Γράφει ο Στάθης Θ. Τσομίδης δικηγόρος
Ο Γιάννης Στουρνάρας, ο νέος Υπουργός Οικονομικών, θα έχει, σίγουρα, να διηγείται στα εγγόνια του μετά από πολλά χρόνια, την ημέρα της ορκωμοσίας του ως νέος Υπουργός Οικονομικών της πτωχευμένης Ελλάδας.
Δεν είναι τόσο η λαμπρότητα της τελετής, ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας, και του βαρύτατα ασθενούς Πρωθυπουργού Α. Σαμαρά, όσο το κοντράστ των συναισθημάτων και των εικόνων που έζησε.
Από την μια πλευρά η συναίσθηση της ευθύνης του καθήκοντος απέναντι στην πατρίδα, την ιστορία, αλλά και την επιστημονική του επάρκεια ως « άνθρωπος της επιστήμης και της αγοράς».
Και από την άλλη τα τραγικά γεγονότα τόσο σε επίπεδο καθημερινής οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής, και οι αφόρητες πιέσεις από την πλευρά των δανειστών, συνεταίρων μας, στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Είναι σίγουρο, ότι όσο ανέμενε την επιστροφή της αντιπροσωπείας μας , υπό τον Κάρολο Παπούλια, από την σύνοδο κορυφής, ότι ξεκοκάλιζε τον διεθνή τύπο, ενώ τα «μεμο» από το υπουργείο οικονομικών, έφταναν στο γραφείο του χωρίς σταματημό. Και ήταν όλα από τραγικά έως απογοητευτικά. Το χειρότερό όμως, ήταν η καταφανέστατη ήττα που υποστήκαμε ως χώρα, όταν η Ένωση δέχθηκε να ανακεφαλοποιήσει τις Ιταλικές και Ισπανικές Τράπεζες, ενώ εμάς μας έδειξε και πάλι τον δρόμο του μνημονίου, με ένα κερασάκι 50 δις Ευρώ.
Η τραγική αυτή εξέλιξη, που πρέπει νομικά πλέον να ερευνηθεί από την χώρα μας, και να προσβληθεί στο ευρωπαϊκό δικαστήριο, αφού παραβιάζει τις δύο βασικές της αρχές. Την αρχή της αλληλεγγύης και την αρχή του ευρωπαϊκού κεκτημένου, επιβάρυνε και τον ίδιο , αλλά και τον πρωθυπουργό που ανέγνωσε τις προγραμματισμένες για την Παρασκευή προγραμματικές δηλώσεις του, ενώπιον της ολομέλειας της Βουλής.
Το κείμενο του Πρωθυπουργού, ήταν προϊόν ενός συμβιβασμού των κυβερνητικών εταίρων, της εταιρίας των προθύμων, που κατέληξαν μετά από πολύωρες διασκέψεις. Ο κ. Σαμαράς, ανέγνωσε το κείμενο και προσπάθησε να εμπνεύσει, ότι υπάρχει μέλλον. Δυστυχώς όμως για τον ίδιο και τον κυβερνητικό συνασπισμό, ούτε μια λέξη δεν μπορούσε να εκστομίσει για την περίφημη «αναδιαπραγμάτευση», ούτε βέβαια για την ελπίδα που αυτομάτως θα γεννιόταν με την ανάληψη της εξουσίας από μέρους του, άρα και την αποδοχή των οικονομικών του απόψεων , κυρίως των συνεργατών του, από τον σκληρό προτεσταντικό, νεοφιλελεύθερο, πυρήνα της Ένωσης.
Αντίθετα άκουσε την δήλωση του Σόιμπλε, ότι και αυτός μέχρι να πεθάνει δεν θα επιτρέψει την έκδοση του ευρωομολόγου. Από την άλλη πλευρά, στο εσωτερικό, τώρα για πρώτη φορά διαπίστωσε ότι το κράτος που αυτός και η παράταξή του δημιούργησε, με την συνενοχή των έτερων συνεργατών του στην κυβέρνηση (ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ) , είναι ότι πιο τριτοκοσμικό, αντιαναπτυξιακό, και απαρχαιωμένο κυκλοφορεί όχι στην Ευρώπη αλλά στον κόσμο. Ναι τώρα πρέπει ο κ. Σαμαράς να κατάλαβε ότι η Ελλάδα, είναι το μόνο Σταλινικό κράτος που υπάρχει στον κόσμο, εκτός ίσως της Βόρειας Κορέας, όπου οι καθημερινές αυτοκτονίες δεν ανακοινώνονται όπως εδώ. Γιατί εδώ, ακόμη, υπάρχει ελευθεροτυπία, ενώ εκεί αυτό το εμπόδιο έχει προ καιρού υπερπηδηθεί.
