στην Ραδιοφωνική εκπομπή “Ελληνικό Φαινόμενο” με τον δημοσιογράφο Νίκο Βάνη (7.07/2007). Δεξιοτέχνης του μπουζουκιού, συνθέτης και μεγάλη λαϊκή φωνή. Στα 35 χρόνια πορείας στον καλλιτεχνικό χώρο διακρίθηκε για το ήθος, την ευγένεια, και την μετριοφροσύνη.
Δημιουργός μεγάλων επιτυχιών, τραγουδημένες από τον ίδιο, αλλά και από μεγάλα ονόματα του Ελληνικού πενταγράμμου.
Νίκος Βάνης: Χάρη καλώς ήλθες στην εκπομπή μου.
Θυμάσαι τι σου είχα πει πριν καν ξεκινήσεις στις “Γοργόνες”;;.. (Θεσ/νίκη),ότι θα σχίσεις, αλλά και το μαγαζί πήρε πολλά λεφτά. Επίσης στις “Χάντρες” περιοχή αεροδρομίου (Θεσ/νίκης),που εμφανίζεσαι τώρα ,βλέπω καλό κόσμο. Αυτό έχει σημασία να πηγαίνει μπροστά ένα μαγαζί, και όχι να είναι γεμάτο ,όπου από τα 1000 άτομα τα 350 να είναι τζάμπα.
Χάρης Κωστόπουλος: Και όταν τελειώνεις το πρωί, μετά να έρχεται το κλάμα. Σ΄ ευχαριστώ Νίκο που με κάλεσες, είναι μεγάλη η χαρά μου που μετά από χρόνια απουσίας από τις πίστες της Θεσ/νίκης, εμφανίζομαι ξανά στο κοινό της ιδιαίτερης πατρίδας μου που με ανέδειξε πρώτα σαν άνθρωπο και μετά σαν καλλιτέχνη.
Τα νυχτερινά κέντρα απασχολούν κάποια άτομα, εάν όντως όπως λες είναι τζάμπα ο περισσότερος κόσμος, πως θα μπορέσουν να πληρωθούν το πρωί;; Συνεχίζω τις εμφανίσεις μου μετά τις “Γοργόνες”, στις “Χάντρες, όπου όπως λες, μέρα με την μέρα, υπάρχει άνοδος και το μαγαζί άρχισε να παίρνει φωτιά.
Ν. Βάνης: Άρχισε να έρχεται και καλός κόσμος, που σου δίνει και σένα την δύναμη να συνεχίσεις.
Χ. Κωστόπουλος: Κόσμος που αφήνει λεφτά.
Ν. Βάνης: Λένε ορισμένοι, ότι δεν πήγαν καλά κάποια σχήματα, γιατί το καλοκαίρι ο κόσμος φεύγει προς Χαλκιδική. Είναι ένας λόγος κι αυτός, αλλά δεν είναι ο μόνος για τα πολιτιστικά κέντρα που δεν πάνε καλά.
Χ. Κωστόπουλος: Και βέβαια δεν είναι μόνον αυτό, ο μεγαλύτερος λόγος σήμερα είναι το οικονομικό, η τιμή της φιάλης που έλεγες τώρα στο Ραδιόφωνο είναι το πιο σημαντικό. Δηλαδή ο άλλος όταν θα έλθει να πιει ένα μπουκάλι να μην πληρώσει όλο το βδομαδιάτικο, ή εάν θέλεις καλύτερα το μηνιάτικο. Εάν ένα μπουκάλι αντιστοιχεί με μια σύνταξη, είναι πολύ δύσκολο.
Ν. Βάνης: Ο συνταξιούχος Χάρη μ΄ αυτά που λες δεν πρόκειται να έλθει.
Χ. Κωστόπουλος: Στο μαγαζί το δικό μας η τιμή είναι 100 Ευρώ, χαρά θεού.
Ν. Βάνης: Είναι πολύ φθηνή, βλέπω δε ότι το μαγαζί έχει ελαστικότητα η οποία φυσικά δεν υπάρχει σε άλλα νυχτερινά κέντρα.
Χ. Κωστόπουλος: Εννοείς κάποια που έχουν μεγάλα σχήματα, γιατί στα άλλα υπάρχει ελαστικότητα στην Θεσ/νίκη εν σχέσει με την Αθήνα.
