Έλενα Βάνη
Δημοσίευμα της Βρετανικής Guardian αποκάλυψε ότι η μεγάλη γνωστή εφημερίδα W.S.Journal έβαζε ευρωπαϊκές εταιρείες να συνεργαστούν και ως αντάλλαγμα δημοσίευε άρθρα που προωθούσαν τις δραστηριότητές τους. Η αποκάλυψη αυτή αποτελεί ένα ακόμα πλήγμα -μετά τις υποκλοπές- για την News Corp. του Ρούπερτ Μέρντοχ.
Υπεύθυνος για την «απάτη» θεωρείται ο Αντριου Λάνγκχοφ, διευθυντής Ευρώπης της Dow Jones, ο οποίος θεωρείται κύριος της εταιρείας της WSJ, ο οποίος παραιτήθηκε.
Ο συντονισμός γινόταν από το Λονδίνο και αφορούσε την ευρωπαϊκή έκδοση της WSJ η οποία κυκλοφορεί σε ΕΕ, Ρωσία και Αφρική.
Η απόφαση της WSJ να αγοράζει κρυφά τα ίδια της τα φύλλα ελήφθη τον Ιανουάριο του 2008. Η εφημερίδα σύναψε σχέσεις με ευρωπαϊκές εταιρείες που σπονσοράριζαν σεμινάρια για φοιτητές, οι οποίοι είχαν πιθανότητες να γίνουν οι μελλοντικοί ηγέτες.Η WSJ αντάμειβε τους σπόνσορες, δημοσιεύοντας τα ονόματά τους σε ένα ειδικό τμήμα της εφημερίδας. Οι σπόνσορες πλήρωναν την διαφήμιση αυτή αγοράζοντας αντίτυπα της WSJ σε πολύ χαμηλή τιμή, τα οποία μοίραζαν στους φοιτητές.
Έπειτα από την κυκλοφορία της αποκάλυψης αυτής, το μεγάλο στέλεχος των ΜΜΕ Ρούπερτ Μέρντοχ παραιτήθηκε. Η αποκάλυψη του σκανδάλου των υποκλοπών οδήγησε στην παύση της κυκλοφορίας της εφημερίδας «News of the World», ενώ ο ίδιος ο Ρ.Μέρντοχ εκλήθη να καταθέσει ενώπιον Βρετανών βουλευτών.
Σύμφωνα με μετρήσεις του 2010, η συμφωνία αυτή ανέβασε κατά 41% την κυκλοφορία της W.S Journal, πουλώντας σε φύλλα 31.000 από τα συνολικά 75.000.
Ενώ έντονο είναι και το θέμα σχετικά με τους χορηγούς της εφημερίδας. Συγκεκριμένα πέρυσι η ολλανδική εταιρεία Executive Learning Partnership (ELP), απείλησε ότι θα αποχωρούσε από τη συμφωνία, η εταιρεία αυτή αποτελούσε το μεγαλύτερο σπόνσορα. Αυτή η ολλανδική εταιρεία και μόνο ήταν υπεύθυνη για το 16% της κυκλοφορίας της WSJ στην Ευρώπη (12.000 φύλλα τη μέρα) και πλήρωνε μόλις 1 σεντ το φύλλο. Η εταιρεία είχε παραπονεθεί ότι η διαφήμιση που της έγινε στην WSJ δεν ήταν ανάλογη του ποσού που πλήρωσε.
Το βασικό δίδαγμα της αποκάλυψης αυτής είναι παλιό κλασικό ρητό, πως ότι λάμπει δεν είναι χρυσός… Μεγάλες εφημερίδες που θεωρούνται αυθεντίες σε όλο τον κόσμο για τα μάτια του κόσμου προσπαθούν και κυριολεκτικά κάνουν τα πάντα για την εικόνα του προϊόντος τους. Αγορασμένες πωλήσεις, πλασματικές τους φτάνουν στην κορυφή , εντυπωσιάζοντας το κοινό, τους ανταγωνιστές αλλά και τους χορηγούς. Όλα τελικά είναι θέμα μαρκετίνγκ και συμφωνιών;;
