Φιλοξενούμενος τηλεφωνικά στην ψηφιακή μπάντα elliniko-fenomeno.com (02/06/2011) ανοίγει την καρδιά του στον δημοσιογράφο Νίκο Βάνη και μιλά, το πως έγινε πλατινένιος ο δίσκος του, για τα καλλιτεχνικά του σχέδια, για τον καλλιτεχνικό χώρο γενικότερα, και την πορεία του λαϊκού τραγουδιού.
Καταγόμενος από μουσική οικογένεια, όντας μοναδικό ταλέντο ξεκίνησε να δουλεύει ως επαγγελματίας μουσικός στα 11 χρόνια του, παίζοντας μπουζούκι σε μαγαζιά της Έδεσσας, και αργότερα σε μαγαζιά της Βέροιας, όπου είχε εγκατασταθεί με την οικογένεια του.
Στα 15 του ξεκίνησε να γράφει μουσική. Έχει γράψει για αρκετούς του συναδέλφους μεταξύ άλλων :
Για το Βασίλη Καρρά “Περιττό να σου πω”, “ Καρδιά είσαι εσύ”, “Πως τολμάς”, “Αποκλειστικά”, “Αυτή την νύχτα”, “Εμείς δεν έχουμε το ίδιο το φεγγάρι”, “Ολική καταστροφή”, “Πάρε τα κομμάτια”.
Για τον Σταμάτη Γονίδη “Σε μοιραζόμουνα”, τον Μάκη Χριστοδουλόπουλο “Θάρθει”, τον Ζαφείρη Μελά “Ανύποπτα”,επίσης για τον Λευτέρη Πανταζή, τον Αντύπα και πολλούς άλλους.
Νίκος Βάνης: Σήμερα είναι κοντά μας ο Χάρης Κωστόπουλος, και εδώ θα πρέπει να την ρωτήσουμε γιατί στην σημερινή εποχή είναι πολύ δύσκολο να κάνεις πλατινένιους δίσκους. Γεια σου Χάρη μου τι κάνεις;;
Χάρης Κωστόπουλος: Γεια σου Νίκο, είμαι καλά. Είναι πάρα πολύ δύσκολο να γίνει πλατινένιος ένας δίσκος, και ειδικά όταν πληρώνει ο κόσμος. Τώρα γίνονται κάποιοι πλατινένιοι δίσκοι, αλλά μέσω των εφημερίδων που η τιμή τους είναι χαμηλή. Το CD μου έγινε πλατινένιο πληρώνοντας ο κόσμος σχεδόν κανονικά, δηλαδή με το περιοδικό Tivo πουλήθηκαν 16.000 κομμάτια, αυτό είναι πολύ καλό. Εδώ να πούμε ότι το περιοδικό Tivo έχει 10 Ευρώ για να το αγοράσεις.
Ν. Βάνης: Ναι, δεν μπορεί, να το πάρει ο καθένας.
Χ. Κωστόπουλος: Σήμερα τα 10 Ευρώ δεν είναι ένας ευτελές ποσό.
Ν. Βάνης: Ενώ την εφημερίδα οι περισσότεροι.
Χ. Κωστόπουλος: Την εφημερίδα την αγοράζει με 3-4 Ευρώ.
Ν. Βάνης: Θέλω να μας πεις για το δίσκο σου λίγα λόγια
Χ. Κωστόπουλος: Είναι ένα διπλός δίσκους που περιλαμβάνει γύρω στα 40 τραγούδια, δεν είναι όλα ολοκληρωμένα, μόνο κάποια εξ αυτών, έχει επίσης και ένα καινούργιο. Είναι μια δουλειά που περιλαμβάνει από πολύ παλιά μέχρι και νεότερα, αλλά όλα δικά μου, όσα έχω πει σε δίσκους.
Ν. Βάνης: Όσα έχει τραγουδήσει εσύ.
Χ. Κωστόπουλος: Περιλαμβάνει απ΄ όλες τις δισκογραφίες μου κάποια στιγμιότυπα και λίγο πιο παλιά.
Ν. Βάνης: Τα περισσότερα από αυτά έχουν γίνει μεγάλες επιτυχίες.
Χ. Κωστόπουλος: Κοίταξε όλα δεν είναι, επιτυχίες είναι αυτά τα τραγούδια που παίζονται σε όλα τα μαγαζιά, δηλαδή “Βρείτε μου κάποια που δεν έχει αισθήματα”, “Το πρώτο θέμα”, “Εδώ σε θέλω καρδιά μου”, “Τι αμαρτίες έχω κάνει”, “Είσαι μια θεά”, και τώρα τελευταία άρχισε να παίρνει φόρα το “Πώς να αλλάξεις ένα αλήτη”, είναι τραγούδια που τα παίζουν όλα τα μαγαζιά, οπότε λες ότι είναι επιτυχίες.
Ν. Βάνης: Και το “Πουλάω τρέλα” το έχω ακούσει στα κλαπάκια.
Χ. Κωστόπουλος: Εγώ είπα τα 5-6 που τα παίζουν σε μαγαζιά της δουλειάς, σε μπουζουξίδικα σ΄ όλην την Ελλάδα, στα club παίζονται και άλλα.
Ν. Βάνης: Εδώ να πούμε Χάρη ότι οι έγχρωμους έχουν στην κατοχή τους ένα Live με παλιά και καινούργια.