Ν. Βάνης: Γι΄ αυτό Χάρη επιβιώνει η νύχτα της Θεσ/νίκης. Νομίζω ότι ο Θεσσαλονικιός όταν έχει λεφτά, θα πάει να τα σκορπίσει.
Χ. Κωστόπουλος: Όταν πεις του άλλου ένα μπουκάλι κοστίζει 100 Ευρώ, να είσαι σίγουρος ότι από μόνος του θα πιει και το δεύτερο, εάν φυσικά περάσει καλά. Δηλαδή τα λεφτά που ήταν να αφήσει στο μεγάλο μαγαζί, θα τα αφήσει και στο μικρό, αρκεί να μην του τα πάρεις με το ζόρι.
Ν. Βάνης: Εγώ πιστεύω ότι ο Έλληνας πάντοτε θα πηγαίνει στα μπουζούκια. Τέτοια ώρα Χάρη είμαστε συνδεδεμένοι με Ραδιόφωνο της Βοστώνης όπου μας ακούν πάνω από 250.000 ομογενείς.
Χ. Κωστόπουλος: Γεια σου Βοστόνη, Αμερική δεν έχω πάει καθόλου.
Ν. Βάνης: Πρέπει να σε καλέσουν για να πας, έχουν πάει οι περισσότεροι καλλιτέχνες.
Χ. Κωστόπουλος: Έχω πάει παντού, σε όλες τις πόλεις της Γερμανίας, Σουηδία, Κύπρο, Αυστραλία, Αμερική δεν έτυχε να πάω ποτέ, γιατί πάντα μου έλεγαν έλα για 20 μέρες σε ένα μαγαζί, ενώ εγώ θέλω να πάω δύο μέρες σε μια πόλη, δύο στην άλλη, έτσι δεν πάω, όταν θα έλθουν όπως τα θέλω εγώ τα πράγματα, θα πάω.
Ν. Βάνης: Έχεις χαιρετισμούς από τον φίλο μου Λευτέρη Χαψιάδη που ήταν εδώ και έκανε μια επέμβαση, τώρα είναι καλά, έχει ξεπεράσει το πρόβλημα.
Χ. Κωστόπουλος: Να του στείλουμε πολλά φιλιά και περαστικά, νάναι πάντα καλά. Εγώ αυτό το ξέρω πιο καλά από τον καθένα, ότι από την μια στιγμή στην άλλη αλλάζουν όλα.
Ν. Βάνης: Τώρα έδεσε το γλυκό και μένεις στην Θεσ/νίκη. Η επιτυχία φίλοι μου ακροατές συνεχίζεται με τον Χάρη Κωστόπουλο στις “ Χάντρες”, να πάτε να τον δείτε. Θέλω Χάρη να πάμε στον νέο σου δίσκο. Είναι μια προσεγμένη δουλειά, με πολλά τραγούδια, επιτυχίες δικές σου, και άλλων καλλιτεχνών.
Χ. Κωστόπουλος: Το CD είναι διπλό, περιλαμβάνει 14 καινούργια κομμάτια, και είπα στον φίλο μου Μίλτο Καρατζά να κάνουμε κάτι σαν δώρο προς τον αγοραστή, δηλαδή όλα τα δικά μου τραγούδια που ακούστηκαν “Αμαρτίες”, “Δεν σε θέλω καρδιά μου”, “Είσαι μια θεά”, και κάποια που είχα δώσει στον Βασίλη Καρρά, Σταμάτη Γονίδη, Μάκη Χριστοδουλόπουλο όπως, “Καρδιά είσαι συ, ή βάσανο”, “ Πες του να φύγει”, “Σε μοιραζόμουνα”, τα έκανα όλα τύπου ποτ – πουρί. Γιατί ένας που δεν με ξέρει, παίρνοντας αυτό το CD μπορεί να βγάλει μια εικόνα, το τι είναι Χάρης Κωστόπουλος. Είναι συνθέτης, μπουζουξής, και ερμηνευτής.
Ν. Βάνης: Αυτό μην το γελάς, γιατί ο Σταμάτης Κόκκοτας, ο Γ. Μπιθικώτσης, και πολλοί άλλοι, πρώτα έπαιζαν μπουζούκι και μετά άρχισαν το τραγούδι.
