Γράφει ο Στάθης Θ. Τσομίδης Δικηγόρος
Κ. Κασιδιάρη,
Δυστυχώς για σας, δεν γνωριζόμαστε, ούτε κατ΄ όψη. Και έτσι “αναγκάζομαι”, δημόσια να σας απευθύνω τον λόγο, κάτι που σίγουρα θα απέφευγα αν σας γνώριζα. Βέβαια, η γνωριμία μας, αντικειμενικά δεν θα μπορούσε να γίνει, αφού εσείς κα εγώ δεν συχνάζουμε στα ίδια μέρη. Πολύ περισσότερο δεν ταιριάζουν οι ώρες μας. Απ΄ ότι έμαθα, μετά το επεισόδιο του ΑΝΤ1, εσείς συνηθίζετε να κυκλοφορείτε, την νύχτα, στις πλατείες της Αθήνας. Όλως τυχαία σ΄ αυτές τις πλατείες που συγκεντρώνονται μετανάστες, “παράνομοι”, όπως λέτε, πόρνες, και ναρκομανείς, ετερόφυλοι και ομόφυλοι.
Η δράση σας, είναι εξόχως εθνική. Σίγουρα είστε υπερήφανος για την καταγωγή σας, όπως και εγώ. Όχι γιατί γεννήθηκα, Έλληνας, Πόντιος, και Ευρωπαίος, αλλά θέλω να πιστεύω, γιατί μετέχω της Ελληνικής παιδείας, κατά τον Ισοκράτη, που σίγουρα έχετε, όχι απλώς ξεφυλλίσει, αλλά εμβριθώς μελετήσει.
Μόνο που η κατανόηση της μελέτης, των ίδιων κειμένων, διαχρονικών, και τελικά πανανθρώπινων, είναι και η πεμπτουσία της γνώσης, και του πολιτισμού. Αυτό δυστυχώς για σας, μας δίδαξαν οι αρχαίοι πρόγονοι μας. Πολύ πρακτικά, και πολύ συγκεκριμένα. Αυτοί μας έμαθαν να πιστεύουμε στον άγνωστο θεό, και του έστησαν βωμό, και αυτοί ανέδειξαν τον “Ξένιο Δία”, για να δηλώσουν την αγάπη και τον σεβασμό τους στους “ξένους” τους “απάτριδες” της εποχής τους που ήταν, μάλιστα, πολλοί περισσότεροι από σήμερα λόγω κυρίως πολιτικών επιλογών της εποχής.
Όμως και η Ορθόδοξη πίστη μας, πρέπει να σας έχει προβληματίσει, ιδιαίτερα κατά την μελέτη σας. Το γνωστό “…ουκ εστίν δούλος…..ου πένης….ου εθνικός…ου δούλος..”, είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της ορθόδοξης πίστης μας. Άλλωστε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ Βαρθολομαίος, στην πνευματική δικαιοδοσία Του οποίου υπάγομαι, όπως και εσείς, διακηρύττει με τις πράξεις Του και με τα έργα Του, την “παγκόσμια αγάπη” στον πλησίον, τον δοκιμαζόμενο, την πόρνη, τελικά τον “ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ”.
Θέλω να πιστεύω, επίσης, ότι η μητέρα σας, υπήρξε απέναντι σας, τόσο στοργική, όπως και η δική μου, όπως κάθε μάνα προς το παιδί της, και ιδιαίτερα απέναντι στο γιό της. Δεν γνωρίζω αν έχετε αδέλφια και ίσως αδελφή. Σίγουρα όμως αν έχετε, κάτι που εγώ στερούμαι και το καταλαβαίνω στις δύσκολες προσωπικές μου στιγμές, δεν θα δεχόσασταν να συμπεριφερθούν κάποιοι, όσο επώνυμοι και αν ήταν, όσο “αγανακτισμένοι” κι αν δήλωναν, με τον τρόπο που εσείς συμπεριφερθήκατε σε δύο γυναίκες, βουλευτίνες. Δεν θέλω να σας σκοτίσω με παραδείγματα, της κοινής παιδείας μας, που με πάθος υπερασπίζεστε, αλλά δεν μπορώ να μην θυμηθώ, ότι η γυναικεία παρουσία εξιδανικεύεται στο πρόσωπο της Παναγίας μας, αλλά και στο πρόσωπο της Εύας Μπράουν, επιστήθιας φίλης του ιδεολογικού σας μέντορος.
Και, επιτρέψτε με τώρα, που μου δώσατε την ευκαιρία να “συνομιλήσω” μαζί σας, γιατί τώρα επιλέξατε να βγείτε από το σκοτάδι, να σας πω δυο – τρεις σκέψεις μου για την πολιτική σας δράση.
Κ. Κασιδιάρη,
Γνωρίζω πολύ καλά ότι απορρίπτετε την Δημοκρατία. Όχι γιατί αυτή δεν λειτουργεί σωστά όπως αναφέρουν τα έντυπα σας. Όχι γιατί ανέχεται τους ξένους, τους μη αρεστούς, τους μην πληρούντες τις προδιαγραφές της “φυλής”. Απορρίπτετε την Δημοκρατία, γιατί ζείτε στη Δημοκρατία… Αν δεν είχαμε την τύχη, εσείς και εγώ, να ζούμε στην Δημοκρατία σήμερα δεν θα “συνομιλούσαμε”.
Αν δεν είχαμε γεννηθεί στην περίοδο της Βαιμάρης, μπορεί και να μην ζούσαμε. Γιατί κανένας δεν μας εξασφαλίζει, ότι θα ανήκαμε στην Άρια Φυλή . Και εγώ για τη ποντιακή καταγωγή μου μπορεί να είμαι σίγουρος, για τέσσερεις γενιές, αλλά εσείς δεν γνωρίζω πόσο σίγουρος θα είστε, αν μάλιστα η καταγωγή σας, έλκεται από την Κεντρική πολύπαθη Ελλάδα ή την Πελοπόννησο.