Χ. Κωστόπουλος: Αυτό δεν είναι Live (ζωντανό)
Ν. Βάνης: Είναι ένα mix τραγουδιών, γιατί όπως είπα πρέπει να έχει κάνει επιτυχία για να είσαι τώρα και στους έγχρωμους
Χ. Κωστόπουλος: Αλλιώς δεν σε πουλούν, δεν έχει μεροκάματο.
Ν. Βάνης: Θέλω να μας πεις Χάρη πόσα χρόνια είσαι στο τραγούδι, γιατί μας ακούν πολλοί από την Αμερική, Καναδά, Ευρώπη, Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Κρήτη, ένας μάλιστα φίλος από την Κρήτη λέει πως “ ήσουν στην Κρήτη για εμφανίσεις”.
X. Κωστόπουλος: Πριν από δύο χρόνια μου φαίνεται.
Ν. Βάνης: Και εάν σου γίνει πρόταση, θα ξαναπάς στην Κρήτης;;
Χ. Κωστόπουλος: Βέβαια και θα πάω, αρκεί μα μας καλέσουν, όπου μας καλούν πηγαίνουμε. Είναι πολλά τα χρόνια που είμαι στην δουλειά, γιατί εγώ από 11-12 χρονών ήμουν επαγγελματίας μπουζουξής. Δούλευα στην νύχτα σαν μπουζουξής, δηλαδή πρώτη φορά που δούλεψα στην Θεσσαλονίκη σαν μουσικός, ήμουν 15 χρονών με τον Βασίλη Καρρά, είμαι πολλά χρόνια στον νύχτα σαν μουσικός. Μετά από τον στρατό άρχισα να τραγουδώ και να κάνω δισκογραφίες. Στην νύχτα είμαι τριάντα συναπτά έτη, μια ζωή ολόκληρη. Όχι μόνο σαν τραγουδιστής, γενικά στον καλλιτεχνικό χώρο.
Ν. Βάνης: Χάρη νομίζω ότι έχει περάσει και δυσκολίες στην πολύχρονη καριέρα σου. Να τα λέμε αυτά, διότι δεν είναι τόσο εύκολο να γίνεις τραγουδιστής και μουσικός, άσχετα εάν ορισμένα από τα νέα παιδιά νομίζουν ότι είναι εύκολα τα πράγματα.
Χ. Κωστόπουλος: Εύκολα δεν είναι, απλώς εγώ είχα την τύχη ότι ήμουν στον χώρο σαν μουσικός, όταν αποφάσισα να τραγουδήσω, έκανα και τις δουλειές στα μαγαζιά, είχα αρχίσει να κάνω δίσκους σε άλλους τραγουδιστές, δηλαδή όταν αποφάσισα να τραγουδήσω έγινε τραγουδιστής. Υπήρχαν κάποιες φωνές που έλεγαν “γιατί να τραγουδά αυτός”, αλλά ήταν πολύ λίγες. Ένα παιδί που είναι έξω από τον χώρο και θέλει να γίνει τραγουδιστής θα συναντήσει πολύ περισσότερα εμπόδια, απ΄ ότι εγώ.
Ν. Βάνης: Σήμερα για να ξεκινήσει κάποιος στον χώρο της διασκέδασης είναι άπιαστο όνειρο;;
Χ. Κωστόπουλος: Όχι, γιατί σήμερα υπάρχουν τόσες εκπομπές, που γίνονται ονόματα μέσα σε δύο μέρες, επομένως είναι πιο εύκολο.
Nίκος Βάνης:Εάν όμως θέλει να κρατηθεί;; Πως θα μπορέσει;;
Χ. Κωστόπουλος: Αυτό είναι άλλο θέμα, το πως θα κρατηθεί, θέλει πολύ δουλειά. Κατ΄ αρχήν πρέπει ο ίδιος να πιστεύει στον εαυτό του, να έχει γνώσεις. Ξέρεις όταν ξεκινά κάποιο παιδί χωρίς καμιά ιδέα από μουσική, για να γίνει τραγουδιστής, θα πρέπει να είναι πολύ μεγάλο ταλέντο, για να μην έχει πρόβλημα. Ξέρω παιδιά που δεν παίζουν μουσική, αλλά είναι ταλαντούχα.
Γέννιουνται με μια φωνή πολύ καλύτερη από τους άλλους. Αυτές είναι ειδικές περιπτώσεις, όλοι οι άλλοι που είναι καλοί, καλό είναι να ξέρουν μουσική, να γνωρίζουν που πατούν.
Ν. Βάνης: Χάρη στα πρώτα βήματα της καριέρα σου στην μουσική και το τραγούδι υπήρξαν άνθρωποι που σε στήριξαν;;
Χ. Κωστόπουλος: Βέβαια, υπήρξαν, άνθρωποι με την έννοια ότι, επειδή ήταν ο πατέρας μου στον χώρο ως μπουζουξής χρόνια, είχε κάποιες γνωριμίες, από εκεί και πέρα, το να εμπιστευθείς ένα παιδί 12 χρονών, να το βάλεις σε ένα μαγαζί, να είναι επαγγελματίας μπουζουξής για να βγάλει το πρόγραμμα, θα πρέπει να είναι ταλέντο, αλλιώς δεν γινόταν. Σ΄ αυτήν την ηλικία επειδή γνωρίζουν τον πατέρα σου, για να σε βάλουν στην δουλειά, θα έπρεπε να είσαι ταλαντούχος. Σήμερα μπορεί τα παιδιά να παίζουν το διαδίκτυο στα δάχτυλα, αλλά εκεί ήταν άλλη ιστορία, στο να μπορεί να βγάλεις μια δουλειά με επαγγελματίες τραγουδιστές, να τους συνοδεύεις, και να μπορείς να ανταπεξέλθεις στις δυσκολίες.