Χ. Κωστόπουλος: Το ίδιο και ο Τόλης Βοσκόπουλος όλοι ήταν μπουζουξήδες.
Ν. Βάνης: Ο καλλιτέχνης θα πρέπει να παίζε και ένα όργανο, για να μπορεί να μπαίνει στους μουσικούς δρόμους.
Χ. Κωστόπουλος: Είναι καλό να γνωρίζει ο καλλιτέχνης από μουσική. Ακόμα και ο Σ. Καζαντζίδης όταν έπαιρνε την κιθάρα, δεν ήταν ο τέλειος κιθαρίστας, αλλά ήξερε να συνοδεύει τον εαυτό του σε 2-3 τραγούδια, o Μ. Αγγελόπουλος έπαιρνε το μπουζούκι και έπαιζε, όλοι οι παλιοί είχαν επαφή με κάποιο όργανο.
Ν. Βάνης: Είπες τώρα Μ. Αγγελόπουλος, και χθες μου έδωσε ο Λευτέρης Χαψιάδης ένα DVD, γιατί ήταν παραγωγός, στιχουργός και κουμπάρος του, όπου μέσα περιέχει στιγμιότυπα από τις περιοδείες του Μ. Αγγελόπουλου σε Αμερική, Αραβία και άλλου, κάποιος του το έγραψε γιατί δεν κυκλοφορεί στην αγορά. Κάθισα και το είδα, μιλάμε για μεγάλο καλλιτέχνης.
Χ. Κωστόπουλος: Κοίταξε Νίκο δύο μεγάλους έβγαλε η Ελλάδα, τον Σ. Καζαντζίδη και τον Μ. Αγγελόπουλο, ότι και να πούμε εμείς είναι λίγο.
Ν. Βάνης: Είναι μεγάλη υπόθεση να είσαι αυτοδίδακτος, και να μην έχει κάνει σπουδές μουσικός και τραγουδιστής.
Χ. Κωστόπουλος: Αυτές οι φωνές ήταν πολύ μεγάλες. Κατ΄ αρχήν ήταν σχολές, σχολή Σ. Καζαντζίδη, σχολή Μ. Αγγελόπουλου. Εγώ δεν πιστεύω ότι μπορεί να βγουν τόσο μεγάλοι καλλιτέχνες, Σ. Καζαντζίδης δεν πρόκειται να υπάρξει σ΄ αυτό το είδος τραγουδιού. Και σήμερα υπάρχουν καλοί τραγουδιστές όπως ο Π. Τερζής, Ζ. Μελάς και πολλοί άλλοι. Ο Σ. Καζαντζίδης κα ο Μ. Αγγελόπουλος είχαν κάτι μοναδικό, αυτή είναι η γνώμη μου, δεν ξέρω εάν κάνω λάθος.
Ν. Βάνης: Αυτή είναι όντως η πραγματικότητα.
Χ. Κωστόπουλος: Τον αείμνηστο Σ. Καζαντζίδη τον ακούς και νομίζεις ότι από το στόμα του βγαίνει μέλι, μ΄ έναν τεράστιο όγκο φωνής, γλύκα, άρθρωση, τεχνική. Σ΄ αυτόν τον άνθρωπο ήταν όλα τέλεια, εύκολα δεν βρίσκονται όλα αυτά σε έναν τραγουδιστή. Αυτοί οι δύο εάν ζούσαν σε άλλη χώρα όπως είναι η Αμερική θα ήταν παγκοσμίου φήμης καλλιτέχνες.
Ν. Βάνης: Δεν είναι τυχαίο ότι τους μελετούσαν Αμερικανοί και Ανατολίτες καλλιτέχνες, όπως ήταν ο Φρανκ Σινάτρα και ο Ιμπραήμ Τατλές.
Χ. Κωστόπουλος: Μα αφού ήταν τεράστιοι τραγουδιστές.
Ν. Βάνης: Μόνο στην Ελλάδα δεν το παραδεχόμαστε.
Χ. Κωστόπουλος: Γι΄ αυτό ο Σ. Καζαντζίδης είχε μια ζωή παράπονα, γιατί δεν τον έπαιζαν τα Ραδιόφωνα, ήταν λαϊκός, τους έφταιγε που αγαπούσε την μάνα του, κάτι έβρισκαν να πουν.
