Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
Επικεφαλής της “Ελλήνων Πολιτείας”
Η ελληνική κυβέρνηση ακόμη, παρότι κοντεύει να κλείσει ένας χρόνος από τη Συμφωνία με τους “θεσμούς” τον Ιούλιο του 2015, δεν έχει λάβει την χρηματοδότηση από την τρόικα, εφ΄ όσον δεν έχει γίνει η περίφημη αξιολόγηση των προαπαιτούμενων.
Αυτή η ανίκανη κυβέρνηση δεν μπόρεσε ποτέ να καταλάβει, ότι ένα GREXIT δεν το ήθελε κανένας από τη ΕΕ, από τη στιγμή που είχαν οι αξιωματούχοι της ΕΕ να αντιμετωπίσουν το επερχόμενο BREXIT. Η ελληνική κυβέρνηση δεν είχε καταγράψει καμιά μελέτη πλεονεκτημάτων της Πατρίδος από το BREXIT που ψήφισε ο ηρωικός λαός της Βρετανίας. Την αποχώρηση, δηλαδή, της χώρας του από τη ληστρική και μαφιόζικη ΕΕ. Άφησαν λοιπόν, αυτόν τον πολύτιμο χρόνο να περνά, χωρίς να τολμούν να πάρουν γενναίες αποφάσεις. Αυτή η κυβέρνηση, δεν έχει καμιά μα καμιά άποψη για τα οφέλη που πιθανώς να έχει η Πατρίδα μας από την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου από την “Ευρωπαϊκή” Οικογένεια.
Αυτή η κυβέρνηση, είναι μια επικίνδυνη κυβέρνηση. Επί όλων των Εθνικών και Ευρωπαϊκών θεμάτων!!!
Άχρωμος, άοσμος και άγευστος Πρωθυπουργός.
Αμέσως μετά την οριστικοποίηση της βούλησης του λαού της Βρετανίας για αποχώρηση της χώρας του από το βλαβερό για τα συμφέροντα του, συνασπισμό της ΕΕ, όλοι οι υποταγμένοι – ανδρείκελα – Πρωθυπουργοί της ΕΕ και της Ευρωζώνης, συντάχθηκαν στη λογική της άποψης ότι, αποδέχονται την απόφαση του Βρετανικού λαού, αλλά ωστόσο, θα πρέπει να γονατίσουν το Ηνωμένο Βασίλειο διά μέσω τιμωρητικών αποφάσεών τους.
Αυτή είναι η αλληλεγγύη και η δημοκρατία τους. Έναντι κάποιου, που δεν συμφωνεί μαζί τους. Γι΄ αυτό, με σκονάκια που μοίρασε η ΕΕ στους Πρωθυπουργούς, καθώς και στο δικό μας, απαγγέλθηκαν στους λαούς τους, “ποιήματα”.
Τραγικά ποιήματα, απαγγελθέντα, από τραγικούς υποταγμένους πολιτικούς.
Σε αυτό το δακρύβρεχτο διάγγελμα του κ. Τσίπρα, ακούσαμε πάρα πολλά την επομένη του δημοψηφίσματος. Δεν τον ακούσαμε όμως, να κάνει λόγο, για επαναδιαπραγμάτευση των όρων του τρίτου Μνημονίου, του δικού του Μνημονίου, υπέρ των συμφερόντων του λαού και της Πατρίδος. Όταν τα ευρωπαϊκά δεδομένα άλλαξαν μετά το BREXIT.
Όλοι οι ηγέτες της Ευρώπης είναι μακριά από τους λαούς τους.
Ένα χρόνο τώρα, από τις εκλογές στο Ηνωμένο Βασίλειο, όταν και αναγγέλθηκε ότι θα γίνει δημοψήφισμα για την παραμονή της χώρας στην ΕΕ ή όχι, όλοι οι αξιωματούχοι των μελών – κρατών της ΕΕ, ξεκίνησαν ένα λυσσαλέο αγώνα προπαγάνδας υπέρ του BREMAIN.