Ο Πρωθυπουργός μίλησε για τους χαμηλοσυνταξιούχους, μίλησε για αποκρατικοποιήσεις, για αποκατάσταση του κράτους, της έννομης τάξης, για το κοινωνικό κράτος που δεν υπάρχει και πρέπει πάλι να γίνει από την αρχή. Ήταν μια τέλεια έκθεση ιδεών, αντίστοιχη του αποφοίτου του Αμερικανικού Πανεπιστημίου που την έγραψε μόνος του και την εκφώνησε όχι με τόσο πάθος, αλλά με ζήλο να αποδείξει ότι αυτά που έλεγε προεκλογικά θα γίνουν.
Όμως φως στο τούνελ δεν υπάρχει. Καθρεφτάκια, και κοχύλια για τους ιθαγενείς ( συγνώμη πολίτες ήθελα να πω ), δεν περισσεύουν. Τι μένει λοιπόν για να εφαρμόσουμε το κυβερνητικό έργο του κ. Σαμαρά. Μα τι άλλο από το παλαιό λαϊκό άσμα «πωλείται όπως είναι επιπλωμένο με χιλιάδες αναμνήσεις φορτωμένο…».
Την αναμενόμενη αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ, ανέλαβε να απαντήσει ο λεξηπλάστης, αστείρευτος, δεινός ρήτορας, για κάποιους και λαοπλάνος, κ. Βενιζέλος. Ο κ. Τσίπρας, ανάφερε αυτό που ο μέχρι χθες πρόεδρος του φορέα εκποίησης της δημόσιας περιουσίας καθηγητής Κουκιάδης, είχε πεί , μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά του. Ότι ,δηλαδή , οι συνθήκες για πώληση στην παγκόσμια αγορά δεν είναι καλές, και ότι οι τιμές πώλησης είναι πεσμένες. Σημειώνω , ότι ο καθηγητής Κουκιάδης, διορίστηκε από την συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ_ ΝΔ και ήταν ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ στο πρόσφατο παρελθόν.
Όμως ο Βαγγέλης Βενιζέλος, που μόνον κοντή μνήμη δεν έχει, πέρασε ως οδοστρωτήρας στην επίθεση κατά του ΣΥΡΙΖΑ, που τόλμησε να επαναλάβει τα ίδια με τον κ. Κουκιάδη, προσθέτοντας, το για τους νομικούς αυταπόδεικτο, ότι όσοι βάλουν την υπογραφή τους, αυτεπαγγέλτως ,μάλιστα, θα πάνε κατηγορούμενοι, και σίγουρα θα καταδικαστούν. Η σιγουριά της καταδίκης, δεν προέρχεται βέβαια από την ιδεολογική ταύτιση μου, αλλά από το αυταπόδεικτό.
Και ο τελευταίος μπακάλης στο πιο απομακρυσμένο χωριό της επικράτειας, ξέρει την βασική αρχή του εμπορίου. Πρώτα πουλάει τα παλαιά προϊόντα, μετά τα ελαφρώς μεταχειρισμένα και στο τέλος τα καλύτερα. Για να τα κάνει αυτά όμως, «ο γερολαδάς», έχει υποσυνείδητα δεχθεί ότι το μαγαζί πρέπει να σωθεί. Και για να σωθεί κάνει «πονηρές» κινήσεις. Κάνει εκπτώσεις, απολύει τον υπάλληλο και παίρνει τον γιό και την ¨ψυχοκόρη» του, ίσως και φιλενάδα του. Στα δύσκολα κατεβάζει την «Κυρά» που πάντα κάθεται στο ταμείο, δείγμα ότι οι γυναίκες είναι πιο τσιγκούνες και άρα δεν θα χαθεί ή δεν θα χαριστεί ούτε ένα ευρώ και η λίστα με τα χρωστούμενα θα πάψει να υπάρχει, διώχνει τον τοκογλύφο. Τέλος ο μπακάλης μας, την Κυριακή θα βγεί με το γαμπριάτικο κουστούμι στην πλατεία για να διαψεύσει ότι πτωχεύει και θα πάει να πιεί και από μια πορτοκαλάδα, όλη η οικογένεια, ακόμη και η ζαβή η κόρη.