Ν. Βάνης: Χάρη τα τελευταία χρόνια έχει κάνε μεγάλες επιτυχίες, επίσης είχες προτάσεις για εμφανίσεις σε καλά μαγαζιά, οι δε δισκογραφικές σου δουλειές η μία είναι καλύτερη από την άλλη, όχι ότι, τα παλιά σου τραγούδια δεν είναι καλά, αλλά τα τελευταία χρόνια έχεις γίνε πιο αναγνωρίσιμος.
Χ. Κωστόπουλος: Και ακόμα θέλει δουλειά σ΄ αυτό το κομμάτι της δημοσιότητας, δηλαδή τραγούδια που είναι μεγάλες επιτυχίες για να παίζονται σ΄ όλα τα μαγαζιά, και ο κόσμος να μην γνωρίζει ποιος λέει το τραγούδι. Δηλαδή ίσως να φταίω και εγώ σ΄ αυτό κάπου, μάλλον φταίω. Εγώ είμαι μια ειδική περίπτωση, όταν έχει πέντε σουξέ που τα παίζουν σ΄ όλη την νύχτα, νομίζω ότι θα πρέπει να είναι πολύ περισσότερες οι προτάσεις, να είσαι πολύ περισσότερο γνωστός τέλος πάντων. Σιγά – σιγά γεροί να είμαστε, να πολεμάμε.
Ν. Βάνης: Μου γράφει ένας ο Ηλίας φίλος που μας ακούει από τον Σίδνεϋ της Αυστραλίας ότι στο μαγαζί που εργάζεται ένα μπαρ βάζει καθημερινώς το τραγούδι του Χάρη Κωστόπουλου “Πουλάω τρέλα”, γιατί του αρέσει, και τον αντιπροσωπεύει. Πολλά τραγούδια αντιπροσωπεύουν τους ανθρώπους.
Χ. Κωστόπουλος: Η επιτυχία ενός τραγουδιού είναι, να μπορέσει, να πιάσει τον παλμό πολλών ανθρώπων. Ο καθένας να βρει μέσα από τον στίχο και την μουσική, κάτι που θα τον κάνει, να πονέσει, να χαρεί, αυτός άλλωστε είναι και ο ρόλος του τραγουδιού, και ο σκοπός που γίνεται.
Ν. Βάνης: Χάρη έχεις επισκεφθεί την Αυστραλία, ο Ελληνισμός σε συνοδεύει.
Χ. Κωστόπουλος: Στην Αυστραλία έχω πάει.
Ν. Βάνης: Πόσες δισκογραφικές δουλειές έχεις κάνει στην μέχρι τώρα πορεία σου στο τραγούδι;;
Χ. Κωστόπουλος: Πρέπει να είναι πάνω από 15, νομίζω γύρω στους 17 δίσκους, μπορεί και παραπάνω.
Ν. Βάνης: Και έχεις αλλάξει αρκετές δισκογραφικές εταιρείες.
Χ. Κωστόπουλος: Από εταιρείες όχι πάρα πολλές. Ξεκίνησα από την δική μας την Vasipap, μετά πήγα σε μια εταιρεία του Στέλιου Φωτιάδη την Eros, και τα τελευταία 4-5 χρόνια είμαι σ΄ αυτήν που ξεκίνησε σαν Virus, εταιρεία του Alter, και τώρα έχει γίνει συγχώνευση με την ΜΒΙ, την Λύρα, και την Legend.
Ν. Βάνης: Σε έχει βοηθήσει πολύ η τελευταία σου εταιρεία.
Χ. Κωστόπουλος: Όντως μ΄ έχει βοηθήσει πάρα πολύ, έχει κάνει υπερβολικά πολλά σποτ, πολύ διαφήμιση, αυτό που χρειάζεται ένας καλλιτέχνης. Η άνοδος μου η τελευταία νομίζω ότι οφείλεται σ΄ αυτό.
Ν. Βάνης: Αυτό το χρονικό διάστημα δεν εμφανίζεσαι σε νυχτερινό κέντρο, κάνεις εξτρά ανά την Ελλάδα και το εξωτερικό. Γνωρίζω ότι υπάρχουν αρκετές προτάσεις. Τι θα πρέπει να προσέξει ένας καλλιτέχνης στους τομείς αυτούς για να πάει καλά.
Χ. Κωστόπουλος: Πολλά πράγματα θα πρέπει, να προσέξει ένας καλλιτέχνης, το θέμα είναι να μπορεί. Δηλαδή κάποια στιγμή μπορεί να κάνει λάθος επιλογές σε κάποια μαγαζιά, αλλά θα το κάνει από ανάγκη, γιατί δεν θα είναι καλά οικονομικά. Αυτό το λάθος μπορεί αργότερα να το πληρώσει, και να λένε, “αυτός πήγε σε κάποια μαγαζιά που δεν έπρεπε, και τώρα πως θα τον πάρουμε στα δικά μας”. Όλα αυτά όμως ξεπερνούνται με τα σουξέ. Άμα έχεις σουξέ σιγά – σιγά όλα έρχονται.