Ν. Βάνης: Τώρα που αναφέρθηκες στα Ραδιόφωνα ορισμένοι και από το δικό μας το συνάφι, λένε π.χ ο Χ. Κωστόπουλος δεν είναι το αντικείμενο μου και δεν το παίζω. Όλοι αυτοί είναι κατευθυνόμενοι, παίζουν Play List, τους δίνουν γραμμή οι δισκογραφικές με το τι θα παίξουν, φυσικά με το ανάλογο αντάλλαγμα.
Χ. Κωστόπουλος: Δεν τους αφήνουν να έχουν άποψη, δηλαδή να πει κάποιος εγώ αυτόν τον γουστάρω και θα τον παίξω.
Ν. Βάνης: Εγώ πολλές φορές Χάρη τα έχω βάλει με τις δισκογραφικές εταιρείες. Πολλοί δε φίλοι μου συνθέτες, στιχουργοί μέσα στις εταιρείες μου λένε ότι δεν φταίνε μόνο αυτές, αλλά και οι καλλιτέχνες. Έχουν χωρίσει το τραγούδι σε κατηγορίες, και αναφέρομαι στους έντεχνους, για να παίρνουν τα λεφτά από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Χ Κωστόπουλος: Αυτή είναι χοντρή μπάζα.
Ν. Βάνης: Έμαθα για έναν μεγάλο τραγουδιστή που το παίζει έντεχνος, τώρα που πήγε στην Κρήτη δεν είχε κόσμο, ευτυχώς όμως υπήρχαν οι χορηγοί και το Υπουργείο Πολιτισμού.
Χ. Κωστόπουλος: Είδες τι είναι να έχεις τα λεφτά μπροστά;; Να κι αν έχει κόσμο, να κι αν δεν έχει.
Ν. Βάνης: Παλαιότερα Χάρη φώναζα και έλεγα ότι πολλοί καλλιτέχνες είναι κρατικοδίαιτοι, συντηρούνται από το Υπουργείο Πολιτισμού, κάνοντας συναυλίες.
Χ. Κωστόπουλος: Επειδή αναφερθήκαμε ότι οι λαϊκοί τραγουδιστές δεν πρέπει να παίζονται σ΄ αυτά τα ραδιόφωνα, εγώ νομίζω ότι όλοι θα πρέπει να παίζονται παντού. Γιατί ένα ραδιόφωνο όταν ξεκινά, θέλει να αποκτήσει ακροατές απ΄ όλες τις ηλικίες, δεν μπορεί να πει, εγώ θα παίζω μουσική για 15-18 και όχι για 45-50, δεν είναι λογικό αυτό. Όταν λοιπόν θέλεις να σ΄ ακούσει όλος ο κόσμος, θα παίξεις κι αυτόν και τον άλλον. Δεν λέω να παίξει εμένα, ότι γουστάρει να παίξει, λαϊκό, έντεχνο, μοντέρνο, εφόσον το τραγούδι το έχουν κατατάξει σε κατηγορίες, θα πρέπει να υπάρχει πολυφωνία.
Ν. Βάνης: Ευτυχώς εδώ στην Θεσ/νίκη τα περισσότερα ραδιόφωνα παίζουν όλα τα είδη μουσικής. Εγώ παίζω πολύ λαϊκό, π.χ Χ. Κωστόπουλο το “το ντέρτι”.
Χ. Κωστόπουλος: Το ντέρτι” έγινε Νο1, δηλαδή εσύ παίζεις μόνο σκύλους, που λένε αυτοί.
Ν. Βάνης: Κακά τα ψέματα ο κόσμος ακούει το καλό λαϊκό τραγούδι. Οι έντεχνοι – Pop – Rock δεν μπορούν να γεμίσουν μαγαζιά.
