κι χαρές μιγάλες στου Κύρ(γ)ιου μας.
Σήμιρα κυρά μας η Παναγιά Σπάργανα για ναμα κι νιο(ν) κρατεί. Μι τα θυμιατούρια στα δάχτυλα Κι τουν Αγιους-Γιάννη παρακαλεί Δύνασι Αγιους Γιάννη, βρε, Πρόδρομι Να βαφτίσεις το να Θεό παιδί ...
Δίνουμι κι(α) πα(να)ραδίνουμι Κι έχου του καρτέρι μου στου πουρνό Για να ανέβου (αι)πάνου δτουν ουρανό Για να ρίξει ο γιος μου κατά τη γη Για ν αγιάσουν βρύσις κι τα νιρά .
Να καταπραύνουν τα είδουλα Τότες θα βαφτίσου Θεό παιδί.”
“..Επεφάνη η χάρις του Θεού η σωτήριος. . .”, είναι γραμμένο στις επιστολές του Αποστόλου Παύλου. Και πάλι “η χάρις και η αλήθεια δια Ιησού Χριστού εγένετο”, είναι γραμμένο στο Ευαγγέλιο του Ιωάννου.
Το νέο λοιπόν που κομίζει ο Ιησούς Χριστός στον κόσμο είναι η χάρις. Το χαροποιό μήνυμα του Ευαγγελίου, η ουσία και το βάθος του Χριστιανισμού είναι η χάρις.
Το ξεχωριστό γνώρισμα της Εκκλησίας και η διαφορά της από τη Συναγωγή είναι η χάρις. Ό,τι έχει η “καινή κτίσις”, που δεν υπάρχει στον παλαιό κόσμο, είναι η χάρις. Βασίλειο της χάριτος είναι η “Βασιλεία των ουρανών”.
Και η σημερινή μεγάλη γιορτή Θεοφάνεια ή Επιφάνεια, είναι η ημέρα, όπου επίσημα και πανηγυρικά, με την φανέρωση της Αγίας Τριάδος, έκαμε την είσοδό της στον κόσμο η θεία χάρις.
“Επεφάνης σήμερον τη οικουμένη και το φως σου, Κύριε, εσημειώθη εφ’ ημάς…”, ψάλλει η Εκκλησία.