Αυτά κάνει ο τελευταίος μπακάλης στην Ελλάδα, και όχι βέβαια τα «γκόλντν μποί» του Κολωνακίου. Αυτοί ξεκινάνε από τα μπουζούκια, βάζουν το ταμείο ανάμεσα στα σκέλια της πιο άφωνης δευτεροκλασάτης τραγουδιάρας της Εθνικής Αθηνών- Κορίνθου, και αντί να προβάλλουν ιδέες ξημεροβραδιάζονται βλέποντας διαγράμματα που εν πολλοίς δεν καταλαβαίνουν. Όταν δεν μπορούν να βρουν λύση, πράγμα που τώρα τελευταία στην χώρα μας συμβαίνει καθημερινά, προτείνουν γενικό ξεπούλημα, απολύσεις, περικοπές, φόρους και ότι άλλο εύκολο. Για να προλάβουν να σώσουν την Ελλάδα, αλλά και το νέο σχήμα που ανέβηκε στην Εθνική Αθηνών- Λαμίας. Το σύνθημά τους είναι, ήταν και θα είναι « Το αφεντικό τρελάθηκε και τα πουλάει τζάμπα». Τόσο απλά , τόσο εύκολα, τόσο γενναία.
Θα μπορούσα να τελειώσω εδώ το σημείωμά μου, και να μην εμπλακώ σε διατύπωση θέσεων οικονομικών, άλλωστε δεν είμαι ειδικός. Πρέπει όμως, πολικά πάντα μιλώντας, να καταγράφω για ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ, ΔΥΟ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΜΕ ΑΞΙΑ.
Επιτρέψτε μου να πω ότι τα όποια οικονομικά τα έμαθα στην Πάντειο, με καθηγητές τον Σάκη Καράγιωργα, τον Σταύρο Θεοφανίδη, τον Νίκο Πετριαλιά και τον Κώστα Σημίτη(εμπορικό δίκαιο) . Δεν πήγα για οικονομικά στο εξωτερικό. Και όταν ο αείμνηστος Σάκης Καράγιωργας μας δίδασκε δημόσια οικονομικά, με την βαριά φωνή , στην αργκό, ξέροντας ότι είμαι με τον Γ. Ζίγδη, στράφηκε στο ακροατήριο και μου είπε. «Ρε συ ο μπάρμπα- Γιάννης κατάλαβε μόνον από το πολιτικό προσωπικό ότι η Α.Τ.Α. είναι η καταστροφή του Έλληνα. Πες του χαιρετίσματα…». Τότε είχε δοθεί η ΑΤΑ και όλοι , πλην Ζίγδη, πανηγύριζαν και υμνούσαν τον Παπανδρέου , τον «Τσοβόλα δώστα όλα» και τον «ξενόφερτο» Αρσένη. Και όταν το θαύμα έληξε, γιατί είναι γνωστό ότι στην Ελλάδα τα θαύματα διαρκούν τρεις μέρες, ο Παπανδρέου έφερε «τον λογιστή» (Σημίτη ) να σώσει το καράβι.
Έτσι είναι η ζωή. Αυτούς που βρίζουμε, σ΄ αυτούς πάμε για να μας σώσουν. Και ο νέος υπουργός οικονομικών είναι πνευματικό παιδί του Κώστα Σημίτη, όπως ο Γ. Φλωρίδης, ο Αλέκος Παπαδόπουλος, ο Ράπανος, ο Ζανιάς,ο Χαρδούβελος… και όλοι όσοι βάζουν τώρα πάλι πλάτη για να σώσουν την χώρα. Είναι άδικο για τους ίδιους που έχουν πρωθυπουργό, και κυβερνητικό συνέταιρο την Δεξιά, αλλά γι΄ αυτά ευθύνεται τόσο ο Γ. Παπανδρέου, όσο και ο Β. Βενιζέλος που δεν θέλησε να εκφράσει την σύγχρονη ριζοσπαστικοποίηση της κοινωνίας, αλλά προτίμησε την ζεστή αγκαλιά του κ. Κουβέλη.
Η ιστορία θα κρίνει την επιλογή του. Ελπίζουμε να υπάρχουμε ως κράτος, αλλά και ως άτομα για να δούμε το τέλος. Αν δεν έχει «χέπι- εντ», τότε οι πολιτικοί και οικονομικοί αναλυτές θα διδάσκουν την περίπτωση της πτώχευσης της Ελλάδος, ως παράδειγμα της γνωστής ρήση «αφήστε δύο καθηγητές να κυβερνήσουν και τότε να είστε σίγουροι ότι η μάχη θα χαθεί».
ΥΓ. Ελπίζω ειλικρινά ο κ. Στουρνάρας να αντέξει τις πιέσεις, άλλωστε είναι υγιεινιστής και νηφάλιος ως χαρακτήρας.