Ν. Βάνης: Πάντως το όνομα σου είναι επίκαιρο στο χρηματιστήριο της νυχτερινής διασκέδασης σε Θεσσαλονίκη, Αθήνα, αλλά και επαρχία που πάω και μιλώ πολύ κόσμο και επιχειρηματίες. Τώρα θα πρέπει να κάνεις σωστές συνεργασίες έτσι δεν είναι;;
Χ. Κωστόπουλος: Η αλήθεια είναι ότι τώρα μπορώ, παλιά υπήρχε δυσκολία, λίγο το ένα λίγο το άλλο, τώρα όμως μπορώ να κάνω τις επιλογές μου. Λέω μπορώ και πρέπει να πάω εκεί, ή εκεί δεν θα πρέπει να πάω, γιατί δεν γίνεται, θα μου κάνει κακό.
Ν. Βάνης: Και από μια πλευρά αυτό είναι σωστό Χάρη.
Χ. Κωστόπουλος: Όταν μπορείς είναι σωστό, όταν όμως δεν μπορείς, τι θα κάνεις;;
Ν. Βάνης: Μιλάς για το θέμα επιβίωσης.
Χ. Κωστόπουλος: Ναι, είναι και το θέμα της επιβίωσης. Λες ωραία είναι να πάω εκεί, αλλά αφού δεν γίνεται, και μέχρι να γίνει ας πάω κάπου αλλού.
Ν. Βάνης: Χάρη πως βλέπεις σήμερα την διασκέδαση;;
Χ. Κωστόπουλος: Η διασκέδαση πάει μια χαρά, εάν δεν υπήρχαν όλα τα άλλα προβλήματα θα πήγαινε καλύτερα, γιατί τώρα με τα προβλήματα που έχει όλος ο κόσμος, το πρώτο πράγμα που κόβει είναι η διασκέδαση, βέβαια ακόμα υπάρχει. Εγώ το βλέπω και στα εξτρά που πηγαίνω ότι υπάρχει κόσμος που βγαίνει ακόμα για να διασκεδάσει, απλώς είναι δύσκολο να πιει και δεύτερο ποτό, η μια μεγάλη παρέα να πάρει δεύτερο μπουκάλι, οπότε πέφτουν, και τώρα τελευταία ακούω ότι είναι δύσκολα γενικώς για τα μαγαζιά, να δούμε που θα πάει το πράγμα. Πάντως υπάρχει δυσκολία, είναι ένα 50 – 60% κάτω όλα τα μαγαζιά, όσον αφορά τον τζίρο και το τι πληρώνεται ο κάθε καλλιτέχνης, είναι λοιπόν δύσκολα τα πράγματα. Εγώ ήμουν από τους πολύ αισιόδοξους που έλεγα “έλα αφού ο κόσμος βγαίνει”, αλλά τώρα βλέπεις ότι για να κλαίγονται όλοι είναι δύσκολα τα πράγματα.
Ν. Βάνης: Ξέρεις τι παρατηρώ Χάρη, το λέω σ΄ εσένα γιατί και φίλος μου είσαι, αλλά και γνωστό όνομα του τραγουδιού με αρκετά χρόνια στην πλάτη. Βρέθηκα σε κάποιο καφέ και είπα ότι θα έχω στο ραδιόφωνο το Χάρη, μου λένε λοιπόν, να τον ρωτήσεις όταν ένας καλλιτέχνης πάει να κάνει μια συνεργασία με έναν επιχειρηματία νυχτερινού κέντρου παρακολουθεί εάν θα προσέξουν τον κόσμο;;
Χ. Κωστόπουλος: Αυτό είναι μαύρη ιστορία στην νύχτα. Οπωσδήποτε μ΄ ενδιαφέρει το ένα θα περάσει ο κόσμος καλά, και ειδικά σε περιπτώσεις που ξέρω, μπαίνω μπροστά. Για την τιμή της φιάλης θα το συζητήσω, καθώς και για το πόσο θα πληρώσει ο άλλος τα λουλούδια. Μπορεί στην συμφωνία να υποχρεώσω το μαγαζί να πάρω και δύο δικούς μου μετρ. Εγώ ακόμα δεν έχω φτάσει στο επίπεδο αυτό, να λέω, θέλω και το ένα, αλλά και το άλλο. Το σκέπτομαι ότι δεν πρέπει να υποχρεώνω το μαγαζί με πολλά θέλω. Και μπορεί να γίνουν πράγματα τα οποία εγώ δεν τα γνωρίζω, θα μου πεις, από την μια είσαι υποχρεωμένος να τα ξέρεις, και από την άλλη είναι η δουλειά μας, σκέπτεσαι εάν θα έλθει κόσμος, σκέπτεσαι να τρέξεις πριν από την δουλειά, και να πας σε πέντε φίλους, για να έλθουν το βράδυ να σε δουν.
Είναι πολλά αυτά που πρέπει να σκέπτεσαι, το πως θα κάνεις τον κόσμο να διασκεδάσει, και μπορεί να σου ξεφύγουν και κάποια στραβά που θα γίνουν σε ένα μαγαζί. Αλλά και εγώ σιγά – σιγά θα αποκτήσω δικούς μου ανθρώπους οι οποίοι θα μου λένε, εκεί έγινε έτσι, εκεί αλλιώς.
