως για να νομοθετήσει η κυβέρνηση χρειάζεται να υποστηρίξουν ένα νομοσχέδιο της τουλάχιστον 81 βουλευτές, αριθμός μεγαλύτερος από την κοινοβουλευτική δύναμη δύο κομμάτων» εξηγεί ο Μιχάλης Νταγγίνης.
«Αυτό έγινε προκειμένου οι ” υπουργοί” που θα ετοιμάζουν τα νομοσχέδια να επιδιώκουν την διακομματική αποδοχή τους, ώστε να ψηφιστούν. Το ίδιο πρέπει να έχουν στο μυαλό τους και όσοι από τους “βουλευτές θα επιδιώξουν να πείσουν τους συναδέλφους τους. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα παιχνίδι ρόλων, όπου βασικό ρόλο παίζει η ικανότητα του κάθε συμμετέχοντα να υπερασπίζεται τα επιχειρήματα του.
Αντίστοιχες προσομοιώσεις έχουν γίνει στο παρελθόν στη χώρα μας, όμως αφορούσαν ζητήματα που απασχολούν τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών. Εδώ είναι προφανές πως τα ζητήματα που θα συζητηθούν αφορούν την ελληνική πραγματικότητα».
Οι 200 άνθρωποι που θα στελεχώσουν αυτή την «βουλή» δεν επιλέχθηκαν ούτε με ψηφοφορία, ούτε με κλήρωση, παρά βάσει των βιογραφικών τους.
«Η ψηφοφορία δεν θα είχε νόημα αφού οι υποψήφιοι δεν γνωρίζονταν μεταξύ τους. Η κλήρωση θα δημιουργούσε αδικίες. Θεωρούμε πως τα κριτήρια που επιλέξαμε είναι όσο πιο αντικειμενικά γίνεται. Απλά φροντίσαμε στην δική μας “Bουλή” να εκπροσωπούνται όσο το δυνατόν γίνεται περισσότερες περιοχές της χώρας, αλλά και φοιτητές από σχολές διαφορετικών επιστημονικών τομέων», λέει ο Μιχάλης Νταγγίνης.
Σε γενικές γραμμές όσοι άκουσαν την ιδέα του Μοντέλου Βουλής είχαν καλά λόγια να πουν για την πρωτοβουλία των φοιτητών από τη Θεσσαλονίκη. «Υπήρχαν βέβαια και κάποιοι που εμφανίστηκαν σκεπτικιστές» λέει ο Μιχάλης Νταγγίνης. «Θεωρούσαν πως η πολιτική δραστηριότητα δεν εξαντλείται στην κοινοβουλευτική διαδικασία. Εμείς δεν υποστηρίζουμε αυτό, κάθε άλλο.
Εννοείται πως πολιτική δραστηριότητα δεν σημαίνει απλά Βουλή. Άλλωστε ένας από του στόχους της προσομοίωσης είναι ακριβώς να ενεργοποιήσει όσους συμμετέχουν ή την παρακολουθήσουν ώστε να αποκτήσουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον και συμμετοχή στην πολιτική σε καθημερινό επίπεδο».
ΒΗΜΑ