Είμαι σίγουρος ότι ίσως οι πρόγονοι σας, όπως άλλωστε και οι δικοί μου, πέραν της τέταρτης γενιάς, να είχαν κάνει κάποια παρασπονδία. Μια μακρινή γιαγιά μας, ένας “μουρντάρης” προπάππος μας μπορεί και να γλυκοφίλησε κάποια “ξένη”, να κοιμήθηκε με κάποια παρακατιανή για να εκτονώσει την αρρενωπότητα του, ή να υπενθυμίσει στις “τσούλες” της εποχής του ποιος είναι το “αρσενικό”.
Από την πλευρά μου, σας διαβεβαιώνων ότι τα βράδια κοιμάμαι ήσυχος, γι΄ αυτό τουλάχιστον το θέμα. Δεν με κατατρέχουν Ερινύες για τους προγόνους μου. Ελπίζω εσείς να κοιμάστε το ίδιο ήσυχα, διαφορετικά, σας λυπάμαι ως άνθρωπο με ανήχυσο ύπνο, όπου ο Μορφέας, δεν μπορεί να απελευθερώσει το καταπιεσμένο υποσυνείδητο, για να θυμηθούμε και τον παππού μας τον Πλάτωνα.
Επίσης, πρέπει να σας ομολογήσω, ότι δεν περίμενα από ένα “στέλεχος πρώτης γραμμής”, εκπρόσωπο τύπου, να χάσει την ψυχραιμία του έτσι εύκολα. Δείχνει όχι μόνο έλλειψη πολιτικής κουλτούρας, δείχνει περισσότερο γύμνια επιχειρημάτων, και κυρίως “προδοσία προς τον ηγέτη σας”. Ένας υπόδικος, σας εσάς, ακόμη και αν εκλεγείτε βουλευτής, πρέπει να παραιτηθείτε από την έδρα, υπέρ του δευτέρου, και να στερήσετε του ηγέτη σας, αλλά και του κοινοβουλίου, από τις υπηρεσίες σας τον πρώτο, αλλά και κυρίως, από το ζωντανό παράδειγμα περιφρόνησης της Δημοκρατίας, εντός του ναού του κοινοβουλίου. Για να θυμούνται οι σύγχρονοι, και να μαθαίνουν οι νεώτεροι.
Τέλος, θέλω να σας θίξω ένα θέμα πολύ κρίσιμο, κατά την γνώμη μου. Ξέρω ότι δεν πιστεύετε στην ελευθερία του τύπου. Το σύνθημα “Αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι” είμαι βέβαιος ότι σας συνοδεύει σε κάθε εύθυμη στιγμή σας. Ξέρω επίσης ότι πιστεύετε στην προπαγάνδα του Γκέμπελς και των άλλων θεωρητικών σας ινστρουχτόρων. Όμως, η εποχή μας έχει προοδεύσει. Η τεχνολογία έκανε θαύματα και τώρα η ελευθερία του τύπου, μπορεί να μην είναι κενή περιεχομένου, αλλά τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, και κυρίως το διαδίκτυο, δεν υπόκειται στον έλεγχο που εσείς θέλετε να εφαρμόσετε. Και για να σας το πω πολύ απλά “τα στόματα δεν μπορούν να κλείσουν”, όπως άλλωστε δεν έκλεισαν στην πλατεία Ταχίρ, δεν έκλεισαν στην πλατεία Πιον – Πενκ, και δεν θα κλείνουν σήμερα στην Συρία, ή στο θεοκρατικό Ιράν και το Πακιστάν. Πρέπει λοιπόν να εκσυγχρονιστείτε όσο πιο γρήγορα γίνεται. Άλλωστε ο αρχηγός σας, στις δημόσιες εμφανίσεις του, πριν από την “γκάφα ολκής” που κάνατε, προσπάθησε να είναι μειλίχιος, φιλικός και φιλολαϊκός. Όμως εσείς τον προδώσατε. Και γνωρίζετε καλύτερα από εμένα ότι σε αυτές τις περιπτώσεις μόνον η “γενναία αυτοκτονία” αποτελεί την λύση. Δεν περιμένω βέβαια να προβείτε στο απονενοημένο αυτό διάβημα, και δεν το εύχομαι βέβαια, αλλά σας το μεταφέρω ως ιστορικό δεδομένο του φασισμού, που υπηρετείτε.
Μην σας επηρεάζουν τα “χιλιάδες μπράβο” που ίσως δέχεστε στον ηλεκτρονικό σας ταχυδρομείο. Αυτοί που σας επαινούν για την πράξη σας, ουσιαστικά εύχονται από μέσα τους να μην τύχουν στο δρόμο σας. Γιατί δεν ξέρουν ποιος θα προκαλέσει την μνήμη σας, και πως αυτή θα εκδηλωθεί.
Σας εύχομαι, ολόψυχα, νηστεία, προσευχή, ομφαλοσκόπηση και καλή ψυχή όχι στη μεταθανάτια ζωή, αλλά στην επίγεια παρουσία σας.
ΥΓ. Δράττομαι της ευκαιρίας μετά από 30 χρόνια να σας ευχαριστήσω που την δεκαετία του 1980, με είχατε στα επίσημα έντυπα της οργάνωσης σας, ως “εθνικώς επικίνδυνο” άτομο, μαζί με άλλους φωτισμένους νέους της εποχής, όταν φέραμε για πρώτη φορά “στην καθαρή Ελλάδα” το παράρτημα της “SOS RASISMOS”.
