Ακούγαμε το όνομα Δημήτρης Λιθοξόου. Μάθαμε ότι είναι υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ότι είχε γράψει για τη «μειονότητα» σΑκούγαμε το όνομα Δημήτρης Λιθοξόου. Μάθαμε ότι είναι υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ότι είχε γράψει για τη «μειονότητα» στη Θράκη και αποφασίσαμε να δούμε το έργο του.
Ούτως ή άλλως πέφταμε επάνω του, αφού πολλοί αριστεροί επιστήμονες τον έχουν ως σημείο αναφοράς για τα θέματα που αφορούν στις μειονότητες. Για κάθε αριστερό συγγραφέα που σέβεται τον εαυτό του, είναι το must των βιβλιογραφικών αναφορών!
Έτσι, αποφασίσαμε να δούμε τι γράφει για τους Πομάκους, και να κρίνουμε τα γραπτά του και όχι τον ίδιο προσωπικά, αφού ως άνθρωπο δεν τον γνωρίζουμε και φυσικά τον σεβόμαστε.
Ξεκινώντας, βλέπουμε ότι στο βιογραφικό του αυτο-συστήνεται ως Δημήτρης Λιθοξόος ή Λιθοξόου ή Νταμαρτζής ή Ταστσής (!).
Ποιος είναι ο κύριος με τα πολλά ονόματα;
Σύμφωνα με τον ίδιο δεν έχει σπουδάσει τίποτα, αλλά μπορεί με άνεση να μιλάει ως ιστορικός ή κοινωνιολόγος, για πολλά και διαφορετικά πράγματα και για τις μειονοτικές ομάδες.
Ο Λιθοξόου, λοιπόν, ή Νταμαρτζής, ή Ταστσής «ασχολήθηκε» και με την μουσουλμανική μειονότητα της ελληνικής Θράκης. Ασχολήθηκε, τρόπος του λέγειν βέβαια, γιατί πουθενά δεν γράφει ποια αξιόπιστα στοιχεία ερεύνησε και τι επιστημονικά ή άλλα εργαλεία χρησιμοποίησε ή πόσες φορές έκανε τον κόπο να έρθει στην περιοχή μας. Λεπτομέρειες!
Ο Λιθοξόου απεφάνθη: η μειονότητα είναι τουρκική! Όλοι είμαστε Τούρκοι, ακόμα και εμείς στη Ζαγάλισα!
Μόνο το κακό αστικό ελληνικό κράτος, σύμφωνα με τον κύριο αυτό, μιλάει για Πομάκους ή Τσιγγάνους.
Πώς, λοιπόν, ο Νταμαρτζής/Λιθοξόου, ο οποίος μάλιστα έφτιαξε και «χάρτη των τουρκικών οικισμών στη Θράκη», ερεύνησε και έβγαλε όλα αυτά τα συμπεράσματα;
Ο ίδιος μας το αποκαλύπτει: διάβασε έναν …Τηλεφωνικό Κατάλογο!
Ως Πομάκοι, έχουμε μείνει πραγματικά κατάπληκτοι! Διαβάζοντας έναν Τηλεφωνικό Κατάλογο καταλαβαίνεις τα πάντα για τις μειονότητες;
Και για την περίπτωσή μας, με έναν απλό Τηλεφωνικό Κατάλογο του ΟΤΕ (ελληνόφωνο παρακαλώ) αντιλαμβάνεσαι ότι δεν υπάρχουν Πομάκοι και Ρωμά, αλλά μόνο Τούρκοι στη Θράκη;
Μα τι μαγικός Τηλεφωνικός Κατάλογος ήταν αυτός; Από πού τον …ψώνισε; Από το τσαντάκι του Σπορτ Μπίλι;
Ποια έκδοση ήταν;
Βέβαια, το πράγμα γίνεται …χειρότερο, γιατί ο Λιθοξόου/Νταμαρτζής γράφει ότι από τον Τηλεφωνικό Κατάλογο βρήκε 106.000 μουσουλμανικά ονόματα, τα οποία…επεξεργάστηκε! Τι είδους επεξεργασία έκανε δεν μας είπε.
Τα πομακικά ονόματα διάφορων οικισμών που ο ίδιος παραθέτει (για τα συγκεκριμένα χωριά δεν πρόλαβαν οι Τούρκοι να καθιερώσουν τουρκικά ονόματα) ακυρώνουν τους ισχυρισμούς του.
