ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΗ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΣΤΑΜΚΟΥ 2006 – 2010
Το παρόν Ενημερωτικό Δελτίο συγκεφαλαιώνει, δίκην αναλέκτων, τις πράξεις κοινοβουλευτικού ελέγχου που άσκησα έναντι της Κομισιόν σχετικά με τις κατασκευαστικές αστοχίες της Ευρωζώνης.
Η κρίση της Ευρωζώνης (για μία συνολική θεώρηση πρβλ. πέραν των ευθυνών των ιδίων των οικονομικών συστημάτων των κρατών μελών, αναδεικνύει και τις συστημικές, λειτουργικές και πολιτικές αδυναμίες της κοινής υπερεθνικής κατασκευής της ΟΝΕ.
Οι αδυναμίες αυτές – κωδικοποιημένες ως ελλειπτική ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση – αποτέλεσαν ανασταλτικό παράγοντα στην προσπάθεια υιοθέτησης προληπτικής και κατασταλτικής δράσης και στην εφαρμογή αποτελεσματικών πολιτικών ενός κοινού βηματισμού και αλληλεγγύης.
Πράγματι, τρία έτη μετά την εμφάνιση της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, η Ευρωζώνη, με επίκεντρο ορισμένες περιφερειακές χώρες της, εξακολουθεί να δοκιμάζεται με όρους βαθιάς κρίσης λόγω και αυτών των αδυναμιών. Συγκεκριμένα ζητήματα, όπως η αξιοπιστία των οίκων αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας, η σύσταση Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης και η έκδοση ευρωομολόγου αποτέλεσαν αντικείμενο κοινοβουλευτικού ελέγχου που άσκησα προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κατά την περίοδο 2006-2010, ήτοι, ας μου επιτραπεί να σημειώσω, προτού αυτά εμφανισθούν στον ευρωπαϊκό δημόσιο διάλογο.
Τα κείμενα των ερωτήσεων και των απαντήσεων, κατά τη χρονολογική τους συνέχεια, περιγράφουν τον μειωμένο βαθμό ετοιμότητας και τα βραδέα αντανακλαστικά που επέδειξε η Ενωσιακή “administration” σε μία σειρά ζητημάτων, που σήμερα βρίσκονται, με προφανή ομολογουμένως καθυστέρηση, στις πρώτες θέσεις της ατζέντας της ευρωπαϊκής οικονομικής διακυβέρνησης.
Ταυτόχρονα συνιστούν αποτυπώματα της κοινοβουλευτικής δραστηριότητάς μου, που κατά τον χρόνο της διατύπωσής τους ως ερωτήσεων κοινοβουλευτικού ελέγχου προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως εκφράσεις έγκαιρης ακαδημαϊκής και πολιτικής ευαισθησίας. Πέραν τούτου, το ανά χείρας Δελτίο έχει και ένα άλλο σαφές νόημα.
Τα ζητήματα της ευρωπαϊκής ενοποιητικής πορείας και κατά την έκταση και κατά το περιεχόμενο, οφείλουν να αναδεικνύονται συνεχώς και με ένταση και όχι μόνο σε περιόδους “κρίσεων” ή ως αντικείμενα εφήμερης επικοινωνιακής εκμετάλλευσης.
Βρυξέλλες, Σεπτέμβριος 2011
Καθηγητής Γιώργος Παπαστάμκος,
Ευρωβουλευτής Ν.Δ