Ν. Βάνης: Γιατί έχουν ακουστεί φέτος από τον κόσμο εδώ στην Θεσσαλονίκη πάρα πολλά. Θα σου φέρω το παράδειγμα του φίλου μου Γιάννη Πλούταρχου που φέτος δεν πήγε καλά, γιατί πολλά ακούστηκαν για τον χώρο, αλλά και το σέρβις που είναι το κυριότερο, διότι ο άλλος διαθέτει τα λίγα χρήματα που του απομένουν για να διασκεδάσει. Θέλω λοιπόν να πω στον Χάρη ή στον Γιάννη εάν το μαγαζί δεν μου φερθεί σωστά, πληρώσει 180 Ευρώ την φιάλη, και μάλιστα σε ένα τραπέζι κοντά στην τουαλέτα, δεν τον προσέξουν στο σέρβις. Αυτό πιο πολύ συμβαίνει με τους πιτσιρικάδες, που δεν τους υπολογίζουν, ενώ πληρώνουν κανονικά. θα πρέπει λοιπόν οι καλλιτέχνες να προσέξουν πολύ καλά όλα αυτά, γιατί έτσι δυσφημίζεται εκτός από το μαγαζί και το όνομα τους.
Χ. Κωστόπουλος: Πολύς κόσμος έρχεται και μου κάνει παράπονα, αλλά έλα που δεν είναι δικό μου το μαγαζί. Ο κόσμος όμως το βλέπει αλλιώς, σου λέει εσύ τραγουδάς. Αυτό που του απαντώ, είναι ότι, και εγώ είμαι εργάτης, δουλεύω εδώ. Μπορεί να τύχει να πάω το πρωί και να μην πληρωθώ, όχι μόνο εγώ ο κάθε καλλιτέχνης. Στο παράδειγμα που μου έφερες, ειδικά για τον Γιάννη Πλούταρχο νομίζω ότι θα πρέπει να έχουν δικά τους άτομα για να γνωρίζουν τι γίνεται στο μαγαζί.
Ν. Βάνης: Εσείς οι μεγάλοι καλλιτέχνες θα πρέπει να έχετε άτομα της εμπιστοσύνης για να σας λένε την αλήθεια.
Χ. Κωστόπουλος: Εγώ πιστεύω ότι έχουν άτομα δικά τους, θα πρέπει όμως να τους βάλλουν χέρι, για να τους λένε τις αλήθειες, και να μην χαϊδεύουν τον καλλιτέχνη, μήπως και τον στεναχωρήσουν.
Ν. Βάνης: Γιατί Χάρη μου λόγω της κρίσης ό κόσμος έχει μειωθεί κατά πολύ από τα νυχτερινά κέντρα.
Χ. Κωστόπουλος: Δεν το συζητάμε, σήμερα έχουν δυσκολέψει τα πράγματα, και τα μαγαζιά συνεχίζουν να είναι πολλά παρ΄ όλη την κρίση, στην Θεσσαλονίκη είδα ότι κάποια φέτος δεν άνοιξαν.
Ν. Βάνης: Η Αθήνα έχει επτά μαγαζιά ανοιχτά.
Χ. Κωστόπουλος: Έχουν ανοίξει μόνο επτά σχήματα στην παραλιακή. Γιατί μπορεί να λέμε ότι η Αθήνα είναι μεγάλη, δεν είναι μόνο αυτά τα επτά μπουζουξίδικα, έχει περιοχές που υπάρχουν μαγαζιά και δουλεύουν με Live ορχήστρες, είναι πολλά, αλλά από αυτά που ακούω μόνο δύο έχουν την πολυτέλεια να πουν ότι, πάνε καλά.
Ν. Βάνης: Το τελευταίο σου CD είναι πολύ προσεγμένο, αρχίζοντας από το εξώφυλλο και καταλήγοντας στο εσωτερικό του, είναι πιο φινετσάτο από το προηγούμενο.
Χ. Κωστόπουλος: Όσο ανεβαίνουν οι μετοχές σε προσέχουν περισσότερο από την εταιρεία. Σε κάνουν πιο ωραίο εξώφυλλο. Όσο πουλάς περισσότερο τόσο θα γίνει το CD πιο προσεγμένο από έξω και από μέσα.
Παράλληλα ετοιμάζω και καινούργια δουλειά, ήδη ξεκίνησα στο στούντιο να γράφω τραγούδια. Μου έδωσε και δύο πολύ ωραία τραγούδια ο Χρήστος Δάντης. Το ένα κυκλοφόρησε στην Αθήνα, θα σου το φέρω όταν θα έλθω Θεσσαλονίκη, είναι ένα πολύ ωραίο κομμάτι. Η δουλειά θα είναι έτοιμη Σεπτέμβριο με Οκτώβριο.
Ν. Βάνης: Χάρη το τραγούδι του Χρήστου Δάντη είναι μπαλάντα;;
Χ. Κωστόπουλος: Όχι, μοιάζει με δημοτικό, Ηπειρώτικο, μια περίεργη μίξη. Γιατί ό Χρήστος κάνει πολύ καλά την δουλειά του, ο άνθρωπος είναι μουσικός. Χάρηκα πολύ γι΄ αυτήν την συνεργασία.