Τόση παρέα με τους σλαβομακεδόνες και δεν έμαθε ακόμη πέντε λέξεις στα σλαβικά; Έτσι, και τα πομάκικα ονόματα π.χ. των χωριών Κρούσα (Αχλαδιά), Μπρατάνκοβα (Γοργόνα), Μπασάϊκοβα (Μάνταινα), Σαρατζίνα (Σαρακηνή) τα γράφει ως ονόματα …τουρκικών οικισμών!
Επίσης, είναι χαρακτηριστικό ότι όπου υπάρχει πομακικό και τουρκικό όνομα για κάποιο χωριό, εκείνος παραθέτει το τουρκικό, αποκαλύπτοντας άθελά του και την πηγή πληροφόρησής του για τον πίνακα αυτό.
Προφανώς, η μόνη σχέση του Λιθοξόου/Νταμαρτζή με τη Θράκη (εκτός από τον τηλεφωνικό κατάλογο), είναι αυτή που αναφέρει στο βιογραφικό του: έκανε στα νιάτα του …φαντάρος στον Έβρο!
Προτείνουμε να αφήσει τους Τηλεφωνικούς Καταλόγους και τους Χρυσούς Οδηγούς και να διαβάσει το βιβλίο του Τούρκου αριστερού Μιχρί Μπελί (Καπετάν Κεμάλ) ο οποίος έζησε στα βουνά της Ροδόπης και διέκρινε ότι η μουσουλμανική μειονότητα δεν είναι μία, όπως υποστηρίζουν ο Νταμαρτζής – Λιθοξόου και οι Τούρκοι, αλλά χωρίζεται σε τέσσερα (τουλάχιστον) κομμάτια: Πομάκους, Τσιγγάνους, Αλεβίτες (στο θρήσκευμα) και Τούρκους.
Ο πραγματικός δημοκράτης και αριστερός Μιχρί Μπελί έγραψε ότι, άλλο έθνος είναι οι Πομάκοι και άλλο οι Τούρκοι.
Φυσικά, ο Λιθοξόου δεν γράφει ούτε μία λέξη για την πολιτιστική γενοκτονία που υφίστανται οι Πομάκοι από τους Τούρκους.
Δεν θα το έγραφε φαίνεται ο …Τηλεφωνικός Κατάλογος του ΟΤΕ!
Ή, μπορούμε να βρούμε και μια άλλη, βαθύτερη, ψυχολογική εξήγηση: διαβάζοντας τα κείμενά του Λιθοξόου διακρίνει κανείς, από την πρώτη κιόλας στιγμή, ένα απύθμενο και πρωτοφανές μίσος για την Ελλάδα.
Μίσος αβυσσαλέο, απερίγραπτο, που ξεχειλίζει σε κάθε σειρά στα γραπτά του, τέτοιο που μπορεί να συγκριθεί μόνο με το μίσος που τρέφει ένας ακραίος Τούρκος εθνικιστής εναντίον των Πομάκων.
Δυστυχώς, εμείς οι Πομάκοι, επειδή δεν έχουμε ούτε εμφυλιοπολεμικά συμπλέγματα, ούτε μίσος για την Ελλάδα, έτσι δεν είμαστε συμπαθείς στα γραπτά του κυρίου αυτού και στο συνάφι του.
Αντιθέτως, αν βρίζαμε την Ελλάδα, είμαστε σίγουροι ότι θα μας μνημόνευαν η Ελσίνκι Γουότς, οΝακρατζάς, ο Δημητράς, ο Τσιτσελίκης, ο …Μπαχτσελί των Γκρίζων Λύκων και ποιος ξέρει ποιος άλλος…
Για τον Λιθοξόου θα κλείσουμε με τη λαϊκή σοφία, παραθέτοντας μία παροιμία από τα βουνά της Ροδόπης: «ουτ ενό πένο να μόταστρα, ουτ ενό τζιέιλ νταταγιεστρά».
Αν δεν την καταλαβαίνει ο Λιθοξόου είναι γιατί η παροιμία δεν είναι στα τουρκικά, αλλά βγαλμένη από την, άγνωστη σε αυτόν, πομακική γλώσσα!
Ένας Εθνικά Πομάκος
ΖΑΓΑΛΙΣΑ-τεύχος 59,( Φεβρουάριος – Μάρτιος 2012)
