οι δισκογραφίες των καλλιτεχνών. Όπως πωλούνται τα αγγουράκια σε τιμή προσφοράς στις λαϊκές, έτσι ακριβώς κατάντησαν τα πνευματικά δικαιώματα, με πλουσιότερους τους αλλοδαπούς, σε κάθε γωνιά της Ελλάδος να πουλούν την πειρατική πραμάτεια τους, 3 CD για 5 Ευρώ. Μάλιστα έχουν φτιάξει και επιλογές με τα πρώτα σουξέ της εποχής και γίνονται ανάρπαστα.
Κανείς δεν τους ενοχλεί, κανείς δεν τους κυνηγά. Έγιναν καθεστώς, νόμιμα κινητά καταστήματα.
Αν τυχόν δεν υπάρχει κάποιο CD που θέλει ο πελάτης, κατόπιν παραγγελίας σε 5 λεπτά θα το έχει με ότι κομμάτια θέλει. Το ένα CD είτε είναι από έναν καλλιτέχνη, είτε είναι επιλογές τραγουδιών στοιχίζει 6 Ευρώ. Αν πάρεις όμως 3 τεμάχια τότε στοιχίζει μόνο 5 Ευρώπουλα, δηλαδή κάπου 1,66 Ευρώ βγαίνει το ένα.
Για τέτοια φτήνια μιλάμε, αν συγκρίνουμε ένα γλειφιτζούρι σε σχήμα μήλου που έχει 1,50 Ευρώ και το ψητό καλαμπόκι 2 Ευρώ, ε΄ ? τότε μιλάμε για πολύ ξεφτίλα.
Με τέτοιες τιμές στα CD, γιατί να πάει κάποιος σε δισκοπωλείο να σκάσει 15 Ευρώ;; Το ίδιο CD το αγοράζει με 1.66 Ευρώ. Μόνο αν είναι κορόϊδο.
Η παρανομία φέτος βασιλεύει στις παραλίες. Τα πάντα είναι αφορολόγητα. Από ξαπλώστρες, μικροπράγματα, μέχρι και τα CD αγοράζουν, όλα χωρίς αποδείξεις.
Την ίδια ώρα το κράτος προσπαθεί να γεμίσει τα ταμεία που είναι ταπί και ψύχραιμα, και όπως φαίνεται έτσι θα παραμείνουν, αφού τιμολόγια και αποδείξεις δεν κυκλοφορούν, δεν επιβάλλονται από κανέναν. Μια μπανάνα τόσο ώριμη που κοντεύει να σαπίσει. Για τέτοια ανεξέλεγκτη κατάσταση μιλάμε.
Κατά τα άλλα ο φουκαράς που δεν έχει, γι΄ αυτό δεν πλήρωσε την ασφάλεια του, πάει μέσα με χειροπέδες στην στενή, μέχρι να ξοφλήσει το χρέος του, έστω και τα 200 Ευρώ που χρωστά, στα ταμεία του κράτους.
Ε΄ ?.εσύ?..δώσε μου 3 CD και δύο ξαπλώστρες !!!!!!