Ν. Βάνης: Σου είχε περάσει ποτέ από το μυαλό σου ότι, κάποτε θα συνεργαστείς με τον Χ. Δάντη;;
Χ. Κωστόπουλος: Μπορεί να είναι ροκάς ο Χρήστος, γουστάρει όμως το λαϊκό τραγούδι το οποίο γνωρίζει κιόλας. Έχει γράψει τραγούδια λαϊκά για πολλούς καλλιτέχνες. Όταν μου πρότεινε αυτήν την συνεργασία με χαροποίησε πολύ, και είπα το ναι αμέσως, γιατί το λαϊκό τραγούδι για τον Χρήστο Δάντη είναι ροκ.
Ν. Βάνης: Δεν έχει και άδικο, όντως το λαϊκό τραγούδι είναι ροκ.
Χ. Κωστόπουλος: Στην Αμερική οι ροκάδες είναι λαϊκοί καλλιτέχνες.
Ν. Βάνης: Πόσα τραγούδια θα συμπεριλαμβάνει ο νέος σου δίσκος;;
Χ. Κωστόπουλος: Τώρα είναι κοντά στα εννέα, θα τα κάνω δώδεκα, είναι καλά, πολλά είναι γιατί ο κόσμος δεν αγοράζει πλέον CD, διαλέγουν τα 2-3 καλά τραγούδια και τα κατεβάζουν από το Ίντερνετ, και τελείωσε η ιστορία. Μόνο εάν μπει σε κανένα περιοδικό ή σε εφημερίδα.
Ν. Βάνης: Οι δισκογραφικές θα πρέπει πλέον να προσαρμοστούν με τα δεδομένα του διαδικτύου, γιατί αυτό μόνο θα τους επιφέρει χρήματα, από το να κατεβάζουν τραγούδια και να τα πληρώνουν, αλλά δυστυχώς δεν είναι ακόμα οργανωμένες.
Χ. Κωστόπουλος: Στο εξωτερικό γίνεται αυτό, για να ακούσει κάποιος ένα τραγούδι πληρώνει.
Νίκος Βάνης: Στο εξωτερικό θα σου φέρω ένα παράδειγμα η Lady Gaga ένα δίσκο που έβγαλε τον πουλούσε 99 λεπτά, γι΄ αυτό και πούλησε 40.000.000 δίσκους. Οι εταιρείες ήδη θα έπρεπε να ασχολούνται με το διαδίκτυο, και εσείς οι καλλιτέχνες να τους πιέσετε , γιατί είναι προς όφελος σας. Σε ένα ηλεκτρονικό δισκοπωλείο βρίσκεις τραγούδια με 80 λεπτά το τραγούδι. Γιατί ρε φίλε το πουλάς 80 λεπτά και όχι 70 ή 60 λεπτά, για να το κατεβάσουν πάνω από 20.000 άτομα.
Χ. Κωστόπουλος: Συμφωνώ μ΄ αυτό που λες, απλώς θα πρέπει να βρεθεί μια λύση πιο πολύ για τους δημιουργούς, συνθέτες, στιχουργούς. Δηλαδή δεν θα πρέπει ένα τραγούδι να το ακούν όλοι τζάμπα, έτσι οι δημιουργοί δεν θα παίρνουν καθόλου χρήματα. Είναι πολλοί που έχουν γράψει πολλά τραγούδια, και δεν πουλά κανείς τίποτα. Αυτό που γίνεται με τις εφημερίδες, παίρνουν ψίχουλα.
Ν. Βάνης: Έχω μιλήσει με τον Ρόμπερτ Ουίλιαμς σύμβουλο της ΑΕΠΙ ο οποίος μου είπε το εξής: Επί υπουργίας Ρουσόπουλου έχει υπογραφεί με τους εκδότες αυτή η διάταξη, το να δίνουν ελάχιστο ποσό. Αλλά οι καλλιτέχνες κάνουν μόνοι τους συμφωνία με τις εφημερίδες, δηλαδή την πληρώνουν οι δημιουργοί.
Χ. Κωστόπουλος: Αυτό είπα, θα πρέπει να βρεθεί μια λύση, για να πάρουν κάποια λεφτά οι δημιουργοί.
Ν. Βάνης: Οι τραγουδιστές κάνουν άλλη συμφωνία.
Χ. Κωστόπουλος: Ο τραγουδιστής θα εμφανιστεί σε νυχτερινό κέντρο, θα κάνει και 10 εξτρά. Επειδή είμαι και συνθέτης εάν δεν τραγουδούσα, θα είχα πρόβλημα. Θα έγραφα τραγούδια, θα γινόντουσαν σουξέ και εγώ θα έλεγα , έκαναν σουξέ, ε΄ κα;;
Ν. Βάνης: Πρόσφατα μιλούσα με τον Πάνο Φαλάρα και τον Κυριάκο Παπαδόπουλο οι οποίοι περίμεναν να πάρουν κάποια χρήματα , και όταν πήγαν στο ταμείο, ενώ στις καλές εποχές ο Π. Φαλάρας έπαιρνε 300.000 χιλιάδες δραχμές, φέτος ενώ λοιπόν ήταν να πάρει 20.000 Ευρώ, αλλά ούτε αυτά πήρε, το είπε στο ραδιόφωνο, παρενέβη δε ο Ρ. Ουίλιαμς και είπε “τι να κάνουμε οι δισκογραφικές τα πουλούν στις εφημερίδες, υπάρχει νόμος έχει ψηφιστεί από την βουλή, αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Τα χρήματα που παίρνουν είναι 3-4 λεπτά στο δίσκο, είναι ντροπή για τους δημιουργούς, αλλά και τους τραγουδιστές”.