Παρακολουθήσαμε, όλοι αυτοί, Πρωθυπουργοί χωρών και υψηλόβαθμα μέλη των κυβερνήσεών τους, καθώς επίσης και όλα τα θεσμικά όργανα του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, να σπέρνουν καθημερινά τρομοκρατικά διλλήματα προς τον Βρετανικό λαό, προκειμένου να του υφαρπάξουν την ψήφο αρεσκείας τους, προς χάρη της “Ενωμένης Ευρώπης”. Για να μην διαταραχθεί σε αυτήν, η γερμανική κυριαρχία.
Παρακολουθήσαμε, όλο αυτό το χρονικό διάστημα να βιάζεται η ελεύθερη βούληση των Βρετανών πολιτών και να μεταχειρίζονται τη Δημοκρατία τους αλά καρτ.
Παρακολουθήσαμε το οξύμωρο, ο Βρετανός Πρωθυπουργός που δεσμεύθηκε προεκλογικά ότι θα διεξάγει το δημοψήφισμα, να είναι υπερασπιστής του BREMAIN, απόλυτα ξετσίπωτα και φασιστικά.
Δεξιοί – αριστεροί υπέρ της παραμονής του Ηνωμένου Βασιλείου στην ΕΕ.
Παρακολουθήσαμε το τραγελαφικό, που δεν έχει προηγούμενο, δεξιοί και αριστεροί να υποστηρίζουν την παραμονή του Ηνωμένου Βασιλείου στην ΕΕ.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, μαζί οι Συντηρητικοί του Κάμερον, με τους Εργατικούς του Κόρμπιν.
Στην Ισπανία, οι Λαϊκοί του Ραχόι, μαζί με το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα του Σάντσες και τους “Podemos” του Ιγκλέσιας.
Στην Ελλάδα, ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τη Νέα Δημοκρατία.
Το ίδιο και στις άλλες χώρες της ΕΕ.
Όλοι μαζί, μα οι ψωριάρηδες χώρια.
Η δολοφονία της Κοξ και το “μήνυμα” της Ελισάβετ.
Όταν, στα Επιτελικά γραφεία της ΕΕ και του Ηνωμένου Βασιλείου τα μαντάτα για την πορεία του BREMAIN δεν ήταν καλά, όταν ήταν έως απογοητευτικά, “επιστρατεύτηκε” η δολοφονία της Βουλευτού των Εργατικών, 41χρονης Τζο Κοξ, για να αλλάξει το προεκλογικό κλίμα.
Ωστόσο, αυτό δεν ήταν αρκετό για να ανατρέψει ολοσχερώς την κατάσταση, από τη στιγμή που μίλησε η Βασίλισσα Ελισάβετ. Όταν, πήρε ξεκάθαρη θέση υπέρ του BREXIT, λέγοντας: “Πείτε μου τρεις λόγους για τους οποίους πρέπει να είμαστε στην ΕΕ”.
Οι Βρετανοί ήταν Σταυροφόροι της Ευρωπαικής Ενώσεως.
Ο Βρετανικός λαός, παρά τα τρομοκρατικά διλλήματα, τις απειλές ότι θα πεινάσουν αν φύγουν από την ΕΕ, και μια δολοφονία να σκιάζει θανατικά την επιλογή τους, ψήφισε υπέρ της αποχώρησης από την ΕΕ.
Ο ίδιος λαός, που την 5η Ιουνίου 1975 σε δημοψήφισμα που έγινε στο Νησί, με ποσοστό άνω του 67%, αποδεχόταν την παραμονή της χώρας του στην ΕΕ, επικυρώνοντας την πολιτική απόφαση της Πολιτείας του, για την ένταξη του Ηνωμένου Βασιλείου στην ΕΕ, που από την 1η Ιανουαρίου 1973 είχε γίνει μέλος του Ευρωπαϊκού Συνασπισμού.
Που δεν δίστασαν οι φλεγματικοί και υπερόπτες Βρετανοί, να αλλάξουν το όνομά τους σε Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας, προκειμένου να μην έχουν πρόβλημα με τους Γάλλους