Χ. Κωστόπουλος: Τον χειμώνα Νίκο θα δεις ότι όλα τα μαγαζιά θα έχουν και έναν λαϊκό τραγουδιστή, ότι σχήμα και να είναι. Και αυτό γιατί οι επιχειρηματίες σου λένε πια, δεν μπορεί μια μοντέρνα να πει και λαϊκό, κι αν πει δεν παίρνουμε λουλούδια, μπουκάλι δεύτερο δεν δίνουμε, δεν βάζουμε και έναν λαϊκό να βγει να πάρει τα λεφτά, να μην ταλαιπωρούμαστε, γιατί ούτε τα σκηνικά δεν μπορούν να πληρώσουν. Γιατί να μην συμβεί λοιπόν και στα ραδιόφωνα αυτό. Δεν πειράζει να παίζουν όλα τα είδη μουσικής, όπως κι αν θέλουν να τα λένε.
Ν. Βάνης: Γιατί ο Η. Μαρασούλης πέρυσι δεν πλήρωσε στο “REX” 500.000 χιλιάδες στα σκηνικά, μπήκε μέσα ο άνθρωπος, το ξέρω, τα έχουμε συζητήσει. Είμαι κάθε βράδυ στην νύχτα και ξέρω το αντικείμενο. Ο κόσμος θέλει λαϊκό και δημοτικό τραγούδι που τον τελευταίο καιρό συνεχώς ανεβαίνει.
Χ. Κωστόπουλος: Το δημοτικό τραγούδι υπάρχει όπως λέμε κάτω από το αυλάκι, κάτι που δεν ήξερα τουλάχιστον εγώ και νομίζω και όλη η Βόρεια Ελλάδα. Εκεί γίνονται μεγάλα πανηγύρια που μαζεύουν 5.000 – 7000 κόσμο, και δει νεολαία που διασκεδάζει μέχρι της πρωινές ώρες, με το κλαρίνο. Εκεί λοιπόν δεν άφησαν το παραδοσιακό τραγούδι. Εγώ είναι της γνώμης ότι απ΄ όλα τα είδη της μουσικής το καλό θα πρέπει να υπάρχει και να συντηρείται.
Ν. Βάνης: Χάρη δεν σε ρωτώ μέχρι πότε θα εμφανίζεσαι στις “Χάντρες”, γιατί γνωρίζω ότι θα είσαι για πολύ καιρό ακόμα.
Χ. Κωστόπουλος: Να σου πω κάτι Νίκο, στην Θεσ/νίκη εγώ φέτος δύο μήνες στις “Γοργόνες”, και τώρα έτσι όπως πήρε φόρα αυτό το μαγαζί, είμαι υπέρ ευχαριστημένος. Κατ΄ αρχήν άρχισα να δουλεύω σε μαγαζιά όπως οι “Γοργόνες”, οι “Χάντρες”, μεγάλα μαγαζιά που δουλεύουν με μεγάλα ονόματα. Μέχρι πέρυσι ερχόμουν στην Θεσ/νίκη σε πιο μικρά μαγαζιά, οπότε έγινε ένα πολύ καλό βήμα, και ελπίζω να συνεχιστεί.
Ν. Βάνης: Όντως έγινε ένα πολύ καλό βήμα, σ΄ αυτά τα μαγαζιά βλέπω ότι έρχεται πολύς κόσμος και σε βλέπει.
Χ Κωστόπουλος: Που δεν ερχόταν στα άλλα μαγαζιά, όπου εμφανιζόμουν.
Ν. Βάνης: Χθες που ήλθα είδα ότι είχε περατζάδα το μαγαζί, πιστεύω δε ότι θα πάτε και καλύτερα.
Χ. Κωστόπουλος: Από την ημέρα που ξεκινήσαμε σε σύγκριση μ΄ αυτήν την εβδομάδα καμιά σχέση.
Ν. Βάνης: Τον Αύγουστο νομίζω ότι θα πας πιο καλά, θα έλθει περισσότερος κόσμος να σε δει, εγώ ξέρω τι λέω, είμαι το βαρόμετρο της νύχτας, την ξέρω καλά, άλλοι δεν την γνωρίζουν καθόλου και ας είναι ακόμα και επιχειρηματίες νυχτερινών κέντρων.
Χ. Κωστόπουλος: Την γυρνάς την νύχτα, δηλαδή λες ότι αυτοί ξέρουν μόνο το ταμείο.
Ν. Βάνης: Χάρη θα πρέπει να τα λέμε όλα.