Χ. Κωστόπουλος: Οι τραγουδιστές είπαμε πως παίρνουν λεφτά, εάν θα κάνουν επιτυχία, ή εάν θα πάνε σε μαγαζιά, από ποσοστό τι να πάρουν;; Όταν μια εφημερίδα στοιχίζει μαζί με το CD 4,5 Ευρώ, ποιος θα πρωτοπάρει χρήματα, η εταιρεία, τα έξοδα του στούντιου, οι δημιουργοί, οι μουσικοί, ποιοι να πληρωθούν;; Είναι δύσκολα. Εγώ θα μπορούσα να βγάλω ένα τραγούδι, να μπει στο διαδίκτυο και εάν γίνει επιτυχία καλώς, γιατί να κάνω ένα δίσκο με 12 τραγούδια.
Ν. Βάνης: Στην Αμερική γίνεται αυτό που λες, αλλά πληρώνουν το κομμάτι, το κατεβάζουν και το πληρώνουν επί τόπου.
Χ. Κωστόπουλος: Ναι έτσι πρέπει να γίνεται.
Ν. Βάνης: Οι εταιρείες όπως είναι η Apple πληρώνουν στην ΑΕΠΙ μου το επιβεβαίωσε ο Ρ. Ουίλιαμς. Με τις νέες εφαρμογές όταν κατεβάζεις κάποιο τραγούδι, αυτομάτως το πληρώνεις.
Χ. Κωστόπουλος: Αυτό είναι καλή φάση.
Ν. Βάνης: Αυτό είναι καλή φάση για τους δημιουργούς, αρκεί να οργανωθούν και οι εταιρείες. Χάρη που θα δουλεύεις τον χειμώνα Αθήνα, Θεσσαλονίκη, ή επαρχία;; Γνωρίζω ότι έχεις προτάσεις.
Χ. Κωστόπουλος: Ναι, κάτι συζητώ, θα δούμε τι θα γίνει, προς το παρών θα κάνουμε τα εξτρά για το καλοκαίρι, να κάνουμε και τις βόλτες μας,
Ν. Βάνης: Χάρη να πας να τραγουδήσεις και στα νησιά.
Χ. Κωστόπουλος: Προηγουμένως με πήραν για να πάω στην Νάξο, και την Πάρο, παράλληλα θα κάνουμε και κανένα μπανάκι, να ηρεμήσει λίγο και ο κόσμος μ΄ όλα αυτά που συμβαίνουν.
Ν. Βάνης: Θέλω να μου πεις την γνώμη σου για τους αγανακτισμένους, και εάν είναι σωστό η αστυνομία να καταφέρεται εναντίον τους.
Χ. Κωστόπουλος: Στην Ελλάδα συμβαίνουν απίστευτα πράγματα, η φτώχεια φέρνει γκρίνια, αυτό είναι γνωστό από παλιά. Αυτό που φοβάται ο κόσμος είναι το αβέβαιο μέλλον. Δεν ξέρουμε τι θα γίνει αύριο. Ωραία θα έλθουν οι ξένοι, με το μνημόνιο θα μας δώσουν τις δόσεις, για το αύριο δεν λέει κανείς τίποτα. Περπατάμε στον δρόμο και λένε, ας την βγάλουμε σήμερα και βλέπουμε.
Ν. Βάνης: Εάν ο Χάρης Κωστόπουλος ήταν άνεργος θα κατέβαινε στην πλατεία;;
Χ. Κωστόπουλος: Ο γιος μου με κατηγορεί γι΄ αυτό, επειδή σπουδάζει στο Πανεπιστήμιο, τώρα πήρε το πτυχίο του, και αναρωτιέται με το πτυχίο στο χέρι δεν ξέρω τι να κάνω. Βρήκε δουλειά σε μια εφημερίδα και παίρνει 500 Ευρώ. Σκέπτομαι λοιπόν όταν αυτό το παιδί δεν έχει τον μπαμπά, την οικογένεια γενικότερα, πως θα την έβγαζε, πολύ δύσκολα. Νομίζω ότι θα κατέβαινα και εγώ στην πλατεία. Εμείς επειδή είμαστε διαφορετικά λέμε, εντάξει, έτσι όπως πάει και η δική μας δουλειά εκεί θα καταλήξουμε. Είπα ότι, εάν αρχίσουμε να κατεβαίνουμε και εμείς θα γίνουμε πολλοί.
Ν. Βάνης: Είδα στην πλατεία τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου με την γυναίκα του. Κάποιοι από τους καλλιτέχνες έδωσαν το παρών.
Χ. Κωστόπουλος: Ερωτώ, αυτός πήγε να συμπαρασταθεί στους αγανακτισμένους;; Έτσι πάω και εγώ.
Ν. Βάνης: Τα σημερινά παιδιά Χάρη είναι δύσκολο να επιβιώσουν στην Ελλάδα μ΄ αυτές τις συνθήκες.
Χ. Κωστόπουλος: Το μόνο που ακούς είναι ότι, “εγώ φεύγω, και δεν ξαναγυρίζω”. Κι αν φύγουν όλοι, τι θα γίνει;; Θα μείνουμε εμείς οι καλοί. Όχι τόσο η δική μου γενιά, αλλά η προηγούμενη φταίει πιο πολύ.
Ν. Βάνης: Και οι δικιές μας γενιές φταίνε.
Χ. Κωστόπουλος: H δική μας γενιά φταίει γιατί δεν έκανε κάτι για να διορθώσει τα πράγματα. Το κύριο φταίξιμο όμως το έχει η πιο προηγούμενη γενιά, αυτοί τα ήξεραν όλα, ήταν και μορφωμένοι.
Ν. Βάνης: Χάρη η δική μας η γενιά, του Πολυτεχνείου κατάστρεψε την Ελλάδα, το λέω πάντοτε από το ραδιόφωνο.
Χ. Κωστόπουλος: Και την πληρώνουν τα σημερινά παιδιά.
Ν. Βάνης: Ένας φίλος ιατρός καθηγητής, μου είπε ότι, στο τετράμηνο που μας πέρασε έφυγαν 6.000 νέοι ιατροί στην Δανία, Ολλανδία, Γερμανία, Βέλγιο, Γαλλία.
Χ. Κωστόπουλος: Όλα τα παιδιά ψάχνουν τρόπο για να επιβιώσουν. Ας ελπίσουμε ότι, τα πράγματα θα αλλάξουν ως προς το καλύτερο, για να μπορέσουν αυτά τα παιδιά που έφυγαν, να γυρίσουν στην πατρίδα, και αυτά που σκέπτονται να φύγουν, ας μείνουν.
Ν. Βάνης: Φάγαμε και πολύ παραμύθι από τους πολιτικούς.
Χ. Κωστόπουλος: Εδώ και πολλά χρόνια και εγώ καθόμουνα στον καναπέ και όταν ερχόταν η ώρα τους ψήφιζα, γιατί ο πατέρας μου έλεγε ότι, αυτός είναι καλός ψήφισε τον, δεν είναι όμως έτσι, θα πρέπει να αρχίσουμε να σκεπτόμαστε διαφορετικά.
Ν. Βάνης: Κάποιοι φίλοι μου είπαν και σου κάνω την εξής ερώτηση. Γιατί δεν μένεις στην Θεσσαλονίκη, όπως ο Β. Καρράς, ο Π. Τερζής, Ζ. Μελάς, και διάλεξες την Αθήνα;;
Χ. Κωστόπουλος: Το σπίτι μου στην Τούμπα δεν το έχω πουλήσει. Όταν κατέβηκα πριν από 12 χρόνια ο ένας γιος μου ήταν πολύ πιτσιρικάς, ο άλλος 10-11 χρονών, εδώ πήγαν σχολείο, δεν γινόταν να μείνει η οικογένεια επάνω και εγώ μόνος μου στην Αθήνα. Το μεροκάματο όταν κατέβηκα ήταν μικρό σε σχέση με το σημερινό, και αναγκαστικά έπρεπε να διαλέξω που θα μείνω. Οι προτάσεις ήταν πιο πολλές στην Αθήνα, τότε στην Θεσσαλονίκη περνούσα δύσκολα, όσον αφορά τα οικονομικά. Εδώ είχα πιο πολλές προτάσεις και έμεινα. Και να σου πω κάτι, δεν τα μετάνιωσα, αλλά είπαμε το σπίτι της Τούμπας είναι εκεί. Εάν αλλάξουν οι συνθήκες όσον αφορά την Θεσσαλονίκη το κάνω ευχαρίστως, αυτό το γνωρίζει όλη η οικογένεια.
Ν. Βάνης: Ο κουμπάρος σου Β. Καρράς το κάνει.
Χ. Κωστόπουλος: Γιατί συγκρίνεις τον κουμπάρο μου με μένα, άλλο επίπεδο εκείνος, άλλο εγώ. Εγώ ακόμα αγωνίζομαι, ενώ ο κουμπάρος μου τον έκανε τον αγώνα του πριν χρόνια.
Ν. Βάνης: Χάρη σ΄ ευχαριστώ που ήσουν σήμερα στην συντροφιά μας και τα είπαμε εδώ στο ψηφιακό ραδιόφωνο, νάσαι πάντα καλά.
Χ. Κωστόπουλος: Στέλνω τα φιλιά μου σ΄ όλους. Μια κοπέλα που διοργάνωνε Rock συναυλίες, μου είπε ότι, όλος ο Ελληνισμός τον τελευταίο διάστημα ακούει λαϊκά τραγούδια.
Ν. Βάνης: Όντως έχει αλλάξει Χάρη, το βλέπω και εγώ καθημερινά από το ραδιόφωνο.
Χ. Κωστόπουλος: Σε λίγο καιρό μόνο αυτά θα υπάρχουν, αυτό το λέμε όλοι πλέον.
Ν. Βάνης: Χάρη χάρηκα πολύ για τον πλατινένιο σου δίσκο, στην απονομή είχε πολύ κόσμο;;
Χ. Κωστόπουλος: Και εγώ το χάρηκα, είχα κάνει πλατινένιο δίσκο, ή χρυσό ως συνθέτης, τον δικό μου όμως τον χάρηκα διπλά, ο αγώνας τόσων ετών ανταμείφθηκε. Όντως κατά την απονομή με τίμησαν όλοι οι φίλοι μου.
Ν. Βάνης: Χάρη και πάλι σ΄ ευχαριστώ.