Χ Κωστόπουλος: Αφού είμαστε στην νύχτα θα πρέπει να λέμε τα της νύχτας που είναι πολλά, αν αρχίσουμε τώρα θα τελειώσουμε μεθαύριο.
Ν. Βάνης: Μετά το Live Χάρη ετοιμάζεις σιγά – σιγά τραγούδια για την καινούργια σου δισκογραφική δουλειά;;
Χ. Κωστόπουλος: Έχει 2-3 μέρες που άρχισα να σκέφτομαι τραγούδια, να κάνω καμιά μελωδία, πρέπει να ετοιμαστώ , γιατί σε 3-4 μήνες θα πρέπει να κάνω δίσκο.
Ν. Βάνης: Πάντοτε εσύ κάνεις επιτυχίες.
Χ. Κωστόπουλος: Από τα πολλά που θα γράψουμε τα 4-5 να μας κάτσουν καλά, φτάνει, και 4-5 θα μας φέρουν οι φίλοι, συμπληρώνεται ο δίσκος. Εγώ τα ψάχνω όλα, αλλά το θέμα είναι ότι μπορεί να καθίσω να γράψω 30 τραγούδια, τα 4 θα μου βγουν καλά. Θέλω να είναι όλα προσεγμένα, γιατί πλέον με ένα τραγουδάκι δεν γίνεται δουλειά. Πρέπει ο δίσκος να έχει πολλά καλά τραγούδια για να έχεις διάρκεια στο Ελληνικό πεντάγραμμο.
Ν. Βάνης: Για να μπορεί ο καλλιτέχνης να έχει ρεπερτόριο, να λέει απ΄ όλα τα τραγούδια.
Χ Κωστόπουλος: Έτσι είναι θα πρέπει να λες απ΄ όλα.
Ν. Βάνης: Χάρη πως βλέπεις σήμερα τα νέα παιδιά του χώρου σα, υπάρχουν ταλέντα ναι, ή όχι;;
Χ. Κωστόπουλος: Έχει ταλέντα, απλώς σήμερα βγαίνουν πολλοί τραγουδιστές
Ν. Βάνης: Και με ένα δίσκο θέλουν να γίνου πρώτα ονόματα.
Χ. Κωστόπουλος: Παρ΄ όλο που το θέλουν τα παιδιά και βιάζονται, δεν γίνεται να κρατήσεις μαγαζί με ένα τραγούδι, πρέπει να έχεις προίκα, πρέπει να έχεις γυρίσει σε όλα τα μπαράκια, να έχεις φίλους, 1000 εδώ, 50 εκεί, να έλθουν να σε δουν από Βέροια, Αλεξανδρούπολη, Κύπρο, από παντού. Αυτά όλα χρειάζονται χρόνο δεν γίνονται από την μια μέρα στην άλλη. Τώρα ίσως ακούγομαι λίγο περίεργος, αλλά αυτά που λέω θα τα καταλάβουν τα νέα παιδιά, όταν θα πάρουν ένα μαγαζί στην πλάτη τους.
Ν. Βάνης: Ξέρεις τι ενδιαφέρει τα νέα παιδιά φίλε μου Χάρη, πώς να πάρουν την Κυριακή τον φάκελο και δεν νοιάζονται για τις δημόσιες σχέσεις. Το κακό όμως ξεκινά από τους επιχειρηματίες που δεν τους λένε τίποτα.
Χ. Κωστόπουλος: Δεν νομίζω να τους χαϊδεύουν οι επιχειρηματίες. Μήπως όμως γίνεται εκ του πονηρού, για να μην τους πληρώσουν το πρωί;; Οι καλλιτέχνες δεν χρειάζεται να είναι πολύ φίλοι με τους επιχειρηματίες.
Ν. Βάνης: Στο μαγαζί σε βλέπω ν α μην κάθεσαι πολύ στο καμαρίνι.
Χ. Κωστόπουλος: Δεν μ΄ αρέσει να κάθομαι στο καμαρίνι, θέλω να έχω επαφή με τον κόσμο, να βλέπω τι γίνεται γενικώς μέσα στο μαγαζί. Αυτό δεν είναι και πολύ καλό, είμαι αγχώδης τύπος, αλλά πάντα είμαι έτσι.
Ν. Βάνης: Νομίζω ότι είναι πολύ σωστή η συνταγή σου το να βρίσκεσαι επάνω στην σάλα για να βλέπεις τι γίνεται.
Χ. Κωστόπουλος: Εγώ κάνω πάντα αυτό που νοιώθω, τώρα αν είναι σωστό, η λάθος δεν ξέρω.
Ν. Βάνης: Πολλοί ακροατές και φίλοι μου είπαν ότι όταν πιάνεις το μπουζούκι εκεί είναι η μαγεία, άλλωστε το διαπίστωσα και εγώ ο ίδιος.
Χ. Κωστόπουλος: εγώ από πολύ παλιά είχα ανθρώπους που ερχόντουσαν να με δουν μόνο και μόνο όταν παίζω μπουζούκι.
Ν. Βάνης: Είναι μεγάλη υπόθεση να σε τιμά ο κόσμος, να έρχεται να σε βλέπει όταν παίζεις μπουζούκι, και όχι μόνο όταν τραγουδάς.
Χ. Κωστόπουλος: Εκτιμούν ότι είναι κάτι ιδιαίτερο, κάτι διαφορετικό, θέλω σου λέει να σε δω όταν κάνεις εκείνο το ταξίμι, ή όταν παίζεις εκείνο το σόλο. Ξέρεις τι είναι να έρχεται ο άλλος να πληρώνει ένα μπουκάλι, για να σε δει να παίζεις ένα ταξίμι;;;
Ν. Βάνης: Πάντως Χάρη έχεις μεγάλο Fun Club από άνδρες και γυναίκες.
Χ. Κωστόπουλος: Δόξα το θεό δεν έχω παράπονο έρχεται να με ακούσει.
Ν. Βάνης: Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;;
Χ. Κωστόπουλος: Εγώ δεν κάνω σχέδια, πάντα βλέπω το σήμερα, αύριο τι θα μας ξημερώσει δεν το γνωρίζουμε παρά μόνο ο θεός, πάντως ότι είναι καλό, καλώς να έλθει.
Ν. Βάνης: Χάρη μετά τις “’Γοργόνες” πήγες Κύπρο;;
Χ. Κωστόπουλος: Με το που τελείωσα από τις “Γοργόνες” πήγα Αλεξανδρούπολη, Δράμα, Μυτιλήνη, Κύπρο, Σέρρες, Πτολεμαΐδα, μέσα σε ένα μήνα.
Ν. Βάνης: Τα είχες προγραμματίσει;;
Χ. Κωστόπουλος: Τίποτα δεν είχα προγραμματίσει. Παρασκευή πήγα Αλεξανδρούπολη, Σάββατο Δράμα, Κυριακή Μυτιλήνη, μετά από εκεί και πέρα το ένα ερχόταν πίσω από το άλλο. Μόλις επίσης θα τελειώσω και από τις “Χάντρες θα κάνω μερικά ακόμα εξτρά.
Ν. Βάνης: Έχεις πει ποτέ μ΄ αυτόν τον κόσμο που έρχεται να σε δει, ότι εγώ είμαι βασιλιάς;; Τι θέλω να πω μ΄ αυτό, πολλοί καλλιτέχνες όταν κάνουν μια επιτυχία καβαλούν το καλάμι, και σνομπάρουν τους πάντες.
Χ. Κωστόπουλος: Το να τρελαθείς το παρεξηγώ και εγώ. Όπως τώρα που πήγα στην Κύπρο σε ένα καλοκαιρινό club είχε 3.000 κόσμο, τι έπρεπε λοιπόν εγώ να πω;; Δες τι κόσμος ήλθε, άρα είμαι κάποιος. Στην Κύπρο είχα να πάω 12 χρόνια.
Ν. Βάνης: Χάρη θέλω να σ΄ ευχαριστήσω που τα είπαμε φιλικά, σαν μια οικογένεια. Έτσι θα πρέπει να είναι ο δημοσιογράφος με τον καλλιτέχνη.
Χ. Κωστόπουλος: Πρέπει να τα λέμε απλά και ωραία, για να μπορούν να μας καταλάβουν και οι ακροατές. Και εγώ σ΄ ευχαριστώ Νίκο που με κάλεσες, φιλιά σ΄ όλον τον κόσμο, να έχει την υγεία του και να γλεντά. Θα τα πούμε εν καιρώ.
